ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 150

อันหลินต้องการปีศาจร้ายเพียงตัวเดียว บัดนี้ปีศาจร้ายกลับโผล่มาเป็นฝูง…

ของขวัญหรูหราของปีศาจร้ายแบบนี้ พวกเขาไม่อยากได้จริงๆ

อันหลินกำยันต์โจมตีระดับแปลงจิตไว้ในมือซ้ายแล้ว หากศัตรูแข็งแกร่งเกินไป เช่นนั้นเขาก็จำต้องใช้ไพ่ตายใบนี้ เขากวาดตามองปีศาจร้ายที่ปิดล้อมพวกเขา มีทั้งสิ้นสิบสองตัว

ปีศาจร้ายไม่มีระดับพลังยุทธ์ เขาไม่อาจสัมผัสได้ว่าพวกมันแข็งแกร่งปานใด แต่ความรู้สึกที่อันตรายอย่างยิ่งบางอย่าง กลับปกคลุมไปทั่วตลอดเวลา

ฟิ้ว!

มีปีศาจร้ายสี่ตัวเคลื่อนไหวแล้ว พุ่งเข้ามาหาพวกอันหลิน

“จิตวิญญาณแห่งไฟ!”

เปลวไฟปกคลุมทั่วร่างสวีเสี่ยวหลาน นางเป็นดุจพญาหงส์อาบเพลิง กวัดแกว่งกระบี่ ปล่อยเปลวไฟที่มีอานุภาพมหาศาลครั้งแล้วครั้งเล่า

เมื่อปีศาจร้ายเผชิญหน้ากับเพลงกระบี่เหล่านี้ ร่างสีดำก็เลื้อยไปเลื้อยมา จากนั้นชั่ววินาทีที่มันขยับ กรงเล็บสีดำก็ก่อตัว ยื่นออกไปตะปบกระบี่เปลวเพลิง

ตูมๆ ๆ!

เปลวไฟระเบิด แผดเผาบริเวณโดยรอบจนไหม้เกรียม

ร่างสีดำมุดออกจากกองเพลิงด้วยกลิ่นอายของความโหดเหี้ยมและเย็นเยือก โจมตีสวีเสี่ยวหลานอีกครั้ง ความเร็วของมันเพิ่มขึ้นจากก่อนหน้านี้!

ขณะเดียวกัน ปีศาจร้ายอีกสามตัวก็พุ่งมาประชิดแล้ว

จี่เยี่ยนหลิงใช้กระบี่หิมะขาวโพลนรบกับปีศาจร้ายตัวหนึ่ง

เจ้าอัปลักษณ์ถือกระบองเงินเปิดศึกกับปีศาจร้ายอีกตัว

ทั้งสองล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งระดับหล่อเลี้ยงวิญญาณขั้นปลาย มีความสามารถแข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มของอันหลิน แต่เมื่อสู้ขึ้นมาจริงๆ ก็ลำบากมากเช่นกัน

ทุกการโจมตีของปีศาจร้ายไม่เพียงแต่อำมหิตเลือดเย็น คาดเดาได้ยาก แต่ยังส่งผลกระทบถึงจิตใจด้วย

ปีศาจร้ายอีกตัวโถมตัวใส่อันหลิน แต่อันหลินกลับตะโกนบอกต้าไป๋ว่า “เจ้ารีบไปช่วยสวีเสี่ยวหลาน!”

จู่ๆ ก็มีหนามแหลมผุดออกจากผิวของปีศาจร้ายที่กำลังต่อสู้กับสวีเสี่ยวหลาน เป็นดุจตัวเม่น จากนั้นก็เริ่มขยายใหญ่ทันที ยื่นออกไปจะทิ่มแทงสวีเสี่ยวหลานด้วยพลังทะลุทะลวงอันแข็งแกร่ง

สวีเสี่ยวหลานหน้าถอดสี ปีกเปลวไฟกระพือพาตัวเองถอยหลังอย่างรวดเร็ว

แต่หนามแหลมมากเหลือคณานับที่ยื่นมาเป็นดั่งกระบี่คม ความเร็วของมันรวดเร็วกว่าความเร็วในการเคลื่อนไหวของนาง

ในชั่ววินาทีแห่งความคับขัน ระเบิดสุญญากาศก็พุ่งผ่านไป สะเทือนจนปีศาจร้ายตัวนั้นล่าถอย

“ต้าไป๋! เจ้ามาทางนี้ได้อย่างไร รีบไปช่วยอันหลินสิ!” เมื่อสวีเสี่ยวหลานเห็นต้าไป๋ ก็ชักสีหน้าพร้อมกับอุทานลั่น

“พี่อันนั่นแหละบอกให้ข้ามาช่วยเจ้า โฮ่ง!” ต้าไป๋ตอบตามความจริง

สวีเสี่ยวหลาน “…”

ขณะนั้นเอง อันหลินที่ประมือกับปีศาจร้ายเพียงลำพัง ถึงได้รู้ว่าปีศาจร้ายน่ากลัวปานใด

สามารถเปลี่ยนรูปร่างได้ตามใจชอบ ท่าร่างพิสดาร การโจมตีจิตใจที่ป้องกันไม่ได้ หากว่าวอกแวกเพียงนิดเดียว การโจมตีที่อันตรายถึงชีวิตจะโผล่มาทันที

ขณะที่ทุกคนถูกปราบปรามอยู่นั้น ก็มีปีศาจร้ายสีตัวกระโจนเข้ามาอีก!

หากปีศาจร้ายตัวนี้เข้าร่วมสงครามจริง พวกเขาต้องต้านไม่ไหวแน่

“กระบี่พิฆาตเย้ยเหมันต์!”

อันหลินจนใจ จำต้องใช้ยันต์แปลงจิต

เพียงชั่วพริบตา กระบี่สีฟ้าก็ผุดออกมาจากแผ่นยันต์ พุ่งผ่านไปด้วยอานุภาพที่น่ากลัวอย่างยิ่ง

ร่างของปีศาจที่กำลังสู้กับอันหลินกลายเป็นสองท่อนในเสี้ยววินาที มันส่งเสียงร้องโหยหวน สุดท้ายก็หายลับไป

สำเร็จแล้ว!

แต่ระบบกลับไม่แจ้งเตือนว่าเอาชนะปีศาจร้ายได้แล้ว หรือการโจมตีปีศาจร้ายด้วยการยืมมือผู้อื่นไม่นับ

ไม่มีเวลาให้คิดมาก เขาหยิบยันต์ออกมาอีกครั้ง

“กระบี่พิฆาตเย้ยเหมันต์!”

ครั้งนี้เขาเล็งปีศาจร้ายสองตัวที่อยู่ค่อนข้างใกล้ เช่นนี้สามารถจัดการสองตัวได้ในคราวเดียว

กระบี่ที่แฝงด้วยความเย็นเยือกจับขั้วหัวใจออกมาจากยันต์อีกครั้ง เมื่อกระบี่ตวัดฟันปีศาจร้าย แม้แต่การเคลื่อนไหวของปีศาจร้าย ก็ถูกความเย็นเยียบแช่แข็ง

ร่างของปีศาจร้ายสองตัวขาดเป็นสองท่อนอีกครั้ง พลังงานที่อำมหิตและบิดเบี้ยวถูกทำลายล้างอย่างรุนแรง เลือนหายไปในฟ้าดินอย่างสิ้นเชิง

ยันต์พวกนี้ได้ผลดีชะงัก แต่อันหลินกลับปวดใจเหลือเกิน

ยันต์ที่ได้จากสือหลิงจื่อเจ้าสำนักคุนหลุนถูกใช้หมดแล้ว เขาหยิบยันต์พิชิตมารที่ปรมาจารย์จางเจ้าสำนักหลงหูมอบให้ออกมาอย่างเจ็บปวด

ยันต์พิชิตมารแผ่นหนึ่งถูกกระตุ้น แสงอัสนีสีฟ้าพุ่งออกมา

พลังหยางบริสุทธิ์ที่แฝงด้วยความน่ากลัวจู่โจมปีศาจร้ายเข้าอย่างจัง ประดุจสายฟ้าที่ฉีกกระชากความมืดมิด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน