ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 507

ตอนที่ 507 นายไม่รู้จักฉัน ฉันไม่รู้จักนาย (1)

………………..

ภายในเมืองโบราณผุพัง เสียงการต่อสู้ดังสะท้อนไปทั่ว

แม้ทุกคนจะพยายามควบคุมพลัง แต่การต่อสู้ระหว่างความเป็นความตาย ใครยังจะสนใจว่าจะโจมตีถูกเขตผนึกเข้าหรือเปล่า ถึงกระทั่งอยากจะโจมตีให้ถึงเขตผนึกจะได้ตกตายไปพร้อมกับศัตรู!

เข้าสู่พื้นที่เขตแดน ไม่ว่าจะเป็นคนของเมืองเจิ้นซิงหรือคนของเขตหวงห้าม ขั้นเก้ายังคิดจะมีชีวิตรอด แต่ขั้นเจ็ดขั้นแปดแทบรู้ดีว่าโอกาสที่จะมีชีวิตรอดออกไปนั้นน้อยเหลือเกิน

แม้จะไม่ได้ตายอยู่ที่นี่ หากเข้าสู่ภายในพื้นที่เขตแดนจริงๆ เกรงว่าจะมีโอกาสรอดน้อยเช่นกัน

ฝึกวิชามาจนถึงขั้นนี้แล้ว ยังจะมีกี่คนมองไม่ออกกัน

—

พวกเขาต่อสู้กันอย่างดุเดือด ฟางผิงกลับใบหน้าซีดเผือด

หวังจินหยางนั้นหน้าแข็งทื่อตั้งนานแล้ว!

ในตำแหน่งที่ห่างจากกำแพงไม่ถึงร้อยเมตร ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ดสองคนกำลังห้ำหั่นอย่างเอาเป็นเอาตาย!

ระยะใกล้ขนาดนี้แทบจะอยู่ตรงหน้าพวกเขา

สำหรับยอดฝีมือระดับสูง ระยะเล็กน้อยแค่นี้ไม่นับว่าห่างเลยจริงๆ

ฟางผิงและหวังจินหยางไม่ขยับเขยื้อน ตอนนี้ผู้ฝึกยุทธ์พวกนี้ยังไม่ถึงขั้นปางตาย ยังไม่สามารถฉวยผลประโยชน์ได้

ในตอนที่ขั้นเจ็ดสองคนกำลังจะเข้าใกล้กำแพง

ไกลๆ นั้นราชาเฉียงเวยก็คำรามอย่างโมโห “พวกเจ้าอยากพังพินาศไปพร้อมกับข้าจริงๆ งั้นเหรอ?”

ชั่วพริบตานี้ทุกคนต่างสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายชีวิตที่พุ่งขึ้นมาอย่างเข้มข้น

ครู่ต่อมา ราชาเฉียงเวยที่เดิมทีอ่อนแรงอยู่บ้างก็ฟื้นฟูกำลังขึ้นมาทันที แตะถึงจุดสูงสุด อย่างน้อยพลังงานก็ถึงขีดสุด

ตอนแรกราชาเฉียงเวยถูกทั้งสามคนล้อมโจมตี พอระเบิดพลังขึ้นมา กระบี่วิเศษก็แสดงพลานุภาพอย่างยิ่งใหญ่ ฟันกระบี่ออกไป ยอดฝีมือขั้นเก้าสามคนต่างกระเด็นลอยออกไปช่วงหนึ่ง ชนเข้ากับซากปรักหักพังนับไม่ถ้วน

เถี่ยมู่ตะเบ็งเสียงดัง เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “เจ้ากล้าทรยศราชาซง!”

“แม่ทัพสวรรค์เถี่ยมู่ ข้าไม่ได้คิดทรยศ!”

“ดี งั้นพวกเราร่วมมือกันฆ่าหยางเต้าหง จู๋มิ่ง เจ้าบอกว่าเจ้าไม่ได้ทรยศ ผู้ฝึกยุทธ์ดินแดนเกิดใหม่เป็นศัตรูของพวกเรา หรือเจ้าจะปฏิเสธ?”

หยางเต้าหงเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “เจ้าเมืองเฉียงเวย คำพูดนี้นายเชื่องั้นเหรอ? นายทรยศหรือไม่ทรยศ สำหรับมนุษย์อย่างพวกเราล้วนเป็นเรื่องดี หากนายจะออกจากกองทัพของเขตหวงห้ามจริงๆ มนุษยชาติก็จะมีศัตรูลดลงไปหนึ่งคน นอกจากไม่สร้างความลำบากใจให้นายแล้ว กลับยังหวังให้นายมีชีวิตยืนนานกว่า แต่พวกเถี่ยมู่ จะให้นายมีชีวิตต่อไปอย่างนั้นเหรอ? เจ้าเมืองเฉียงเวย ไม่สู้นายกับฉันร่วมมือกันสังหารคนของเขตหวงห้ามเป็นยังไง?”

ราชาเฉียงเวยระเบิดพลังชีวิตออกมา ดูดกลืนน้ำแร่ชีวิตฟื้นฟูพลังต่อสู้จนถึงขีดสุด ตอนนี้ไม่ใช่เป้าหมายที่พวกเขาจะฆ่าได้ตามใจอีกแล้ว

พวกคนที่เมื่อครู่ยังสู้ยังเอาเป็นเอาตาย จู่ๆ ก็หยุดลง เริ่มพูดจาหว่านล้อมดึงราชาเฉียงเวยเป็นพวกแทน

คำพูดของหยางเต้าหงฟังดูดีกว่าทางเถี่ยมู่อยู่บ้าง อวี่หมิงได้ฟังก็แย้มยิ้มทันที “จู๋มิ่ง คำพูดของผู้ฝึกยุทธ์ดินแดนเกิดใหม่ เขาไม่ใช่เผ่าพันธุ์เดียวกับพวกเรา จะมีใจคิดเหมือนกันได้ยังไง! เจ้าเป็นคนของแดนเทพ ทั้งยังเป็นเจ้าเมือง สังหารผู้ฝึกยุทธ์ดินแดนการเกิดใหม่มานับไม่ถ้วน พวกเขาจะยอมรับเจ้าได้อย่างไร!”

เถี่ยมู่เอ่ยอย่างเคร่งขรึมเช่นกัน “จู๋มิ่ง ตอนนี้เจ้ายังไม่ได้ทำความผิดใหญ่หลวง ขอแค่เจ้าช่วยข้าสังหารคนของเมืองเจิ้นซิง ข้าสัญญาว่าขอแค่เจ้าออกไปจากพื้นที่เขตแดน เรื่องในวันนี้จะไม่รายงานต่อราชาซงเด็ดขาด!”

“ข้าก็เหมือนกัน!”

ราชาเฉียงเวยเหมือนจะเผยสีหน้าขัดแย้งออกมา ทว่าในใจกลับยิ้มอย่างเยือกเย็น

เห็นฉันเป็นเด็กสามขวบหรือไง?

ในสามคนนี้ มีแค่เขาที่พื้นฐานด้อยที่สุด ฝีมือตื้นเขิน เขายังไม่อยู่ขั้นเหนือราชา แม้ครั้งนี้จะรอดกลับไปก็ต้องตายอยู่ดี

ดินแดนแห่งการเกิดใหม่ไม่อาจปล่อยเพชฌฆาตที่ทำลายเมืองและฆ่าผู้ฝึกยุทธ์ของพวกเขาจำนวนมากไปได้หรอก

ทางเขตหวงห้าม เขาผ่านขอบแดนตะวันตกมา เปิดเผยร่องรอยแล้ว จากนิสัยของราชาซงต้องฆ่าเขาแน่นอน!

ไม่กลายเป็นเหนือราชา หากไม่รออยู่ตรงนี้ไปชั่วชีวิตก็มีแค่ตายเท่านั้น

ราชาเฉียงเวยกวาดสายตาผ่านทั้งสองคนไป ขั้นเก้าสามคน แม้ภายในร่างเขาจะเก็บน้ำแร่ชีวิตไว้จำนวนมาก เกรงว่าจะสู้หนึ่งต่อสามได้ยากอยู่ดี

จะฆ่าสามคนนี้ต้องร่วมมือกับอีกฝั่งเสียก่อน ฆ่าฝั่งใดฝั่งหนึ่งแล้วถึงจะมีโอกาสถอนรากถอนโคน

ร่วมมือกับผู้ฝึกยุทธ์ดินแดนแห่งการเกิดใหม่?

หรือคนของเขตหวงห้าม?

ราชาเฉียงเวยกวาดตามองคนพวกนี้ จู่ๆ ก็เคลื่อนตัวพุ่งเข้าหาหญิงสาวคนนั้นอย่างรวดเร็ว!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน