ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 465

ตอนที่ 465 ชะตาชีวิตอยู่ในมือตัวเอง (2)

………………..

อู๋ขุยซานอายุยังไม่เยอะเหมือนกัน พอๆ กับตาเฒ่าหลี่ อายุเยอะกว่าไม่กี่สิบปี หกสิบต้นๆ เท่านั้น

อู๋ขุยซานและหลี่โม่ต่างอยู่ขั้นแปดสูงสุด แต่หากประมือกันจริงๆ หลี่โม่ไม่มีอาวุธวิเศษขั้นเก้าในมือ ทั้งยังต้องเป็นประเภทที่แข็งแกร่งอย่างยิ่ง ไม่งั้นคงต้องถูกอู๋ขุยซานกำราบแล้ว

สาเหตุที่ตาเฒ่าหลี่และหลู่เฟิ่งโหรวอยากจะจัดการหลี่โม่สักหน่อย ไม่ใช่เพราะว่าอยากมีหน้ามีตา

ประเด็นอยู่ที่…แสดงฝีมือของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้

ไม่ใช่แค่พวกเด็กรุ่นหลัง!

ยอดฝีมือรุ่นก่อน แม้มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้จะไม่มีขั้นสุดยอด ไม่มีขั้นเก้า แต่ฝีมือของระดับสูงและระดับกลางต่างไม่อ่อนด้อย

พูดไม่กี่ประโยคแล้ว สุดท้ายตาเฒ่าหลี่ก็ถอนหายใจ “อีกไม่กี่วันฉันจะเข้าด่านอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ถึงขั้นพลังจิตใจปรากฏจะไม่ออกมา!”

ตาเฒ่าหลี่ตัดสินใจแล้ว ครั้งนี้พลังจิตใจไม่ปรากฏ เขาจะไม่ออกมาจริงๆ

ไม่อาจขายหน้าคนผู้นั้นได้!

ก่อนหน้านี้ออกด่าน นั่นเป็นเพราะปรมาจารย์ในมหาวิทยาลัยออกไปกันหมด หลู่เฟิ่งโหรวและถังเฟิงต่างเข้าด่าน อยู่ในช่วงเวลาสำคัญ มีแค่เขาที่พอจะออกมาก่อนได้

หลู่เฟิ่งโหรวพยักหน้า มองไปทางจุดหนึ่งของเขตทางใต้ เลิกคิ้วเล็กน้อย “ราชสีห์ถังใกล้จะทะลวงด่านแล้ว”

“ก้าวหน้าไวมาก”

“เพราะแรงกดดันเยอะ”

ตอนที่หลู่เฟิ่งโหรวพูดคำนี้ก็กวาดมองไปทางฟางผิง

ราชสีห์ไม่มีแรงกดดันถึงจะแปลก!

ในช่วงที่เขาอยู่ขั้นหกแทบจะไร้คู่ต่อสู้ ตอนนั้นฟางผิงเพิ่งเข้ามหาวิทยาลัยยังเป็นคนธรรมดาด้วยซ้ำ

ผลปรากฏว่าเขายังอยู่ขั้นหกในขณะที่ฟางผิงเกือบจะระดับเดียวกับเขาแล้ว เขาจะไม่มีแรงกดดันได้ยังไง?

ยิ่งไปกว่านั้น…ฟางผิงเจ้าเด็กนี้ยังพูดลับหลังตั้งนานแล้ว ถึงระดับเดียวกันจะอัดเขาสักครั้ง

เมื่อก่อนไม่เห็นอยู่ในสายตา ตอนนี้ไม่อาจมองข้ามได้อีกแล้ว

หากถูกฟางผิงซ้อมจริงๆ แม้ฟางผิงอาจจะไม่ทำเรื่องแบบนั้นเสมอไป แต่ใครจะคาดเดาได้?

ถูกซ้อมขึ้นมา ถังเฟิงยังจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

ด้านข้าง ฟางผิงฟังอยู่พักหนึ่งก็เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “เรื่องฝึกวิชาอาจารย์ทั้งสองไม่จำเป็นต้องรีบ ทั้งอย่ากดดันเกินไป รอพวกอธิการกลับมาแล้ว บางทีอาจารย์ถังอาจจะทะลวงด่านแล้วก็ได้ ถึงเวลานั้นพวกเราจัดงานเลี้ยงปรมาจารย์สักครั้งเถอะครับ! ปรมาจารย์สามคนจัดงานเลี้ยงพร้อมกัน!”

ตาเฒ่าหลี่ถอนหายใจว่า “พลังจิตใจฉันยังทำให้ปรากฏไม่ได้เลย หากถึงขั้นนั้นแล้ว ฉันถึงจะไป!”

“งั้นเกรงว่าคุณจะไม่ทันแล้ว น่าจะต้องจัดต้นเดือนเมษายน”

“ไว้ค่อยว่ากัน”

—

หลู่เฟิ่งโหรวและหลี่ฉางเซิงไม่รั้งตัวอยู่นาน

ไม่นานฉินเฟิ่งชิงก็วิ่งกลับมา

เจ้าหมอนี้กินผลไม้พลังงานมากเกินไป จนถึงตอนนี้ในร่างกายยังเต็มไปด้วยพลังงาน ฟางผิงกวาดตามองเขาแวบหนึ่ง เอ่ยอย่างหมดคำพูดอยู่บ้าง “นายไม่กลัวตัวเองจะจุกตายบ้างหรือไง?”

“กลัวทำไม”

ฉินเฟิ่งชิงเผยสีหน้าไม่ใส่ใจ ก่อนจะรีบเอ่ยว่า “ว่ายังไงบ้าง?”

“ตอนบ่ายค่อยดูอีกที อีกอย่าง…”

ฟางผิงกวาดสายตามองเขา ถอนหายใจว่า “ตอนบ่ายไปไหว้พ่อนายสักหน่อย”

รอยยิ้มยียวนของฉินเฟิ่งชิงเลือนหายไปเล็กน้อย ก่อนจะฟื้นฟูขึ้นมาอีกครั้ง “ควรเข้าไปสักหน่อยเหมือนกัน แต่ว่า…พูดตามตรงอึดอัดใจอยู่บ้าง”

“นายอ่อนแอ นั่นก็ต้องเป็นแบบนี้” ฟางผิงเอ่ยเสียงเบา “ฉันแข็งแกร่งกว่านาย ดังนั้นนายเลยต้องประจบฉัน ฉันอารมณ์ดี ฉันถึงจะให้ทรัพยากรนายฝึกวิชา ฉันไม่พอใจ ไม่ให้นายก็เป็นสิทธิ์ของฉัน หากฉันแข็งแกร่งขึ้น งั้นฉันจะไปช่วงชิงด้วยตัวเอง ทำไมต้องประจบคนที่อ่อนแอกว่าฉันด้วย? ถ้านายคิดว่าได้รับการเหยียดหยาม ทั้งไม่มีใครใช้ให้นายไปประจบ ในเมื่อนายเข้ามาเกี่ยวข้องแล้ว ก็ต้องเตรียมพร้อมเรื่องแบบนี้เอาไว้”

“นายกำลังพูดถึงฉันหรือพูดถึงตัวเองกันแน่?” ฉินเฟิ่งชิงเอ่ยหยอก

ฟางผิงคลี่ยิ้มว่า “นายสนใจทำไมว่าฉันพูดถึงใคร อย่างน้อยฉันยังกุมชะตาชีวิตนายอยู่ก็เพียงพอแล้ว”

ฉินเฟิ่งชิงสีหน้าแทบดูไม่ได้ แค่นเสียงว่า “นายอย่าลืมว่าฉันเป็นคนเซ็นชื่อเดิมพัน ของก็ควรเป็นของฉัน!”

ฟางผิงชะงักไปเล็กน้อย ใช่สิ นึกไม่ถึงว่าเจ้าโล้นจะหัวไวขึ้นมา!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน