ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 1975

ตอนที่ 1975 : คาดเดา
  ที่ทะเลโกลาหล
  ผ่านไปหลายล้านปีแล้ว ทะเลโกลาหลยังสงบดังเดิมตั้งแต่การบุกรุกของจักรพรรดิกุยหลิง ระหว่างนี้จักรพรรดิกุยหลิง ราวกับหายตัวไปไม่ได้ปรากฏตัวขึ้นมาอีก มีแค่กุยหลิงที่เดินทางไปมาในทะเลโกลาหล ทุกที่กลับไปเหมือนในอดีต มันเหมือนกับตอนก่อนที่จักรพรรดิกุยหลิงจะตื่นขึ้นมา
  ที่เขตเผ่าสวรรค์
  ร่างแยกของจักรพรรดิเผ่าสวรรค์ทั้งสี่ได้มารวมตัวกัน
  “ ยังหา ฉิวหวังไม่พบอีกรึ ?” จักรพรรดิเผ่าสวรรค์คนหนึ่งมองไปรอบๆ
  ทุกคนพากันส่ายหน้า สีหน้าของพวกเขาดูหนักใจอย่างมาก
  “ ไม่ใช่แค่ฉิวหวังที่หายตัวไป แต่จักรพรรดิมนุษย์ก็ยังหายตัวไปด้วย ไม่สิพูด   ที่ทะเลโกลาหล
  ผ่านไปหลายล้านปีแล้ว ทะเลโกลาหลยังสงบดังเดิมตั้งแต่การบุกรุกของจักรพรรดิกุยหลิง ระหว่างนี้จักรพรรดิกุยหลิง ราวกับหายตัวไปไม่ได้ปรากฏตัวขึ้นมาอีก มีแค่กุยหลิงที่เดินทางไปมาในทะเลโกลาหล ทุกที่กลับไปเหมือนในอดีต มันเหมือนกับตอนก่อนที่จักรพรรดิกุยหลิงจะตื่นขึ้นมา
  ที่เขตเผ่าสวรรค์
  ร่างแยกของจักรพรรดิเผ่าสวรรค์ทั้งสี่ได้มารวมตัวกัน
  “ ยังหา ฉิวหวังไม่พบอีกรึ ?” จักรพรรดิเผ่าสวรรค์คนหนึ่งมองไปรอบๆ
  ทุกคนพากันส่ายหน้า สีหน้าของพวกเขาดูหนักใจอย่างมาก
  “ ไม่ใช่แค่ฉิวหวังที่หายตัวไป แต่จักรพรรดิมนุษย์ก็ยังหายตัวไปด้วย ไม่สิพูดให้ถูกแล้วพวกนั้นไม่น่าจะหายตัวไปแต่ซ่อนตัวจะดีกว่า จักรพรรดิลึกลับก็หายไปเช่นกัน” จักรพรรดิเผ่าสวรรค์อีกคนพูดขึ้น “ ร่างแยกของพวกเขายังอยู่ในเขตของพวกเขาอยู่พวกเขาน่าจะไปซ่อนตัวแต่หากว่า ฉิวหวังตายไป….”
  จักรพรรดิเผ่าสวรรค์อีกคนพูดขึ้น“ ฉิวหวังต้องรู้บางอย่างแน่ !”
  พวกเขาได้ยินข่าวว่าเขตฉิวหวังไม่ได้โดนทำลายโดยจักรพรรดิลึกลับแต่เป็นเพราะตัวฉิวหวังเองที่ทำ
  ข่าวบอกว่าฉิวหวังกลืนกินเขตของตัวเองแล้วเข้าโจมตีจักรพรรดิลึกลับ
  หากไม่ใช่เพราะฉิวหวังโจมตีก่อน งั้นฉิวหวังคงไม่ได้เข้าไปในวังวนนั่น เขาคงไม่ทำให้จักรพรรดิกุยหลิงตื่นขึ้นมา
  “ ทำไมฉิวหวังถึงได้ทำเช่นนี้ ?” จักรพรรดิคนหนึ่งถามขึ้น “ หากเขามีความขัดแย้งกับจักรพรรดิลึกลับ งั้นเขาก็ควรปรึกษาเราและค่อยสู้ไปด้วยกันก็ได้…”จักรพรรดิเผ่าสวรรค์ทั้งห้านั้นมักจะร่วมมือกันมาโดยตลอด แม้ว่าจะมีความขัดแย้งเรื่องผลประโยชน์กันบ้างแต่เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรู พวกเขาก็จะเป็นหนึ่งเดียวกัน พวกเขาไม่รู้ว่าทำไม ฉิวหวังถึงได้ลงมือเช่นนี้และต้องกลืนกินเขตของตัวเองไปด้วย
  ความเกลียดชังที่ฉิวหวังมีต่อจักรพรรดิลึกลับนั้นมากจนต้องเข้าไปแก้แค้นด้วยตัวเองเลยรึ?
  มันต้องมีอะไรผิดปกติแต่ฉิวหวังน่ะหายตัวไปแล้ว จักรพรรดิลึกลับก็หายตัวไป จักรพรรดิเผ่าสวรรค์จึงไม่อาจจะหาเบาะแสใดๆได้เลย
  “ ช้าก่อน “ เมิ่งเหยียน พูดขึ้นมา “ ข้าได้รับข้อความมา ข้าไม่รู้ว่ามันจริงรึไม่ หากมันจริง มันอาจจะอธิบายอะไรได้หลายอย่าง “
  หย่วนเหยี่ยนลังเลสักพักและมองไปที่เมิ่งเหยียน “ เจ้าเองก็ได้รับข้อความมาเช่นกันรึ ?”
  “ พวกเจ้าพูดถึง…ข่าวลือในเขตซื่อเซียวรึ ?” เทียนตู้ถามขึ้นมา
  “ ข้าเองก็ได้ยินข่าวนี้มา” ข่งจู้เงียบไปสักพักแล้วพูดขึ้น
  เมิ่งเหยียนแปลกใจนิดๆ เขาคิดว่าเขาเป็นคนเดียวที่ได้รับข่าวนี้แต่ไม่คิดเลยว่าจักรพรรดิคนอื่นๆก็ได้รับข่าวนี้เช่นกัน
  “ พวกเจ้าว่าข่าวลือนี้เป็นจริงรึไม่ ?” เมิ่งเหยียนสีหน้าเปลี่ยนไป เสียงของเขาสั่นเล็กน้อย “ ตามตำนานแล้ว กล่องกระบี่นั้นซ่อนความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหลอยู่ ตราบใดที่ไขความลับนั้นได้ พวกเจ้าก็จะควบคุมทะเลโกลาหลได้ พวกเจ้าสามารถขึ้นเป็นจ้าวแห่งทะเลโกลาหลได้ !”
  หย่วนเหยี่ยนได้พูดขึ้น “ ตอนแรกข้าคิดว่านี่เป็นเรื่องตลกแต่หากลองคิดดูดีๆแล้วข่าวลือนี้อาจจะเป็นจริง”
  ข่งจู้พยักหน้า “ มันมีข่าวลือว่ากล่องกระบี่ตกอยู่ในมือหัวหน้าทีมคังเฉียง หัวหน้าทีมคังเฉียงอาจจะไขความลับของกล่องกระบี่ได้รึไขได้บางส่วน ดังนั้นความแข็งแกร่งของเขาจึงเหนือกว่าจักรพรรดิทั่วไป จักรพรรดิลึกลับที่เราได้เห็นคงจะเป็นจักรพรรดิคังเฉียง”
  “ ข้าคิดว่ามันแปลก ตามกฎของทะเลโกลาหลแล้ว จักรพรรดิ 9 คนคือขีดจำกัดแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะให้กำเนิดจักรพรรดิคนที่ 10 ขึ้นมา จักรพรรดิลึกลับนั่นมันอะไรกัน…” เมิ่งเหยียนหรี่ตาลงและพูดขึ้น “ ตอนนี้ดูเหมือนว่าจักรพรรดิลึกลับนั้นจะเป็นจักรพรรดิคังเฉียงที่ข่าวลือพูดถึง เขาอาจจะไขความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหลได้ ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่จะแหกกฎทะเลโกลาหลและขึ้นเป็นจักรพรรดิได้”
  พวกเขาสับสนกันมานาน พวกเขาคิดไม่ออกว่าทำไมทะเลโกลาหลถึงมีจักรพรรดิคนที่ 10 ได้ แต่หากมันเกี่ยวข้องกับจ้าวแห่งทะเลโกลาหลแล้ว งั้นทุกอย่างก็ดูมีเหตุผล
  “ รึว่า ฉิวหวังจะรู้ว่าจักรพรรดิคังเฉียงนั้นรู้ความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหล ดังนั้นเขาจึงเสี่ยงกลืนกินเขตของตัวเองเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งและพยายามยึดความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหลเอาไว้ ?” หย่วนเหยี่ยนพูดขึ้นมา “ ร่างแยกของเขาโดนทำลายไปรึว่าเป็นฝีมือของจักรพรรดิคังเฉียง ?”
  จักรพรรดิมนุษย์และจักรพรรดิเผ่าสวรรค์นั้นไม่ธรรมดา
  หากมีเบาะแสพวกเขาก็นำมันไปสรุปความจริงเรื่องนี้ได้ นอกจากรายละเอียดบางอย่างที่ผิดจากความจริงไปบ้าง งั้นข้อมูลส่วนมากแล้วก็ถูกต้อง
  “ ดูเหมือนว่า ฉิวหวัง…เป้าหมายที่แท้จริงของเขาคือชิงความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหล ดังนั้นเขาจึงปิดบังจากเราและแอบลงมือกับจักรพรรดิคังเฉียง..” สีหน้าของข่งจู้หม่นลง “ ความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหลนั้นอาจจะทำให้ขึ้นเป็นจ้าวแห่งทะเลโกลาหลได้ ฉิวหวังไม่คิดจะบอกเรื่องนี้กับเราแน่”
  เมิ่งเหยียนพูดขึ้นมา “ มันแค่ว่าเขาคำนวณพลาดไป ความแข็งแกร่งของจักรพรรดิคังเฉียงนั้นไม่ใช่สิ่งที่เขาจะรับมือไหว”   นี่คือคนที่สู้กับจักรพรรดิกุยหลิงได้แบบซึ่งหน้า นี่ไม่ต้องพูดถึงฉิวหวังเลย แม้ว่าทั้งห้าคนจะร่วมมือกันแต่ก็อาจจะเอาชนะเขาไม่ได้
  “ ตอนนี้ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดว่าอะไรถูกผิด” หลังจากนั้นสักพักเมิ่งเหยียนก็พูดขึ้นมาด้วยสีหน้าซับซ้อน “ เราไม่อาจจะควบคุมเขาได้ สิ่งที่เราควรกังวลในตอนนี้คือตัวเราเอง อย่าลืมว่าก่อนหน้านี้เราพยายามลงมือฆ่าจักรพรรดิคังเฉียง หากเขาคิดจะลงมือกับเราจริงๆ ด้วยความแข็งแกร่งของเราแล้วเราคงไม่อาจจะต้านทานได้…”
  แม้ว่าพวกเขาจะกลืนกินทั้งเขตของตัวเองแต่ก็อาจจะหยุดจักรพรรดิคังเฉียงไม่ได้
  “ เขาสู้กับจักรพรรดิกุยหลิง และบาดเจ็บมาไม่ใช่น้อย เขาจะมาหาเรื่องเราเร็วๆนี้ได้ยังไง ?” หย่วนเหยี่ยนพูดขึ้นมา “ ยิ่งไปกว่านั้นถึงจักรพรรดิกุยหลิงจะหายตัวไป แต่ก็อาจจะกลับมาตอนไหนก็ได้ หากเขากล้าลงมือกับเรา งั้นเขาก็ชั่งใจด้วยว่าจะรับมือกับจักรพรรดิกุยหลิงด้วยรึไม่”   เมื่อพูดจบสีหน้าของทุกคนก็บิดเบี้ยวขึ้นมา สายตาของพวกเขากลับแสดงความกังวลออกมา
  ในอดีตมนุษย์ได้ใช้จักรพรรดิกุยหลิงในการข่มขู่เผ่าสวรรค์ แต่ตอนนี้พวกเขากลับต้องพึ่งจักรพรรดิกุยหลิงขู่คนอื่นเพื่อปกป้องตัวเอง
  ในอีกด้านพวกเขาก็ต้องกังวลเรื่องจักรพรรดิคังเฉียง ส่วนในอีกด้านก็กลัวว่าจักรพรรดิกุยหลิงจะกลับมา
  การเอาตัวรอดแบบนี้ราวกับว่าจักรพรรดิเผ่าสวรรค์ได้กลับไปตอนแรกที่กำเนิดขึ้นมา พวกเขาอดทนกันมามากแต่ตอนนี้กลับต้องกลับไปอยู่มในสภาพเดิมอีกครั้ง ราวกับพวกเขาได้กลับไปยังยุคมืดของเผ่าสวรรค์
  พวกเขาต้องเจอกับความยากลำบาก วันดีๆของพวกเขาคงอยู่ไม่นาน อีกหน่อยคงต้องหนีกันหางจุกตูด
  “ ช่างเถอะ ระหว่างนี้เราอย่าเพิ่งทำตัวโดดเด่น เราต้องระวังตัวเอาไว้” ข่งจู้ถอนหายใจออกมาและพูดขึ้น “ ตราบใดที่จักรพรรดิคังเฉียงไม่ลงมือกับเรา งั้นเราก็ไม่ควรไปหาเรื่องเขา…เรารอดมาได้ในอดีต และตอนนี้เราแค่ต้องเอาตัวรอด” เขาเงียบไปชั่วครู่แล้วพูดขึ้นต่อ “ ตราบใดที่เรารักษาความได้เปรียบในการแข่งขันเอาไว้ได้ สักวันทะเลโกลาหลก็ต้องเป็นของเผ่าสวรรค์ของเรา !”
  การต่อสู้แย่งชิงก้อนแก่นคือการต่อสู้เอาลูกปัดจิต การต่อสู้เอาลูกปัดจิตไม่ได้แทนถึงความแข็งแกร่งของจักรพรรดิรึจำนวนจักรพรรดิแต่เป็นจำนวนและความแข็งแกร่งของแม่ทัพ ในด้านนี้เผ่าสวรรค์เหนือกว่าอย่างมาก แม้ว่าจะไม่มีเขตฉิวหวังแต่ความได้เปรียบก็ลดลงไปแค่เล็กน้อยเท่านั้น พวกเขายังเหนือกว่าฝั่งมนุษย์อยู่
  “ เมิ่งเหยียน เจ้าควรติดต่อหาบลูด้วย เขาต้องเข้าร่วม” ข่งจู้มองไปที่เมิ่งเหยียนแล้วพูดขึ้นมา
  บลูคือหนึ่งในสองแม่ทัพสูงสุดของเผ่าสวรรค์ที่ภักดีต่อเมิ่งเหยียนอย่างมาก  เมิ่งเหยียนพยักหน้าและพูดขึ้นมา “ เจ้าก็ด้วย เจ้าควรบอกกับล็อค การที่เขามีเรื่องกับบลูในอดีตนั้นเราอาจจะมองข้ามได้แต่ครั้งนี้ทั้งสองคนต้องร่วมมือกัน เราไม่อาจจะทำให้ส่งผลเสียไปถึงชะตาของเผ่าสวรรค์ได้ ..”
  ล็อคคือแม่ทัพสูงสุดอีกคน
  “ ตราบใดที่บลูกับล็อคร่วมมือกัน แม้ว่าเผ่ามนุษย์จะมีเรนไน แต่ก็ไม่อาจจะสร้างปัญหาอะไรได้มาก” ข่งจู้หัวเราะออกมา “ ยังไงซะแม่ทัพคนอื่นก็อ่อนแอเกินไป แม่ทัพสูงสุดอีกสองคนก็ยากจะเทียบกับเราได้….”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก