ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 305
ตอนที่ 305 เป้าหมายที่แท้จริง
จางหยูคิ้วขมวดและส่ายหน้าทันที “ข้าไม่เข้าใจว่าท่านพูดถึงเรื่อง
อะไรกัน”
“ยังทำสับสนอยู่อีกรึ น่าสนใจจริง ๆ” กูเฉินฮึดฮัดออกมา “มันต้อง
ใช้ความคิดอย่างมากกับหลายวิธีการ ไม่ใช่ว่าเป้าหมายที่แท้จริงคือ
ล่อข้าออกมารึ ? เมื่อเจ้าทำสำเร็จ ก็เอาเลย ลงมือเลย อย่าให้ข้าดูถูก
เจ้า !”
เขาคิดว่านี่คือแผนการ และไม่ว่าจางหยูจะอธิบายยังไง เขาก็ไม่
เปลี่ยนความคิด
เมื่อได้ยินแบบนั้นจางหยูถึงกับหมดคำพูด “เพ้อเจ้อ!”
เขาอดสงสัยไม่ได้ว่า อีกฝ่ายต้องเคยเจอกับประสบการณ์ที่เลวร้ายมา
ก่อน ถึงได้คิดมากเช่นนี้ได้
“ท่านพูดเองว่าจะพิสูจน์ความแข็งแกร่งของข้า หาใช่ข้าที่บังคับให้
ท่านอยู่ต่อ” จางหยูมองไปที่กูเฉิน ชุดของเขาสะบัดไปตามลม “เอา
จริง ๆ แล้วข้าไม่ได้สนใจท่านเลย บอกว่าข้าวางแผนหลอกล่อท่าน?
ราชาอสูร พลังของท่านไม่คู่ควรให้ข้าสนใจหรอก” สายตาเขาแสดง
ความดูแคลนออกมา “ข้าแนะนำว่าท่านลองคิดทบทวนให้ดี ๆ”
ไม่ว่าจะสู้กันหรือไม่ แต่ท่าทางของเซียนนั้นก็ยังต้องรักษาไว้!
ยิ่งเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่งมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งไม่อาจจะความ
อ่อนแอออกมาได้ !
แม้ว่าจางหยูจะกังวลจนหลังชุ่มไปด้วยเหงื่อ แต่ภายนอกเขายังดูใจ
เย็นราวกับว่าควบคุมทุกอย่างได้ เหมือนว่าชัยชนะอยู่ในกำมือของ
เขา มันทำให้คนไม่อาจจะคาดเดาได้ว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน
ในด้านการแสดงแล้วจางหยูถือว่าเก่งกาจ เขาไม่ได้ด้อยไปกว่าใคร
เลย !
เขามองไปที่กูเฉินราวกับจะยั่วยุอีกฝ่ายและพูดขึ้น “มา มีโอกาสก็ลง
มือซะ !”
จากสายตา, สีหน้า, ท่าทางของร่างกาย ทุกรายละเอียดต่างก็มีความ
หมายแอบแฝงอยู่ ตอนนั้นเขาดูเหมือนปรมาจารย์เหนือกว่าขอบเขต
ตุ้นซวนกลับมาเกิดใหม่ ไม่มีใครเห็นจุดบกพร่องเลยแม้แต่น้อย
แต่ตอนนั้นจางหยูกลับรู้สึกประหลาดใจขึ้นมา “ครั้งนี้ทำไมระบบ
ไม่ส่งภารกิจออกมา ?”
แต่ตอนที่เขาเพิ่งจะคิดเสร็จนั้น เสียงของระบบก็ดังขึ้น “ระบบ
ตรวจจับได้ว่ากูเฉินมีแววเป็นอาจารย์ได้ และกำลังส่งภารกิจ”
***
ภารกิจหลักที่ 27 : รับกูเฉินเป็นอาจารย์ของสำนักคังเฉียง, แก้ปมใน
ใจของกูเฉิน
การสร้างสำนักที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่แค่ต้องรับศิษย์ที่มีพสวรรค์ทุกแบบ
มา แต่ต้องมีส่วนประกอบอื่น ๆ ที่ดีด้วย ในฐานะเจ้าสำนักแล้ว
โฮสต์ต้องรับหน้าที่หาอาจารย์ที่คู่ควรกับสำนักคังเฉียง แม้ว่านิสัย
ของกูเฉินจะมีผิดพลาดบ้าง แต่เงื่อนไขในด้านความแข็งแกร่งนั้น
ผ่านเกณฑ์ โฮสต์ต้องช่วยเขาแก้ปมในใจและรับเขาเข้าสำนักคังเฉียง
รางวัล : ทักษะสร้างร่างเทียม, พรสวรรค์ทางกายภาพเพิ่ม 1 ดาว,
พรสวรรค์ในการรับรู้เพิ่ม 1 ดาว
เวลาจำกัด : 3 ปี
บทลงโทษ : ไม่มี
***
“ภารกิจเดียวแต่สองเงื่อนไข” จางหยูคิ้วขมวด “ไม่ว่าจะเป็นเงื่อนไข
อะไร แต่มันก็ยากที่จะทำให้สำเร็จได้”
นี่ไม่ต้องพูดถึงการรับกูเฉินมาเป็นอาจารย์เลย จางหยูไม่อาจจะรับมือ
การโจมตีของกูเฉินได้ด้วยซ้ำ หากรับมือมันไม่ได้ เรื่องอื่นคงไม่
จำเป็นต้องพูดถึง แม้ว่าจะรับมือได้ แต่ด้วยนิสัยของกูเฉินแล้ว มันคง
เป็นเรื่องใหญ่กับการรับอีกฝ่ายเข้าสำนักคังเฉียง นี่ไม่ต้องนับเรื่อง
การแก้ปมในใจของกูเฉินเลย
แน่นอนว่าภารกิจนี้มันยากแต่รางวัลก็สมน้ำสมเนื้อ
การยกระดับพรสวรรค์ทางกายภาพและพรสวรรค์ในการรับรู้อย่าง
ล่ะ 1 ดาว ถือว่าดีมาก แต่สิ่งที่สะดุดตาที่สุดคงเป็นทักษะสร้างร่าง
เทียม
หากเทียบกับรางวัลในการรับอู่ฉิงฉวนแล้ว รางวัลตรงหน้าดูใจกว้าง
กว่าอีก ทักษะสร้างร่างเทียมถือว่าเป็นความสามารถในตำนาน !
จางหยูสูดหายใจเข้าลึก ๆ บังคับให้ตัวเองใจเย็น และมองไปที่กูเฉิน
อีกครั้งด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปจากเดิม
“ข้าคงต้องบอกว่าข้าไม่ได้คิดไปเอง !” เมื่อรู้สึกได้ถึงสายตาของจาง
หยู กูเฉินก็รู้สึกขนลุก เขายิ่งมั่นใจในความคิดของตัวเองยิ่งกว่าเดิม
“คำพูดของชายคนนี้เชื่อถือไม่ได้ !”
จางหยูไม่รู้ว่ากูเฉินคิดอะไร หลังจากที่ได้รับภารกิจแล้วเขาก็ยิ้ม
ออกมา “ข้าคงต้องย้ำอีกรอบว่า ข้าไม่ได้วางแผนหลอกล่อท่าน
ดังนั้นท่านไม่จำเป็นต้องกังวลไป เอาสิ ท่านอยากจะพิสูจน์ความ
แข็งแกร่งของข้าไม่ใช่รึ ? ท่านต้องการจะฆ่าข้าไม่ใช่เหรอ? หาก
ท่านแตะต้องข้าได้ ข้าจะยอมให้ท่านฆ่าข้า !”
เพื่อภารกิจและเพื่อรักษาภาพลักษณ์เซียนของเขาแล้ว เขาต้องทุ่มเท
ยังไงซะเขาก็ไม่อาจจะล้มเลิกเรื่องนี้ได้ !
ความแข็งแกร่งของเขานั้นไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเขา คนอื่นอาจจะไม่รู้
แต่เมื่อต้องแสดงพลังออกมาจริง ๆ ความลับของเขาก็ต้องถูกเปิดเผย!
แต่กูเฉินตัดสินแล้วว่าจางหยูมีแผนการ ดังนั้นเขาไม่คิดจะเชื่อคำพูด
ของจางหยูเลยแม้แต่น้อย
“ปากบอกว่าจะไม่ลงมือ แต่ความจริงเจ้าคงรอโอกาสอยู่ ตอนที่ข้า
ไม่ทันระวังตัว เจ้าคงลงมือทันที เพื่อไม่ให้ข้าได้ตั้งตัว…” ความคิด
ของกูเฉินไหลลื่น ในชั่วพริบตาเขาก็คิดว่ารู้แผนของจางหยูแล้ว
“เขาย้ำมาว่าตราบใดที่ข้าแตะตัวเขาได้ เขาจะให้ข้าสังหาร แต่อันที่
จริงแล้ว เขาคงเตรียมตัวสังหารข้าเมื่อข้าเข้าไปใกล้….”
อย่าเข้าใกล้เขา !
กูเฉินกลั้นหายใจและมองไปที่จางหยู สายตาของเขาเต็มไปด้วย
ความกังวล “คำนวณได้ดี !”
เขารู้สึกว่าทุกคำพูดของจางหยูคือกับดัก
ถ้าเขาไม่ระวังมากพอ เขาอาจจะหลงกลจางหยู!
“ชายผู้นี้ฉลาดและรอบรู้” กูเฉินรู้สึกกดดัน เขาไม่เคยรู้สึกกดดัน
แบบนี้มาก่อน แม้แต่ตอนที่เผชิญหน้ากับพวกระดับสูงคนอื่น ๆ
“แต่การจะใช้แผนนี้กับข้า มันคงแย่หน่อย !”
เขายอมรับว่าเขาเคยเสียเปรียบมาหลายครั้งในอดีต และเคยเจอกับ
แผนการมานับไม่ถ้วน ประสบการณ์ที่มีค่าเหล่านั้นทำให้ไม่มีใคร
โกหกเขาได้ !
แม้ว่าเขาจะด้อยกว่าจางหยู แต่ก็ใช่ว่าจะหลอกเขาได้ง่าย ๆ
เขามองไปที่จางหยูก่อนจะพูดขึ้นอย่างใจเย็น “เจ้ามีเป้าหมายอะไร
กัน ? บอกมา !”
ต่อหน้าจางหยู เขากดดันอย่างมาก คำพูดของจางหยูทุกคำคือกับดัก
เขาไม่อยากที่จะยุ่งกับจางหยูอีกต่อไป เขากังวลว่าหากยังอยู่ต่อ เขา
อาจจะหลงกลโดยไม่รู้ตัว
ตอนที่ได้ยินคำพูดของกูเฉิน จางหยูก็หมดคำพูด เขารู้สึกว่าเขากับกู
เฉินคิดไปคนละเรื่อง
เขาไม่กล้าลงมือ เพราะมันเท่ากับการเปิดเผยความแข็งแกร่งของ
ตัวเอง ดังนั้นเขาจึงต้องยั่วยุกูเฉินด้วยคำพูด บังคับให้กูเฉินลงมือโจมตี
และพึ่งท่าเคลื่อนย้ายพริบตาในการหลบ และแสดงความสามารถ
ของตัวเองออกมา แต่ยิ่งกูเฉินถามเท่าไหร่กูเฉินก็ยิ่งระวังตัวเท่านั้น
กูเฉินถึงกับคิดว่านี่เป็นแผนการร้าย
เหนื่อยใจจริง ๆ !
จางหยูแอบถอนหายใจ “นี่พวกระดับสูงทุกคนขี้สงสัยแบบนี้หมด
เลยรึ ?”
หากเขามีความแข็งแกร่งแบบนั้นจริง ๆ เขาคงตบหน้าอีกฝ่ายไปนาน
แล้ว ไม่มาเสียเวลาพูดคุยด้วยหรอก
“เนื่องจากท่านบอกว่าข้ามีเป้าหมายอื่น งั้นข้าจะบอกท่าน ข้าต้องการ
เชิญท่านให้มาเข้าร่วมสำนักคังเฉียงเป็นอาจารย์ชั้นเรียนสัตว์อสูร!”
จางหยูพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ชั้นเรียนสัตว์อสูรยังไม่มีอาจารย์
ตอนนี้พวกเขาต้องการอาจารย์อย่างเร่งด่วน ข้าสงสัยว่าท่านจะสนใจ
รึไม่ ?” สีหน้าเขาจริงจังอย่างมาก น้ำเสียงเองก็ด้วย ถึงอย่างนั้นสายตา
เขาก็แสดงความจริงใจออกมา
“อาจารย์ ?” กูเฉินฮึดฮัด ไม่เชื่อคำพูดของจางหยู “การล่อข้ามาสู้
แบบนี้ เพื่อชวนข้ามาเป็นอาจารย์ชั้นเรียนสัตว์อสูรงั้นรึ ? เจ้าโง่คิด
ว่าข้าโง่รึ ?”
ชัดแล้วว่าเขาไม่เชื่อคำพูดของจางหยู กลับกันแล้วเขายังคิดว่าจางหยู
ยังโกหกอยู่
จางหยูถึงกับแทบคลั่งขึ้นมา
“พอแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว !” กูเฉินฮึดฮัด “เอาล่ะ ทุกคนไม่ได้โง่ เจ้า
บอกเป้าหมายที่แท้จริงมา อย่าทำให้ข้าเสียเวลา”
จางหยูเงียบไป ตอนเขาพูดโกหกกูเฉินกลับไม่สงสัยเลยแม้แต่น้อย
แต่ตอนที่พูดความจริง กูเฉินกลับไม่เชื่อคำพูดของเขา มันเกิดเรื่อง
แบบนี้ขึ้นได้ยังไง ?
ใต้หล้านี้ทำไมถึงมีตัวตนแปลก ๆ แบบนี้ขึ้นมา
ที่สำคัญตัวตนแปลก ๆ นี้กลับสามารถบ่มเพาะขึ้นไปถึงขอบเขตตุ้น
ซวนขั้นสมบูรณ์?!
การบ่มเพาะนั้นไม่ต้องใช้สมองรึไง ?
“เฮ้อ ช่างเถอะ” จางหยูถอนหายใจออกมา “เหตุผลว่าที่ข้าทำแบบนี้
ก็เพื่อล่อให้ท่านออกมา และอยากให้ท่านช่วยข้า !” เมื่ออีกฝ่ายไม่
เชื่อความจริง งั้นเขาคงได้โกหกต่อไป
กูเฉินไม่แสดงสีหน้าใด ๆ ออกมา แต่เขาไม่ได้ลดการระวังตัวลง
แม้แต่น้อย เขาพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “อะไรนะ ?”
จางหยูเงียบไปสักพัก เขาเหมือนคิดว่าจะพูดออกมาดีหรือไม่ แต่จริง ๆ
แล้วเขากำลังคิดอยู่ว่าจะหลอกอีกฝ่ายยังไง หลังจากนั้นสักพักเขาก็
สูดหายใจเข้าลึก ๆ ราวกับตัดสินใจก่อนจะพูดขึ้น “ข้าต้องการให้
ท่านไปสถานที่หนึ่งกับข้าและช่วยข้าบางอย่าง ที่นั่นอันตรายอย่าง
มาก กระทั่งความแข็งแกร่งของข้า ก็ไม่อาจจะรอดกลับมาได้…”
จางหยูยังคิดอยู่ว่าจะพูดยังไงดี แต่กูเฉินกลับขัดขึ้นมาเอง “งั้นเจ้าก็
ไม่อยากจะเสี่ยง จนคิดวางแผนเพื่อล่อข้าออกมา จากนั้นก็ใช้โอกาส
ควบคุมข้าให้ข้าไปยังที่หนึ่งเพื่อช่วยเจ้างั้นรึ ? อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าเจ้า
เป็นนักฝึกสัตว์อสูร กลิ่นของเจ้าแม้ว่าจะบางเบาหรือซ่อนไว้ดีแค่
ไหน ก็ไม่อาจจะหลบพ้นการรับรู้ของข้าได้ ! ลมหายใจของนักฝึก
สัตว์อสูร ไม่มีใครในโลกที่คุ้นและเข้าใจมันดีไปกว่าข้าได้ แม้แต่
ปรมาจารย์ฝึกสัตว์อสูร 6 ดาว ข้าก็สามารถรับรู้ได้ถึงลมหายใจของ
พลังนั้นได้ !”
เมื่อได้ยินที่กูเฉินพูดมาจางหยูก็ต้องตะลึง
เมื่อเห็นว่าสีหน้าของจางหยูเปลี่ยนไป กูเฉินก็เชื่อความคิดที่ตัวเอง
เดาไว้ยิ่งกว่าเดิม ไม่งั้นแล้วทำไมจางหยูถึงได้ตกตะลึงแบบนี้ได้ ?
เขามองไปที่จางหยู และแสดงสีหน้ามั่นใจออกมา “ด้วยความแข็งแกร่ง
ของเจ้าแล้ว โลกนี้กว้างใหญ่แต่ไม่มีใครหยุดเจ้าได้ มีแค่ดินแดน
ต้องห้ามในตำนาน หากข้าเดาไม่ผิด สิ่งที่เจ้าต้องการควรจะอยู่ใน
ดินแดนต้องห้ามนั่นใช่หรือไม่ ?”
ดูเหมือนว่ามันจะมีเหตุผลตรงไปตรงมาที่สุด และไม่มีส่วนบกพร่อง
แต่….
จางหยูอยากจะบอกอีกฝ่ายว่า “เจ้าพูดเรื่องอะไร ? ข้าไม่เข้าใจ ?”
แต่เขาจะปฏิเสธได้ยังไง ?
ทุกคนต่างก็บอกว่าเขาสมบูรณ์แบบ เขาจะทำลายภาพลักษณ์นี้ได้
ยังไง ?
“แปะ แปะ แปะ…” จางหยูปรบมือและชมออกมา “สมกับเป็นราชา
สัตว์อสูร ช่างฉลาดจริง ๆ !”
จางหยูคิ้วขมวดและส่ายหน้าทันที “ข้าไม่เข้าใจว่าท่านพูดถึงเรื่อง
อะไรกัน”
“ยังทำสับสนอยู่อีกรึ น่าสนใจจริง ๆ” กูเฉินฮึดฮัดออกมา “มันต้อง
ใช้ความคิดอย่างมากกับหลายวิธีการ ไม่ใช่ว่าเป้าหมายที่แท้จริงคือ
ล่อข้าออกมารึ ? เมื่อเจ้าทำสำเร็จ ก็เอาเลย ลงมือเลย อย่าให้ข้าดูถูก
เจ้า !”
เขาคิดว่านี่คือแผนการ และไม่ว่าจางหยูจะอธิบายยังไง เขาก็ไม่
เปลี่ยนความคิด
เมื่อได้ยินแบบนั้นจางหยูถึงกับหมดคำพูด “เพ้อเจ้อ!”
เขาอดสงสัยไม่ได้ว่า อีกฝ่ายต้องเคยเจอกับประสบการณ์ที่เลวร้ายมา
ก่อน ถึงได้คิดมากเช่นนี้ได้
“ท่านพูดเองว่าจะพิสูจน์ความแข็งแกร่งของข้า หาใช่ข้าที่บังคับให้
ท่านอยู่ต่อ” จางหยูมองไปที่กูเฉิน ชุดของเขาสะบัดไปตามลม “เอา
จริง ๆ แล้วข้าไม่ได้สนใจท่านเลย บอกว่าข้าวางแผนหลอกล่อท่าน?
ราชาอสูร พลังของท่านไม่คู่ควรให้ข้าสนใจหรอก” สายตาเขาแสดง
ความดูแคลนออกมา “ข้าแนะนำว่าท่านลองคิดทบทวนให้ดี ๆ”
ไม่ว่าจะสู้กันหรือไม่ แต่ท่าทางของเซียนนั้นก็ยังต้องรักษาไว้!
ยิ่งเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่งมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งไม่อาจจะความ
อ่อนแอออกมาได้ !
แม้ว่าจางหยูจะกังวลจนหลังชุ่มไปด้วยเหงื่อ แต่ภายนอกเขายังดูใจ
เย็นราวกับว่าควบคุมทุกอย่างได้ เหมือนว่าชัยชนะอยู่ในกำมือของ
เขา มันทำให้คนไม่อาจจะคาดเดาได้ว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน
ในด้านการแสดงแล้วจางหยูถือว่าเก่งกาจ เขาไม่ได้ด้อยไปกว่าใคร
เลย !
เขามองไปที่กูเฉินราวกับจะยั่วยุอีกฝ่ายและพูดขึ้น “มา มีโอกาสก็ลง
มือซะ !”
จากสายตา, สีหน้า, ท่าทางของร่างกาย ทุกรายละเอียดต่างก็มีความ
หมายแอบแฝงอยู่ ตอนนั้นเขาดูเหมือนปรมาจารย์เหนือกว่าขอบเขต
ตุ้นซวนกลับมาเกิดใหม่ ไม่มีใครเห็นจุดบกพร่องเลยแม้แต่น้อย
แต่ตอนนั้นจางหยูกลับรู้สึกประหลาดใจขึ้นมา “ครั้งนี้ทำไมระบบ
ไม่ส่งภารกิจออกมา ?”
แต่ตอนที่เขาเพิ่งจะคิดเสร็จนั้น เสียงของระบบก็ดังขึ้น “ระบบ
ตรวจจับได้ว่ากูเฉินมีแววเป็นอาจารย์ได้ และกำลังส่งภารกิจ”
***
ภารกิจหลักที่ 27 : รับกูเฉินเป็นอาจารย์ของสำนักคังเฉียง, แก้ปมใน
ใจของกูเฉิน
การสร้างสำนักที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่แค่ต้องรับศิษย์ที่มีพสวรรค์ทุกแบบ
มา แต่ต้องมีส่วนประกอบอื่น ๆ ที่ดีด้วย ในฐานะเจ้าสำนักแล้ว
โฮสต์ต้องรับหน้าที่หาอาจารย์ที่คู่ควรกับสำนักคังเฉียง แม้ว่านิสัย
ของกูเฉินจะมีผิดพลาดบ้าง แต่เงื่อนไขในด้านความแข็งแกร่งนั้น
ผ่านเกณฑ์ โฮสต์ต้องช่วยเขาแก้ปมในใจและรับเขาเข้าสำนักคังเฉียง
รางวัล : ทักษะสร้างร่างเทียม, พรสวรรค์ทางกายภาพเพิ่ม 1 ดาว,
พรสวรรค์ในการรับรู้เพิ่ม 1 ดาว
เวลาจำกัด : 3 ปี
บทลงโทษ : ไม่มี
***
“ภารกิจเดียวแต่สองเงื่อนไข” จางหยูคิ้วขมวด “ไม่ว่าจะเป็นเงื่อนไข
อะไร แต่มันก็ยากที่จะทำให้สำเร็จได้”
นี่ไม่ต้องพูดถึงการรับกูเฉินมาเป็นอาจารย์เลย จางหยูไม่อาจจะรับมือ
การโจมตีของกูเฉินได้ด้วยซ้ำ หากรับมือมันไม่ได้ เรื่องอื่นคงไม่
จำเป็นต้องพูดถึง แม้ว่าจะรับมือได้ แต่ด้วยนิสัยของกูเฉินแล้ว มันคง
เป็นเรื่องใหญ่กับการรับอีกฝ่ายเข้าสำนักคังเฉียง นี่ไม่ต้องนับเรื่อง
การแก้ปมในใจของกูเฉินเลย
แน่นอนว่าภารกิจนี้มันยากแต่รางวัลก็สมน้ำสมเนื้อ
การยกระดับพรสวรรค์ทางกายภาพและพรสวรรค์ในการรับรู้อย่าง
ล่ะ 1 ดาว ถือว่าดีมาก แต่สิ่งที่สะดุดตาที่สุดคงเป็นทักษะสร้างร่าง
เทียม
หากเทียบกับรางวัลในการรับอู่ฉิงฉวนแล้ว รางวัลตรงหน้าดูใจกว้าง
กว่าอีก ทักษะสร้างร่างเทียมถือว่าเป็นความสามารถในตำนาน !
จางหยูสูดหายใจเข้าลึก ๆ บังคับให้ตัวเองใจเย็น และมองไปที่กูเฉิน
อีกครั้งด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปจากเดิม
“ข้าคงต้องบอกว่าข้าไม่ได้คิดไปเอง !” เมื่อรู้สึกได้ถึงสายตาของจาง
หยู กูเฉินก็รู้สึกขนลุก เขายิ่งมั่นใจในความคิดของตัวเองยิ่งกว่าเดิม
“คำพูดของชายคนนี้เชื่อถือไม่ได้ !”
จางหยูไม่รู้ว่ากูเฉินคิดอะไร หลังจากที่ได้รับภารกิจแล้วเขาก็ยิ้ม
ออกมา “ข้าคงต้องย้ำอีกรอบว่า ข้าไม่ได้วางแผนหลอกล่อท่าน
ดังนั้นท่านไม่จำเป็นต้องกังวลไป เอาสิ ท่านอยากจะพิสูจน์ความ
แข็งแกร่งของข้าไม่ใช่รึ ? ท่านต้องการจะฆ่าข้าไม่ใช่เหรอ? หาก
ท่านแตะต้องข้าได้ ข้าจะยอมให้ท่านฆ่าข้า !”
เพื่อภารกิจและเพื่อรักษาภาพลักษณ์เซียนของเขาแล้ว เขาต้องทุ่มเท
ยังไงซะเขาก็ไม่อาจจะล้มเลิกเรื่องนี้ได้ !
ความแข็งแกร่งของเขานั้นไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเขา คนอื่นอาจจะไม่รู้
แต่เมื่อต้องแสดงพลังออกมาจริง ๆ ความลับของเขาก็ต้องถูกเปิดเผย!
แต่กูเฉินตัดสินแล้วว่าจางหยูมีแผนการ ดังนั้นเขาไม่คิดจะเชื่อคำพูด
ของจางหยูเลยแม้แต่น้อย
“ปากบอกว่าจะไม่ลงมือ แต่ความจริงเจ้าคงรอโอกาสอยู่ ตอนที่ข้า
ไม่ทันระวังตัว เจ้าคงลงมือทันที เพื่อไม่ให้ข้าได้ตั้งตัว…” ความคิด
ของกูเฉินไหลลื่น ในชั่วพริบตาเขาก็คิดว่ารู้แผนของจางหยูแล้ว
“เขาย้ำมาว่าตราบใดที่ข้าแตะตัวเขาได้ เขาจะให้ข้าสังหาร แต่อันที่
จริงแล้ว เขาคงเตรียมตัวสังหารข้าเมื่อข้าเข้าไปใกล้….”
อย่าเข้าใกล้เขา !
กูเฉินกลั้นหายใจและมองไปที่จางหยู สายตาของเขาเต็มไปด้วย
ความกังวล “คำนวณได้ดี !”
เขารู้สึกว่าทุกคำพูดของจางหยูคือกับดัก
ถ้าเขาไม่ระวังมากพอ เขาอาจจะหลงกลจางหยู!
“ชายผู้นี้ฉลาดและรอบรู้” กูเฉินรู้สึกกดดัน เขาไม่เคยรู้สึกกดดัน
แบบนี้มาก่อน แม้แต่ตอนที่เผชิญหน้ากับพวกระดับสูงคนอื่น ๆ
“แต่การจะใช้แผนนี้กับข้า มันคงแย่หน่อย !”
เขายอมรับว่าเขาเคยเสียเปรียบมาหลายครั้งในอดีต และเคยเจอกับ
แผนการมานับไม่ถ้วน ประสบการณ์ที่มีค่าเหล่านั้นทำให้ไม่มีใคร
โกหกเขาได้ !
แม้ว่าเขาจะด้อยกว่าจางหยู แต่ก็ใช่ว่าจะหลอกเขาได้ง่าย ๆ
เขามองไปที่จางหยูก่อนจะพูดขึ้นอย่างใจเย็น “เจ้ามีเป้าหมายอะไร
กัน ? บอกมา !”
ต่อหน้าจางหยู เขากดดันอย่างมาก คำพูดของจางหยูทุกคำคือกับดัก
เขาไม่อยากที่จะยุ่งกับจางหยูอีกต่อไป เขากังวลว่าหากยังอยู่ต่อ เขา
อาจจะหลงกลโดยไม่รู้ตัว
ตอนที่ได้ยินคำพูดของกูเฉิน จางหยูก็หมดคำพูด เขารู้สึกว่าเขากับกู
เฉินคิดไปคนละเรื่อง
เขาไม่กล้าลงมือ เพราะมันเท่ากับการเปิดเผยความแข็งแกร่งของ
ตัวเอง ดังนั้นเขาจึงต้องยั่วยุกูเฉินด้วยคำพูด บังคับให้กูเฉินลงมือโจมตี
และพึ่งท่าเคลื่อนย้ายพริบตาในการหลบ และแสดงความสามารถ
ของตัวเองออกมา แต่ยิ่งกูเฉินถามเท่าไหร่กูเฉินก็ยิ่งระวังตัวเท่านั้น
กูเฉินถึงกับคิดว่านี่เป็นแผนการร้าย
เหนื่อยใจจริง ๆ !
จางหยูแอบถอนหายใจ “นี่พวกระดับสูงทุกคนขี้สงสัยแบบนี้หมด
เลยรึ ?”
หากเขามีความแข็งแกร่งแบบนั้นจริง ๆ เขาคงตบหน้าอีกฝ่ายไปนาน
แล้ว ไม่มาเสียเวลาพูดคุยด้วยหรอก
“เนื่องจากท่านบอกว่าข้ามีเป้าหมายอื่น งั้นข้าจะบอกท่าน ข้าต้องการ
เชิญท่านให้มาเข้าร่วมสำนักคังเฉียงเป็นอาจารย์ชั้นเรียนสัตว์อสูร!”
จางหยูพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ชั้นเรียนสัตว์อสูรยังไม่มีอาจารย์
ตอนนี้พวกเขาต้องการอาจารย์อย่างเร่งด่วน ข้าสงสัยว่าท่านจะสนใจ
รึไม่ ?” สีหน้าเขาจริงจังอย่างมาก น้ำเสียงเองก็ด้วย ถึงอย่างนั้นสายตา
เขาก็แสดงความจริงใจออกมา
“อาจารย์ ?” กูเฉินฮึดฮัด ไม่เชื่อคำพูดของจางหยู “การล่อข้ามาสู้
แบบนี้ เพื่อชวนข้ามาเป็นอาจารย์ชั้นเรียนสัตว์อสูรงั้นรึ ? เจ้าโง่คิด
ว่าข้าโง่รึ ?”
ชัดแล้วว่าเขาไม่เชื่อคำพูดของจางหยู กลับกันแล้วเขายังคิดว่าจางหยู
ยังโกหกอยู่
จางหยูถึงกับแทบคลั่งขึ้นมา
“พอแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว !” กูเฉินฮึดฮัด “เอาล่ะ ทุกคนไม่ได้โง่ เจ้า
บอกเป้าหมายที่แท้จริงมา อย่าทำให้ข้าเสียเวลา”
จางหยูเงียบไป ตอนเขาพูดโกหกกูเฉินกลับไม่สงสัยเลยแม้แต่น้อย
แต่ตอนที่พูดความจริง กูเฉินกลับไม่เชื่อคำพูดของเขา มันเกิดเรื่อง
แบบนี้ขึ้นได้ยังไง ?
ใต้หล้านี้ทำไมถึงมีตัวตนแปลก ๆ แบบนี้ขึ้นมา
ที่สำคัญตัวตนแปลก ๆ นี้กลับสามารถบ่มเพาะขึ้นไปถึงขอบเขตตุ้น
ซวนขั้นสมบูรณ์?!
การบ่มเพาะนั้นไม่ต้องใช้สมองรึไง ?
“เฮ้อ ช่างเถอะ” จางหยูถอนหายใจออกมา “เหตุผลว่าที่ข้าทำแบบนี้
ก็เพื่อล่อให้ท่านออกมา และอยากให้ท่านช่วยข้า !” เมื่ออีกฝ่ายไม่
เชื่อความจริง งั้นเขาคงได้โกหกต่อไป
กูเฉินไม่แสดงสีหน้าใด ๆ ออกมา แต่เขาไม่ได้ลดการระวังตัวลง
แม้แต่น้อย เขาพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “อะไรนะ ?”
จางหยูเงียบไปสักพัก เขาเหมือนคิดว่าจะพูดออกมาดีหรือไม่ แต่จริง ๆ
แล้วเขากำลังคิดอยู่ว่าจะหลอกอีกฝ่ายยังไง หลังจากนั้นสักพักเขาก็
สูดหายใจเข้าลึก ๆ ราวกับตัดสินใจก่อนจะพูดขึ้น “ข้าต้องการให้
ท่านไปสถานที่หนึ่งกับข้าและช่วยข้าบางอย่าง ที่นั่นอันตรายอย่าง
มาก กระทั่งความแข็งแกร่งของข้า ก็ไม่อาจจะรอดกลับมาได้…”
จางหยูยังคิดอยู่ว่าจะพูดยังไงดี แต่กูเฉินกลับขัดขึ้นมาเอง “งั้นเจ้าก็
ไม่อยากจะเสี่ยง จนคิดวางแผนเพื่อล่อข้าออกมา จากนั้นก็ใช้โอกาส
ควบคุมข้าให้ข้าไปยังที่หนึ่งเพื่อช่วยเจ้างั้นรึ ? อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าเจ้า
เป็นนักฝึกสัตว์อสูร กลิ่นของเจ้าแม้ว่าจะบางเบาหรือซ่อนไว้ดีแค่
ไหน ก็ไม่อาจจะหลบพ้นการรับรู้ของข้าได้ ! ลมหายใจของนักฝึก
สัตว์อสูร ไม่มีใครในโลกที่คุ้นและเข้าใจมันดีไปกว่าข้าได้ แม้แต่
ปรมาจารย์ฝึกสัตว์อสูร 6 ดาว ข้าก็สามารถรับรู้ได้ถึงลมหายใจของ
พลังนั้นได้ !”
เมื่อได้ยินที่กูเฉินพูดมาจางหยูก็ต้องตะลึง
เมื่อเห็นว่าสีหน้าของจางหยูเปลี่ยนไป กูเฉินก็เชื่อความคิดที่ตัวเอง
เดาไว้ยิ่งกว่าเดิม ไม่งั้นแล้วทำไมจางหยูถึงได้ตกตะลึงแบบนี้ได้ ?
เขามองไปที่จางหยู และแสดงสีหน้ามั่นใจออกมา “ด้วยความแข็งแกร่ง
ของเจ้าแล้ว โลกนี้กว้างใหญ่แต่ไม่มีใครหยุดเจ้าได้ มีแค่ดินแดน
ต้องห้ามในตำนาน หากข้าเดาไม่ผิด สิ่งที่เจ้าต้องการควรจะอยู่ใน
ดินแดนต้องห้ามนั่นใช่หรือไม่ ?”
ดูเหมือนว่ามันจะมีเหตุผลตรงไปตรงมาที่สุด และไม่มีส่วนบกพร่อง
แต่….
จางหยูอยากจะบอกอีกฝ่ายว่า “เจ้าพูดเรื่องอะไร ? ข้าไม่เข้าใจ ?”
แต่เขาจะปฏิเสธได้ยังไง ?
ทุกคนต่างก็บอกว่าเขาสมบูรณ์แบบ เขาจะทำลายภาพลักษณ์นี้ได้
ยังไง ?
“แปะ แปะ แปะ…” จางหยูปรบมือและชมออกมา “สมกับเป็นราชา
สัตว์อสูร ช่างฉลาดจริง ๆ !”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก