ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 272
“สหายอันหลิน ขอบคุณเจ้าที่ทำทุกอย่างเพื่อเมืองริ้วคลื่น ข้าชื่อเป่ยเหลียน ตอนนี้ข้าจะทำภารกิจพิทักษ์เมืองริ้วคลื่นแทนเอง” หญิงสาวที่สวมชุดผ้าพลิ้วสีน้ำเงินปรากฏตัวตรงหน้าอันหลิน พูดด้วยน้ำเสียงเฉยชา
นางมีลักษณะงดงามโดดเด่นประหนึ่งเทพธิดา นัยน์ตาสุกใสเจือความเย็นเยือก ผิวหนังเรียบเนียน ขาวราวหิมะสีชมพูเรื่อ ชุ่มชื่นปานจะหยด สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ นางมีเขามังกรประณีตคู่หนึ่ง
“สหายเป่ยเหลียนเป็นชาววังมังกรทะเลบูรพาหรือ” อันหลินพูดอย่างตกใจ
เป่ยเหลียนพยักหน้า “ข้าคือองค์หญิงสิบเอ็ดแห่งวังมังกร สองวันนี้มาท่องเที่ยวจักรวรรดิมุกดาพอดี เมื่อได้ยินเรื่องนี้จากองค์กษัตรา จึงเป็นฝ่ายมาจัดการ วังมังกรคุ้มครองอาณาจักรตามแนวทะเล เรื่องนี้เจ้าไม่ต้องยุ่ง ยกให้เป็นหน้าที่ข้าก็พอ”
“ไม่เป็นไร ข้าก็จะช่วยด้วย ข้ามีภารกิจจำเป็นต้องสังหารจักรพรรดิปีศาจสีชาดด้วยมือตัวเอง ถึงตอนนั้นขอให้สหายเป่ยหลินยกปีศาจทะเลตัวนั้นให้ข้าจัดการด้วย” อันหลินพูดอย่างจริงใจ
เขายังรอจักรพรรดิปีศาจสีชาดอยู่ ตอนนี้ไม่ง่ายเลยกว่าจะมาหาถึงที่ จะถอดใจได้อย่างไร
คิ้วงามของเป่ยเหลียนขมวดเล็กน้อยเมื่อได้ฟัง “พูดเป็นเล่นไป เจ้าเป็นเพียงนักพรตหล่อเลี้ยงวิญญาณ แต่จะสังหารจักรพรรดิปีศาจสีชาดหรือ”
“ไม่ต้องห่วง ข้ามีไพ่ตาย สามารถจัดการได้อย่างราบรื่น” อันหลินกล่าว
“ไพ่ตายอะไร”
“หุ่นที่มีพลังยุทธ์เทียบเท่าระดับแปลงจิตสองตัว”
“…ข้าไม่เชื่อ”
เป่ยเหลียนส่ายหน้า
นางเหลืออดกับอันหลินแล้ว พูดเสียงเย็นว่า “ข้าจะยกความปลอดภัยของเมืองริ้วคลื่นมาเป็นที่หนึ่ง หากควรลงมือก็จะไม่ยั้งมือ เจ้าควรเจียมตัว”
ในสายตานาง อันหลินถูกตราหน้าว่า ‘ทะนงตน’ ไปเสียแล้ว
ปีศาจทะเลระดับจักรพรรดิไม่ใช่หมาแมวทั่วไป นักพรตระดับหล่อเลี้ยงวิญญาณคนหนึ่งขอให้นางอย่าจัดการปีศาจทะเลระดับแปลงจิต คิดว่าสามารถสังหารราชาปีศาจไม่กี่ตัว ก็จะไร้เทียมทานในหล้าแล้วหรือ
หากไม่เห็นแก่ว่าอันหลินเคยช่วยเมืองริ้วคลื่นไว้ นางไม่อยากจะคุยกับอันหลินเลยด้วยซ้ำ
อันหลินถอนหายใจอย่างระอาใจ “งั้นเราก็จัดการด้วยตัวเองแล้วกัน”
เป่ยเหลียนทำเสียงฮึดฮัด ไม่พูดอะไรอีก เป็นฝ่ายจากไปเอง
ต้าไป๋โคลงหัวพูดว่า “เป็นอัจฉริยะแห่งยุคที่มาจากวังมังกรเช่นเดียวกัน แต่เสิ่นอิงทำให้รู้สึกดีมากกว่า”
มันได้สัมผัสประสบการณ์ของเสิ่นอิงในวังมังกรเหมันต์ บัดนี้จึงอดเปรียบเทียบทั้งสองคนไม่ได้
“การตัดสินใจเช่นนี้ของนางก็ไม่ผิด เพราะไม่ใช่นักพรตหล่อเลี้ยงวิญญาณทุกคนจะโดดเด่น สังหารจักรพรรดิปีศาจระดับแปลงจิตได้ทุกคนเช่นกัน นางกังวลนั้นปกติมาก ทว่า…ปรมาจารย์แห่งพรรคซ้ำมีดอยู่นี่แล้ว ข้าต้องกลัวจะถูกแย่งไปด้วยหรือ” อันหลินหัวเราะ ใบหน้ามีแต่ความมั่นใจ
มุมปากของต้าไป๋กระตุก “ข้าเพิ่งเคยเห็นคนที่ถูกดูแคลน แต่ยังคุยโวโอ้อวดได้อย่างสมเหตุสมผล พี่อัน ครั้งนี้ข้านับถือ”
อันหลินเบะปาก “ครั้งนี้นางก็สู้เสิ่นอิงไม่ได้เช่นกัน”
ต้าไป๋ชะงักก่อน จากนั้นก็พูดอย่างกระจ่างใจว่า “พี่อันพูดถูก!”
ในจวนของราชามุกดา ได้จัดงานราตรียิ่งใหญ่เพื่อต้อนรับการมาเยือนของเป่ยเหลียน พวกอันหลินก็ถูกเชื้อเชิญไปเช่นกัน เมื่อเห็นอาหารทะเลที่หลากหลายอย่างยิ่ง ก็สวาปามอย่างไม่เกรงใจทันที
ราชามุกดาชูจอกเหล้าขึ้น “ธิดามังกรน้อยมาช่วยพวกเราจัดการจักรพรรดิปีศาจสีชาดที่เมืองริ้วคลื่นได้ นับเป็นเกียรติแก่เมืองริ้วคลื่นยิ่งนัก มา พวกเรามาดื่มให้ธิดามังกรหนึ่งจอก!”
“พรืด…แค่กๆ…” อันหลินที่กำลังกินอย่างเอร็ดอร่อย สำลักอย่างแรงทันทีเมื่อได้ยินคำว่า ‘ธิดามังกรน้อย’
เห็นสายตาตกใจที่ทุกคนจ้องมองมา อันหลินก็รีบโบกมือเป็นพัลวัน พูดขอโทษว่า “ขออภัย กินไวไปหน่อยเลยสำลัก…”
เป่ยเหลียนขมวดคิ้ว ในใจตีตราอันหลินเพิ่มอีกอันว่า ‘หยาบคาย’
อันหลินสะกดกลั้นความอยากขำ ดื่มเหล้าให้ธิดามังกรน้อยร่วมกันราชามุกดา
เสิ่นอิงมีสมญานามว่าธิดามังกรสวรรค์ แต่สมญานามธิดามังกรน้อยของเป่ยเหลียน…
อืม ไร้ที่ติ!
เพียงแต่ไม่รู้ว่าเอี้ยก้วย[1]ของนางอยู่แห่งหนใด อย่าได้ถูกนักพรตหยินรังแกจะดีที่สุด…
งานเลี้ยงเลิกรา สุขสันต์ทั้งเจ้าภาพและแขกเหรื่อ พากันแยกย้ายกลับห้องไปพักผ่อน
ดึกสงัด เหนือกำแพงเมืองสูงลิ่ว ไข่มุกราตรีส่องแสงสว่างไสว
ลมทะเลพัดหวีดหวิว แลดูค่อนข้างรุนแรง
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม