ระบบเจ้าสำนัก นิยาย บท 412

ตอนที่ 412 เจ้าสำนักตัวจริงหรือตัวปลอม(I)
อ้าวเยว่มองไปที่จางหยูด้วยสายตาที่ตกตะลึง “เจ้า…คือเจ้าสำนักรึ?”
“ผู้อาวุโสคือเจ้าสำนักรึ?” อ้าวอู่เหยียนขยี้ตาตัวเอง
ซู่เหยียน,โอวเสินเฟิงและคนอื่น ๆ ต่างก็มองไปทีอ้าวเยว่ด้วยความ
แปลกใจ พวกเขาไม่รู้ฐานะของเจ้าสำนักรึ ?
หากไม่รู้ฐานะของเจ้าสำนัก แล้วพวกเขาเข้าร่วมสำนักคังเฉียงได้
ยังไง ?
“สิ่งที่ข้าทำอยู่นี้ ข้าดูไม่เหมือนเจ้าสำนักตรงไหนกัน ?” ปากของ
จางหยูบิดไปเล็กน้อย พร้อมกับรอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นมา
อ้าวเยว่ส่ายหน้าพร้อมกับเผยรอยยิ้มอันขมขื่นออกมา หากลองมอง
ย้อนกลับไปในสิ่งที่จางหยูแสดงออกมาก่อนหน้านี้ อ้าวเยว่ก็รู้สึกว่า
นางโง่เง่า อันที่จริงนางน่าจะเดาออก ใครกันที่จะมีความแข็งแกร่งที่
น่ากลัวแบบนั้นได้ นอกจากเจ้าสำนักของสำนักคังเฉียง ?
แต่นางคิดไม่ถึงเลยว่ามันจะเป็นแบบนี้ ตอนนี้นางเพิ่งจะรู้ว่าจางหยู
คือเจ้าสำนัก
“เจ้าสำนัก ท่านหลอกเรา!” อ้าวอู่เหยียนเองก็ยิ้มออกมา
อ้าวอู่เหยียนอดไม่ได้ที่จะหน้าแดง และคิดถึงตอนแรกที่เขาได้พบ
กับจางหยู
จางหยูหันไปหาโอวเสินเฟิงและคนอื่น ๆ ก่อนจะพูดขึ้น “อาจารย์
โอว จากนี้คงต้องรบกวนท่านแนะนำกฎของสำนักคังเฉียงให้กับ
อาจารย์ใหม่ทั้งสอง พาพวกเขาไปดูเส้นทางต่าง ๆ และจัดแจงที่พัก
ให้กับพวกเขาด้วย”
“ได้ เจ้าสำนัก” โอวเสินเฟิง,อู่ฉิงฉวนและคนอื่น ๆ ต่างก็พยักหน้า
จางหยูมองไปที่อ้าวเยว่และอ้าวอู่เหยียน ก่อนจะพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
“อาจารย์อ้าวเยว่, อาจารย์อ้าวอู่เหยียน พวกท่านพูดคุยกับคนอื่น ๆ
ต่อ หากมีธุระอะไรก็ให้ไปหาข้าที่บ้านพักของข้า”
เมื่อพูดจบร่างของจางหยูก็หายไปทันที
ตอนที่จางหยูกลับไปแล้ว บรรยากาศก็คลายความกดดันลงในทันที
“พวกท่านสองคนมากับข้า ข้าจะพาพวกท่านไปรู้จักเส้นทางก่อน
หากมีเรื่องอะไรเราคุยกันระหว่างเดินไปก็ได้” หลังจากที่รู้ว่าอ้าวเยว่
และอ้าวอู่เหยียนเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุด โอวเสินเฟิงก็ให้ความ
เคารพทั้งสองอย่างมาก แม้ว่าจะไม่ได้เอ่ยปากชื่นชมทั้งคู่ แต่น้ำเสียง
ของเขาก็เป็นกันเองมากกว่าเดิม ยังไงซะนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้
พบปะกับยอดฝีมือระดับสูงสุด หากเทียบกับราชาสัตว์อสูรแล้ว สอง
คนนี้รับมือได้ง่ายกว่า
“ดีเลย พูดคุยกันระหว่างทาง” อู่ฉิงฉวนเองก็ดูกระตือรือร้นขึ้นมา
แม้แต่ซู่เหยียน ที่ไม่ค่อยจะยิ้มก็ยังเผยรอยยิ้มออกมาแสดงท่าทีเป็น
มิตร
หลินจื้อเป่ ย,โหวเทียนหมางและคนอื่น ๆ เองก็อยากจะพูดบางอย่าง
ออกมา แต่เมื่อคิดถึงฐานะของตัวเองแล้ว สุดท้ายพวกเขาก็ยอมแพ้
ยังไงซะพวกเขาก็ไม่ได้มีสิทธิแบบโอวเสินเฟิง พวกเขาไม่ได้เชี่ยวชาญ
อะไรพิเศษแบบอู่ฉิงฉวน และพวกเขาก็ไม่ได้แข็งแกร่งเท่ากับซู่เหยียน
แม้ว่าพวกเขาจะเข้าไปประจบอาจารย์ใหม่ทั้งสอง แต่สองคนนั้น
อาจจะไม่สนใจพวกเขา
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พวกเขาเป็นแค่ผู้ช่วยสอนและผู้ช่วยพ่อครัว ฐานะ
ของพวกเขาต่ำต้อยกว่าอ้าวเยว่และอ้าวอู่เหยียน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะ
พูดคุยแบบเท่าเทียมกัน
แม้ว่าอ้าวเยว่และอ้าวอู่เหยียนจะเข้าร่วมสำนักคังเฉียงทีหลังพวกเขา
แต่ทั้งสองคนก็เป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดและพวกเขาก็เป็นถึงอาจารย์
ด้วย
“อาจารย์อ้าวอู่เหยียน บอกข้าทีว่าท่านรู้จักเจ้าสำนักได้ยังไง?” อู่ฉิง
ฉวนถามขึ้นมาด้วยความสงสัย
อันที่จริงเขาอยากจะถามอ้าวเยว่ แต่นางมักจะแสดงสีหน้าเย็นชา
ออกมา ทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็นคนประหลาด เขาจะกล้าถามนาง
ได้ยังไง ?
อู่ฉิงฉวนเองก็มีเกียรติของตัวเองเช่นกัน !
แน่นอนว่าเหตุผลที่เขาด้อยกว่านั้นไม่ได้ถูกตัดออก ยังไงซะต่อหน้า
อ้าวเยว่ที่แข็งแกร่งจนถึงขีดจำกัด บวกกับหน้าตาและรูปร่างที่ดี จึงมี
น้อยคนนักที่กล้าจะพูดคุยกับนาง
ไม่ใช่แค่อู่ฉิงฉวน โอวเสินเฟิง,ซู่เหยียน และคนอื่น ๆ เองก็รู้สึกว่า
ตัวเองต่ำต้อยกว่านาง ในทางกลับกันแล้ว อ้าวอู่เหยียนดูเป็นกันเอง
กว่า อย่างน้อย ๆ เขาก็ไม่ได้ทำให้อู่ฉิงฉวนและคนอื่น ๆ ต้องกดดัน
ตอนนั้นเมื่อได้ยินที่อู่ฉิงฉวนถามมมา อ้าวอู่เหยียนก็ปากบิดเบี้ยวไป
เอาจริง ๆ แล้วเรื่องการได้เจอกับจางหยูนี้เขาไม่อยากจะพูดถึงมัน
เลย แต่เมื่อเห็นสีหน้าสงสัยของอู่ฉิงฉวน เขาก็เข้าใจว่าถึงแม้ว่าเขา
จะไม่พูด แต่พวกนี้ก็น่าจะหาทางทำความเข้าใจ บางทีพวกนี้อาจจะ
ไปถามเจ้าสำนักเอาเอง
หลังจากที่ชั่งใจได้สักพัก อ้าวอู่เหยียนก็พูดขึ้นมาช้า ๆ “จริง ๆ แล้ว
มันเป็นเรื่องบังเอิญ ข้ากับท่านน้าได้ยินเรื่องสำนักคังเฉียงมา ข้าคิด
จะมาดูที่นี่ ตอนที่ข้าผ่านเมืองอู่อันมา ข้าก็ได้พบกับเจ้าสำนัก เจ้า
สำนักเห็นว่าเราฝีมือไม่ได้แย่นักและได้เชิญชวนเรา ดังนั้นเราจึงมา
ที่นี่กับเจ้าสำนัก”
อ้าวอู่เหยียนปกปิดความจริงที่ว่า เขาถูกจางหยูสั่งสอนและน้าก็ยัง
ถูกจางหยูข่มขู่ด้วย เรื่องน่าอายแบบนี้เขาจะบอกคนอื่นได้ยังไง ?
“เดี๋ยวนะ ท่านหมายความว่า ท่านมาจากเมืองอู่อันของจักรวรรดิถัง
รึ?” อยู่ ๆ โอวเสินเฟิงก็ถามขึ้นมา “ท่านได้พบกับเจ้าสำนักที่นั่นรึ ?”
เสียงของเขาฟังดูเหลือเชื่อ
อู่ฉิงฉวน,ซู่เหยียนและคนอื่น ๆ เองก็มองไปที่อ้าวอู่เหยียนด้วยสีหน้า
ประหลาด
“มีปัญหาอะไรรึ ?” อ้าวอู่เหยียนมองไปที่พวกนั้น
“ท่านพบกับเจ้าสำนักตอนไหนกัน ? ท่านใช้เวลาเท่าไหร่ในการ
เดินทางมาที่นี่ ?” โอวเสินเฟิงถามต่อ
อ้าวอู่เหยียนคิ้วขมวด “คำถามพวกนี้มันสำคัญด้วยรึ ?”
โอวเสินเฟิงสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“สำคัญมาก !”
อู่ฉิงฉวนและคนอื่น ๆ ต่างก็มองไปที่อ้าวอู่เหยียน ราวกับว่าพวกเขา
กังวลเรื่องนี้เช่นกัน
อ้าวอู่เหยียนสับสน แต่ก็ยังตอบกลับตามความจริง “เราน่าจะเจอกับ
เจ้าสำนักเมื่อ 2 ชม.ก่อน จากที่นั่นใช้เวลา…ไม่ถึงชั่วโมง” ด้วยความ
เร็วของพวกเขาแล้ว การเดินทางจากจักรวรรดิถังมายังสำนักคังเฉียง
ซึ่งใช้การเคลื่อนย้ายพริบตาไม่ได้ใช้เวลานานนัก แต่เพราะพวกเขา
อยู่ในสภาพย่ำแย่จึงใช้เวลานาน แม้แต่จางหยูก็ยังต้องรอพวกเขาอยู่
นานด้วย
เมื่อได้ยินคำตอบจากอ้าวอู่เหยียน โอวเสินเฟิง, อู่ฉิงฉวน,ซู่เหยียน
และคนอื่น ๆ ต่างก็พากันเงียบ สีหน้าของทุกคนดูประหลาด สายตา
พวกเขาเต็มไปด้วยความตะลึง
อ้าวอู่เหยียนคิ้วขมวดและถามขึ้นมา “พวกท่านเป็นอะไรไป ? เราช้า
เกินไปจนไม่น่าคิดว่าเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดงั้นรึ ?”
“ไม่ ไม่ อย่าเข้าใจผิด” อู่ฉิงฉวนรีบพูดขึ้นมา “เราแค่คิดว่าเรื่องนี้….
มันแปลกเกินไปหน่อย!”
“แปลก?”
“ใช่ เพราะตอนที่ท่านเจอกับเจ้าสำนัก เจ้าสำนักก็ยังอยู่ที่สำนักคัง
เฉียง” อู่ฉิงฉวนกลืนน้ำลายและพูดขึ้นมา เขามองไปรอบ ๆ พร้อม
กับสีหน้าที่หม่นลง “ก่อนหน้านี้ 2 ชม.เราเห็นเจ้าสำนักกินอาหารที่
โรงอาหาร…”
อ้าวอู่เหยียนส่ายหน้า “เป็นไปไม่ได้ เจ้าสำนักอยู่ด้านนอกเมืองอู่อัน
ชัด ๆ เขาอยู่กับเรา !”
“งั้นเรื่องของเราคงต่างกันอย่างมาก” อู่ฉิงฉวนอดรู้สึกกลัวไม่ได้ แผ่น
หลังเขาเริ่มมีเหงื่อผุดขึ้นมา “เจ้าสำนักกินอาหารกับเราที่นั่น แต่ท่าน
กลับบอกว่าเขาอยู่ด้านนอกเมืองอู่อัน” อู่ฉิงฉวนพูดอะไรต่อไม่ได้
ตอนนี้ใบหน้าเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อ
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพบเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดเช่นนี้ !
นี่ไม่ต้องพูดถึงอู่ฉิงฉวนและคนอื่น ๆ เลย แม้แต่ผีตัวจริงอย่างโอว
เสินเฟิงก็ยังรู้สึกกลัวขึ้นมาในใจ
“ไม่ ไม่หรอก สำนักคังเฉียงมีผีตัวอื่นอีกรึ?” หลินจื้อเป่ ยพูดขึ้นมา
ด้วยสีหน้ากลัว
ตอนที่เขาพูด คนอื่น ๆ รอบ ๆ ก็พากันขนลุกกันขึ้นมา
โอวเสินเฟิงถึงกับปากบิดเบี้ยวไป หากเป็นเรื่องผีคงไม่มีใครรู้จัก
มันดีเท่ากับเขา เพราะเขาเองก็เป็นผี บางทีอาจจะเป็นผีตัวเดียวใน
ทวีปป่ าแห่งนี้ก็ได้ แม้ว่าจะมีผีตัวอื่นอยู่ในโลกแต่คงมีจำนวนแค่นับ
นิ้วได้
แต่ตอนนี้ แม้แต่ผีอย่างเขาก็ยังรู้สึกกลัว
อ้าวอู่เหยียนขนลุกขึ้นมา “หากเจ้าสำนักตัวจริงกินอาหารกับพวก
ท่านอยู่ งั้นเราเจอใครกัน ?”
“ความแข็งแกร่งของเขาไร้เทียมทาน ไม่มีใครปลอมเป็นเขาได้ หาก
เขาไม่ใช่เจ้าสำนักแล้วเขาจะเป็นใครได้?” อ้าวเยว่คิ้วขมวด
ใครกันที่มีความแข็งแกร่งที่น่ากลัวแบบนั้นได้ นอกจากเจ้าสำนัก ?
“ไม่ !” อ้าวอู่เหยียนพูดขึ้นมา “เราถูกเจ้าสำนักรับเข้าสำนักคังเฉียง
พวกท่านก็ได้เห็นแล้ว เขาคือเจ้าสำนักตัวจริง! ยิ่งไปกว่านั้นความ
แข็งแกร่งที่เขามี ข้าก็ได้เห็นมันกับตา แม้แต่ท่านน้าก็ยังพ่ายแพ้ให้กับ
การป้องกันของเขา ใครกันที่จะแข็งแกร่งแบบนั้นได้นอกจากเจ้า
สำนัก ?”
อู่ฉิงฉวนพยักหน้า “ใช่ ส่วนนี้เขาคงเป็นเจ้าสำนักจริง ๆ !”
แทบทุกคนไม่คิดสงสัยในพลังของเจ้าสำนัก
“แต่ตอนที่เจ้าสำนักกินอาหารกับเรานั้น เขาเองก็ได้พูดถึงเรื่องธุระ
ต่าง ๆ ของสำนักคังเฉียง บางเรื่องมีแค่เจ้าสำนักกับเราเท่านั้นที่รู้
แล้วเขาจะเป็นใครได้หากไม่ใช่เจ้าสำนัก?” โอวเสินเฟิงคิ้วขมวด
และพูดขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ข้าเข้าร่วมสำนักคังเฉียงนานกว่า
ท่าน มีหลายอย่างที่แม้แต่ท่านก็ยังไม่รู้ แต่ท่านพูดถูก นอกจากเจ้า
สำนักแล้วใครกันที่จะเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นในสำนักคังเฉียงได้ ?”
อู่ฉิงฉวนเงียบไป ที่โอวเสินเฟิงพูดมาก็มีเหตุผล
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ จางหยูอยู่กินอาหารกับพวกเขา และเขาก็ยังถาม
เรื่องอาหารจากจางหยูด้วย คำแนะนำของจางหยูทำให้เขากระจ่าง
ขึ้นกว่าเดิม
แน่นอนว่าต้องเป็นเจ้าสำนักที่กินอาหารกับทุกคนที่โรงอาหาร !
นี่ไม่ใช่แค่โอวเสินเฟิง แม้แต่อู่ฉิงฉวน, ซู่เหยียน, หลินจื้อเป่ ย และ
คนอื่น ๆ ต่างก็มั่นใจ เรื่องนี้ทุกคนต่างก็ยืนยันได้ !
เจ้าสำนักคนนี้น่าจะตัวจริง และเจ้าสำนักที่กินอาหารกับพวกเขาจะ
น่าจะเป็นตัวจริงเช่นกัน !
คำถามคือเจ้าสำนักคนไหนกันแน่ที่เป็นตัวจริง ?
หากเจ้าสำนักออกจากที่นี่ระหว่างที่กินข้าว พวกเขาก็อธิบายได้ว่า
ด้วยความแข็งแกร่งของเจ้าสำนักแล้ว เขาสามารถบินผ่านทวีปได้ใน
พริบตา และปรากฏตัวขึ้นที่เขตกลางก่อนจะรับตัวอ้าวเยว่และอ้าวอู่
เหยียนเข้าสำนัก แต่…พวกเขามั่นใจว่าเจ้าสำนักไม่ได้ออกไปไหน
เลย และอยู่ในโรงอาหารมาโดยตลอด จนที่ทุกคนกินเสร็จเขาถึงได้
ออกมาจากโรงอาหารพร้อมกับทุกคน
ทุกคนต่างก็พากันสับสนและไม่อาจจะหาคำตอบในเรื่องนี้ได้