ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 218
ในจัตุรัสฟ้าคราม แทบจะทุกคนที่จ้องมองฉากตรงหน้าอึ้งๆ
โดยเฉพาะยามที่อันหลินกับหลิวเชียนฮ่วนค้อมตัวเอ่ยปากแสดงความภักดีต่อเด็กผู้หญิง พวกเขารู้สึกเหมือนสายฟ้าฟาดแสกกลางหน้า แพะนับหมื่นตัวร้องดังระงมในใจ
“บ้าบิ่นเหลือเกิน นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!”
“เป็นผู้พิทักษ์ของจอกศักดิ์สิทธิ์หรือ นี่จะเปลี่ยนศึกชิงจอกศักดิ์สิทธิ์เป็นศึกพิทักษ์จอกศักดิ์สิทธิ์หรือ…”
“ไม่สิ! นี่มันปกป้องอะธีนาชัดๆ!”
“ทำเช่นนี้เพราะมีเป้าหมาย เมื่อกลายเป็นผู้พิทักษ์ของหญิงสาว เช่นนั้นขอเพียงศัตรูทั้งหมดแพ้พ่าย สรวงสวรรค์ก็เป็นผู้ชนะเลิศแล้ว”
“เป็นเพราะตงเยี่ยนแห่งหอสร้างโลกอำมหิตเกินไป มิเช่นนั้นเทพอันกับเทพหลิวก็คงไม่ใช้แผนนี้!”
“แต่ข้ากลับคิดว่าแผนนี้ดีทีเดียว”
“ข้าอาจจะกำลังดูการประลองปลอม…”
…
ทุกคนในจัตุรัสฟ้าครามเริ่มวิจารณ์กันอย่างดุเดือดหลังเงียบงันไปชั่วขณะ
ตัวแทนอย่างหวังเสวียนจ้าน หงโต้วและอาเธอร์ที่ถูกหมัดฮุคกระแทกรัวๆ จนดูแลตัวเองไม่ได้ จดจ้องหน้าจอผลึกหินด้วยความรู้สึกเหมือนปางตาย คิดว่าถูกโลกใบนี้หลอกลวง
บนไหล่เขาของภูเขาสูงแห่งหนึ่งในเทือกเขาจงหลง
อันหลิน หลิวเชียนฮ่วนและเด็กหญิงกำลังนั่งล้อมรอบกองไฟ
อันหลินเป็นผู้พิทักษ์ฝ่ายซ้าย หลิวเชียนฮ่วนเป็นผู้พิทักษ์ฝ่ายขวา
ในฐานะผู้พิทักษ์ของราชินี พวกเขาโชคดีได้รับเนื้อหมูป่า
“หากมองจากสภาพการณ์ตอนนี้ ศัตรูด้อยกว่าเรา หากจะพูดด้วยหนึ่งประโยคนั่นก็คือ ไม่มีใครที่สู้ได้!” อันหลินแทะหมูย่างพลางวิเคราะห์อย่างจริงจัง
“หากปะทะกันซึ่งๆ หน้า พวกเขาสู้พวกเราไม่ได้ สิ่งที่เราต้องทำก็คือ อย่าเผลอไปตกหลุมพรางของพวกเขา ความสามารถอย่างองค์ราชินี บอกตามตรง…ต่อให้มีกับดักอะไรก็คงจะจัดการได้กระมัง…” หลิวเชียนฮ่วนพูดไปพูดมา ก็เหมือนว่าจะไม่มีอะไรให้วิเคราะห์แล้ว
เพียงชั่วครู่ พวกเขาก็ได้ข้อสรุปอย่างหนึ่ง
ใช่แล้ว นั่นก็คือ ความสามารถของฝั่งพวกเขาแข็งแกร่งเหลือเกิน!
เอาชนะด้วยกำลัง
เมื่ออยู่ต่อหน้าพละกำลังอันสมบูรณ์ อุปสรรคใดๆ ล้วนเป็นเพียงเมฆเลื่อนลอย!
ฮ่าๆ ๆ…ประจบถูกคนจริงๆ
ทั้งคู่อดอุทานในใจอีกครั้งไม่ได้
ทั้งสามจึงเริ่มกินเนื้อหมูป่าอย่างสบายใจเฉิบด้วยประการละฉะนี้
คนที่ก่อกวนบีบคั้นให้พวกเขาต้องแสดงตัว ภายหลังตรวจสอบละแวกนี้แล้วแต่ก็ไม่เจอ พวกเขาก็คร้านจะตามหาแล้ว อย่างไรเสียในสถานการณ์เช่นตอนนี้ ก็ไม่ได้ย่ำแย่มากนัก
หลังมื้อค่ำ เด็กหญิงรับมือถือของหลิวเชียนฮ่วนมา นั่งพิจารณาอยู่อีกมุม
นางไม่ได้สนใจสิ่งที่หลิวเชียนฮ่วนเรียกว่ามือถือมากนัก กลับกันนางสนใจแอปพลิเคชันและฟังก์ชันอื่นๆ ไม่น้อยเลย เช่น…เหมยถู[1]
“โอ้โฮ…ตาข้าโตจังเลย…”
เด็กหญิงเซลฟี่ เมื่อเห็นดวงตาสดใสของตัวเองในมือถือก็หัวเราะออกมา
“เปลี่ยนเป็นหน้าวีเชฟ หน้ากลม หน้าแบนได้ด้วย…”
นางใช้ฟังก์ชันทั้งหลายไม่หยุด พร้อมกับหัวเราะไปด้วย เหมือนเด็กหญิงที่ได้ของเล่นใหม่ยิ่งนัก
…
บนเวหาเหนือยอดเขาสูง ตรงหน้าของออกัสกับเชอรีลมีกระจกสีขาวโปร่งใส พวกเขาเห็นภาพตรงไหล่เขาที่อยู่ไกลออกไปได้อย่างชัดเจนผ่านกระจกบานนั้น
เมื่อเห็นดังนั้น พวกเขาต่างก็งงเป็นไก่ตาแตกอยู่นานกว่าจะได้สติ
ออกัสพึมพำว่า “สองคนนั้นคืออันหลินกับหลิวเชียนฮ่วนใช่ไหม”
เชอรีลผงกศีรษะด้วยใบหน้าเรียบเฉย “อืม”
ออกัสสูดหายใจเข้าลึก “พวกเขานั่งอยู่กับปีศาจจอกศักดิ์สิทธิ์ทองอย่างมีความสุขงั้นหรือ”
เชอรีลมองเด็กหญิงในกระจกที่หันหน้าคุยกับสองคนนั้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอยู่บ่อยครั้ง พยักหน้าอย่างแข็งทื่อ “อืม”
ทั้งคู่ยังคงมองอยู่เนิ่นนาน
ออกัสถอนหายใจยาวเหยียด ใบหน้าฉายความสิ้นหวัง “พลังต่อสู้ของปีศาจจอกศักดิ์สิทธิ์ทองก็แทบจะจนปัญญาแล้ว ตอนนี้มีตัวแทนของสรวงสวรรค์เพิ่มอีกสองคน…เหอะ พวกเขาช่างโหดเหี้ยมจริงๆ”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม