ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 287

ตูม!

ร่างของจอมปีศาจถูกกันดั้มโจมตีจนลอยออกไปชนกับภูเขาลูกหนึ่ง ทำให้มันถล่มไปกว่าครึ่ง

บัดนี้ อันหลินกางปีกวายุแล้ว บินมาอยู่เบื้องหน้าจอมปีศาจประหนึ่งสายลมโชย ตวัดกระบี่ฟันลงไปอย่างไม่ลังเล! จอมปีศาจทำหน้าดุดัน ปล่อยหมัดซัดอันหลินเช่นกัน

หมัดกับกระบี่ไม่เข้ากันเลย เห็นได้ชัดว่าทั้งสองต่างก็คิดจะแลกแผลด้วยแผล

ฉัวะ… แขนข้างหนึ่งของจอมปีศาจถูกฟันขาดสะบั้น

อันหลินโดนหมัดซัดเข้าที่หัวไหล่ กระดูกเกือบถูกแรงมหาศาลสะเทือนจนแหลกสลายในพริบตา ร่างลอยลิ่วออกไป

ในตอนนั้นเอง ต๋าอีกับต๋าเอ๋อร์ก็พุ่งใส่จอมปีศาจอีกครั้ง

อันหลินกินยาฟื้นฟูปราณ ยาวิเศษขั้นหนึ่ง!

เปรี๊ยะๆ… ร่างกายของเขาเริ่มเปล่งแสงสีขาว เลือดเนื้อบริเวณหัวไหล่ฟื้นฟูรวดเร็วทันตาเห็น ขณะเดียวกัน การรักษาของวิชาพฤกษธาตุอมตะก็เริ่มทำงานแล้ว

ยาฟื้นฟูปราณไม่เพียงแต่ฟื้นฟูพลังปราณอย่างรวดเร็วเท่านั้น แต่ยังสามารถรักษาบาดแผลภายในร่างกายได้อย่างฉับไวอีกด้วย ประสิทธิภาพแทบจะเทียบเท่ายาเซียนขั้นต่ำ แต่เขากลับกินโดยไม่ลังเลยเลยสักนิด เพื่อจะผลาญพลังจอมปีศาจตัวนี้!

อาศัยความสามารถเขาอาจจะเอาชนะจอมปีศาจไม่ได้ แต่เขามีคลังสมบัติเยอะนี่นา!

แข่งกินยาสู้รบยาวนาน อันหลินไม่เคยกลัวใคร

ด้วยเหตุนี้จอมปีศาจจึงจนตรอกขึ้นทุกที แผลเล็กแผลใหญ่เพิ่มไม่หยุดหย่อน แต่อันหลินกลับดุดันเช่นดังเดิม พลังปราณ พลังงาน อาการบาดเจ็บน่ะเหรอ ไม่มีปัญหาทั้งนั้น!

ไม่นานสถานการณ์ของจอมปีศาจก็ย่ำแย่สุดขีด

ตูม!

มันพลาดท่า ถูกอันหลินโจมตีหนักหน่วงจนร่นถอยอีกครั้ง

“พวกเจ้าบีบคั้นข้าเองนะ สังเวยเลือด พลังห้าเท่า!”

จอมปีศาจฉายความเด็ดเดี่ยว มันไม่คิดเลยว่า ตนจะมาถึงจุดที่ต้องสละอายุขัยและศักยภาพเช่นนี้ แต่หากไม่ทำแบบนี้ มันจะถูกนักพรตมนุษย์คนนี้ผลาญพลังจนตัวตาย!

เลือดทั่วร่างกายของจอมปีศาจเดือดพล่าน วงแหวนสีม่วงเหนือศีรษะขยายใหญ่ขึ้นห้าเท่า

เมื่อแสงสว่างโชติช่วง พลังของเขาก็เพิ่มทะยานขึ้นไปอีกขั้น ถึงขั้นที่อันหลินเองก็รู้สึกพรั่นใจ

“พับผ่าสิ ไม่ธรรมดาเลย” สีหน้าของอันหลินแปรเปลี่ยน สั่งการว่า “มังกรปีศาจ ลุยสิ!”

มังกรหกปีก “…”

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะพันธะสัญญาทาสหรือไม่ มันแบกสังขารที่บาดเจ็บสาหัส พ่นลูกไฟเลือดเพลิงสีชาด กระบวนท่าที่มีอานุภาพรุนแรงที่สุดของมัน

ลูกไฟร่วมสิบจั้งพัดหวีดหวิวมา ทุกหนแห่งที่ผ่าน อุณหภูมิร้อนระอุทำให้มิติบิดเบี้ยว แผ่นดินละลาย

จอมปีศาจจ้องลูกไฟลูกนั้นแล้วปล่อยหมัดออกไป

ริ้วคลื่นของมิติแผ่กระจาย พลังที่ลี้ลับเกินบรรยายสะเทือนลูกไฟจนแหลกสลายในบัดดล ซ้ำยังทำให้มังกรปีศาจที่อยู่ไกลๆ ลอยลิ่วออกไปหลายร้อยจั้ง

มังกรหกปีกนอนแน่นิ่งกับพื้นประหนึ่งงูตาย ครั้งนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ

“พลังแห่งมิติ…พลังของจอมปีศาจตนนี้เข้าใกล้ระดับหวนสู่ความว่างเปล่า…” ใจของอันหลินเย็นวาบ ห้ามไม่ให้เจ้าอัปลักษณ์กับต้าไป๋เสี่ยงอันตรายโจมตี

ใบหน้าของจอมปีศาจฉายความเย็นเยือกบาดขั้วหัวใจ นัยน์ตาดำขลับลึกล้ำจ้องอันหลินเขม็ง

ต๋าอีกับต๋าเอ้อร์กระโจนใส่จอมปีศาจ ทั้งดาบเลเซอร์ ขีปนาวุธ ลูกไฟ โจมตีมันไม่ขาดสาย

แต่ครั้งนี้ ความเร็วของจอมปีศาจกลับสูงจนน่ากลัว การโจมตีของต๋าอีกับต๋าเอ้อร์คว้าน้ำเหลว เพียงแค่สามอึดใจ กันดั้มตัวหนึ่งก็ลอยสูงร้อยเมตร กระแทกกับสันเขา กันดั้มอีกตัวถูกกำปั้นซัดจมดิน ไม่รู้ว่าลึกปานใด

“บีบคั้นให้ข้าสังเวยเลือด ข้าจะเขมือบเจ้า พันธนาการวิญญาณของเจ้า ให้เจ้าตกนรกไปชั่วกัปชั่วกัลป์!” จอมปีศาจย่างสามขุมไปหาอันหลินด้วยมาดที่น่าเกรงขาม กระแสเสียงดุจเทพแห่งความชั่วร้าย ชวนรู้สึกพรั่นพรึงแทบสติแตก

อันหลินพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ “อวดเก่งหรือ มีแค่เจ้าที่ระเบิดร่างกายได้หรือไง”

ตูม! พลังของอันหลินก็เริ่มพุ่งพรวดพราดเช่นกัน ข้ามระดับเข้าสู่อาณาเขตของระดับแปลงจิตในพริบตา

พลังปราณอนธการ!

กระบวนท่าที่สาม ร้อยกระบี่!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน