ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 462

ตอนที่ 462 อะไรที่โม้ได้ก็โม้ไปแล้ว (2)

………………..

อีกฝั่งหนึ่ง

ตอนนี้ฟางผิงไม่มีเวลาสนใจฉินเฟิ่งชิง

ในสนามหวังจินหยางเริ่มประมือกับคู่ต่อสู้แล้ว

หวังจินหยางลงสนามก็ใช้พลังไขกระดูกทันที ดาบเดียวฟันแหวกความว่างเปล่า พาดผ่านไปทั้งสนามกีฬา!

เจ้าหมอนี้ระเบิดเต็มพลัง ในขั้นห้าตอนต้นก็สามารถปะทะกับขั้นหกสูงสุดได้ถึงสามสิบวินาทีแล้ว ฝีมือไม่อ่อนด้อยอย่างแน่นอน

ฟางผิงหรี่ตามองคู่ต่อสู้ของเขาแวบหนึ่ง กดเสียงว่า “ยิ่งสู้ไปถึงข้างหลัง อีกฝ่ายก็ยิ่งมีประสบการณ์มากขึ้นเท่านั้น ประตูซานเจียงปรากฏขึ้นแล้ว!”

ตอนนี้คู่ต่อสู้ของหวังจินหยางมีประตูซานเจียวสามบานโผล่ขึ้นเหนือหัว บานหนึ่งในนั้นปิดสนิทเป็นที่เรียบร้อย

หนึ่งในสองบานที่เหลือก็ปิดไปบางส่วนแล้ว

ลูกหลานคนรวยพวกนี้ ต่อสู้มาถึงตอนนี้ก็ปล่อยพลังอย่างเต็มที่เช่นกัน คนๆ นี้ระเบิดพลังขึ้นมา แข็งแกร่งกว่าสองคนก่อนหน้านี้ซะอีก ทั้งไม่ได้ลุกลี้ลุกลนเหมือนพวกเจี่ยงเชา

หลี่หานซงเผยสีหน้าหนักแน่นเช่นกัน “อืม…สังเกตได้แล้วสินะ? เคล็ดวิชาของพวกเขาล้วนเหมาะสมกับพวกเขาอย่างยิ่ง น่าจะสร้างให้เข้ากับพื้นฐานร่างกายตัวเอง เกรงว่าเหล่าหวังจะแย่อยู่บ้างแล้ว”

ฟางผิงมองอยู่สักพัก ถอนหายใจว่า “พี่หวังวางแผนจะพังพินาศไปด้วยกัน เขาตั้งใจ”

หลี่หานซงลูบคางว่า “ฉันอยากลองเหมือนกัน”

บาดเจ็บ บางทีอาจจะฟื้นฟูขึ้นมาอีกครั้ง

ก่อนหน้านี้เขายังไม่ได้รู้สึกอะไรมากมาย แต่ตอนนี้พบว่าหลังจากพวกเขาได้รับบาดเจ็บจะฟื้นฟูความสามารถขึ้นมาบางส่วน เวลานี้หลี่หานซงคิดว่าหากตัวเองบาดเจ็บเขาสามารถรับได้

ทั้งสองคนเพิ่งจะคุยกันเสร็จ หวังจินหยางที่อยู่ในสนามก็ระเบิดพลังแล้ว!

เสียงคำรามนั้นพาให้คนสั่นสะท้านในใจ

ครู่ต่อมาวงแหวนก็ปรากฏอยู่เบื้องหน้าของหวังจินหยาง สะพานฟ้าดิน!

พวกหลี่เฟยหน้าเปลี่ยนสี คนที่เผชิญหน้ากับหวังจินหยางก็ไม่ต่างกัน จะระเบิดตัวเองงั้นเหรอ?

เมื่อครู่ฉินเฟิ่งชิงบอกว่าหากพวกเขาเจอกับศัตรูที่แข็งแกร่ง อาจจะระเบิดสะพานฟ้าดินตัวเอง เขาก็ได้ยินเช่นกัน

มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้จะโหดเหี้ยมเกินไปแล้ว!

นี่คือจะระเบิดตัวเอง?

คนๆ นี้รีบกระโดดออกห่างไปช่วงใหญ่ หวังจินหยางไม่ได้จะระเบิดตัวเอง เขาไม่ได้โง่ขนาดนั้น

ครู่ต่อมาหวังจินหยางก็ทำเรื่องที่ทุกคนคาดไม่ถึง

เจ้าหมอนี้ใช้มือคว้าสะพานฟ้าดินที่เป็นวงแหวนนั้นไว้ ชั่วพริบตาก็บีบสะพานฟ้าดินจนกลายเป็นครึ่งวงกลม…ไม่สิ คันธนู!

ดาบยาวในมือใช้แทนลูกธนู บนดาบนั้นระเบิดปราณสีดำมืดมิด หวังจินหยางน้าวธนูยิงออกไปทันที

“เปรี้ยง!”

ตลอดทางที่ดาบยาวเคลื่อนผ่าน เกิดระเบิดในอากาศ ประกายไฟลุกโชนจนเผาไหม้ขึ้นมา

ฟางผิงแทบจะนิ่งอึ้งไป!

ไม่ใช่แค่ฟางผิง คนที่อยู่ในเหตุการณ์แทบจะตกตะลึงไปหมด!

นี่ก็ได้งั้นเหรอ?

ยังไม่เคยเจอผู้ฝึกยุทธ์ที่ใช้สะพานฟ้าดินเป็นอาวุธมาก่อนเลย เจ้าหมอนี้ไม่กลัวว่าสะพานฟ้าดินจะพังหรือไง?

—

บนเวทีหลัก

หลี่โม่อดไม่ไหวจริงๆ ส่งเสียงออกไปว่า “นักศึกษาพวกนี้…ไม่ค่อยปกติเท่าไหร่”

ไม่ใช่ว่าด่าคน แต่ไม่ค่อยปกติจริงๆ

ผู้ฝึกยุทธ์ทั่วไป หากทำแบบหวังจินหยางนี้สะพานฟ้าดินคงพังไปแล้ว

แต่เจ้าเด็กนี้ไม่ได้ทำสะพานฟ้าดินพัง กลับทำให้เกิดแสงสีทองวาบผ่านบนสะพานฟ้าดินได้ด้วยซ้ำ หลี่โม่กวาดสายตามองแวบหนึ่ง ในใจพอจะคาดเดาได้บ้างแล้ว นั่นคือ…สสารไม่แตกดับ!

ดาบยาวไม่ได้พุ่งออกไปเหมือนลูกธนูปกติ หวังจินหยางใช้ดาบแทนธนู นึกไม่ถึงว่าดาบยาวที่ออกห่างจากร่างกายจะแสดงเคล็ดวิชาต่อสู้ได้!

ใช่แล้ว ดาบกำลังแสดงเคล็ดวิชาต่อสู้ คล้อยหลังที่ดาบยาวพุ่งไปเข้าใกล้คนที่อยู่กลางอากาศก็ระเบิดพลังงานอันแข็งแกร่งมากขึ้นไปอีก!

ไม่รู้ว่านึกอะไรได้ จู่ๆ หลี่โม่ก็เอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “ผู้ฝึกยุทธ์พวกนี้ เหมือนฉันเคยได้ยินมาก่อน!”

“หืม?”

รัฐมนตรีหวังรับบทสนทนาทันที “พี่หลี่ เมืองเจิ้นซิงมีข้อมูลพวกนี้ด้วย?”

หลี่โม่สีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย เอ่ยอย่างเคร่งขรึมว่า “ไม่ใช่…ตอนที่พวกผู้อาวุโสคุยเรื่องในอดีต ฉันเคยได้นั่งฟังข้างๆ อยู่ครั้งหนึ่ง เหมือนจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เวลานั้นฉันยังเด็ก จำไม่ค่อยได้เท่าไหร่ สสารไม่แตกดับ…เอาแบบนี้ละกัน กลับไปถ้าผู้อาวุโสกลับมาฉันจะลองไปถามดูอีกครั้ง คนพวกนี้…ทุกคนให้ความสำคัญอย่างมาก”

รัฐมนตรีหวังสีหน้าเปลี่ยนแปลงไปมาไม่หยุด ตาเฒ่าหลี่และหลู่เฟิ่งโหรวปิดปากเงียบ

ยอดฝีมือที่อยู่ในขั้นสุดยอดเคยพูดเกี่ยวกับเรื่องคนพวกนี้?

อย่าลืมว่าคนพวกนี้เพิ่งปรากฏตัวได้ไม่นาน อายุอานามยังน้อย

หลี่โม่ดูเหมือนอายุไม่มาก ความจริงปาเข้าไปแปดสิบแล้ว ตอนที่เขายังเด็ก…นั่นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ตาเฒ่าหลี่เงียบไปพักหนึ่ง จู่ๆ ก็เอ่ยว่า “เมืองเจิ้นซิง ไม่เปิดกว้างต่อภายนอกจริงๆ งั้นเหรอ?”

หลี่โม่ตอบกลับด้วยความเงียบ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน