ตอนที่ 91 เข้าเรียนในมหาวิทยาลัย (1)
วันที่ 1 กันยายน
มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้เซี่ยงไฮ้
หน้าประตูตอนนี้มีกลุ่มผู้ปกครองยืนออกันเป็นจำนวนมาก
แม้มหาวิทยาลัยจะรับนักศึกษาใหม่ไม่เยอะ แต่ก็เป็นจำนวนกว่าพันคนแล้ว จำนวนผู้ปกครองแทบไม่ต่างกันมาก
ทั้งเวลานี้พวกผู้ปกครองยังแออัดอยู่หน้าประตู พากันตำหนิว่า
“นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำให้ไม่ให้ผู้ปกครองเข้าไปในมหาวิทยาลัย?”
“ใช่ ฉันอยากดูสภาพแวดล้อมของมหาวิทยาลัยสักหน่อย ไหนจะหอพักอีก นึกไม่ถึงว่าจะไม่ให้เข้า…”
“ลูกสาวฉันต้องถือกระเป๋าสามใบเข้าไปคนเดียว เมื่อกี้เห็นคนนำทางไม่คิดจะช่วยสักนิด…”
“…”
พวกผู้ปกครองไม่ยอมไปไหน คนที่บ่นก็บ่น คนที่รอก็รอ บางคนยังหยุดพูดคุยกับลูกข้ามรั้วกั้น
ฟางผิงเพิ่งมาถึงเหมือนกัน รอจนได้ยินพวกเขาบ่นค่อยรู้ว่าการรายงานตัววันนี้ไม่อนุญาตให้ผู้ปกครองเข้าไปด้วย
ฟางผิงไม่คิดสนใจ ก้มหน้าก้มตาเดินไปทางประตูเล็กด้านข้าง
ประตูใหญ่ของมหาวิทยาลัย ปกติจะไม่ค่อยเปิด จะเปิดจากประตูเล็กด้านข้างเท่านั้น
ฟางผิงเดินเข้าไป เป็นที่สะดุดตาไม่น้อย
ประตูด้านข้างตอนนี้วางโต๊ะขนาดยาวไว้ตัวหนึ่ง หลังโต๊ะนั้นมีแต่นักศึกษา เป็นคนที่มารับเด็กใหม่ในครั้งนี้
เห็นฟางผิงเดินมา พวกนักศึกษาหญิงชายที่อยู่หลังโต๊ะคาดเดาฐานะฟางผิงไม่ออกอยู่บ้าง
เพราะกระเป๋าสัมภาระของฟางผิงอยู่ที่โรงแรม เขาจึงมาตัวเปล่า
แน่นอนว่าถ้าไม่เห็นหนังสือตอบรับที่ถูกม้วนในมือเขาก็แล้วไป
แต่เมื่อเห็นแล้ว ทุกคนจึงไม่กล้ามั่นใจฐานะของฟางผิง
แต่ไม่ว่าจะเป็นนักศึกษาเก่าหรือใหม่ พอเขาเดินเข้ามา คนจึงถามขึ้นทันที “นักศึกษาใหม่?”
“อืม”
“ใช่ซะด้วย!”
นักศึกษาชายที่ถามคาดไม่ถึงอยู่บ้าง ใบหน้าที่เงียบขรึมในตอนแรกปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาแทนที่
“มาคนเดียวงั้นเหรอ?”
“ครับ”
ฟางผิงขานรับ เขาหันไปมองพวกผู้ปกครองแวบหนึ่ง “ไม่อนุญาตให้ผู้ปกครองเข้าไปเหรอครับ?”
ชายหนุ่มแค่นหัวเราะ “ปกติไม่ได้ห้าม แต่ตอนนี้ไม่อนุญาต! คิดจะมาเสวยสุขในมหาวิทยาลัยหรือยังไง? ในเมื่อเตรียมจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์ ก็ต้องเตรียมใจเป็นผู้ฝึกยุทธ์ตั้งแต่ตอนนี้”
ชายคนนั้นพูดจบ ด้านข้างพลันมีคนพูดแทรกขึ้นมา “รุ่นน้องใช้ได้นี่หว่า ของยังไม่เอามาสักชิ้น ลดภาระไปได้ไม่น้อย ในเมื่อเข้ามหาวิทยาลัย อย่างแรกต้องเรียนรู้ที่จะยืนด้วยตัวเอง โตขนาดนี้แล้ว ยังจะให้ผู้ปกครองมาช่วยถือกระเป๋า เอาปราณไปให้หมากินยังดีกว่า”
คนที่เอ่ยแทรกนั้นพูดเชือดเฉือนนักศึกษาที่ให้ผู้ปกครองถือกระเป๋าด้วยใบหน้าดูแคลน
นักศึกษาใหม่ของมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้เซี่ยงไฮ้ ค่าปราณต่ำสุดอยู่ที่หนึ่งร้อยสามสิบแคล คะแนนภาคปฏิบัติก็ไม่แย่ นั่นหมายความว่าสมรรถภาพทางร่างกายแทบไม่ด้อย
สถานการณ์แบบนี้ ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย แม้จะถือกระเป๋าสองสามใบด้วยตัวเอง คงไม่ใช่ปัญหาอะไร
“เอาเถอะ โจวอวิ๋น อย่าวิจารณ์คนอื่นเลย ตอนที่พวกเราเพิ่งมาก็ทำประมาณนี้เหมือนกัน”
ชายหนุ่มพูดตัดบทโจวอวิ๋น ก่อนจะหันมามองฟางผิง “ขอดูหนังสือตอบรับของมหาวิทยาลัยหน่อย”
ฟางผิงไม่ได้ใส่ใจอยู่แล้วว่าโจวอวิ๋นจะพูดอะไร เพราะเขาไม่ได้พูดถึงฟางผิง
ส่งหนังสือตอบรับให้แล้ว ชายหนุ่มค่อยกวาดสายตาดู เอ่ยว่า “ใครจะเป็นคนพารุ่นน้องฟางผิงไปลงทะเบียน?”
คนสิบกว่าคนหลังโต๊ะยาว ตอนนี้ต่างพากันขี้เกียจ ไม่รับบทสนทนา

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน