ตอนที่ 387 ควรจะหาที่ลงหลักปักฐานได้แล้ว (1)
ฉวยโอกาสตอนที่คนยังไม่มา ฟางผิงรีบตรวจสอบค่าทรัพย์สินที่เพิ่มขึ้นของตัวเองทันที
ค่าทรัพย์สิน : 11,980,000,000
ปราณ : 1800 แคล (3999 แคล)
จิตใจ : 560 เฮิรตซ์ (729 เฮิรตซ์+)
หลอมกระดูก : 177 ชิ้น (100%) , 6 ชิ้น (90%) , 23 ชิ้น (30%+)
ช่องเก็บของ : 1 ลูกบาศก์เมตร
ม่านพลังงาน : ค่าทรัพย์สินหนึ่งหมื่นต่อนาที
“น้อยขนาดนี้เลย?”
จู่ๆ ฟางผิงก็โอดครวญออกมา เผยสีหน้าไม่พอใจ!
“หา?”
ฉินเฟิ่งชิงรับบทสนทนาทันที ฟางผิงคร้านที่จะสนใจเขา ในใจกลับด่าอย่างบ้าคลั่ง!
ฉันเอาหินพลังงานกลับมาไม่น้อยเลยเถอะ!
อย่างต่ำสามร้อยสี่ร้อยจินน่าจะถึง
แน่นอนว่าในกระเป๋าหนังสัตว์ประหลาดไม่ได้มีเยอะขนาดนั้น
หากมีสี่ร้อยจิน นั่นก็เป็นสองแสนกรัม ตอนนี้เพิ่มค่าทรัพย์สินเขาแค่หนึ่งหมื่นล้าน ไม่ได้หมายความว่าประมาณห้าหมื่นต่อหนึ่งกรัมหรอกเหรอ?
นี่หมายความว่าหินพลังงานที่เขาเอากลับมามีความบริสุทธิ์ต่ำมาก
เยอะขนาดนี้ ค่าทรัพย์สินเพิ่มมาแค่หมื่นล้านเท่านั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหินพลังงานระดับสูงบางส่วนที่ยังมีสิ่งเจือปน
ในความคิดเดิมของฟางผิง อย่างน้อยคงเอาหินพลังงานกลับมาได้มูลค่าหลายหมื่นล้าน
ตอนนี้กลับน้อยลงไปครึ่งหนึ่ง
“ฉันเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว เสี่ยงอันตรายถูกขั้นเก้าไล่ฆ่า ผลปรากฏว่ากลับได้ค่าตอบแทนแค่เล็กน้อย…”
ฟางผิงคร่ำครวญในใจ ส่วนกระดานข้างหน้าที่มืดไปในชั่วพริบตา เขาไม่ได้สนใจอีก
มืดก็มืดไปเถอะ ไม่มืดแล้วจะอัปเกรดได้ยังไง
การอัปเกรดครั้งนี้ใช้ความเร็วไม่น้อย
เดิมทีฟางผิงคิดว่าอยากอัปเกรดระบบ อย่างน้อยต้องรอให้บริษัททำกำไรใหญ่โต บริหารแหล่งเงินกู้ได้
ตอนนี้มาดูแล้ว คงไม่จำเป็นต้องยุ่งยากขนาดนั้นอีก
ฟางผิงยังกำลังพูดพึมพำ ยอดฝีมือร่างทองข้างหลังก็ล่าถอยไปไกลแล้ว เงาสองร่างกระโดดลงจากท้องฟ้าไปในชั่วพริบตา
“ฉางเซิง!”
อู๋ชวนเห็นหลี่ฉางเซิง รู้สึกดีขึ้นไม่น้อย หลี่ฉางเซิงยังมีชีวิตอยู่
รอจนเห็นพวกฟางผิง อู๋ชวนนับว่าตกตะลึงไปอยู่บ้าง ทั้งสี่คนมีชีวิตรอดทั้งหมด!
อย่าลืมว่าคนที่เข้ามาในวันนั้น เจ้าเด็กสี่คนนี้อ่อนแอที่สุด นึกไม่ถึงว่าจะไม่เป็นไรกันเลย
ตอนนี้อู๋ชวนเต็มไปด้วยความสงสัย เช่นว่าทำไมหลี่ฉางเซิงยังมีชีวิตรอด ทั้งทำยังไงถึงทะลวงไปขั้นแปดได้…ไม่สิ อู๋ชวนสัมผัสได้ถึงความผิดปกติอยู่เลือนราง หลี่ฉางเซิง อยู่ขั้นแปดจริงๆ เหรอ?
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาถามกัน จ้าวซิ่งอู่เอ่ยอย่างรวดเร็ว “ไป กลับไปที่ปากทางเดินก่อน!”
พวกเขาไม่คิดชักช้า รีบทะยานไปยังปากทางเดินทันที
เห็นพวกฟางผิงสี่คนเกาะหลี่ฉางเซิงราวกับหมีโคอาลา อู๋ชวนที่ลอยตัวอยู่ก็อดเอ่ยไม่ได้ “ลอยเองสิ อีกฝ่ายไม่ได้ไล่ตามมาแล้ว!”
พวกเขาทำเป็นไม่ได้ยิน ลอยเอง ต้องสิ้นเปลืองปราณ ทั้งลอยได้ช้า หากถูกทิ้งห่างไว้ข้างหลัง ถูกคนไล่ฆ่าอีกจะทำยังไง
แม้แต่หลี่หานซง เวลานี้ก็ไม่อยากลอยเองเช่นกัน เหนื่อยเกินไปแล้ว
หลายวันนี้เขาวิ่งจนหมดเรี่ยวแรงแล้วจริงๆ
—
หลังจากนั้นไม่กี่นาที ทุกคนก็มาถึงปากทางเดิน
เจ้าหมอนี้ยังไม่ตายจริงๆ!
ไม่ตายก็แล้วไป ร่างกายสีทองอร่ามนั่นมันอะไรกัน!
ตอนนี้ทั่วร่างของหลี่ฉางเซิงเปล่งแสงสีทองวิบวับ ดูเตะตาอย่างเห็นได้ชัด
ตาเฒ่าหลี่ทำสีหน้าภาคภูมิใจ กระโดดลงพื้นด้วยรอยยิ้มแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรมาก
ฟางผิงเห็นคนพวกนั้นทำท่าทีอยากจะถามก็เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “อาจารย์หลี่ยังไม่ถึงขั้นแปด แต่หลอมร่างทองล่วงหน้าก่อน อีกอย่างอาการบาดเจ็บของพลังจิตใจก็ฟื้นฟูแล้ว”
อู๋ชวนเป็นคนที่เข้าใจสถานการณ์ของหลี่ฉางเซิงมากที่สุด ขั้นเก้าที่วินิจฉัยให้ตาเฒ่าหลี่ในตอนแรกก็คืออู๋ชวน
ตอนนี้ได้ยินฟางผิงพูด อู๋ชวนจึงอดเอ่ยไม่ได้ “อาการบาดเจ็บของพลังจิตใจฟื้นฟูแล้ว? ฉางเซิง ตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
ตาเฒ่าหลี่เห็นรุ่นพี่ที่ตนเคารพถาม เพิ่งคิดจะเอ่ยปาก ฟางผิงกลับพูดขึ้นก่อน “อันที่จริงฟื้นฟูไม่ใช่เรื่องยากอะไร ต้องทำลายกฏเดิมถึงจะสร้างกฏใหม่ได้ ตอนที่อาจารย์หลี่ฟันกระบี่ ร่างกายก็แตกสลาย พลังจิตใจเกือบดับสูญ ภายหลังผมเห็นว่าสถานการณ์ของอาจารย์ไม่ค่อยดี ก็เลยพอเขาไปอาบน้ำในน้ำพุแห่งชีวิตใต้ดินเมืองราชา จากนั้นทุกอย่างก็ถูกแก้ไขแล้ว”
“…”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน