ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 357

ตอนที่ 357 ช่วงเวลาสำคัญ (1)
เย่ลั้วยืนเขย่งปลายเท้า ร่างกายของเขาราวกับขนนกที่ไร้น้ำหนัก มัน
ลอยอยู่เหนือวงกลมที่เขาได้วาดเอาไว้
“ร่างกายเจ้าไม่เลวนี่” สายตาที่หยานซานมองไปที่เย่ลั้วต่างจากเดิม
“ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเจ้าถึงได้ใจกล้าแบบนี้”
ฉินเหลียน, เซินถูเส้อและเถิงกวงที่อยู่ไม่ห่าง พากันแสดงสีหน้า
เคร่งเครียดออกมา หยานซานมีสายตาที่ดี แต่ก็ชัดเจนแล้วว่าเย่ลั้วนั้น
เหนือกว่า
“ชายคนนี้เขายังมองไม่ออกรี? มันยังไม่ชัดเจนอีกหรือไง?” เซินถูเส้อ
อดไม่ได้ที่จะส่ายหน้า
พวกขอบเขตว่อซวนที่มารอลงทะเบียน ต่างก็มองไปที่เย่ลั้วและ
หยานซานด้วยความสนใจ เมื่อพวกเขาเห็นการเคลื่อนไหวของเย่ลั้ว
พวกเขาก็อดไม่ได้จะตาเป็นประกายขึ้นมา พวกเขามองไปที่เย่ลั้ว
ด้วยความคาดหวัง
“ยอดเยี่ยมจริง ๆ !”
จากสิ่งที่เย่ลั้วได้แสดงออกมา มีพวกขอบเขตว่อซวนไม่กี่คนที่กล้า
จะบอกว่าตัวเองเหนือกว่าเยลั่ว
หยานซานไม่เห็นถึงสีหน้าแปลก ๆ ของพวกขอบเขตว่อซาน เขา
ปลดกล่องด้านหลังเขาออกมาและเปิดมัน ซึ่งมีมีดยาววางไว้ด้านใน
มีดนี้สะท้อนแสงสีเงินออกมาทำให้รู้ว่ามันคมแค่ไหน
หยานซานจับมีดขึ้นมา และมองไปที่เย่ลั้ว “เจ้าใช้อาวุธอะไร?”
เย่ลั้วส่ายหน้า “ข้าไม่เคยใช้อาวุธในการต่อสู้”
เขาไม่เคยสนใจอาวุธที่สร้างขึ้นมาด้วยเหล็ก เขาโยนมันทิ้งไว้ที่บ้าน
ไม่รู้ว่าป่ านนี้สนิมขึ้นหรือยัง
“เจ้า…” สีหน้าของหยานซานบิดเบี้ยวไป “แม้ว่าเจ้าจะเป็นคนของ
สำนักคังเฉียง แต่เจ้าดูถูกคนอื่นมากเกินไปแล้ว?”
เย่ลั้วตกใจและรีบส่ายหน้า “ข้าไม่ได้ดูถูกท่าน ข้า…แค่ไม่ได้ใช้อาวุธ
มานานแล้ว”
หยานซานสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อยับยั้งอารมณ์ ก่อนที่จะพูดขึ้นด้วย
น้ำเสียงเคร่งขรึม “นายน้อยเย่ อย่าหาว่าข้าไม่เตือนเจ้า มีดนี้ไม่มีตา
มันอันตรายอย่างมาก หากเจ้าบาดเจ็บ มันคงไม่ดีนัก !”
“ฮ่าฮ่า หากท่านทำให้ข้าบาดเจ็บได้ ก็ถือว่าท่านมีความสามารถ ข้า
จะไม่ถือโทษท่าน แต่ว่าด้วยความแข็งแกร่งของท่านแล้ว มันคงยาก
อย่างมาก” เย่ลั้วยิ้มออกมา “เอาล่ะ อย่าเสียเวลาเลย ลงมือ!”
เขาอยากรีบกลับไปที่สำนัก เขาไม่อาจจะเสียเวลากับหยานซานได้
นานนัก
หยานซานสีหน้าหม่นลง เขากำมีดในมือแน่น พร้อมกับพุ่งออกไป
มีดตัดผ่านอากาศ พร้อมกับเสียงตัดสายลม
เพียงแค่ 1-2 อึดใจ หยานซานก็พุ่งผ่านระยะไปกว่า 10 ฟุต เขา
รวดเร็วอย่างมาก
มีดนั้นสะท้อนแสงสีเงินออกมา ตามมาด้วยเส้นแสง มันแสดงถึง
พลังที่แฝงอยู่ในมืด พลังอันน่ากลัวและความเร็วที่น่าทึ่ง มันถึงกับมี
แสงโค้งติดตาอยู่ในอากาศด้วย
แม้ว่าจะห่างออกมาหลายสิบฟุตแต่พวกขอบเขตฉีซวนหลายคนก็ยัง
รู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก พวกเขายังรับรู้ได้ถึงอันตราย
แข็งแกร่ง !
หยานซานผู้นี้แข็งแกร่ง !
มีพวกขอบเขตซวนขั้นที่ 9 นับไม่ถ้วน แต่ไม่มีใครกล้าบอกว่า พวก
เขาจะเอาชนะมีดนี้ได้ บางคนที่อ่อนแอถึงกับไม่อาจจะหายใจได้
คล่องดังเดิม
หากเปลี่ยนเป็นพวกเขาที่ต้องรับมือกับหยานซาน พวกเขาคงโดน
ตัดออกเป็นสองส่วน
คนที่อยู่อันดับหนึ่งของขอบเขตฉีฮวนนั้น ไม่ได้มีดีแค่ชื่อ!
สายตานับไม่ถ้วน ต่างก็จับจ้องไปที่ตัวเย่ลั้ว พวกเขาอยากเห็นว่า
เย่ลั้วจะรับมือกับการโจมตีของหยานซานยังไง เขาจะหลบได้หรือ
โดนโจมตี ?
เย่ลั้วไม่ได้ขยับ เขาแค่ยืนโง่ ๆ อยู่ที่เดิม
“ระวัง อันตราย !” หยานซานหน้าเปลี่ยนไป เมื่อเห็นว่ามีดกำลังจะ
ถึงตัวเย่ลั้ว เขากลัวจนเหงื่อตก และรีบออกแรงเพื่อให้มีดเปลี่ยน
เส้นทาง แต่เขากลับทำไม่ได้ ตอนนี้มันเป็นไปไม่ได้แล้ว ที่จะเปลี่ยน
เส้นทางของมีด แม้แต่การควบคุมมีดตอนนี้มันก็สายเกินไปแล้ว
จบแล้ว !
สายตาของหยานซาน แสดงความสิ้นหวังออกมา หากเขาสังหาร
เย่ลั้ว สำนักคังเฉียงคงไม่ปล่อยเขาไปแน่ และท่านเซียนก็คงไม่มีทาง
ปล่อยเขาไปแน่ !
เขารู้สึกผิดอย่างมาก เพราะความหยิ่งทะนงของตัวเอง เขาถึงกับทำ
ให้ตัวเองตกอยู่ในสภาพน่าสิ้นหวังเช่นนี้
ผู้คนโดยรอบพากันกรีดร้องและหัวใจเต้นรัว
ตอนนั้นเวลาเหมือนจะหยุดนิ่งไป โลกนี้เหมือนกับหยุดลง ร่างที่ดู
เปราะบางของเย่ลั้วภายใต้มีดนั้น น่าจะขาดเป็นสองส่วน
แต่ตอนที่มีดอยู่ห่างจากตัวเยวไม่กี่นิ้ว มันก็เกิดปาฏิหาริย์ขึ้นมา !
ไม่รู้ว่าฝ่ามือของเย่ลั้วยื่นออกมาตอนไหน สองนิ้วคีบใบมีดเอาไว้
ราวกับเหล็ก ซึ่งมีดไม่อาจจะฟันเข้ามาต่อได้ แม้แต่ตอนที่นิ้วสัมผัส
กับใบมีด มันถึงกับมีประกายไฟกระเด็นออกมา
“อะไรกัน !” หยานซานมองฉากนี้ด้วยสีหน้าตะลึง
ผู้คนโดยรอบต่างก็พากันอึ้งจนพูดอะไรไม่ออก
การโจมตีเต็มกำลังของผู้ที่อยู่ขอบเขตฉีซวนขั้นที่ 9 !
ยิ่งไปกว่านั้นด้วยความเร็ว และพลังของหยานซานแล้ว มันน่ากลัว
กว่าพวกขั้นที่ 9 ทั่วไป !
การโจมตีเต็มกำลังแบบนี้กลับถูกรับไว้ได้ด้วย 2 นิ้วนะ ?
“ข้าบอกแล้วว่ามันยากที่จะทำให้ข้าบาดเจ็บ” เย่ลั้วยิ้มออกมา
หยานซานถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ทันใดนั้นในตัวเขาก็
ปะทุออกมา พลังนี้คลุ้มคลั่งพยายามที่จะสลัดให้หลุดจากการจับของ
เย่ลั้ว
แต่มีดนั้นกลับไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย มันราวกับฝังอยู่ในหินและเขาก็
ไม่อาจจะทำให้มันขยับได้ ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ตาม
“แกร๊ก !”
อยู่ ๆ นิ้วของเย่ลั้วก็ปลดปล่อยพลังอันน่ากลัวออกมา มีดนั้นราวกับ
แก้วที่ถูกบีบจนแตกร้าว และลามออกไปทั่วราวกับใยแมงมุม
เย่ลั้วไม่รอให้หยานซานได้ตอบโต้ เขาตบไปที่ใบมีด ทำให้หยานซาน
กระเด็นออกไปกองที่พื้น และไกลออกไปกว่า 10 ฟุต ก่อนที่จะหยุด
ลง ส่วนมีดที่แตกกระจายไปทั่วพื้น พร้อมกับเศษเหล็กก็ได้สะท้อน
แสงสีเงินออกมา
หยานซานกระอักเลือด และค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมามองที่เย่ลั้วด้วย
ความตะลึง “เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ !”
ผู้ที่อยู่ขอบเขตฉีซวนชั้น 9 ที่แข็งแกร่งที่สุดในเขตตงโจวกลับพ่าย
แพ้ให้กับเด็กน้อยที่อยู่ขั้นที่ 9 เช่นกัน แม้แต่อาวุธของเขาก็ยังโดน
ทำลายไปด้วย หยานซานจะรับความจริงนี้ได้ยังไง ?
พวกขั้น 9 ที่เขาเคยสู้มาก่อนหน้านี้ออมมือให้กันรึ ?
เขาไม่เชื่อว่า พวกขอบเขตฉีซวนขั้นที่ 9 จะแข็งแกร่งจนถึงระดับนี้ได้
นี่ไม่ต้องพูดถึงพวกขอบเขตฉีชวนขั้นที่ 9 เลย แม้แต่พวกขอบเขต
ว่อซวนขั้นต่ำ ก็ไม่น่าจะแข็งแกร่งแบบนี้ไม่ใช่รึ ?
ฉินเหลียน เซินถูเส้อ เถิงกวงและพวกขอบเขตว่อซวนหลายคน ต่าง
ก็มองไปที่เย่ลั้ว “แข็งแกร่งจริง ๆ !”
ตอนนั้นพลังที่เย่ลั้วแสดงออกมา ทำให้พวกขอบเขตว่อชวนหลาย
คนพากันชื่นชม แม้แต่พวกขอบเขตว่อชวนขั้นสูงก็ยังรู้สึกได้ถึง
อันตราย เย่ลั้วอาจจะไม่ใช่คู่มือของพวกขอบเขตว่อชวนขั้นสูง แต่
ถึงอย่างนั้นพวกขอบเขตว่อซวนขั้นสูง ก็ไม่กล้าประมาทการโจมตี
ของเย่ลั้ว ไม่งั้นแล้วพวกเขานี่แหละ ที่จะเป็นฝ่ายเสียท่าเอง
“ขอบเขตฉีชวนขั้นที่ 9 พลัง, ความเร็วและองค์ประกอบอื่น ๆ กลับ
แข็งแกร่งยิ่งกว่าพวกขอบเขตว่อซวนขั้นกลางส่วนมาก” เซินถูเส้อ
พูดขึ้นมา
“ความแข็งแกร่งนี้มันผิดปกติจริง ๆ !” เย่ลั้วไม่เพียงไม่ได้รับ
บาดเจ็บ แต่ยังทำให้อีกฝ่ายบาดเจ็บหนักได้
“ข้าได้ยินมาว่าเจ้าสำนักเคยสอนเคล็ดวิชาต่อสู้ให้กับพวกลูกศิษย์ ถ้า
หากเขาใช้เคล็ดวิชาต่อสู้ด้วยความแข็งแกร่งของเขาแล้วไม่ใช่ว่า
พวกขอบเขตว่อซวนขั้นสูงจะต้องพ่ายแพ้หรือไง?”
พวกขอบเขตชวน ต่างก็พากันแสดงสีหน้าหวาดกลัวออกมา ทุกคน
ต่างก็หวาดกลัวกับพลังที่เย่ลั้วแสดงออกมา แค่สองนิ้วก็ทำลายมีด
สร้างขึ้นมาจากเหล็ก ซึ่งถูกเหวี่ยงเข้ามาโดยผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดใน
ขอบเขตฉีซวนได้ นี่มันไม่น่ากลัวไปหน่อยหรือไง ?
“นี่คือพลังของศิษย์สำนักคังเฉียงงั้นรึ?” พวกขอบเขตฉีซวนแต่ละคน
ต่างก็พากันสีหน้าหม่นลง
ในชั้นเรียนนั้นเย่ลั้วไม่ได้โดดเด่นอะไร หากเขาไม่ใช่ศิษย์สำนักคัง
เฉียง ก็ไม่มีใครสนใจเขา แต่ใครจะไปคิดว่าคนที่ไม่โดดเด่นแบบนี้
คนที่แทบไม่มีใครรู้จักชื่อ กลับมีพลังที่น่ากลัวจนแม้แต่หยานซาน
กลับไม่อาจจะเป็นคู่มือได้
เย่ลั้วนนั้นแข็งแกร่ง ถ้างั้นคนอื่น ๆ ล่ะ ?
พวกที่มีชื่อเสียงอย่างเซียวเหยียน, อู่โม่, โจวซินเอ่อร์ และคนอื่น ๆ
ล่ะ ?
“อึก” หลายคนพากันกลืนน้ำลาย พวกเขารู้แล้วว่าศิษย์สำนักคังเฉียง
นั้นน่ากลัวแค่ไหน แค่คนเดียวกลับมีพลังที่ผิดปกติแบบนี้
ตอนนี้นั้นทุกคนพากันจำขึ้นใจ พวกเขาคิดเพียงอย่างเดียว “ไม่อาจ
ไปหาเรื่องศิษย์สำนักทั้งเฉียงได้ !”
แม้แต่พวกที่ไม่โดดเด่นในชั้นเรียนนี้ ก็ยังสามารถสังหารพวกเขา
ได้!
ในเวลาเดียวกัน พวกที่ตอนแรกอยากจะประมือด้วย ต่างก็พากัน
กลัวจนไม่อาจจะขยับตัวได้
พวกเขามองไปที่หยานซานด้วยสายตาสงสาร และรู้สึกว่าตัวเองโชค
ดี “ดีแล้วที่ข้าไม่หุนหัน ไม่งั้นแล้ว…”
หยานซานที่แข็งแกร่ง กลับมีสภาพที่น่าอนาถเช่นนี้ แล้วพวกเขาที่
อ่อนแอกว่าจะไม่แย่รึไง ?
ด้านนอกคฤหาสน์นั้น ทุกคนต่างก็พากันเงียบและสลดไป
เย่ลั้วไม่ได้สนใจสายตาของผู้คนที่มองเขาด้วยความกลัว เขาได้บอก
กับหยานซานว่า “ความแข็งแกร่งของท่านไม่เลวนัก” เขามอง
ระยะห่างที่หยานซานไถลออกไป ชัดแล้วว่ามันออกนอกวงไปแล้ว
“แม้ว่าท่านจะทนไม่ได้ถึงสามอึดใจ แต่ท่านก็แข็งแกร่งกว่าพวก
ขอบเขตฉีซวนทั่วไป ตำแหน่งทหารนั้น ท่านได้มันไป เจ้าเมืองฉิน
ท่านคิดว่ายังไง?”
เมื่อได้ยินแบบนั้น ฉันเหลียนก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม” ใช่ ข้าเห็นด้วย”
แม้ว่าหยานซานจะพ่ายแพ้ให้กับเย่ลั้ว แต่ความแข็งแกร่งที่หยานซาน
มีก็ไม่เลว นี่คือคนที่ฉินเหลียนหมายตาไว้ การที่รับทหารขอบเขต
ฉีซวนขั้น 9 ที่แข็งแกร่งเข้ามาได้นั้น ฉันเหลียนจะปฏิเสธได้ยังไง?
หยานซานได้สติและพูดขึ้นมาด้วยความตะลึง “จริงรึ?”
แม้ว่าเขาจะเสียมีดไป และได้รับบาดเจ็บกลับมา แต่เขาก็ได้ตำแหน่ง
ทหารที่ตนหมายตามาครอบครองไว้มันคุ้มค่า !
“เจ้าเมืองฉินรับปากแล้ว มันจะเป็นเรื่องโกหกได้ยังไงกัน?” เย่ลั้วยิ้ม
ออกมา “เร็วเข้า รีบไปลงทะเบียน คนอื่น ๆ รออยู่ ข้าไม่ได้มีเวลามา
พูดคุยกับท่าน”
หลังจากนั้นเย่ลั้วก็มองไปที่ผู้คนด้านหลัง “ตอนนี้ใครอีกที่ต้องการ
จะประมือกับข้าเพียงลำพัง ?”
เมื่อได้ยินแบบนั้น คนที่แห่มานับหมื่นคน ต่างก็พากันเงียบกริบไป