ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 237

“อันหลิน!”

สวีเสี่ยวหลานกับเซวียนหยวนเฉิงเห็นอันหลินถูกหมอกดำโอบล้อม จึงอดอุทานเสียงดังไม่ได้ พากันถอยกลับไปช่วยเหลือ

ก่อนหน้านี้อันหลินใช้กระบี่สายลม จึงออกห่างต้าไป๋ ตอนนี้เมื่อต้าไป๋เห็นเจ้านายตกอยู่ในอันตราย จึงรีบกระโจนใส่มังกรดำตัวนั้น อาจารย์ที่เพิ่งใช้เพลงกระบี่เสร็จอยู่ในช่วงรวบรวมกำลังภายใน ไม่ทันลงมืออีกครั้ง

สวีเสี่ยวหลานยังอยู่ห่างจากเขาอยู่พอสมควร ช่วยไม่ทันแล้ว อันหลินในตอนนี้ เรียกได้ว่าไม่มีกำลังเสริมใดๆ จำต้องจู่โจมมดยักษ์ระดับแปลงจิตตัวนี้ซึ่งๆ หน้า

แม้มดยักษ์ระดับแปลงจิตตัวนี้จะบาดเจ็บสาหัส แต่เห็นได้ชัดว่าไม่มีพลังต่อสู้แล้ว มังกรดำตัวเขื่องสีดำที่ควบคุมขดตัว ปิดช่องทางการหลบหนีของอันหลินทั้งหมด พุ่งมาหาเขาด้วยลักษณะที่น่ากลัว

“พับผ่าสิ ทำได้แค่สู้แล้ว!”

อันหลินแสดงสีหน้าโหดเหี้ยม จู่ๆ ร่างกายก็ปล่อยไอสีดำออกมา พลังพุ่งทะยานในบัดดล!

พลังปราณอนธการ!

กระบี่ที่สอง เงาพยัคฆ์!

สวีเสี่ยวหลาน เซวียนหยวนเฉิง ต้าไป๋และมดยักษ์สีดำที่อยู่ไม่ไกลจากอันหลิน ต่างก็รู้สึกว่าฟ้าดินมืดมน สรรพสิ่งเริ่มเงียบสงัด

ท่ามกลางความมืดมิดและเงียบกริบ อันหลินออกจากความมืดมาโผล่ด้านหลังมดเกราะดำ กระบี่พิชิตมารฟันลงมาพร้อมกับอานุภาพอันทรงพลังอย่างเงียบเชียบ!

เงากระบี่สีดำที่ทอดตัวยาวนับร้อยจั้ง ทะลวงร่างของมดยักษ์และเกราะดำ ถูกหั่นเป็นสองท่องพร้อมกัน

ลำแสงสว่างวาบอีกครั้ง

การโจมตีอันเงียบเซียบของอันหลินอันตรธานหายไปแล้ว

มังกรดำสี่ตัวแหลกสลายพร้อมเสียงโหยหวน มดเกราะดำนัยน์ตาแดงก่ำ อากัปกิริยาบนใบหน้ายังอยู่ในความหวาดกลัว ร่างหล่นร่วงสู่พสุธาพร้อมกับเลือดที่ทะลักออกมา

พลังปราณอนธการของอันหลินค่อยๆ จางหายไป อ่อนระโหยโรยแรงอย่างยิ่ง หมดเรี่ยวแรง ร่างกายก็เริ่มตกลงมา

“พี่อัน โฮ่ง!”

ต้าไป๋ที่เหาะมาไปรับอันหลินที่กำลังตกลงมาอย่างคล่องแคล่ว

สวีเสี่ยวหลานกับเซวียนหยวนเฉิงเห็นเช่นนั้นก็โล่งใจไปเปราะหนึ่ง

“ไม่คิดเลยว่าสหายอันหลินจะมีเคล็ดวิชากับเพลงกระบี่ที่น่ากลัวเช่นนี้” เซวียนหยวนเฉิงพูดอย่างประหลาดใจ

แต่สีหน้าของสวีเสี่ยวหลานกลับเรียบเฉย เพราะเคยเห็นประจักษ์แก่ตาตอนที่อยู่ในหุบเหวหมื่นกาลีแล้ว ตอนนี้ค่อนข้างเป็นห่วงอาการของอันหลิน

“เจ้าเป็นอะไรไหม” นางเหาะไปหาต้าไป๋แล้วเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง

“ยังพอไหว…เรารีบหนีกันเถอะ อย่าให้มดยักษ์ตัวอื่นตามทัน” อันหลินโบกมืออย่างไร้เรี่ยวแรง กินยาบำรุงเลือดหนึ่งเม็ด ในเวลาที่คับขันแบบนี้ เขาไม่งกกับการใช้ยาวิเศษขั้นแปดหรอก เพราะชีวิตสำคัญกว่า

สวีเสี่ยวหลานกับเซวียนหยวนเฉิงพยักหน้า คุ้มกันอันหลินแล้วเริ่มหนีต่อ

ติ้ง! ‘ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ด้วย ภารกิจสำเร็จแล้ว ตอนนี้เริ่มเลื่อนระดับเข้าสู่จิตวิญญาณแห่งสายลมขั้นสอง!’

ทันใดนั้น ข้อมูลวรยุทธ์ การหยั่งรู้ แก่นแท้มากเหลือคณานับ ก็เริ่มหลั่งไหลเข้ามาในตัวเขา

จิตวิญญาณแห่งสายลมขั้นสอง ก่อตัวเป็นปีกวายุได้ ทำให้ความเร็วพุ่งทะยานได้ในระยะเวลาอันสั้น ทั้งเท่และมีประโยชน์ ใช้ดีกว่าวงล้อสายลมของจิตวิญญาณแห่งสายลมขั้นแรกเยอะ

ดวงตาของอันหลินเป็นประกาย อดกางแขนโห่ร้องไม่ได้ว่า “ฮ่าๆ ๆ ๆ…ต่อไปข้าจะเป็นผู้ชายที่มีปีกแล้ว!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน