ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 149

ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม ตอนที่ 149 เผ่าพันธุ์นี้ค่อนข้างพิเศษ
ตอนที่ 149 เผ่าพันธุ์นี้ค่อนข้างพิเศษ

เปลวไฟสีม่วงแผ่มาอย่างมืดฟ้ามัวดิน ปกคลุมไปทั่วพวกเขาทุกคน

ในตอนนั้นเอง ตูดของมังกรตัวผู้ก็ถูกทิ่มด้วยหอกน้ำแข็งอีกครั้ง

“โฮก…” มังกรตัวผู้ร้องเสียงหลง

“เจ้าโง่หรือ พ่นไฟเช่นนี้ หากเผลอทำให้อาหารไหม้ ข้าจะกินอย่างไร!” เสียงตวาดของมังกรตัวเมียดังมาไกลๆ

ดวงตาดุจโคมไฟของมังกรตัวผู้รื้นน้ำตา นั่นก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่ได้ จะให้มันทำอย่างไรกันแน่

หมัดสะเทือนขุนเขา! ระเบิดวายุ! กระบี่น้ำค้าง!

อันหลิน ต้าไป๋และจี่เยี่ยนหลิงลงมือพร้อมกัน ทำให้เปลวไฟสีม่วงเกิดรูโหว่

เปลวไฟพุ่งเฉียดร่างของพวกเขาไปพร้อมกับความร้อนระอุและดุเดือดเหนือคำบรรยาย

มังกรตัวผู้เห็นเช่นนั้นก็โล่งใจ ยังดีที่นักพรตมนุษย์กลุ่มนี้มีความสามารถ ไม่ถูกย่างเกรียม มิเช่นนั้นคงจะถูกทำร้ายร่างกายอีก

“เจ้าอัปลักษณ์ รีบเปิดไฟส่องผิวดิน!” อันหลินตะโกนอย่างรีบร่อน

เจ้าอัปลักษณ์ได้ฟังก็ใช้พลังไฟฉาย ลำแสงสว่างเจิดจ้าส่องกระทบพื้นดิน ทำให้เห็นลักษณะพื้นผิวที่อยู่ห่างไกลอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง

ขณะนั้นเอง มังกรทั้งสองอยู่ห่างจากพวกเขาไม่ถึงร้อยจั้งแล้ว

“ตามข้ามา!” อันหลินขี่สุนัขพุ่งดิ่งลงไป

“ฮ่าๆ ๆ นักพรตมนุษย์ พวกเจ้าหนีไม่รอดหรอก ยอมให้จับแต่โดยดีเถอะ เช่นนั้นข้าจะไม่ให้พวกเจ้าทรมานเลย!” มังกรตัวผู้เห็นว่าเข้าใกล้ทุกคนมากขึ้นเรื่อยๆ จึงแสดงสีหน้าของผู้ชนะ และถือโอกาสพูดจาเหลวไหลไร้สาระด้วย

เกราะป้องกันของมันแผ่ขยายแล้ว หนามแหลมสีดำเจือความเย็นเยียบอันกระหายเลือด รอเพียงเข้าประชิดแล้วทะลวงร่างของนักพรตมนุษย์ในพริบตาเท่านั้น

ตรงนี้นี่แหละ…อันหลินที่บินต่ำมองรอยแยกมืดสนิทที่อยู่ไกลออกไป จากนั้นก็ลอดเข้าไปทันใด!

นัยน์ตาของพวกสวีเสี่ยวหลานลุกวาว เข้าใจเจตนาของอันหลินแล้ว จึงรีบตามหลังไปติดๆ

“อย่าคิดว่าจะรอด!”

มังกรตัวผู้เห็นดังนั้นก็หน้าถอดสี กระพือปีกไล่กวดอย่างบ้าคลั่ง ร่างมโหฬารพุ่งกระแทกรอยแยกทันที

ครืน!

ผิวดินถูกชนจนสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง หัวของมันมุดเข้าไปในรอยแยก แต่ร่างอวบอ้วนกลับเบียดตัวเข้าไปไม่ได้…

ใช่แล้ว รอยแยกนี้มีความกว้างเพียงสามสี่จั้ง แต่ร่างกายของมันกลับมีขนาดใหญ่ร่วมสิบจั้ง

“หลีกไป!”

มังกรตัวเมียที่ตามประณามมังกรตัวผู้มาตลอดโมโหเดือดดาล ถีบมังกรตัวผู้กระเด็น

ผิวดินเกิดเสียงดังสนั่นอีกครั้ง หัวมังกรที่ติดอยู่ในรอยแยก ถูกฝ่าเท้าเตะจนกระดูกแทบหัก ทิ้งร่องลึกบนพื้นดินเป็นทางยาว

มังกรตัวเมียจ้องพวกอันหลินที่หนีเข้าไปลึกแล้ว พ่นลมหายใจอันเย็นเยียบชวนให้วังเวงใจออกมา

ในเมื่อไม่ได้มื้อเย็นมาครอง ก็จะทำลายที่นี่ให้สิ้นซาก!

พลันพวกอันหลินที่กำลังเหาะลงไปข้างล่างก็รู้สึกถึงพลังงานอันน่ากลัวจากด้านหลัง มันเป็นเหมือนพลังที่สามารถแช่แข็งทุกสรรพสิ่งได้ ทุกหนแห่งที่มันผ่านแม้แต่อากาศก็เริ่มแข็งตัวแล้ว

นี่ไม่ใช่การโจมตีของสองสลึงเฟื้องอย่างมังกรตัวผู้ แต่เป็นการโจมตีสุดพลังของมังกรระดับแปลงจิต!

“มาทางข้าให้หมด!” อันหลินตะโกนลั่น

พวกสวีเสี่ยวหลานได้ยินก็รีบพุ่งไปหาอันหลิน

“ใหญ่ขึ้นๆ!”

ก้อนอัลลอยแรกกำเนิดขยายใหญ่อย่างรวดเร็วเพื่อกำบังอันหลิน

โครม!

ลมหายใจชนกับก้อนอิฐ อันหลินถูกพลังอันน่ากลัวจู่โจมให้ถอยกรูด

ลมหายใจเย็นยะเยือกไม่อาจเล็ดลอดผ่านก้อนอิฐได้ แต่ลมหายใจที่สัมผัสพื้นผิวของก้อนอิฐ ก็ทำให้รู้สึกถึงความเย็นเยียบจับขั้วหัวใจได้อยู่ดี ราวกับแม้แต่เลือดภายในร่างมนุษย์ก็แข็งตัวอย่างสิ้นเชิง

“ยังดีที่มีก้อนอิฐวิเศษของพี่อัน มิเช่นนั้นข้าคงกลายเป็นน้ำแข็งไปแล้ว โฮ่ง!” ต้าไป๋พูดอย่างหวาดผวา

เหนือรอยแยก มังกรตัวเมียเห็นว่านักพรตระดับหล่อเลี้ยงวิญญาณต้านทานการโจมตีของมันได้ ก็อดอึดอัดใจไม่ได้

“แม่มัน นักพรตมนุษย์น่าชังพวกนั้นกลายเป็นน้ำแข็งหรือยัง” มังกรตัวผู้ลูบท้องของตัวเองแล้ววิ่งกะเผลกเข้ามา

“ไปให้พ้นเลย!” มังกรตัวเมียเตะมังกรตัวผู้ที่วิ่งเข้ามาจนกระเด็น