ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 388
ตอนที่ 388 มังกรโลหิตที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์
ที่เมืองทะเลทราย
ตอนที่หลิงซี่สลายไป ผู้บ่มเพาะจำนวนนับไม่ถ้วนต่างก็พากันตื่น
ขึ้นมา ร่างของจางหยูหายจากที่นั่นไปนานแล้ว รวมไปถึงใบหน้า
บนท้องฟ้าด้วย
แม้ว่าจะไม่เห็นจางหยู แต่หลายคนก็ยังรู้สึกเคารพและมองไปยัง
ยอดเขาก่อนจะตะโกนขึ้นมา “ขอบคุณท่านเซียน !!”
“ขอบคุณท่านเซียน!”
“ขอบคุณท่านเซียน !”
“ขอบคุณท่านเซียน !”
ไม่ว่าเป้าหมายในการมาที่นี่ของพวกเขาจะเป็นอะไร แต่หลังจากที่
ได้ฟังการเปิดสอนแล้ว ทุกคนต่างก็เคารพจางหยู ทุกคนต่างมองไป
ที่ยอดเขาด้วยสายตาที่เลื่อมใส
เพราะยอดเขาแห่งนี้เป็นที่พำนักของท่านเซียน มันจึงกลายเป็นภูเขา
ศักด์ิสิทธ์ิในสายตาของหลาย ๆ คน เพราะการมีอยู่ของท่านเซียน
สำนักคังเฉียงจึงกลายเป็นดินแดนศักด์ิสิทธ์ิในใจของผู้คน !
นับตั้งแต่นี้ไปสำนักคังเฉียงจะกลายเป็นสถานที่ศักด์ิสิทธ์ิที่แท้จริง
และเป็นสถานที่ที่สูงส่งที่สุดสำหรับผู้บ่มเพาะในเขตเหนือ!
หลังจากนั้นสักพักผู้คนก็ใจเย็นลงได้ เพื่อที่จะไม่รบกวนความสงบ
ของดินแดนศักด์ิสิทธ์ิ ทุกคนต่างก็พากันอดกลั้นความตื่นเต้นที่มี
และเริ่มแยกย้ายกันกลับ พวกเขาไม่ได้ส่งเสียงดังเลยแม้แต่น้อย
ในเวลาเดียวกันที่ยอดเขาก็เงียบสงบดั้งเดิม ตั้งแต่ต้นจนจบราวกับว่า
ไม่ได้รับผลกระทบจากโลกภายนอกเลย
ผู้คนกลับไปใช้ชีวิตดังเดิม แต่บรรยากาศในเมืองนั้นดูคึกคักและไม่
อาจจะจางหายไปได้ในเวลาอันสั้น
สูงขึ้นไปกว่าหมื่นลี้
จางหยูยังคงนั่งขัดสมาธิ โดยมีมิติที่ก่อตัวขึ้นมาและแยกออกจากทวีป
ป่ า มิติแห่งนี้แข็งแกร่งเป็นอย่างมากและถึงขีดจำกัดความสามารถที่
จางหยูจะทำได้ มันสามารถป้องกันการโจมตีได้สักพัก ที่สำคัญกว่า
นั้นคือมิตินี้ไม่ได้อยู่ในทวีปป่ า มันเป็นมิติที่แยกออกมาจากทวีปป่ า
นอกจากจางหยูแล้วแทบไม่มีใครตรวจจับพื้นที่นี้ได้เลย
หลังจากที่ทำการบ่มเพาะเสร็จ จางหยูก็ได้เรียกสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิทั้ง
16 ตัวเข้ามาในมิตินี้ จากนั้นเขาก็มองไปรอบ ๆ ก่อนจะบอกกับสัตว์
อสูรศักด์ิสิทธ์ิ “ต่อไปพวกเจ้าต้องทำการบ่มเพาะในมิติแยกนี้ ห้าม
ไม่ให้ใครออกไปหากข้าไม่ได้อนุญาต !”
เหล่าสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิในตอนนี้ยังอ่อนแอเกินไป หากพบกับยอด
ฝีมือเข้า พวกนี้ก็ไม่อาจจะรับมือไหว
จางหยูคาดหวังกับพวกนี้ และเป็นธรรมดาที่ไม่อยากให้พวกนี้ต้อง
พบกับเรื่องเลวร้าย
ทางที่ดีที่สุดคืออยู่ในมิติแยกนี้ และทำการบ่มเพาะเพื่อเพิ่มพลังใน
การป้องกันตัวเองตอนที่ออกไปภายนอก
“ได้ !” เหล่าสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิไม่ได้กังวลเรื่องคนนอก และไม่ได้
กังวลเรื่องอันตรายใด ๆ พวกนั้นต่างก็พอใจกับที่นี่ พวกเขาจะขัด
คำสั่งได้ยังไง ?
ที่นี่บอกได้ว่าเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดในโลก แม้ว่าพวกระดับ
สูงสุดจะมาที่นี่ แต่มันก็ยากที่จะตรวจจับมิติแห่งนี้ได้หากไม่ทำการ
ตรวจสอบอย่างถี่ถ้วน !
พวกระดับสูงสุดนั้น นอกซะจากว่าจะใช้พลังออกมาเต็มที่แล้วงั้นก็
ไม่มีทางที่จะค้นหามิติส่วนนี้เจอ…
หลังจากที่สั่งการเหล่าสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิจบ จางหยูก็หยุดและเดิน
ออกมาจากมิติส่วนนั้น ก่อนจะใช้เคลื่อนย้ายพริบตากลับไปยังบ้านพัก
ของตน
“เสี่ยวเฉียงเสี่ยวเฉียง มานี้ ข้าเจอหินสวย ๆ เข้า!”
ตอนที่กลับมายังบ้านพัก จางหยูก็ได้ยินเสียงของอู่ซินซินและอด
ไม่ได้ที่จะส่ายหน้า “หินรึ ?”
สาวน้อยคนนี้ดีใจกับการพบหิน มันน่าสงสัยจริง ๆ
“พี่ซินซิน ไหนกัน ให้เสี่ยวหร่านดูบ้าง”
“โฮ่ง โฮ่ง…”
เมื่อได้ยินเสียงของอ้าวเสี่ยวหร่าน จางหยูถึงกับต้องกุมขมับดูเหมือน
ไม่ใช่แค่อู่ซินซินเท่านั้นที่ยังเป็นเด็กน้อย อ้าวเสี่ยวหร่านเองก็เหมือน
กัน แม้แต่เสียวเฉียงเองก็ติดนิสัยจากทั้งสองด้วย
“แปะ แปะ แปะ” จางหูปรบมือเรียกความสนใจจากทั้งสาม เขาได้
บอกกับอู่ซินซินว่า “เอาล่ะ ซินซิน เจ้ามาเล่นที่นี่ได้สักพักแล้ว ข้ามี
เรื่องจะพูดคุยกับเสี่ยวหร่าน เจ้ากลับไปก่อนเถอะ”
หลังจากที่อู่ซินซินกลับไป จางหยูก็หันไปมองอ้าวเสี่ยวหร่าน
“ท่านพี่ มีเรื่องอะไรกัน?” อ้าวเสี่ยวหร่านมองไปที่จางหยูด้วยสายตา
ที่เป็นประกาย
“เจ้าตัวน้อย เจ้าอยากแข็งแกร่งขึ้นหรือไม่?” จางหยูยิ้มและมองไปที่
อ้าวเสี่ยวหร่าน
“แข็งแกร่งขึ้นรึ?” อ้าวเสี่ยวหร่านเอียงหัวและหรี่ตาลง “แข็งแกร่ง
ขนาดไหน?”
“โอ้….บางทีอาจจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าข้า!” จางหยูพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
อ้าวเสี่ยวหร่านดวงตาเป็นประกาย และพูดขึ้นมาด้วยความดีใจ
“แข็งแกร่งกว่าท่านพี่ ? ดีเลย ! ข้าจะได้ปกป้องท่านพี่ได้”
คำพูดของนาง ทำให้จางหยูซึ้งใจ
“ดี แก่นโลหิตพวกนี้ เจ้าดูดซับมันซะ” จางหยูโบกมือพร้อมกับแก่น
โลหิต 16 อันที่มีสีสันแตกต่างกันปรากฏขึ้นมา บางอันเป็นสีแดงสด
บางอันเป็นสีแดงคล้ำและบางอันเป็นสีฟ้า “ดูดซับแก่นโลหิตพวกนี้
แล้วเจ้าจะมีพลังที่เจ้าคาดไม่ถึง ตอนนั้นเจ้าจะแข็งแกร่งอย่างมาก
แม้แต่ข้าก็อาจจะไม่ใช่คู่มือของเจ้า”
จางหยูไม่มั่นใจว่ามังกรโลหิต พึ่งพาแก่นโลหิตเพื่อพัฒนาตัวเองได้
อย่างไร แต่เขารู้ว่าคำถามนี้ไม่สำคัญ ที่สำคัญคืออ้าวเสี่ยวหร่านเพิ่ม
ความแข็งแกร่งขึ้นมาได้จากการดูดซับแก่นโลหิตพวกนี้
ตอนนั้นเมื่อแก่นโลหิตของสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิทั้ง 16 ปรากฏขึ้นมา
ลำคอของอ้าวเสี่ยวหร่านเหมือนจะแห้งผาก จนนางไม่อาจที่จะควบคุม
ตัวเองได้ เซลล์ในร่างกายกลับร้อนระอุขึ้นมา มันเกิดขึ้นจากความ
ต้องการภายในหัวใจ
ดูดซับแก่นโลหิต มันคือสัญชาตญาณของมังกรโลหิต มันไม่ใช่สิ่งที่
สามารถควบคุมได้ !
ตอนนั้นอ้าวเสี่ยวหร่านเหมือนจะไม่เป็นตัวของตัวเอง นางถูก
สัญชาตญาณครอบงำ ร่างกายของนางขยายขึ้นและเปลี่ยนเป็นมังกร
จากนั้นปากขนาดใหญ่ของนางก็สูบเอาแก่นโลหิตของสัตว์อสูร
ศักด์ิสิทธ์ิทั้ง 16 อันเข้าไป
หลังจากที่กินแก่นโลหิตทั้ง 16 อันเข้าไปแล้ว ร่างกายของอ้าวเสี่ยว
หร่านก็ลดขนาดลง หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจนางก็กลับมาเป็นมังกรจิ๋ว
อีกครั้งและขดตัวอยู่ที่ไหล่ของจางหยู
“ท่านพี่ ข้าง่วงแล้ว” นางเหมือนจะเหนื่อยล้าเป็นอย่างมากและดวงตา
ของนางก็ค่อย ๆ ปิดลงอย่างช้า ๆ
จางหยูใช้มืออุ้มนางลงมาจากไหล่และเดินขึ้นชั้นสองเพื่อมุ่งหน้าไป
ที่ห้องนอน
เขาค่อย ๆ วางนางลงที่เตียง เมื่อเห็นสีหน้าที่หลับใหลอยู่ของนาง
จางหยูก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ “ข้า
ไม่รู้ว่าครั้งนี้ เสี่ยวหร่านจะแข็งแกร่งขึ้นมาได้ถึงระดับไหนกัน ?”
ตอนแรกแค่กินแก่นโลหิตจากสัตว์อสูรที่มีสายเลือดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
นางก็ขึ้นมาอยู่ขอบเขตตันซวนได้ และครั้งนี้นางได้กินแก่นโลหิต
ของสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิเข้าไปโดยตรง หากเทียบกับตอนแรก
แล้ว แก่นโลหิตในตอนนี้มีระดับสูงกว่ามาก มันยากที่จะคิดได้ว่า
นางจะแข็งแกร่งขึ้นได้แค่ไหน
สัตว์อสูรทั่วไป, สัตว์อสูรที่มีสายเลือดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ, สัตว์อสูร
ที่มีสายเลือดสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ, สัตว์อสูรศักด์ิสิทธิสายเลือด
บริสุทธ์ิและสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิสายเลือดบริสุทธ์ิ
สำหรับสัตว์อสูรแล้ว ระดับสายเลือดคือตัวตัดสินฐานะ และผู้ที่ยืน
อยู่จุดสูงสุดก็คือสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ !
แน่นอนว่าทุกอย่างไม่อาจจะจำแนกแบบนั้นได้หมด โดยทั่วไปแล้ว
สุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ คือตัวตนสูงสุดของเหล่าสัตว์อสูร แต่
สัตว์อสูรทั่วไป, สัตว์อสูรที่มีสายเลือดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิหรือสัตว์
อสูรศักด์ิสิทธ์ิ อาจจะไม่ได้ด้อยไปกว่าสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
บางที่สุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิอาจจะแข็งแกร่งและน่ากลัวยิ่งกว่า
สุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิที่มีสายเลือดบริสุทธ์ิก็ได้
การกลายพันธุ์ในร่างกาย และสายเลือดของสัตว์อสูรสามารถทำให้
เกิดสายเลือดใหม่ขึ้นมาได้ !
สัตว์อสูรส่วนมากนั้นอ่อนแอ มีแค่สัตว์อสูรไม่กี่ตัวที่สามารถทลาย
ขีดจำกัดเรื่องสายเลือดของตัวเองได้
อันที่จริงหมาป่ าละโมบ, สัตว์อสูรกลืนสวรรค์และสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
ตัวอื่น ๆ ต่างก็ถือว่าเป็นสัตว์อสูรทั่วไป แต่เพราะการกลายพันธุ์ที่ทำ
ให้พวกมันทลายขีดจำกัดของตัวเองได้ เรื่องนี้ถูกวิเคราะห์โดยมนุษย์
และสัตว์อสูร ก่อนจะตั้งชื่อพวกนี้ว่าสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิและสุดยอด
สัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
ในอีกความหมายคือ สัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิและสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
ก็ถือว่าเป็นสัตว์อสูรทั่วไปเช่นกัน !
ความต่างคือเงื่อนไขในการกำเนิดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ินั้นค่อนข้างง่าย
หากเทียบกับการกำเนิดสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ !
“ตามการจัดระดับสัตว์อสูร เจ้าถูกเรียกว่าสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
รึ?” จางหยูมองไปที่อ้าวเสี่ยวหร่านที่นอนอยู่บนเตียง และพึมพำ
ออกมา
มังกรที่มีพรสวรรค์ไม่รู้จบ แน่นอนว่ามีสิทธิที่จะถูกเรียกว่าสุดยอด
สัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ !
หากมังกรโลหิตเติบโตขึ้นมา มันอาจจะน่ากลัวยิ่งกว่าสุดยอดสัตว์
อสูรศักด์ิสิทธ์ิตัวอื่น ๆ !
แต่มังกรโลหิตในแต่ละรุ่นนั้น ยังไม่ทันได้เผยพลังอันน่ากลัวของ
ตัวเองออกมา ก็ต้องพบกับความตาย
ผู้คนไม่เข้าใจความน่ากลัวของมังกรโลหิตเลยแม้แต่น้อย พวกเขาจัด
ประเภทว่ามันเป็นการกลายพันธุ์ที่ล้มเหลว…
ตอนที่มังกรโลหิตกำเนิดขึ้นมา มันได้ถูกจัดไว้ในประเภทขยะของ
มังกร ที่ทั้งเปราะบางและอ่อนแอ…มันไม่มีโอกาสที่จะเติบโตขึ้นเลย!
“อีกไม่นานผู้คนจะได้รู้ถึงความน่ากลัวของมังกรโลหิต !” จางหยูมอง
ไปที่อ้าวเสี่ยวหร่านด้วยสายตาคาดหวัง และพึมพำออกมา “รีบ ๆ โต
และทำให้โลกได้เห็นพลังที่แท้จริงของมังกรโลหิต แสดงความเป็น
หนึ่งของมังกรโลหิตออกมา !” การดูดซับแก่นโลหิตของสุดยอด
สัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิทั้ง 16 ตัวเข้าไป แม้แต่จางหยูก็เดาไม่ได้ว่านางจะ
แข็งแกร่งขึ้นขนาดไหน
จางหยูคิดภาพไม่ออกเลยว่า ตอนที่อ้าวเสี่ยวหร่านเติบโตขึ้นมา นาง
จะมีพลังที่น่าตกใจแค่ไหนกัน !
มันไม่เกินเลยไปที่จะบอกว่านางได้กินแก่นโลหิตสุดยอดสัตว์อสูร
ศักด์ิสิทธ์ิเข้าไปถึง 16 ตัว ซึ่งแน่นอนว่านางจะต้องกลายเป็นมังกร
โลหิตที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ได้ !
ยังไงซะสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิก็ตายไปแล้วหลายหมื่นปี นอกจาก
อ้าวเสี่ยวหร่านแล้ว จะมีใครบ้างที่ได้กินแก่นโลหิตสุดยอดสัตว์อสูร
ศักด์ิสิทธ์ิทั้ง 16 ตัวเข้าไปอีก ?
นอกจากนี้ จางหยูก็ยังมีความสามารถที่จะหาแก่นโลหิตของสุดยอด
สัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิทั้ง 16 ให้กับนางอีก !
“มังกรสมมุติเทพ…มังกรโลหิต…” จางหยูยิ้มออกมา “การให้มังกร
สมมุติเทพเป็นราชา อาจจะไม่ใช่เรื่องจำเป็นแล้ว !”
ที่เมืองทะเลทราย
ตอนที่หลิงซี่สลายไป ผู้บ่มเพาะจำนวนนับไม่ถ้วนต่างก็พากันตื่น
ขึ้นมา ร่างของจางหยูหายจากที่นั่นไปนานแล้ว รวมไปถึงใบหน้า
บนท้องฟ้าด้วย
แม้ว่าจะไม่เห็นจางหยู แต่หลายคนก็ยังรู้สึกเคารพและมองไปยัง
ยอดเขาก่อนจะตะโกนขึ้นมา “ขอบคุณท่านเซียน !!”
“ขอบคุณท่านเซียน!”
“ขอบคุณท่านเซียน !”
“ขอบคุณท่านเซียน !”
ไม่ว่าเป้าหมายในการมาที่นี่ของพวกเขาจะเป็นอะไร แต่หลังจากที่
ได้ฟังการเปิดสอนแล้ว ทุกคนต่างก็เคารพจางหยู ทุกคนต่างมองไป
ที่ยอดเขาด้วยสายตาที่เลื่อมใส
เพราะยอดเขาแห่งนี้เป็นที่พำนักของท่านเซียน มันจึงกลายเป็นภูเขา
ศักด์ิสิทธ์ิในสายตาของหลาย ๆ คน เพราะการมีอยู่ของท่านเซียน
สำนักคังเฉียงจึงกลายเป็นดินแดนศักด์ิสิทธ์ิในใจของผู้คน !
นับตั้งแต่นี้ไปสำนักคังเฉียงจะกลายเป็นสถานที่ศักด์ิสิทธ์ิที่แท้จริง
และเป็นสถานที่ที่สูงส่งที่สุดสำหรับผู้บ่มเพาะในเขตเหนือ!
หลังจากนั้นสักพักผู้คนก็ใจเย็นลงได้ เพื่อที่จะไม่รบกวนความสงบ
ของดินแดนศักด์ิสิทธ์ิ ทุกคนต่างก็พากันอดกลั้นความตื่นเต้นที่มี
และเริ่มแยกย้ายกันกลับ พวกเขาไม่ได้ส่งเสียงดังเลยแม้แต่น้อย
ในเวลาเดียวกันที่ยอดเขาก็เงียบสงบดั้งเดิม ตั้งแต่ต้นจนจบราวกับว่า
ไม่ได้รับผลกระทบจากโลกภายนอกเลย
ผู้คนกลับไปใช้ชีวิตดังเดิม แต่บรรยากาศในเมืองนั้นดูคึกคักและไม่
อาจจะจางหายไปได้ในเวลาอันสั้น
สูงขึ้นไปกว่าหมื่นลี้
จางหยูยังคงนั่งขัดสมาธิ โดยมีมิติที่ก่อตัวขึ้นมาและแยกออกจากทวีป
ป่ า มิติแห่งนี้แข็งแกร่งเป็นอย่างมากและถึงขีดจำกัดความสามารถที่
จางหยูจะทำได้ มันสามารถป้องกันการโจมตีได้สักพัก ที่สำคัญกว่า
นั้นคือมิตินี้ไม่ได้อยู่ในทวีปป่ า มันเป็นมิติที่แยกออกมาจากทวีปป่ า
นอกจากจางหยูแล้วแทบไม่มีใครตรวจจับพื้นที่นี้ได้เลย
หลังจากที่ทำการบ่มเพาะเสร็จ จางหยูก็ได้เรียกสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิทั้ง
16 ตัวเข้ามาในมิตินี้ จากนั้นเขาก็มองไปรอบ ๆ ก่อนจะบอกกับสัตว์
อสูรศักด์ิสิทธ์ิ “ต่อไปพวกเจ้าต้องทำการบ่มเพาะในมิติแยกนี้ ห้าม
ไม่ให้ใครออกไปหากข้าไม่ได้อนุญาต !”
เหล่าสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิในตอนนี้ยังอ่อนแอเกินไป หากพบกับยอด
ฝีมือเข้า พวกนี้ก็ไม่อาจจะรับมือไหว
จางหยูคาดหวังกับพวกนี้ และเป็นธรรมดาที่ไม่อยากให้พวกนี้ต้อง
พบกับเรื่องเลวร้าย
ทางที่ดีที่สุดคืออยู่ในมิติแยกนี้ และทำการบ่มเพาะเพื่อเพิ่มพลังใน
การป้องกันตัวเองตอนที่ออกไปภายนอก
“ได้ !” เหล่าสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิไม่ได้กังวลเรื่องคนนอก และไม่ได้
กังวลเรื่องอันตรายใด ๆ พวกนั้นต่างก็พอใจกับที่นี่ พวกเขาจะขัด
คำสั่งได้ยังไง ?
ที่นี่บอกได้ว่าเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดในโลก แม้ว่าพวกระดับ
สูงสุดจะมาที่นี่ แต่มันก็ยากที่จะตรวจจับมิติแห่งนี้ได้หากไม่ทำการ
ตรวจสอบอย่างถี่ถ้วน !
พวกระดับสูงสุดนั้น นอกซะจากว่าจะใช้พลังออกมาเต็มที่แล้วงั้นก็
ไม่มีทางที่จะค้นหามิติส่วนนี้เจอ…
หลังจากที่สั่งการเหล่าสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิจบ จางหยูก็หยุดและเดิน
ออกมาจากมิติส่วนนั้น ก่อนจะใช้เคลื่อนย้ายพริบตากลับไปยังบ้านพัก
ของตน
“เสี่ยวเฉียงเสี่ยวเฉียง มานี้ ข้าเจอหินสวย ๆ เข้า!”
ตอนที่กลับมายังบ้านพัก จางหยูก็ได้ยินเสียงของอู่ซินซินและอด
ไม่ได้ที่จะส่ายหน้า “หินรึ ?”
สาวน้อยคนนี้ดีใจกับการพบหิน มันน่าสงสัยจริง ๆ
“พี่ซินซิน ไหนกัน ให้เสี่ยวหร่านดูบ้าง”
“โฮ่ง โฮ่ง…”
เมื่อได้ยินเสียงของอ้าวเสี่ยวหร่าน จางหยูถึงกับต้องกุมขมับดูเหมือน
ไม่ใช่แค่อู่ซินซินเท่านั้นที่ยังเป็นเด็กน้อย อ้าวเสี่ยวหร่านเองก็เหมือน
กัน แม้แต่เสียวเฉียงเองก็ติดนิสัยจากทั้งสองด้วย
“แปะ แปะ แปะ” จางหูปรบมือเรียกความสนใจจากทั้งสาม เขาได้
บอกกับอู่ซินซินว่า “เอาล่ะ ซินซิน เจ้ามาเล่นที่นี่ได้สักพักแล้ว ข้ามี
เรื่องจะพูดคุยกับเสี่ยวหร่าน เจ้ากลับไปก่อนเถอะ”
หลังจากที่อู่ซินซินกลับไป จางหยูก็หันไปมองอ้าวเสี่ยวหร่าน
“ท่านพี่ มีเรื่องอะไรกัน?” อ้าวเสี่ยวหร่านมองไปที่จางหยูด้วยสายตา
ที่เป็นประกาย
“เจ้าตัวน้อย เจ้าอยากแข็งแกร่งขึ้นหรือไม่?” จางหยูยิ้มและมองไปที่
อ้าวเสี่ยวหร่าน
“แข็งแกร่งขึ้นรึ?” อ้าวเสี่ยวหร่านเอียงหัวและหรี่ตาลง “แข็งแกร่ง
ขนาดไหน?”
“โอ้….บางทีอาจจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าข้า!” จางหยูพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
อ้าวเสี่ยวหร่านดวงตาเป็นประกาย และพูดขึ้นมาด้วยความดีใจ
“แข็งแกร่งกว่าท่านพี่ ? ดีเลย ! ข้าจะได้ปกป้องท่านพี่ได้”
คำพูดของนาง ทำให้จางหยูซึ้งใจ
“ดี แก่นโลหิตพวกนี้ เจ้าดูดซับมันซะ” จางหยูโบกมือพร้อมกับแก่น
โลหิต 16 อันที่มีสีสันแตกต่างกันปรากฏขึ้นมา บางอันเป็นสีแดงสด
บางอันเป็นสีแดงคล้ำและบางอันเป็นสีฟ้า “ดูดซับแก่นโลหิตพวกนี้
แล้วเจ้าจะมีพลังที่เจ้าคาดไม่ถึง ตอนนั้นเจ้าจะแข็งแกร่งอย่างมาก
แม้แต่ข้าก็อาจจะไม่ใช่คู่มือของเจ้า”
จางหยูไม่มั่นใจว่ามังกรโลหิต พึ่งพาแก่นโลหิตเพื่อพัฒนาตัวเองได้
อย่างไร แต่เขารู้ว่าคำถามนี้ไม่สำคัญ ที่สำคัญคืออ้าวเสี่ยวหร่านเพิ่ม
ความแข็งแกร่งขึ้นมาได้จากการดูดซับแก่นโลหิตพวกนี้
ตอนนั้นเมื่อแก่นโลหิตของสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิทั้ง 16 ปรากฏขึ้นมา
ลำคอของอ้าวเสี่ยวหร่านเหมือนจะแห้งผาก จนนางไม่อาจที่จะควบคุม
ตัวเองได้ เซลล์ในร่างกายกลับร้อนระอุขึ้นมา มันเกิดขึ้นจากความ
ต้องการภายในหัวใจ
ดูดซับแก่นโลหิต มันคือสัญชาตญาณของมังกรโลหิต มันไม่ใช่สิ่งที่
สามารถควบคุมได้ !
ตอนนั้นอ้าวเสี่ยวหร่านเหมือนจะไม่เป็นตัวของตัวเอง นางถูก
สัญชาตญาณครอบงำ ร่างกายของนางขยายขึ้นและเปลี่ยนเป็นมังกร
จากนั้นปากขนาดใหญ่ของนางก็สูบเอาแก่นโลหิตของสัตว์อสูร
ศักด์ิสิทธ์ิทั้ง 16 อันเข้าไป
หลังจากที่กินแก่นโลหิตทั้ง 16 อันเข้าไปแล้ว ร่างกายของอ้าวเสี่ยว
หร่านก็ลดขนาดลง หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจนางก็กลับมาเป็นมังกรจิ๋ว
อีกครั้งและขดตัวอยู่ที่ไหล่ของจางหยู
“ท่านพี่ ข้าง่วงแล้ว” นางเหมือนจะเหนื่อยล้าเป็นอย่างมากและดวงตา
ของนางก็ค่อย ๆ ปิดลงอย่างช้า ๆ
จางหยูใช้มืออุ้มนางลงมาจากไหล่และเดินขึ้นชั้นสองเพื่อมุ่งหน้าไป
ที่ห้องนอน
เขาค่อย ๆ วางนางลงที่เตียง เมื่อเห็นสีหน้าที่หลับใหลอยู่ของนาง
จางหยูก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ “ข้า
ไม่รู้ว่าครั้งนี้ เสี่ยวหร่านจะแข็งแกร่งขึ้นมาได้ถึงระดับไหนกัน ?”
ตอนแรกแค่กินแก่นโลหิตจากสัตว์อสูรที่มีสายเลือดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
นางก็ขึ้นมาอยู่ขอบเขตตันซวนได้ และครั้งนี้นางได้กินแก่นโลหิต
ของสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิเข้าไปโดยตรง หากเทียบกับตอนแรก
แล้ว แก่นโลหิตในตอนนี้มีระดับสูงกว่ามาก มันยากที่จะคิดได้ว่า
นางจะแข็งแกร่งขึ้นได้แค่ไหน
สัตว์อสูรทั่วไป, สัตว์อสูรที่มีสายเลือดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ, สัตว์อสูร
ที่มีสายเลือดสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ, สัตว์อสูรศักด์ิสิทธิสายเลือด
บริสุทธ์ิและสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิสายเลือดบริสุทธ์ิ
สำหรับสัตว์อสูรแล้ว ระดับสายเลือดคือตัวตัดสินฐานะ และผู้ที่ยืน
อยู่จุดสูงสุดก็คือสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ !
แน่นอนว่าทุกอย่างไม่อาจจะจำแนกแบบนั้นได้หมด โดยทั่วไปแล้ว
สุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ คือตัวตนสูงสุดของเหล่าสัตว์อสูร แต่
สัตว์อสูรทั่วไป, สัตว์อสูรที่มีสายเลือดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิหรือสัตว์
อสูรศักด์ิสิทธ์ิ อาจจะไม่ได้ด้อยไปกว่าสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
บางที่สุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิอาจจะแข็งแกร่งและน่ากลัวยิ่งกว่า
สุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิที่มีสายเลือดบริสุทธ์ิก็ได้
การกลายพันธุ์ในร่างกาย และสายเลือดของสัตว์อสูรสามารถทำให้
เกิดสายเลือดใหม่ขึ้นมาได้ !
สัตว์อสูรส่วนมากนั้นอ่อนแอ มีแค่สัตว์อสูรไม่กี่ตัวที่สามารถทลาย
ขีดจำกัดเรื่องสายเลือดของตัวเองได้
อันที่จริงหมาป่ าละโมบ, สัตว์อสูรกลืนสวรรค์และสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
ตัวอื่น ๆ ต่างก็ถือว่าเป็นสัตว์อสูรทั่วไป แต่เพราะการกลายพันธุ์ที่ทำ
ให้พวกมันทลายขีดจำกัดของตัวเองได้ เรื่องนี้ถูกวิเคราะห์โดยมนุษย์
และสัตว์อสูร ก่อนจะตั้งชื่อพวกนี้ว่าสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิและสุดยอด
สัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
ในอีกความหมายคือ สัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิและสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
ก็ถือว่าเป็นสัตว์อสูรทั่วไปเช่นกัน !
ความต่างคือเงื่อนไขในการกำเนิดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ินั้นค่อนข้างง่าย
หากเทียบกับการกำเนิดสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ !
“ตามการจัดระดับสัตว์อสูร เจ้าถูกเรียกว่าสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ
รึ?” จางหยูมองไปที่อ้าวเสี่ยวหร่านที่นอนอยู่บนเตียง และพึมพำ
ออกมา
มังกรที่มีพรสวรรค์ไม่รู้จบ แน่นอนว่ามีสิทธิที่จะถูกเรียกว่าสุดยอด
สัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิ !
หากมังกรโลหิตเติบโตขึ้นมา มันอาจจะน่ากลัวยิ่งกว่าสุดยอดสัตว์
อสูรศักด์ิสิทธ์ิตัวอื่น ๆ !
แต่มังกรโลหิตในแต่ละรุ่นนั้น ยังไม่ทันได้เผยพลังอันน่ากลัวของ
ตัวเองออกมา ก็ต้องพบกับความตาย
ผู้คนไม่เข้าใจความน่ากลัวของมังกรโลหิตเลยแม้แต่น้อย พวกเขาจัด
ประเภทว่ามันเป็นการกลายพันธุ์ที่ล้มเหลว…
ตอนที่มังกรโลหิตกำเนิดขึ้นมา มันได้ถูกจัดไว้ในประเภทขยะของ
มังกร ที่ทั้งเปราะบางและอ่อนแอ…มันไม่มีโอกาสที่จะเติบโตขึ้นเลย!
“อีกไม่นานผู้คนจะได้รู้ถึงความน่ากลัวของมังกรโลหิต !” จางหยูมอง
ไปที่อ้าวเสี่ยวหร่านด้วยสายตาคาดหวัง และพึมพำออกมา “รีบ ๆ โต
และทำให้โลกได้เห็นพลังที่แท้จริงของมังกรโลหิต แสดงความเป็น
หนึ่งของมังกรโลหิตออกมา !” การดูดซับแก่นโลหิตของสุดยอด
สัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิทั้ง 16 ตัวเข้าไป แม้แต่จางหยูก็เดาไม่ได้ว่านางจะ
แข็งแกร่งขึ้นขนาดไหน
จางหยูคิดภาพไม่ออกเลยว่า ตอนที่อ้าวเสี่ยวหร่านเติบโตขึ้นมา นาง
จะมีพลังที่น่าตกใจแค่ไหนกัน !
มันไม่เกินเลยไปที่จะบอกว่านางได้กินแก่นโลหิตสุดยอดสัตว์อสูร
ศักด์ิสิทธ์ิเข้าไปถึง 16 ตัว ซึ่งแน่นอนว่านางจะต้องกลายเป็นมังกร
โลหิตที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ได้ !
ยังไงซะสุดยอดสัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิก็ตายไปแล้วหลายหมื่นปี นอกจาก
อ้าวเสี่ยวหร่านแล้ว จะมีใครบ้างที่ได้กินแก่นโลหิตสุดยอดสัตว์อสูร
ศักด์ิสิทธ์ิทั้ง 16 ตัวเข้าไปอีก ?
นอกจากนี้ จางหยูก็ยังมีความสามารถที่จะหาแก่นโลหิตของสุดยอด
สัตว์อสูรศักด์ิสิทธ์ิทั้ง 16 ให้กับนางอีก !
“มังกรสมมุติเทพ…มังกรโลหิต…” จางหยูยิ้มออกมา “การให้มังกร
สมมุติเทพเป็นราชา อาจจะไม่ใช่เรื่องจำเป็นแล้ว !”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบเจ้าสำนัก