ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 511
ตอนที่ 511 สวรรค์ ตำหนักเทพ (3)
………………..
ฟางผิงต้องรู้เรื่องพวกนี้อยู่แล้ว แต่ยังคงเอ่ยอย่างเสียดายว่า “มาถึงขนาดนี้แล้ว…เฮ้อ พูดจริงนะ ตอนนี้ตกลงพื้นที่เขตแดนมีอะไร ฉันชักสงสัยขึ้นมาจริงๆ แล้ว อีกอย่างที่นี่เหมือนมีร่องรอยอารยธรรมโบราณของมนุษย์ นายว่าในนี้…ตกลงมีคนรอดชีวิตหรือเปล่า ถึงกระทั่งมนุษย์สมัยโบราณของพวกเราอาศัยอยู่ในนี้? ผู้อาวุโสตระกูลหยางอยู่ดีๆ ทำไมถึงวิ่งโร่เข้ามาที่นี่ล่ะ? ก่อนหน้านี้บอกว่าเหมือนเขตแดนสิบเอ็ดทางใต้มีอันตรายเลยจะข้ามแดน แต่ข้ามแดน ไม่ออกไปข้างนอก กลับเดินเข้ามาในพื้นที่เขตแดนที่มีอันตรายล้มหลาม จำเป็นด้วยงั้นเหรอ?”
“ขั้นสุดยอด ขั้นเก้าพวกนี้ยังปรารถนาจะเข้ามาในพื้นที่เขตแดน ยิ่งคิดก็คิดรู้สึกว่ามีความลับมากมาย อีกอย่าง จากการคาดเดา เขตแดนหนึ่งร้อยแปดแห่ง มีพื้นที่ระหว่างเขตแดนหนึ่งร้อยแปดแห่ง พื้นที่เขตแดนแต่ละแห่งล้วนเหมือนกันงั้นเหรอ? พื้นที่ระหว่างเขตแดนประเทศอื่นๆ จะเป็นยังไง? ทางพวกเราเป็นซากอารยธรรมของมนุษย์ เหมือนจะเป็นมนุษย์ของประเทศจีน งั้นประเทศอื่นล่ะ? เป็นเหมือนกัน? หรือว่ามีแค่ถ้ำใต้ดินเทียนหนานที่พิเศษออกไป?”
ระหว่างที่ฟางผิงพูดก็เอ่ยต่อว่า “คนของเขตหวงห้ามพวกนี้จับพวกอาจารย์จาง ฟาดแส้ใส่พวกเขาอยู่ตลอด เหมือนจะเพื่อเปิดเขตปราการ หรือว่าเขตปราการมีแค่มนุษย์อย่างพวกเราที่สามารถเปิดได้? เป็นมนุษย์ทั้งหมดหรือว่าจะเป็นใครก็ได้หมด? ฟาดแส้พวกเขาน่าจะเพื่อให้ปราณปะทุ หรือว่า…พลังปราณสามารถเปิดเขตปราการได้?”
เห็นเขาเริ่มวิเคราะห์ขึ้นมา หวังจินหยางปวดหัวอยู่บ้างจริงๆ กระแอมไอว่า “ฟางผิง พวกเราเพิ่งจะอยู่ระดับกลาง ฉันแค่ขั้นห้า นายก็เพิ่งขั้นหก ครุ่นคิดเรื่องพวกนี้ตอนนี้จะเร็วเกินไปหรือเปล่า? ไม่งั้นรอถึงขั้นเจ็ดแล้ว ค่อยหาวิธีมาค้นหาความลับอีกที?”
ตอนนี้เจอจางชิงหนานแล้ว สิ่งที่เขาคิดเพียงอย่างเดียวคืออยากกลับไปให้เร็วที่สุด
เป้าหมายได้บรรลุผลแล้ว!
ส่วนภายในจะมีอะไร ร่างของขั้นสุดยอดเขาแทบไม่สนใจด้วยซ้ำ
หาร่างขั้นสุดยอดเจอแล้วยังไงต่อ?
หรือสามารถทำให้พวกเขาเปลี่ยนจากขั้นห้าขั้นหกเป็นขั้นสุดยอดภายในวันเดียวได้?
ที่นี่อันตรายเกินไป อันตรายถึงกระทั่งผู้ฝึกยุทธ์ขั้นห้าขั้นหกอย่างพวกเขาแทบจะเดิมพันชีวิตอยู่ทุกวินาที
หากเผลอไม่ระวัง นั่นก็มีแต่ตาย
ไม่มีแม้แต่แรงโต้กลับด้วยซ้ำ!
ระหว่างที่ทั้งสองคนพูดกัน รอบนอกนั้นจู่ๆ ก็มีเสียงปีศาจแผดร้องขึ้นพักใหญ่!
เสียงแผดร้องนั้นไม่ได้เป็นความรู้สึกหวาดกลัว หวั่นเกรง ไม่ใช่โมโหร้อนรุ่มด้วยเช่นกัน แต่เป็นอาการตื่นเต้นดีใจ
“โฮก!”
เสียงคำรามดังขึ้นติดต่อกันยืดยาวไปนับพันลี้!
พื้นที่ระหว่างเขตแดนนั้นราวกับตรงเป็นเส้นเดียวพาดผ่านไปทั่วทั้งเขตแดน
จากทะเลหวงห้ามใต้สุดจวบจนถึงเขาต้านสมุทรเหนือสุดล้วนมีพื้นที่ระหว่างเขตแดนอยู่ แบ่งพื้นที่นี้กลายเป็นพื้นที่เล็กๆ
ตอนนี้พื้นที่ระหว่างเขตแดนที่ยืดยาว ทั่วทิศทางต่างมีเสียงคำรามของสัตว์ปีศาจ กระทั่งพืชปีศาจก็เริ่มส่งเสียงร้องแปลกๆ เช่นกัน
ฟางผิงและหวังจินหยางรู้สึกราวกับศัตรูกำลังคืบคลานเข้ามา!
หวังจินหยางสีหน้าซีดขาวอยู่บ้าง!
พืชปีศาจและสัตว์ปีศาจกี่ตัวกัน?
พื้นที่ระหว่างเขตแดนไม่ได้ใหญ่ แม้จะยืดยาว แต่เป็นเพียงเส้นเดียวเท่านั้น เทียบกับพื้นที่ขอบแดนตะวันตกแล้ว พื้นที่ระหว่างเขตแดนไม่เพียงพอให้เอ่ยถึงด้วยซ้ำ
แต่ตลอดทางของพื้นที่เล็กๆ นี้ แค่เสียงแผดร้องที่พวกเขาได้ยินก็ไม่ต่ำกว่าร้อยเสียงแล้ว
สัตว์ปีศาจระดับสูงกว่าร้อยเสียง!
แทบเทียบได้กับสัตว์ปีศาจระดับสูงทั้งขอบแดนตะวันตก!
น่ากลัวเกินไปแล้ว!
หวังจินหยางมองไปทางฟางผิง แม้จะไม่ได้เอ่ยปาก ความหมายกลับเปิดเผยออกมาหมดแล้ว นายมั่นใจนะว่าจะอยู่ที่นี่ต่อ?
หากกลิ่นอายอันตรายของที่นี่หายไป งั้นหลังจากนั้นบางทีอาจเป็นเวลางานเลี้ยงของสัตว์ปีศาจแล้ว
ฟางผิงกลืนน้ำลาย หวาดกลัวอยู่เหมือนกัน แต่ยังคงยากที่จะปิดบังความสงสัย เอ่ยอย่างแปลกใจ “สัตว์ปีศาจพวกนี้เป็นอะไร? ทำไมจู่ๆ ตื่นเต้นขนาดนี้!”
“ไม่รู้…”
หวังจินหยางกำลังพูด ครู่ต่อมาทั้งสองคนก็สั่นสะท้านในใจขึ้นมา!
เขตปราการข้างหน้า แม้ตอนแรกจะเหมือนกับคริสตัลกลับไม่ได้โปร่งใส
แต่เวลานี้เขตปราการมีการแปรปรวนเล็กน้อยราวกับระลอกคลื่น ค่อยๆ เริ่มโปร่งใสขึ้นมาอยู่บ้าง
ตอนที่เขตปราการที่ราวกับม่านขนาดใหญ่เริ่มโปร่งใสขึ้นมา เสียงคำรามของสัตว์ปีศาจพวกนั้นก็ยิ่งดังขึ้น
ด้านฟางผิงกลับเบิกตากว้าง พึมพำว่า “สะ…สวรรค์!”
“สวรรค์!”
หวังจินหยางก็พึมพำเช่นกัน “ตำหนักเทพ…”
เขตปราการที่โปร่งใสครึ่งหนึ่ง ฝั่งตรงข้ามสามารถเห็นกลุ่มสิ่งก่อสร้างที่โอ่อ่ายิ่งใหญ่ลอยอยู่กลางอากาศยาวออกไปสุดลูกหูลูกตาอย่างเลือนราง
สภาพที่ดูล่องลอยไม่ชัดเจน เพิ่มความรู้สึกลึกลับและเหนือธรรมชาติขึ้นไปอีก
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน