ตอนที่ 12 คำสาบานอันโหดร้าย!
ภายในห้องออกกำลังกาย
ตัวเลขบนหน้าจอแสดงผลขยับไปมาอย่างไม่สาย
เมื่อเสียงหอบหายใจของฟางผิงดังขึ้น ตัวเลขก็ค่อยๆ คงที่
“หนึ่งร้อยสิบสามแคล!”
อู๋จื้อหาวไม่อยากจะเชื่อ!
เป็นเรื่องจริงที่ว่า เครื่องตรวจค่าปราณขนาดเล็กนี้มีความคลาดเคลื่อน
แต่ก็คลาดเคลื่อนเพียงห้าแคลเท่านั้น!
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ค่าปราณของฟางผิง ต่ำสุดคือหนึ่งร้อยแปดแคล ค่าสูงสุดอยู่ที่หนึ่งร้อยสิบแปดแคล เป็นไปได้อย่างไรกัน!
“เป็นไปได้ไงเนี่ย!”
อู๋จื้อหาวไม่มีความคิดจะดูถูกฟางผิงจริงๆ แต่นี่ไม่สมเหตุสมผลเกินไป?
หากเป็นหยางเจี้ยน ตรวจค่าปราณครั้งแรกออกมาได้เท่านี้ เขาคงยอมรับได้
หยางเจี้ยนรูปร่างสูงใหญ่ มองแวบเดียวก็เห็นกล้ามเนื้อ ค่าปราณย่อมสูงกว่าคนทั่วไปเป็นธรรมดา
แต่แม้จะเป็นหยางเจี้ยน นั่นก็เพราะว่าฐานะบ้านของหยางเจี้ยนไม่ได้แย่ ทุกมื้อล้วนได้กินอาหารที่ดีๆ
ถึงจะเป็นเช่นนี้ คาดว่าค่าปราณครั้งแรกของหยางเจี้ยนก็คงไม่ได้สูงเท่านี้หรอก?
ฟางผิง…
เดิมทีในความคิดของอู๋จื้อหาว ฟางผิงสมัครสอบด้วยความมั่นใจ แม้จะว่าจะค่าปราณจะสูงกว่าคนทั่วไป หากสักหนึ่งร้อยสอง หนึ่งร้อยสามแคล เขาก็คงรับได้อยู่…
แต่ยามนี้?
ตัวเลขอยู่ที่หนึ่งร้อยสิบสามแคล ต่ำที่สูงคือหนึ่งร้อยแปดแคล ช่วงเวลาสั้นๆ กลับทำได้ถึงเกณฑ์ของพวกจางหนานและจางเฮ่า
นักเรียนแปดคนในห้องที่สมัครสอบ ค่าปราณต่ำที่สุดอยู่ที่หนึ่งร้อยหกแคล ก็หมายความว่า ยามนี้ฟางผิงไม่ใช่คนที่ค่าปราณต่ำที่สุด
ขณะมี่อู๋จื้อหาวนิ่งงันไป ฟางผิงก็ยังคงถีบที่พักเท้าอย่างขะมักเขม้น
ผ่านไปสักพัก เขาก็อดเอ่ยทั้งเหนื่อยหอบไม่ได้ “ได้หรือเปล่า?”
อู๋จื้อหาวดึงสติกลับมา กล่าวอย่างนิ่งงัน “ดะ…”
กำลังจะพูดว่าได้ จู่ๆ อู๋จื้อหาวก็พูดขึ้นมาใหม่ “เมื่อกี้น่าจะติดเซนเซอร์ไม่ค่อยดี นายลองใหม่อีกครั้งเถอะ”
ฟางผิงชำเลืองมองเขาแวบหนึ่ง แม้จะรู้สึกว่าหมอนี่พูดไม่น่าเชื่อ แต่เมื่อรับน้ำใจคนอื่นมาแล้ว ลองอีกครั้งก็ไม่ได้เหนื่อยบ่ากว่าแรงนัก
จะว่าไปแล้ว การตรวจนี้ก็ใช้แรงไม่น้อย นับว่ายุ่งยากจริงๆ
รอจนอู๋จื้อหาวช่วยเขาติดเซนเซอร์อีกครั้ง ฟางผิงก็พยายามออกแรงสุดกำลังจนรู้สึกเมื่อยล้าไปหมด
อย่ามองว่ามันเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แรงที่ปล่อยออกไปนั้นไม่น้อยเลย
สามนาทีให้หลัง ตัวเลขก็หยุดที่…หนึ่งร้อยแปดแคลอีกครั้ง
อู๋จื้อหาวขบคิดเล็กน้อย ครั้งนี้ขอบเขตอยู่ที่หนึ่งร้อยสามถึงหนึ่งร้อยสิบสามแคล รวมกับครั้งก่อน ค่าปราณของฟางผิงคงอยู่ราวๆ ที่หนึ่งร้อยแปดถึงหนึ่งร้อยสิบสามแคล
ค่าปราณสูงสุดไม่เท่าเขา ค่าปราณสูงสุดของเขาอยู่ที่หนึ่งร้อยสิบห้าแคล
แต่แม้จะต่ำที่สุด ก็อยู่ในจุดที่ยอดเยี่ยมแล้ว
อู๋จื้อหาวเงียบไปพักใหญ่ ก่อนจะเอ่ยอีกครั้ง “ดูเหมือนจะยังไม่ค่อยแม่น อยากลองอีกสักครั้งไหม?”
ฟางผิง “…”
มาถึงตอนนี้แล้วฟางผิงจะยังไม่รู้ได้ยังไงว่าหมอนี่คิดอะไรอยู่ เขาเอ่ยทั้งหน้าผากชื้นเหงื่อ “ช่างเถอะ ตอนนี้เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว ออกแรงต่อไม่ไหว ตรวจไปก็ไม่ตรงหรอก”
คำพูดนี้กลับกล่าวมาไม่ผิด ภายใต้สถานการณ์ที่ร่างกายอ่อนล้า หากตรวจต่อไป ค่าก็จะยิ่งลดลงเรื่อยๆ
แต่ตัวเลขหนึ่งร้อยแปดแคลก็ยังทำให้อู๋จื้อหาวยากที่จะหายใจเป็นปกติอยู่ดี
ในใจนั้นมีความรู้สึกอิจฉาอยู่เลือนราง อู๋จื้อหาวอดถามไม่ได้ “ปกตินายมักกินของบำรุงร่างกายใช่ไหม? หรือกินพวกยาบำรุงปราณ?”
ของบำรุงนั้นมีสองประเภท อย่างแรกคืออาหาร อย่างที่สองคือยา
อาหารบำรุงจะเห็นผลช้า แต่จะราคาไม่แพง หากเทียบกับยาบำรุงก็จะสิ้นเปลืองเงินน้อยกว่า
ส่วนยาบำรุง แม้จะเห็นผลเร็ว แต่อย่างแรกคือราคาสูง อย่างที่สองกินมากไปก็ไม่ให้ผลดีนัก บางครั้งจะสิ้นเปลืองเสียเปล่า
ฟางผิงเห็นท่าทางของเขาราวกับกลัวว่าตัวเองจะพูดเรื่องพรสวรรค์ จึงรู้สึกเห็นใจ เอ่ยปลอบว่า “ที่บ้านให้ฉันกินของบำรุงทุกวัน ซื้อของอร่อยให้ฉันกินจนแทบสิ้นเนื้อประดาตัว คนทั้งบ้านล้วนคาดหวังให้ฉันสอบวรยุทธ์ได้…”
คำพูดนี้ไม่ว่าจะฟังยังไงก็ดูปลอม!
แม้อู๋จื้อหาวจะคิดว่าเป็นไปได้น้อย แต่เมื่อนึกถึงการวัดปราณในยามนี้ ยังไงค่าปราณของฟางผิงก็ไม่ได้สูงกว่าเขา จึงพอฝืนใจยอมรับได้
เมื่อกดความอิจฉาในใจลงไปได้ ก็กล่าวทั้งยิ้มขมขื่น “เอาเถอะ ฉันยังคิดว่าอย่างนายมากสุดน่าจะอยู่ที่หนึ่งร้อยห้าแคล แต่มาดูตอนนี้แล้วฉันน่าจะเดาผิดไป ค่าปราณของนายอยู่ระหว่าง หนึ่งร้อยแปดถึงหนึ่งร้อยสิบสาม ยังไงเครื่องตรวจนี้ก็ไม่ตรงเท่าไร หากตรวจหลายครั้งอาจจะพอประมาณได้บ้าง แต่หากอยู่ในสภาวะที่เหนื่อยล้าก็จะไม่น่าเชื่อถือแล้ว หากนายอยากรู้ค่าตัวเลขจริงๆ สามารถไปตรวจที่โรงพยาบาลอันดับหนึ่งได้”
ฟางผิงหัวเราะ “เรื่องนั้นไว้ค่อยว่าเถอะ ครั้งนี้ต้องขอบคุณมากจริงๆ”
“ไม่ต้องเกรงใจ…”
อู๋จื้อหาวเหมือนอยากพูดอะไรสักอย่างแต่ก็หยุดไป ท้ายที่สุดยังคงพูดต่อ “ถ้านายอยากได้ค่าปราณสูงกว่าหนึ่งร้อยสิบแคลขึ้นไป กลับบ้านก็บอกให้พ่อนายเตรียมพวกยาบำรุงไว้หน่อย นายเพิ่งจะสมัครสอบ บางเรื่องคงจะไม่เข้าใจเท่าไร โดยปกติแล้ว ก่อนที่พวกเราจะตรวจร่างกายต่างก็เตรียมพวกยาบำรุงทั้งนั้น หากฐานะทางบ้านมีปัญหา อย่างน้อยที่สุดควรจะเตรียมยาบำรุงเลือดเม็ดหนึ่ง หากดีกว่านี้อีกหน่อย ก็เตรียมยาบำรุงปราณ…”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน