ตอนที่ 430 ยุคสมัยของผู้ฝึกยุทธ์ (1)
…………….
วันที่ 24 กุมภาพันธ์
ผ่านปีใหม่มาสิบเอ็ดวันแล้ว
เวลานี้นักศึกษาที่กลับไปฉลองปีใหม่แทบจะกลับมหาวิทยาลัยกันหมดแล้ว
วันนี้นักศึกษาทุกคนต่างได้รับข้อมูลว่าเช้าของวันที่ยี่สิบห้าจะมีการประชุมใหญ่ของอาจารย์และนักศึกษาทั้งมหาวิทยาลัย
ปีใหม่ผ่านไปแล้ว มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้มีการเคลื่อนไหวครั้งใหม่เช่นกัน
—
วันที่ 25 กุมภาพันธ์
สนามกีฬาหมายเลขหนึ่ง นักศึกษาและอาจารย์ทั้งหมดมารวมกันที่นั่น
ตอนนี้นักศึกษาและอาจารย์มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ รวมด้วยกันแล้วมีทั้งหมดเกือบเจ็ดพันห้าร้อยคน
ในสนามกีฬาแน่นขนัดไปด้วยผู้คน แต่เวลานี้สายตาของใครหลายคนกลับจับจ้องไปยังคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าสุด…หัวล้านบาดตาจริงๆ
ข้างหน้าสนามกีฬา
จางอวี่มองฉินเฟิ่งชิงอยู่เนิ่นนาน อดไม่ไหวจริงๆ กระแอมไอว่า “เหล่าฉิน นี่นาย…”
ฉินเฟิ่งชิงหัวเราะอย่างดูแคลน เอ่ยอย่างเรียบนิ่งว่า “โกนผมเพื่อแสดงความมุ่งมั่น ถ้าทำลายถ้ำใต้ดินไม่ได้ก็จะไม่ไว้ผม!”
“ฉัน…”
จางอวี่แทบไม่รู้ว่าควรจะพูดยังไงดี!
นายเป็นโรคประสาท?
จางอวี่ทำหน้าหมดคำจะพูด คร้านจะสนใจเจ้าหมอนี้ เสียสติไปแล้ว!
อยู่ดีๆ มาโกนหัวล้าน ดูดีมากหรือไง?
ก่อนหน้านี้ฉินเฟิ่งชิงยังหล่อเหลาไม่น้อย แต่ตอนนี้…แทบจะดูไม่ได้
จางอวี่ไม่อยากสนใจเขา จ้าวเหล่ยที่ยืนอยู่ด้านข้างกลับมองอย่างเห็นใจอยู่บ้าง เอ่ยเงียบๆ ว่า “ประธานฉิน นายฟังคำแนะนำจากฟางผิงเลยโกนผมสินะ?”
ฉินเฟิ่งชิงแค่นเสียงขึ้นจมูก “จะเป็นไปได้ยังไง!”
จ้าวเหล่ยเห็นใจขึ้นมาอีกครั้ง ถอนหายใจว่า “หัวล้านของเขาไม่ใช่ว่าเขาอยากโกน เป็นเพราะก่อนหน้านี้ฟื้นฟูอาการบาดเจ็บ สสารไม่แตกดับมีไม่เพียงพอ เขาไร้ทางเลือกถึงเหลือหัวโล้นเกลี้ยง”
“…”
ฉินเฟิ่งชิงร่างแข็งทื่อขึ้นมาทันที ฟู่ชางติ่งที่อยู่ข้างหลังถอนหายใจว่า “ประธานฉิน ครั้งหน้าคิดให้มากกว่านี้หน่อยเถอะ”
ฉินเฟิ่งชิงโมโหปนเขินอาย กัดฟันว่า “ไสหัวไป! ฉันอยากโกนหัวอยู่แล้ว เกี่ยวอะไรกับเขา!”
ทุกคนต่างไม่พูดอะไร พากันมองเขาด้วยความเห็นใจ
โง่อะไรอย่างนี้!
เห็นได้ชัดว่าถูกหลอก โกนหัวจนโล้นเกลี้ยงยังจะปากแข็งอีก
พวกเขาคร้านจะสนใจแล้ว จางอวี่ก็ไม่พูดพร่ำต่อ โจวเหยียนที่เพิ่งกลับมหาวิทยาลัยมองไปรอบๆ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงซับซ้อนอย่างพูดไม่ออกอยู่บ้าง “ประธาน มหาวิทยาลัยเปลี่ยนไปเยอะจริงๆ”
ตั้งแต่จางอวี่ออกจากตำแหน่งประธานสมาคม เธอก็ออกจากมหาวิทยาลัยไปฝึกงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง
ก่อนออกไป ความสามารถของเธออยู่ที่ขั้นสามสูงสุด
แต่ครั้งนี้กลับมามหาวิทยาลัย จู่ๆ โจวเหยียนก็พบว่าแทบจะมีการเปลี่ยนแปลงไปทั้งหมด
ฟางผิงเข้าสู่อันดับหนึ่งของขั้นห้า ความสามารถของคนอื่นก็เพิ่มขึ้นมาก ก่อนหน้านี้ขั้นสี่มีแค่ไม่กี่คน เวลานี้กลับมีอย่างกลาดเกลื่อน รอบๆ ตัวเธอมีผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสี่กว่าสี่คนแล้ว
ขั้นสามยิ่งพบเจอได้ง่าย นับได้หลายร้อยคน!
ขั้นสองยิ่งไม่ต้องพูดถึง เธอกวาดสายตามอง เหมือนว่านอกจากปีหนึ่งที่น้อยไปหน่อยแล้ว นักศึกษาชั้นปีอื่นๆ แทบจะขั้นสองขึ้นไปทั้งนั้น
มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ไม่เหมือนเดิมแล้วจริงๆ!
นี่เพิ่งห่างเป็นเวลาแค่ครึ่งปีเท่านั้น กลับให้ความรู้สึกเหมือนสรรพสิ่งเหมือนเดิมแต่คนเปลี่ยนแปลงไป
จางอวี่เอ่ยเสียงเบา “ครั้งนี้กลับมา อย่าไปอีกเลย อยู่ที่มหาวิทยาลัยเถอะ”
“ประธาน…”
โจวเหยียนเผยแววตาซับซ้อน เอ่ยเสียงแผ่วว่า “ฉันไม่ชอบเขา ฉันยอมรับว่าเขาแข็งแกร่ง ทั้งยังเป็นคนนำทีมมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้คว้าตำแหน่งมหาวิทยาลัยชื่อดังอันดับหนึ่งมาได้ แต่ตอนนั้นเขาขับไล่นาย…”
สิ่งที่โจวเหยียนไม่อาจรับได้คือตอนแรกฟางผิงบังคับไล่จางอวี่ลงจากเวที
หลายปีที่ผ่านมานี้ถือเป็นครั้งแรกของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ที่มีการขับไล่ประธานสมาคมผู้ฝึกยุทธ์ออกจากตำแหน่ง
จนถึงตอนนี้เธอก็ยังจำฉากที่จางอวี่ออกไปจากมหาวิทยาลัยอย่างเงียบๆ ได้อย่างฝังใจ
ทั้งเพราะเป็นแบบนี้หลังจากที่จางอวี่จากไป ไม่นานเธอก็ออกไปจากมหาวิทยาลัย ไม่ได้กลับมาโดยตลอด
จางอวี่ยิ้มบางๆ ว่า “เรื่องผ่านมาแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นฉันทำได้ไม่ดีเท่าเขาจริงๆ”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน