ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 233
ตอนที่ 233 พยายามมีชีวิตรอด (2)
“ก็พวกม้วนคัมภีร์โบราณของปรมาจารย์…”
“ม้วนคัมภีร์โบราณ?”
เฉินอวิ๋นซีไม่เข้าใจเท่าไหร่ ส่ายหัวว่า “ไม่มี”
“แล้วอย่างอื่นล่ะ?”
“ฟางผิง นายถามแปลกๆ อย่างอื่นเช่นอะไรล่ะ?”
“เฮ้อ…” ฟางผิงจนใจอยู่บ้าง ทำได้เพียงเอ่ยไปตรงๆ “เธอพกยาบำรุงลงถ้ำไปเท่าไหร่?”
“เยอะอยู่นะ”
“ยาคืนชีวิตเยอะหรือเปล่า?”
“ห้าเม็ด”
“แค่ห้าเม็ด!” ฟางผิงไม่พอใจเท่าไหร่ เอ่ยอย่างขุ่นเคือง “ปู่เธอขี้เหนียวจริงๆ อย่างน้อยควรจะให้ห้าสิบเม็ดสิ พวกเราทำข้อตกลงกัน…ถ้าเจออันตรายหรือปัญหา เธอเอายาบำรุงที่มีส่งให้ฉันเป็นยังไง?”
“ฟางผิง!”
เฉินอวิ๋นซีไม่ได้ตอบกลับ เป็นหยางเสี่ยวม่านที่เอ่ยอย่างหงุดหงิดอยู่บ้าง “นายอย่ามาไร้ยางอายขนาดนี้ได้หรือเปล่า!”
ฟางผิงขมวดคิ้วว่า “ฉันจริงจัง เอาให้ฉัน ฉันจะปกป้องชีวิตพวกเธอ”
เขาไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องยืม ส่งให้เขาถึงจะเพิ่มค่าทรัพย์สินได้
หากเจอกับปัญหาจริงๆ คนมีเงินพวกนี้ พกพายาบำรุงมาไม่น้อยอยู่แล้ว มูลค่าไม่ใช่เล่นๆ
ส่งให้เขา บางทีอาจจะเพิ่มค่าทรัพย์สินเขาขึ้นมาหลายสิบล้านหรือกระทั่งกว่าร้อยล้านได้
มีค่าทรัพย์สินเยอะขนาดนี้ เจอศัตรูประเภทที่ทำให้คนหมดหวังพวกนั้น ฟางผิงฟันติดต่อกันสักร้อยดาบ อาจไม่ถึงกับหมดหวังเสมอไป
หยางเสี่ยวม่านเผยใบหน้าโมโห เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อเขา
ฟางผิงเห็นแบบนั้นจึงไม่พูดมากอีก เดินออกไปทั้งเอ่ยไปพลาง “เชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่เธอ ไม่จ่ายค่าตอบแทนออกมา ฉันไม่สู้สุดชีวิตเพื่อพวกเธออยู่แล้ว”
“ฟางผิง นายจะพูดตรงเกินไปแล้ว ถึงตายก็ไม่ขอให้นายช่วยหรอก!” หยางเสี่ยวม่านพูดอย่างขุ่นเคืองอยู่บ้าง
หากฟางผิงไม่เอ่ยถึงเรื่องส่งของให้เขา ช่วยเหลือทุกคนด้วยใจจริง พวกเธอตอบแทนเขาได้อยู่แล้ว
แต่ตอนนี้ ฟางผิงพูดออกมาตรงๆ ขนาดนี้ ทำให้คนยากจะรับได้
ฟางผิงกลับไม่พูดอะไรอีก เธอจะเข้าใจอะไร!
ไม่พูดตรงๆ จะเอาทรัพย์สินจากไหนมาช่วยคน
—
กลับมาถึงหอพักก็ดึกแล้ว
เพิ่งจะเข้าห้องได้ไม่นาน ประตูกลับถูกเคาะขึ้นมา
ฟางผิงไปเปิดประตู เป็นฟู่ชางติ่งที่ยืนอยู่ข้างนอก เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ดื่มสักหน่อยไหม?”
ระหว่างที่พูดยังชูขวดเหล้าในมือ
ไม่รอฟางผิงตอบกลับ ฟู่ชางติ่งเบียดตัวเข้ามาทันที จัดแจงที่นั่งให้ตัวเอง หัวเราะว่า “ผู้ฝึกยุทธ์ไม่ดื่มเหล้า แต่ฉันจำได้ว่าพวกคุณปู่ของฉัน ทุกครั้งที่ลงถ้ำมักจะดื่มกันตลอด วันนี้มีเหล้าก็เมาก่อน ใครจะรู้ว่ายังมีวันพรุ่งนี้อีกหรือเปล่า เมื่อก่อนไม่เข้าใจ ตอนนี้เข้าใจแล้ว ตอนเช้าพ่อฉันโทรมาหาบอกว่าถ้าฉันตายในถ้ำ เขาจะเกิดลูกอีกสักแปดคนสิบคน ให้ล้างแค้นแทนฉันทีหลัง นายว่าอายุปูนนี้แล้ว ยังจะเกิดได้เป็นสิบคนหรือไง? พ่อฉันนี่น่าไม่อายจริงๆ?”
ฟางผิงหัวเราะ เอาแก้วออกมาจากตู้ เอ่ยหยอกว่า “กลัวก็แต่ว่าจะไม่ใช่ลูกที่เกิดจากแม่นาย พ่อนายจงใจหาข้ออ้างพาลูกๆ ที่ทิ้งไว้ข้างนอกกลับมาหรือเปล่า”
“เหลวไหล พ่อฉันไม่กล้าหรอก เขาอยู่แค่ขั้นสามสูงสุด แม่ฉันขั้นสี่แล้ว!”
“แค่กๆๆ…”
ฟางผิงแทบจะสำลักตาย นี่มันอะไรกัน ตอนนี้ผู้หญิงแข็งแกร่งกว่าหมดแล้ว?
ฉันจำได้ว่าแม่ของกัวเซิ่งก็แข็งแกร่งกว่าพ่อเขาเหมือนกัน
“พ่อนายเพิ่งจะขั้นสาม?”
“อะไรคือเพิ่งจะขั้นสาม?” ฟู่ชางติ่งไร้คำจะพูดอยู่บ้าง “นายคิดว่าขั้นสามทะลวงได้ง่ายๆ หรือไง? อนาคตสิบปีข้างหน้าของพวกเรา เป็นช่วงเวลาที่เส้นทางผู้ฝึกยุทธ์จะก้าวหน้าเร็วที่สุด เวลานี้พวกเราพัฒนาเร็วเป็นเรื่องปกติ แต่พอถึงช่วงหลังต้องใช้เวลาในการขัดเกลา ระดับกลางไม่ใช่สิ่งที่จะเข้าไปได้ง่ายๆ…”
“ฉันคิดว่าเทอมหน้าฉันอาจจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางได้แล้ว”
ฟู่ชางติ่งไร้คำจะโต้ตอบ คำพูดนี้ฉันควรแย้งยังไงดี?
ไม่พูดมากอีก ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม ฟู่ชางติ่งฝืนกลืนลงไปในอึกเดียว ก่อนจะเอ่ยว่า “แม่งเหอะ ดื่มยากชิบหาย!”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน