ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 502

ตอนที่ 502 จริงหรือหลอกแยกยาก (2)

………………..

ฟางผิงไม่พูดอีก หันไปมองทางทะเลหวงห้าม กดเสียงว่า “ตรงข้ามมีพลังงาน ตรงนี้ไม่มี นายว่า…ตกลงมันเรื่องอะไรกัน? เหมือนจะแบ่งโลกเป็นสองฝั่ง! ทะเลหวงห้ามไม่ปล่อยให้พลังงานเข้ามาหรือว่าเป็นผลจากรอยแยกของมิติกลางอากาศ? ถ้าเป็นทะเลหวงห้าม…นั่นไม่ได้หมายความว่าพื้นที่ในทะเลหวงห้ามล้วนไม่มีพลังงานคงอยู่ งั้นพลังงานไปอยู่ที่ไหนกัน?”

ระหว่างที่พูด ฟางผิงก็มองน้ำทะเลไปแวบหนึ่ง “หรือน้ำจากทะเลหวงห้ามพวกนี้ อันที่จริงมีคุณสมบัติดูดซับพลังงาน? เหล่าหวัง เคยมีคนเคลื่อนไหวในทะเลหวงห้ามมาก่อนหรือเปล่า? ฉันหมายถึงพื้นที่ใกล้ทะเล…”

หวังจินหยางเอ่ยอย่างครุ่นคิด “ไม่รู้ เพราะตั้งแต่วันแรกที่พวกเราเข้ามาในถ้ำใต้ดิน ทุกคนก็เอาแต่บอกพวกเราว่าอย่าไปที่ชายฝั่ง! ในทะเลยิ่งแล้วใหญ่ อันตรายอย่างมาก! รวมถึงผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำไม่ไปแถวชายฝั่งเช่นกัน ชายฝั่งก็ไม่ได้มีของดีอะไร ดังนั้นปกติพวกเราแทบไม่อาจไป แน่นอนว่าอันที่จริงมีคนไปเหมือนกัน บางคนถึงกระทั่งจับสิ่งมีชีวิตบางอย่างมาทำเป็นอาหาร แต่อยู่ใกล้ๆ ชายฝั่งเท่านั้น คนที่เคลื่อนไหวในทะเลอย่างแท้จริง ฉันยังไม่รู้ว่ามีหรือเปล่า”

“พูดแบบนี้ นายก็ไม่แน่ใจสาเหตุที่พลังงานหายไป” ฟางผิงพึมพำ “งั้นถ้าพลังงานที่ทุกคนสะสมไว้หมดเกลี้ยง คงอาศัยการต่อสู้จากพื้นฐานร่างกายเท่านั้นสินะ?”

“อืม แต่ถึงจะพึ่งร่างกาย เมื่อถึงระดับสูงแล้ว โดยเฉพาะร่างทองขั้นแปด ยอดฝีมือระดับนี้แข็งแกร่งไร้เทียบเทียมเช่นกัน! พึ่งพลังจากร่างกายอย่างเดียวก็บดขยี้ฉันและนายได้ง่ายๆ แล้ว นายอย่าคิดอะไรแผลงๆ เชียว!”

ฟางผิงส่ายหัว เอ่ยเสียงเบาว่า “ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉันรู้ว่าร่างทองขั้นแปดแข็งแกร่งขนาดไหน ยังไงฉันก็มีกระดูกทอง ฉันหมายถึงปราณและพลังงานหมดเกลี้ยงไม่สามารถฟื้นฟู…งั้นพลังจิตใจล่ะ? อันที่จริงฉันกลัวพลังจิตใจของระดับสูงมากที่สุดต่างหาก ด้านหนึ่งเพราะขอบเขตกว้างเกินไป อีกด้านสัมผัสไวเกินไป หากไม่มีพลังจิตใจ งั้นยอดฝีมือระดับสูง อย่างมากก็ตอบสนองตามสัญชาตญาณเท่านั้น แบบนี้แล้วพวกเราเก็บงำกลิ่นอาย แม้จะเข้าใกล้พวกเขา พวกเขาก็อาจสัมผัสไม่ได้เสมอไป!”

นึกมาถึงตรงนี้ จู่ๆ ฟางผิงก็ระเบิดพลังจิตใจขึ้นมา ก่อนจะระเบิดตัวเองเพียงเล็กน้อย…

หวังจินหยางใบหน้าดำคล้ำ!

เขามองไม่เห็น แต่เขารับรู้ได้ถึงแรงสั่นสะเทือนบางเบาที่มาจากความว่างเปล่า

ทำตามใจเกินไปแล้ว!

แม่งเหอะ บอกจะระเบิดก็ระเบิด พลังจิตใจของนายไม่ต้องใช้เงินหรือไง?

ฟางผิงระเบิดพลังจิตใจตัวเองเล็กน้อย คอยมองตัวเลขอยู่ตลอด เอ่ยเสียงเบาว่า “พวกเรารออยู่นี่สักพักก่อน ฉันจะทำการทดสอบ”

“ทดสอบว่าพลังจิตใจฟื้นฟูได้หรือเปล่า?”

“อืม”

หวังจินหยางไม่พูดมากอีก กลุ่มแรกมาถึงที่นี่กว่าหนึ่งเดือนแล้ว ตอนนี้รีบไปก็ไม่มีประโยชน์ ยังต้องระวังราชาเฉียงเวยข้างหน้าอีก รอหน่อยก็ดีเหมือนกัน

รออยู่ครึ่งชั่วโมง ฟ้าเกือบสว่างแล้ว ฟางผิงเผยแววตาแปลกออกไป “ไม่ได้!”

ความจริงแล้วพลังจิตใจแทบจะสามารถฟื้นฟูด้วยตัวเอง ถึงจะช้ามากก็ตาม

แต่เวลานานขนาดนี้ อย่างน้อยก็ต้องฟื้นฟูได้สักหนึ่งเฮิรตซ์สิ?

ผลปรากฏว่าไม่มี!

ฟางผิงกู่ร้องในลำคอ กดเสียงว่า “น่าสนใจ! หรือพื้นที่เขตแดนเป็นแบบนี้? ไม่สิ…นี่…นี่คือผนึกที่ฉินเฟิ่งชิงพูดไว้หรือเปล่า? ฉันคิดมาตลอดว่าผนึกคือของอย่างพวกม่านพลังจิตใจ ไม่ใช่งั้นเหรอ? หรือว่านี่ไม่ใช่ผนึก เพียงแค่ที่นี่มีความพิเศษอยู่บ้าง เกิดจากสาเหตุจากสาขาย่อยของทะเลหวงห้าม?”

ฟางผิงปวดหัวอยู่บ้าง ผ่านไปพักใหญ่แล้วก็ไม่เข้าใจอยู่ดี

ไม่สนใจเรื่องพวกนี้อีก ฟางผิงครุ่นคิดแล้วก็เริ่มใช้ค่าทรัพย์สินฟื้นฟูปราณและพลังจิตใจของตัวเอง

เขาอยากเห็นว่าระบบจะได้รับผลกระทบหรือเปล่า

ไม่นานตัวเลขก็มีการเปลี่ยนแปลง ทำให้ฟางผิงรู้ว่าระบบนั้นเจ๋งอย่างที่คาด ไม่ได้รับอิทธิพลใดใด

ทรัพย์สิน : 112,000,000,000 (เปลี่ยนแปลง)

ปราณ : 7088 แคล (7088 แคล)

จิตใจ : 933 เฮิรตซ์ (933 เฮิรตซ์)

หลอมกระดูก : 177 ชิ้น (100%) , 29 ชิ้น (90%)

ช่องเก็บของ : 50 ลูกบาศก์เมตร (+)

ม่านพลังงาน : ค่าทรัพย์สินหนึ่งหมื่นต่อนาที (+)

เลียนแบบกลิ่นอาย : ค่าทรัพย์สินหนึ่งแสนต่อนาที (+)

มองค่าทรัพย์สินอยู่พักหนึ่ง ก่อนฟางผิงจะมองกระดูกทองที่เผยออกมาอยู่บ้างของตัวเอง มองไปทางหวังจินหยางว่า “เหล่าหวัง หากยอดฝีมือขั้นแปดใช้พลังงานหมดเกลี้ยงจริงๆ ทั้งไม่สามารถฟื้นฟูได้…ฉันจะอาศัยร่างโครงกระดูกนี้ จัดการพวกเขาอย่างถึงที่สุดได้หรือเปล่า?”

ร่างทองของขั้นแปดอันที่จริงแข็งแกร่งมากกว่ากระดูกทองอย่างเดียวของเขา

แต่กระดูกทองของฟางผิง อันที่จริงยังไม่สมบูรณ์ ไขกระดูกกะโหลกยังหลอมไม่สำเร็จ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน