ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 6

ตอนที่ 6 ความจนขัดขวางความฝันของผม

จิ่งหูหยวน

ตึกแถวที่ 6 ห้อง 101

ฟางผิงกลับถึงบ้าน ก็ขังตัวเองอยู่ในห้องเล็กๆ ของเขา

ฟางหยวนเคาะประตูเสียงดังอยู่หลายครั้ง แต่ฟางผิงก็ไม่ตอบอะไร ทำเอาฟางหยวนคิดอยากจะพังประตูเข้าไปให้รู้แล้วรู้รอด

ตอนนี้ฟางผิงไม่มาสนใจหรอกว่าฟางหยวนโกรธหรือไม่

ช่วงเวลาสั้นๆ ที่ถอนเงินนั้น เป็นเพราะมีบางอย่างที่เขาไม่ชัดเจน ฟางผิงเลยหาทางทดสอบไงเล่า

—

ในห้องเล็กๆ

เงินหนึ่งหมื่นหยวนที่ถอนมา ฟางผิงเอามันวางไว้ข้างมือด้านซ้าย ส่วนด้านขวามีแบงก์สิบหยวนที่เป็นเงินของเขาเอง

เวลานี้ฟางผิงได้สติขึ้นมาบ้าง แต่ก็ยังคงทำหน้าทำตาสงสัยอยู่

ช่วงเวลาที่ถอนเงินหน้าตู้เอทีเอ็ม ดึงเงินสองพันหยวนมาไว้ในมือ

จะมองอะไรก็พร่าไปหมด ไม่รู้ว่ากระจกตามีปัญหาหรือยังไง แต่ในทันทีทันใดก็เหมือนจะมองเห็นอะไรบางอย่างขึ้นมา

ตอนนั้นแหละที่ฟางผิงชะงักไป

ไม่ใช่อาการตามัวอีกแล้ว สายตาของเขาเห็นตัวอักษรไม่กี่แถวเล็กๆ โผล่ขึ้นมา

ฟางผิงยังคงจำได้ อักษรสามแถวที่ปรากฏคือ

ทรัพย์สิน : 2000

ปราณ : 1

จิตใจ : 1

ตัวอักษรไม่กี่แถว ทั้งยังเป็นคำที่เข้าใจง่าย สิ่งที่ฟางผิงคิดได้อย่างแรกก็คือนี่เป็นระบบอะไรสักอย่าง

ก็ไม่ใช่ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องน่าแปลกใจสำหรับฟางผิงหรอก ถึงจะไม่เคยประสบพบเจอ แต่ก็เคยได้ยินมาบ้าง

แต่ฟางผิงกลับพบว่า สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าตัวเองดูเรียบง่ายเกินไป!

แค่ตัวอักษรไม่กี่แถว ไม่มีคำอธิบายหรือชี้แจงเพิ่มเติม ยุคสมัยไหนแล้ว ระบบยังไม่พัฒนาอีก?

หรือว่า นี่จะเป็นของเกรดต่ำที่เกิดจากสายพานการผลิต?

ทั้งยังปรากฏอย่างกะทันหัน ไม่ให้ฟางผิงได้ตั้งตัวแม้แต่น้อย

หากสิ่งนี้ปรากฏขึ้นเมื่อวานยามที่เขาตื่นขึ้นมาในห้องเรียน ฟางผิงก็คงยอมรับได้ง่ายกว่า ไฉนผ่านมาเป็นวันแล้ว ถึงเพิ่งปรากฏขึ้น?

นึกเชื่อมโยงกับคำว่าทรัพย์สินสองพัน ยามนั้นฟางผิงก็เข้าใจสถานการณ์คร่าวๆ ทันที

เพื่อจะมั่นใจว่าตัวอักษรนี้เกี่ยวข้องกับเงินทองหรือไม่ ฟางผิงจึงได้ทดสอบที่หน้าตู้เอทีเอ็มทันที

ผลลัพธ์เป็นดังที่เขาคาด เมื่อถอนเงินจากตู้ออกมา ทรัพย์สินเบื้องหน้าของเขาก็เพิ่มจำนวนขึ้นอย่างไม่ขาดสาย

ยามนี้ฟางผิงจึงได้เข้าใจความหมายของคำว่าทรัพย์สิน

แต่เมื่อทดสอบหลายครั้ง ฟางผิงก็ยังมีหลายสิ่งที่ไม่เข้าใจ

อย่างเช่นว่า อย่างแรกเมื่อวานเขามีเงินยี่สิบแปดหยวนติดตัว ยามนี้ยังเหลือสิบหยวนกลับมา

แต่เมื่อวานกลับไม่มีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น?

ครุ่นคิดอยู่ค่อนวัน รวมทั้งในมือตัวเองยังเหลือเงินอีกสิบหยวนที่ไม่ถูกระบบรวมเข้าไปอยู่ในรายการทรัพย์สิน ฟางผิงจึงเข้าใจขึ้นมาเล็กน้อย

หากจะพูดง่ายๆ ก็คือ…เขาจนเกินไป!

ระบบอาจตั้งค่ากำหนดเงินขั้นต่ำเอาไว้

เงินต่ำกว่าหนึ่งร้อยหยวนจึงไม่ถูกรวม หากเปลี่ยนเป็นคนเกิดใหม่ที่มีเงินเกินหนึ่งร้อยหยวน เกรงว่าเมื่อวานก็พอจะสังเกตได้แล้ว

แต่ฟางผิงนั้นจนเหลือเกิน!

หากไม่ใช่ว่าจำเป็นต้องถอนเงินมาใช้สมัครสอบ จากสถานการณ์ของเขาแล้ว ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่พ่อแม่จะให้เงินหนึ่งร้อยหยวนในครั้งเดียว

ฟางผิงอาจจะต้องใช้เวลานานกว่าจะเจอสิ่งนี้เลยก็ว่าได้

เมื่อวานฟางผิงยังก่นด่าว่าสวรรค์ไม่มีหูมีตา ทำร้ายตัวเองจนมีชีวิตใหม่เช่นนี้

หันกลับมาดูตอนนี้ ประเด็นมันอยู่ที่เขาเป็นคนจนต่างหาก

“ตัวต้นเหตุก็คือความจน!”

เมื่อตระหนักถึงจุดนี้ได้ ฟางผิงก็ทอดถอนหายใจ ยุคสมัยนี้แล้ว กระทั่งสวรรค์ก็ยังดูแคลนคนจน

เคยคำนึกถึงความรู้สึกเขาบ้างรึเปล่า?

หากว่าเขาไม่มีโอกาสได้จับเงินหนึ่งร้อยหยวน ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้เห็นระบบนี้เลยหรืออย่างไร?

แน่นอนว่านี่มีความเป็นไปได้น้อย

เป็นเพียงข้อสงสัยแรกเท่านั้น

อย่างที่สอง ยามที่ฟางผิงถอนเงิน ก็พบความแตกต่างอยู่เล็กน้อย

ยามที่ทรัพย์สินของเขาเพิ่มขึ้นจนถึงหนึ่งหมื่นหยวน ฟางผิงก็ถอนเงินจากบัตรมาเล็กน้อยอีกครั้ง แต่คราวนี้ทรัพย์สินกลับไม่เพิ่มอีกแล้ว!

ทดสอบหลายต่อหลายครั้ง ทรัพย์สินก็ยังหยุดอยู่ที่หนึ่งหมื่นหยวนไม่ขยับไปไหน

เพราะตัวอักษรไม่กี่แถว ทั้งในสมองของเขาก็ไม่ได้ปรากฏเสียงอะไรไขข้อสงสัยให้ตัวเอง ไม่มีข้อความอธิบาย ฟางผิงทำได้เพียงตัดสินเอาเอง

ตามความเข้าใจของฟางผิง เงินหนึ่งหมื่นหยวนที่ถอนออกมา เพราะเป็นเงินที่พ่อแม่ให้ตัวเองใช้สมัครสอบ จึงนับว่าเป็นเงินของตัวเอง

หากไปถอนเงินพวกนั้นออกมา ก็คงจะเป็นของพ่อแม่

ทรัพย์สินรวมนี้ เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะเป็นทรัพย์สินของตัวเขาเอง

ไม่อย่างนั้นฟางผิงคิดว่า หากไปจับเงินเรื่อยเปื่อย ก็คงจะถูกรวมอยู่ในทรัพย์สินของตัวเองแล้ว

ถ้าเป็นเช่นนั้นตัวเองก็ไม่ต้องทำอะไรแล้ว ไปทำงานธนาคารให้รู้แล้วรู้รอด หรือหางานที่ได้สัมผัสเงินก็เพียงพอแล้ว

แม้ว่าจะไม่ไปธนาคาร อาชีพที่เกี่ยวข้องกับเงินทองในสังคมก็ยังมีมากมาย บางอาชีพยังไม่ต้องการมาตรฐานที่สูงนัก

เขาสามารถอาศัยงานพวกนี้เพิ่มพูนทรัพย์สินของตัวเองได้อย่างสิ้นเชิง แม้ว่ายามนี้เขาจะไม่ได้เข้าใจการเพิ่มทรัพย์สินของตัวเองชัดเจนเท่าไรก็ตาม

ไม่ชัดเจนไม่เป็นไร ฟางผิงรู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายก็เพียงพอแล้ว

“ตัวเลขนั้นคำนวณทรัพย์สินของตัวเอง แม้เจ้าสิ่งนี้จะล้ำสมัย กลับดูขัดๆ กับระบบที่เรียบง่ายนี้ แต่ก็พอฝืนยอมรับได้”

ฟางผิงบ่นพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะขมวดคิ้วเล็กน้อย “แค่เงินอย่างเดียว หรือรวมถึงสิ่งของมีค่าด้วย? อย่างเช่นอัญมณีเพชรพลอย?”

ยามที่มีเงินน้อย เงินสดยังไม่มีผล แต่เมื่อเงินมากแล้ว คงจะไม่ได้รวมแต่เงินสดอย่างเดียวหรือเปล่า

อีกอย่าง ทุกครั้งที่ทรัพย์สินเพิ่มขึ้น เขาต้องสัมผัสด้วยตัวเองอย่างเดียวอย่างนั้นหรือ?

แต่สังคมในปัจจุบันนี้มีหุ้น สกุลเงินดิจิทัล ของพวกนี้เป็นทรัพย์สินที่จับต้องไม่ได้ ไร้ทางที่จะสัมผัส?

ฟางผิงรู้สึกเสียดายอยู่บ้าง เพราะข้อจำกัดด้านฐานะ จึงทำให้เขาไม่อาจสรุปได้

หากเขามีเพชรพลอยแหวนทองในมือ ก็คงตอบข้อสงสัยได้

ของพวกนี้ทำได้เพียงรอให้ทดสอบทีหลังเท่านั้น

“ความจนช่างขัดขวางความฝันของผมจริงๆ…”

ฟางผิงรู้สึกเสียใจอยู่บ้าง เขาไม่ได้รีบร้อนจะพิสูจน์เรื่องพวกนี้ อย่างไรก็ต้องเกิดขึ้นในไม่เร็วก็ช้าอยู่แล้ว

นอกจากข้อสงสัยสองอย่างที่เขาสรุปออกมา ฟางผิงยังตระหนักถึงอีกเรื่องหนึ่ง

นั่นก็คือผลรวมของทรัพย์สิน เป็นแค่การคำนวณเงินอย่างเดียวหรือรวมถึงเงินที่ยืมมาด้วย?

ฟังแล้วดูขัดแย้งอยู่บ้าง แต่นี่โยงไปถึงการกระทำที่ฟางผิงจะดำเนินหลังจากนี้

ครั้งนี้เป็นเงินหนึ่งหมื่นหยวนที่พ่อแม่มอบให้ นับว่าเป็นของรางวัล ไม่อาจริบคืนไป

แต่ยังไงก็ไม่ใช่เงินที่ตัวเองหามา หากเป็นเงินของตัวเองคงไม่เป็นปัญหา แล้วถ้าเป็นเงินที่ตัวเองยืมมา ยังจะถือเป็นเงินของตัวเองหรือเปล่า?

อีกอย่าง หลังจากใช้เงินนี้เป็นค่าสมัครสอบแล้ว ทรัพย์สินจะถูกหักหรือไม่?

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน