สายฟ้าเส้นหนึ่งกะพริบแสงท่ามกลางฝุ่นควันที่ฟุ้งตลบ เลือดสีน้ำเงินไหลออกจากตัวมัน เห็นได้ชัดว่าบาดเจ็บหนัก แน่นอนว่ามันคือราชากะพรุนที่โดนหมัดของอันหลินซัด
“เจ้า…เจ้าเป็นนักพรตมนุษย์หรือ”
ราชากะพรุนพรั่นพรึงใจชอบกล
“ใช่แล้ว” อันหลินขี่สุนัขสีขาว ชักกระบี่พิชิตมารดำขลับดุจหมึกออกมา เจตนาแห่งกระบี่ลอยล่องไปทั่วพื้นที่ราวกับเซียนกระบี่สะท้านโลกา
“นี่เป็นเรื่องระหว่างปีศาจทะเลกับเผ่าพันธุ์มุกดา มนุษย์อย่างเจ้าสอดมือเข้ามายุ่งทำไม หากจะทำลายแผนการของจักรพรรดิปีศาจสีชาด เจ้าจำต้องเผชิญหน้ากับการแก้แค้นที่บ้าบิ่นที่สุดของปีศาจทะเล ตอนนี้ข้าจะให้โอกาสเจ้า ไปจากที่นี่เสีย!” ราชากะพรุนรู้ว่าอันหลินไม่ธรรมดา จึงกล่างอ้างถึงนายของมัน ลองพูดให้นักพรตคนนี้รามือ
“จักรพรรดิปีศาจสีชาดเป็นปีศาจทะเลระดับจักรพรรดิหรือ” อันหลินเอ่ยถามด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย
หนวดสีน้ำเงินของราชากะพรุนไพล่หลัง พูดอย่างทะนงองอาจว่า “มันแหงอยู่แล้ว ท่านเป็นบุคคลที่เจ้าแตะต้องไม่ได้”
อันหลินขำออกมา “เช่นนั้นข้ายิ่งปล่อยเจ้าไปไม่ได้เลย…”
ราชากะพรุนชะงักไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำตอบของอันหลิน
“เจ้าอัปลักษณ์ เจ้าไปเฝ้าประตู!”
อันหลินกระโดดลงจากต้าไป๋ ปีกวายุสีขาวกางออกแล้ว กระบี่รายล้อมด้วยลำแสงสีขาว
เจ้าอัปลักษณ์ทะยานลงหน้าประตูเมืองปานเทพเจ้าปีศาจ กางเขตอาคม ในรัศมีสิบจั้งกลายเป็นทะเลเพลิง ปีศาจทะเลที่กระโจนใส่ประตูเมืองล้วนถูกเผาจนมอดไหม้
เหล่าทหารไข่มุกเห็นเจ้าอัปลักษณ์ลงมือ ต่างก็ตะลึงงัน “นี่…นี่มันเขตอาคมระดับเทวะ…”
บุคคลที่มีเขตอาคมระดับเทวะ ล้วนเป็นยักษ์ใหญ่แห่งแดนในเผ่าพันธุ์มุกดาแล้ว ไม่คิดว่าจะเป็นสัตว์เลี้ยงของนักพรตมนุษย์คนนี้!
ขณะที่พวกมันกำลังตกตะลึง สิ่งที่ทำให้ชาวไข่มุกตกใจกว่าเดิมก็บังเกิด ราชากะพรุน ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในกองทัพปีศาจทะเลก็ถูกอันหลินที่รวดเร็วจนกลายเป็นลำแสงสีขาว ฟันขาดสะบั้นหลายสิบท่อนในพริบตา
“นี่มัน…” ราชามุกดามองราชากะพรุนที่ถูกหั่นเป็นชิ้น อึ้งๆ ตกใจจนพูดไม่ออก
หน้าประตูเมือง กระดองของเต่ายักษ์น้ำดำก็ถูกวานรตัวนั้นฟาดด้วยกระบองจนแตก เพลิงสีดำลุกโชน ปีศาจทะเลหลายร้อยตัวถูกเปลวไฟแผดเผาจนวอดวาย เขตอาคมเพลิงนิลกว้างไกลสุดลูกหูลูกตาเป็นกำแพงเมืองริ้วคลื่นชั้นยอด
อันหลินกระโดดลงพื้น คลื่นสีทองแผ่รอบทิศทาง ปีศาจทะเลในรัศมีร้อยจั้งน้ำลายฟูมปาก สลบเหมือดทันที
วิชาแห่งอานุภาพ! ยับยั้งพลังยุทธ์ ทำให้อานุภาพของอันหลินถูกสำแดงออกมาอย่างแท้จริง
อันหลินก้าวไปข้างหน้าไม่หยุดปานเป็นใหญ่ในหล้า ปีศาจทะเลเป็นก่ายเป็นกองเป็นลมล้มพับต่อหน้าเขา
ทหารเม่นทะเลที่อ่อนแอที่สุดถูกอานุภาพยิ่งใหญ่โจมตีจนระเบิด
หมึกยักษ์ทะเลลึก ปีศาจทะเลระดับหล่อเลี้ยงวิญญาณตัวสุดท้ายตกใจจนขวัญกระเจิง หลังหนวดของมันถูกต้าไป๋ฉีกเป็นห้าท่อน ก็รีบหนีหัวซุกหัวซุนไปทางทะเล คิดไม่ถึงว่าจะมีก้อนอิฐมหึมาใหญ่สิบจั้งลอยลงจากฟ้า ทับมันกับพื้นดินอย่างแนบแน่น
“อย่าฆ่าข้า พวกเจ้าฆ่าข้าไม่ได้นะ! หากฆ่าข้า จักรพรรดิปีศาจสีชาดไม่ปล่อยพวกเจ้าไว้แน่!” หมึกยักษ์ทะเลลึกตะโกนลั่น ระหว่างนี้ หนวดที่เหลือของมันถูกต้าไป๋กระชากจนขาด เลือดพุ่งกระฉูดอีกครั้ง
“เอ๊ะ หากสังหารเจ้า จักรพรรดิปีศาจสีชาดจะมาคิดบัญชีกับข้าหรือ” อันหลินยืนอยู่บนก้อนอิฐสีนิล เอ่ยถามอย่างสงสัย
หมึกยักษ์ขู่เสียงดุดันว่า “มันแหงอยู่แล้ว หากมันสัมผัสได้ว่าพวกเราสามราชาตายในเมืองริ้วคลื่น จักรพรรดิปีศาจสีชาดต้องนำทัพมาถล่มเมืองริ้วคลื่นภายในสองวันแน่! หากเจ้าปล่อยข้าไป ข้าขอร้องให้จักรพรรดิปีศาจสีชาดไว้ชีวิตเจ้าได้”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม