ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 185

ตอนที่ 185 ศึกประลองหนานเจียง (1)

หกโมงเย็น

พวกฟางผิงไม่ได้เจอหวงจิ่ง กลับเป็นไป๋รั่วซีที่ตามมา

พอถึงโรงแรม ไป๋รั่วซีก็เปิดประชุมเล็กๆ ทันที

“คณบดีมาถึงแล้ว แต่ตอนนี้ไปจวนผู้ว่า คงจะเข้าไปพร้อมกับผู้ว่าหนานเจียง คณบดีไม่ได้เน้นหนักถึงเรื่องแพ้ชนะ อันที่จริงจะแพ้หรือชนะอยู่ที่ตัวเอง ผู้ฝึกยุทธ์ทำได้แค่ชนะเท่านั้น! ตอนนี้ให้โอกาสพวกเธอได้ประลองกับระดับเดียวกัน วันข้างหน้าลงถ้ำใต้ดิน ใครจะให้โอกาสที่ยุติธรรมแบบนี้อีก? ดังนั้นการแข่งขันแลกเปลี่ยนความรู้แบบนี้ ทุกคนควรหวงแหนไว้”

พวกเขาพยักหน้า ฟางผิงก็พยักหน้าเช่นกัน ก่อนจะถามว่า “อาจารย์ครับ มหาวิทยาลัยฝากยาบำรุงมากับอาจารย์หรือเปล่าครับ?”

ไป๋รั่วซีหัวเราะว่า “ไม่น่าล่ะอาจารย์ถังบอกว่า…”

“อาจารย์ครับ คือว่าอาจารย์ถัง ไม่ใช่ผมไม่เคารพหรือนินทาอาจารย์ แต่เขาใจแคบอยู่บ้างจริงๆ อาจารย์ถังแต่งงานหรือยังเหรอครับ?”

“หา?”

“ยังไม่ได้แต่งงานสินะครับ?” ฟางผิงเอ่ยอย่างตกใจ “ถ้าเป็นแบบนี้ นิสัยขี้หงุดหงิดของเขาก็พอเข้าใจได้”

“เหลวไหล!”

ไป๋รั่วซีหัวเราะ “ลูกสาวของอาจารย์ถังแทบจะเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว…”

“เขามีลูกสาว?”

ฟางผิงทำหน้าตกใจ “ไม่เหมือนคนเป็นพ่อคนสักนิด…”

“เอาเถอะ หยุดพูดเหลวไหลได้แล้ว ถ้าอาจารย์ถังรู้ ระวังจะมาคิดบัญชีกับเธอ”

ไป๋รั่วซีหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง ในหมู่อาจารย์ ไป๋รั่วซีนั้นอ่อนโยนใจดี หยอกล้อสักหน่อยก็ไม่อาจโกรธอะไร

พูดเล่นกันแล้ว เธอค่อยวกเข้าสู่ประเด็นหลัก

“ยาบำรุงเอามาให้พวกเธอแล้ว แต่ว่าฟางผิง ความจริงฉันอยากเตือนเธอหน่อย อย่าเอาแต่พึ่งการใช้ยาจนเกินไป เธอทำแบบนี้ สุดท้ายแล้วจะติดนิสัยขี้เกียจได้ง่าย ทำให้ทักษะต่อสู้ไม่พัฒนาพอ ไม่อาจเข้าใจอย่างลึกซึ้ง ส่งผลเสียทั้งการใช้ปราณและทักษะการต่อสู้ หากมีวันหนึ่งที่เธอไม่มียาบำรุง เธอจะรับมือกับวิกฤตยังไงล่ะ? พัฒนาความสามารถของตัวเอง เรียนรู้ที่จะใช้ค่าตอบแทนน้อยที่สุดจ่ายออกไปให้ได้ผลลัพธ์ที่ใหญ่ที่สุด นี่ต่างหากเป็นสิ่งที่เธอควรเรียนรู้ เดิมทีปราณของเธอก็สูงกว่าคนอื่นอยู่แล้ว สถานการณ์แบบนี้เธอไม่อาจกำราบระดับเดียวกันได้ นั่นหมายความว่าฝีมือของเธอไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่ตัวเองคิดไว้ ผู้ฝึกยุทธ์บางคนสามารถต้านระดับเดียวกันได้เป็นสิบคน พวกเขาทำถึงขั้นนี้ได้โดยที่ไม่สามารถฟื้นฟูปราณได้รวดเร็วด้วยซ้ำ? ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องที่เธอต้องพิจารณาสักหน่อย”

ฟางผิงพยักหน้าอย่างจริงจัง มีเหตุผล ควรค่าให้พิจารณาจริงๆ

แต่…ก็ไม่ได้สิ้นเปลืองสักหน่อย มหาวิทยาลัยไม่คิดจะให้ประโยชน์ฉันบ้างหรือไง

กำชับทุกคนแล้ว รู้ว่าเฉินอวิ๋นซีจะขึ้นเวที ไป๋รั่วซีก็เผยยิ้มบาง “สู้ดีๆ ล่ะ แสดงฝีมือตัวเองออกมา”

“อื้ม ฉันจะตั้งใจแสดงฝีมือ!”

เฉินอวิ๋นซีพยักหน้าอย่างจริงจัง กลับคิดน้อยใจอีกครั้ง หากไม่แสดงฝีมืออีก ฉันคงได้ทำงานเบื้องหลังจริงๆ แล้ว

—

มหาวิทยาลัยให้ยาบำรุง ฟางผิงไม่คิดจะเอาเปรียบคนอื่นเช่นกัน

แบ่งยาบำรุงเลือดและปราณขั้นสองคนละหนึ่งเม็ด ขั้นหนึ่งอีกสี่เม็ด

ค่าทรัพย์สินมีการเพิ่มขึ้นอีกครั้ง แตะถึงเจ็ดล้าน หลายวันนี้เขาหลอมกระดูกถึงจุดสูงสุดแล้ว จึงไม่สิ้นเปลืองอะไรมาก

“พอที่จะเติมเต็มปราณเจ็ดพันแคลแล้ว…”

ฟางผิงคำนวณยกใหญ่ ค่าทรัพย์สินเจ็ดล้านเหลือเฟือให้ต่อสู้อีกหลายสนาม ไม่ต้องกังวลเรื่องปราณจะไม่พอแล้ว

ประเด็นสำคัญคือหากบนเวทีไม่จำเป็นต้องใช้ยาบำรุง เขาก็จะไม่ใช้

ความจริงการแข่งขันที่เปิดกว้างเช่นนี้ค่อนข้างเป็นปัญหา โดยเฉพาะมีพวกปรมาจารย์แกร่งกล้ามาชมการต่อสู้ด้วย

ฟางผิงจำเป็นต้องใช้ยาบำรุงเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาพึ่งยาในการฟื้นฟูปราณของตัวเอง

การใช้ยาบำรุงพวกนี้จึงเป็นการสิ้นเปลืองอย่างมาก ต่อให้มีเงินก็ไม่ควรนำมาสิ้นเปลืองแบบนี้

—

หกโมงครึ่ง ทุกคนเดินทางออกจากโรงแรม มุ่งหน้าสู่มหาวิทยาลัยหนานเจียงที่อยู่ไม่ไกล

มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้หนานเจียง

หวังจินหยางและพวกอาจารย์ยืนอยู่หน้าประตูใหญ่ เห็นพวกฟางผิง หวังจินหยางก็พยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยด้วยรอยยิ้มไปทางไป๋รั่วซี “อาจารย์ไป๋ นึกไม่ถึงว่าคุณจะมาด้วย”

“คณบดีของพวกเราก็มาด้วย คงจะเข้ามาพร้อมกับพวกผู้ว่าจาง”

ไป๋รั่วซีเผยใบหน้าประดับยิ้ม ทักทายเขาไม่กี่ประโยค ทว่ากลับวางท่าทีธรรมดากับพวกอาจารย์หนานเจียงที่อยู่ด้านข้าง

ตอนนี้อาจารย์ของหนานเจียงก็เหมือนจะให้หวังจินหยางเป็นแกนนำเช่นกัน

อาจารย์ของหนานเจียงมีตั้งแต่ขั้นสามขึ้นไป ขั้นสี่ถือเป็นเสาหลัก ขั้นห้ามีน้อยมาก ขั้นหกล้วนเป็นผู้มีอำนาจในมหาวิทยาลัย

ความสามารถของหวังจินหยาง แม้จะอยู่ในหมู่อาจารย์ ก็ถือเป็นประเภทที่โดดเด่น

รวมกับฐานะประธานสมาคมผู้ฝึกยุทธ์ของเขา อาจารย์หลายคนที่ตามมา ฐานะทางสังคมยังสู้หวังจินหยางไม่ได้ด้วยซ้ำ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน