ตอนที่ 443 ถ้ำใต้ดินเป็นบ้านของฉัน ไม่อยากจากไปเลย (1)
………………..
เมืองเทียนเหมิน
เขตใจกลางแหล่งแร่
พื้นดินสั่นสะเทือนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
เจี่ยวเข้าสู่เขตใจกลางแล้ว กำลังปะทะกับยอดฝีมือขั้นเจ็ดที่นั่งรักษาการณ์อยู่
แต่ยอดฝีมือขั้นเจ็ดไม่ได้ถูกฆ่าง่ายๆ ขนาดนั้น
สาเหตุที่ขั้นเจ็ดข้างนอกนั้นถูกเจี่ยวกลืนกินอย่างง่ายดายเพราะก่อนหน้านี้เจี่ยวทำสงครามกับอีกฝ่ายหลายครั้งแล้ว ระเบิดสุดกำลังทำร้ายเขา รวมทั้งเวลานั้นเจ้าเมืองเทียนเหมินยังอยู่ด้วย อีกฝ่ายจึงคาดไม่ถึงว่าเจี่ยวจะกลืนกินเขาได้ เวลานี้ถึงได้ตายอย่างง่ายดาย
ตอนนี้ยอดฝีมือขั้นเจ็ดที่รักษาการณ์ เห็นเจี่ยวบุกเข้ามาในเขตใจกลาง จะยังประมาทได้อีกยังไง
พอเห็นเจี่ยว อีกฝ่ายก็ทุ่มเต็มกำลังทันที ต่อสู้จนใต้ดินสั่นสะเทือนไม่หยุดหย่อน
เจี่ยวโมโหอยู่บ้าง ทั้งร้อนใจเช่นกัน
เคลื่อนไหวใหญ่โตขนาดนี้ เจ้าต้นไม้โง่นั่นจะจับสังเกตได้ง่าย!
น่าโมโหเกินไปแล้ว!
ภายใต้โทสะของเจี่ยว บนเขาสีทองก็เริ่มรวบรวมแสงสีทองเจิดจ้า ความจริงแล้วขั้นแปดต่อกรกับขั้นเจ็ด ไม่ได้สู้กันแบบนี้
สิ้นเปลืองสสารไม่แตกดับเพื่อฆ่าขั้นเจ็ด ขั้นแปดทั่วไปไม่คิดทำแบบนี้ สิ้นเปลืองเกินไป
แม้จะฆ่าขั้นเจ็ดไม่ได้ ก็น้อยนักที่ขั้นแปดจะเลือกทำแบบนี้
แต่เจี่ยวไม่สนใจ กลืนกินแร่ที่นี่ ของเล็กน้อยนี้ก็ชดเชยคืนมาได้แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้เจี่ยวยังกลืนปีศาจสุนัขเม่นขั้นแปดเข้าไป มันมีสสารไม่แตกดับให้สิ้นเปลือง ประกายแสงสีทองสว่างไสวกระจายอยู่บนเขาเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ เจี่ยวระเบิดสุดกำลัง ใช้เขาทองชนอีกฝ่ายโดยตรง
เดิมทีอุโมงค์เหมืองก็คับแคบอยู่แล้ว อีกฝ่ายฝีมือสู้เจี่ยวไม่ได้ ถูกพุ่งชนหลายครั้ง ท้ายที่สุดก็โดนชนเข้าจนได้
ถูกชนเข้าจึงกลายเป็นปัญหาใหญ่ทันที
เขาสีทองทะลวงอีกฝ่ายเข้าไปราวกับแทงเต้าหู้ บนเขาสีทองยังมีสสารไม่แตกดับรวบรวมอย่างไม่ขาดสาย ระเบิดออกไปบดขยี้พลังจิตใจของอีกฝ่าย
เสียงแผดร้องดังกระจายเป็นวงกว้าง เจี่ยวกลับไม่มีเวลาขัดขวาง
มันหาจังหวะไม่ได้…ฟางผิงที่อยู่รอบนอกจึงถอนหายใจเบาๆ ช่างเถอะ ฉันจะช่วยนายละกัน
พลังจิตใจหลายสายถูกฟางผิงปลดปล่อยออกมา รวมกลุ่มเป็นม่านพลังจิตใจที่หนาแน่น
แม้จะมีการเคลื่อนไหวกระจายออกไปไม่น้อยแล้ว แต่ปิดบังได้เท่าไหร่ก็เท่านั้นเถอะ
ปลดปล่อยพลังจิตใจแล้ว ฟางผิงก็เริ่มขุดแร่ไปด้วย
เจี่ยวฆ่าคนได้ฉับไว นอกจากขั้นเจ็ดคนนี้ คนอื่นๆ แทบตายเกลี้ยงหมดแล้ว
ฟางผิงรวบรวมป้ายสถานะระดับกลางไว้ในช่องเก็บของแทบจะกองเป็นภูเขาลูกเล็กๆ
“ครั้งนี้ฉันฆ่าระดับกลางไปกว่าร้อยแล้ว…ยังมีสัตว์ปีศาจระดับสูงอีกสามตัว…แม่ทัพขั้นเจ็ดอีกสอง…ไม่สิ ยังต้องรวมเมืองเทียนเหมินที่ตายไปหลายหมื่นคน!”
“ทำบาปซะแล้ว!”
ฟางผิงสารภาพผิดกับตัวเองในใจ ผลงานพวกนี้ สำหรับทางมนุษย์ชาติเป็นผลงานของฉัน
แต่สำหรับถ้ำใต้ดิน นั่นต้องเป็นฝีมือของเจี่ยวอยู่แล้ว ฟางผิงไม่เป็นแพะรับบาปแทนมันหรอก
พอเขาขุดแร่ก็เกิดการเคลื่อนไหวทันที
เจี่ยวตระหนักได้ถึงเขาเช่นกัน ดวงตาขนาดใหญ่เผยไอสังหารอย่างอันตราย พ่อครัวกำลังขโมยแร่ของมัน?
ฟางผิงรู้ว่าสัตว์ปีศาจพวกนี้ต่อกรได้ยาก เอ่ยด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มทันที “ราชาเจี่ยว ฉันขุดให้ท่าน ดูสิ อีกเดี๋ยวจะเอาไปกองข้างหน้าท่าน ไม่อุบเก็บไว้สักชิ้น ท่านจะได้ดูดกลืนสะดวกๆ ไง…เหลือระดับต่ำให้ฉันไม่กี่ก้อนก็พอ ท่านคิดว่ายังไง?”
เจี่ยวถลึงตาขนาดใหญ่มองเขา เขาสีทองยังกำลังบดขยี้พลังจิตใจของยอดฝีมือขั้นเจ็ดคนนั้นต่อ
อีกอย่าง…เจ้าต้นไม้โง่นั่นเหมือนจะสัมผัสได้แล้ว
เจี่ยวนึกมาถึงตรงนี้ก็ไม่สนใจฟางผิงอีก มันจะจับตามอง ถ้าพ่อครัวกล้าอุบไว้ มันจะกินเขานั่นแหละ!
ฟางผิงเอ่ยด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มกลับลอบดูแคลนในใจ
ปีศาจก็คือปีศาจ จะไอคิวสูงกว่าฉันได้ยังไง?
ฟางผิงขุดอย่างบ้าคลั่งต่อ ขุดได้สิบชิ้น…แปดชิ้นเก็บใส่ช่องเก็บของ สองชิ้นเหลือไว้กับตัว
เขาคิดจะเก็บไว้เก้าชิ้นด้วยซ้ำ แต่พอตระหนักว่าอุโมงค์ที่ขุดค่อนข้างใหญ่ เหลือไว้หนึ่งชิ้นจะน้อยเกินไป จะมองเจี่ยวปัญญาอ่อนขนาดนั้นไม่ได้
เจี่ยวยังคงบดขยี้พลังจิตใจอีกฝ่ายอย่างต่อเนื่อง ฟางผิงขุดไปก็เอ่ยไปพลาง “ราชาเจี่ยว อีกเดี๋ยวต้นไม้นั่นมา ร่วมมือกับฉันสักหน่อยเป็นไง?”
อันที่จริงเจี่ยวเหมือนจะเข้าใจทั้งไม่เข้าใจ จ้องมองเขาอยู่สักพัก
ฟางผิงวางแผนเล็กน้อย ใช้กระบี่แทงนายต่อ นายก็แกล้งว่าถูกยอดฝีมือของเมืองเทียนเหมินที่ซ่อนตัวโจมตี
“ท่านทำเป็นว่าถูกฉันทำให้บาดเจ็บหนัก จากนั้นก็ไปหาสองราชาปีศาจ แม้ว่าแร่พวกเขาจะไม่เหลือแล้ว ท่านก็สามารถบอกได้ว่าไม่เกี่ยวกับตัวเอง พอท่านลงมาก็ถูกคนโจมตีจนบาดเจ็บหนักแล้ว…”
“ส่วนหินพลังงาน…ท่านดูดกลืนบางส่วน ฉันจะช่วยเก็บซ่อนบางส่วน ป้องกันไม่ให้ถูกพบช่องโหว่”
“ส่วนฉันจะแกล้งเป็นยอดฝีมือของเมืองเทียนเหมิน ใช้อาวุธวิเศษฟันท่าน แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าพวกเราไม่ใช่พวกเดียวกัน?”
“แบบนี้ช่องโหว่ก่อนหน้านี้ของพวกเราก็ถูกซ่อมแซมเข้าไปแล้ว ฉันคือยอดฝีมือลึกลับของเมืองเทียนเหมิน ไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ์ดินแดนแห่งการเกิดใหม่ ท่านก็สามารถหลุดพ้นจากผู้ต้องสงสัยได้เหมือนกัน ถูกหรือเปล่า?”
ฟางผิงไม่ได้ชะงักการเคลื่อนไหว ขุดดินต่อไป เจี่ยวก็แทบจะบดขยี้ขั้นเจ็ดคนนั้นตายแล้ว
ไม่รู้ว่าเข้าใจความหมายของฟางผิงหรือเปล่า ฟางผิงเดาว่ามันน่าจะเข้าใจ
ไม่นานเจี่ยวก็ผงกหัวเล็กน้อย
เห็นได้ชัดว่ามันยอมรับแผนการนี้
ฟางผิงลอบลิงโลดในใจ แบบนี้ก็ดี ในรังของเยามู่ ระเบิดกลิ่นอายของมัน โจมตีเจี่ยวออกไปเพื่ออารักขาเขตแร่ นี่หากจะบอกว่าไม่ใช่คนของเมืองเทียนเหมิน กระทั่งตัวเขาเองยังไม่เชื่อเลย
ตอนนี้เขตใจกลางแหล่งแร่ที่ทั้งสองคนอยู่ หินพลังงานระดับสูงมีมากมายแทบจะกลาดเกลื่อนไปทั่ว
ฟางผิงเอาไปไม่หมดอยู่แล้ว ทั้งไม่มีเวลาด้วย
แร่ระดับสูงยังคงขุดยากอยู่เล็กน้อย

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน