ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 305

“ฮี่ๆ ฉันเอง ในที่สุดก็มีโอกาสได้เจอรุ่นพี่แล้ว ตื่นเต้นจังเลย!”

เสียงที่ตื่นเต้นของพญางูขาวดังลอดออกมาอีกครั้ง

อันหลินถอนหายใจเบาๆ เริ่มแจ้งจุดนัดพบในอีกห้าวันข้างหน้ากับพญางูขาวคร่าวๆ จากนั้นก็ตัดสายอย่างฉับไว ทำไมถึงพูดว่า ‘ฉับไว’ นั่นเป็นเพราะอารมณ์ที่คลั่งไคล้ของพญางูขาว หากอันหลินไม่วางสาย เธอสามารถพูดเองเออเองไม่หยุดได้ทั้งวัน

หลังวางสายแล้ว ใบหน้าของเขาก็ฉายความกลัดกลุ้ม

ตอนนี้ คณะที่จะเข้าสู่สุสานโสว่หยางก็นับว่ายืนยันเรียบร้อยแล้ว

นักพรตแดนมนุษย์สองคนที่สรวงสวรรค์เลือก สร้างความประหลาดใจให้เขาไม่น้อยเลย

เขาคิดมาตลอดว่าคนที่เข้าสุสานต้องมีระดับหล่อเลี้ยงวิญญาณเป็นอย่างต่ำ แต่คิดไม่ถึงว่าการเลือกของสรวงสวรรค์กลับเสี่ยงอันตรายกว่าที่เขาคิดเสียอีก เลือกนักพรตระดับกายแห่งมรรคสองคนเสียอย่างนั้น

คุณสมบัติของเถียนหลิงหลิงดีมากจริงๆ ข้อนี้อันหลินก็สัมผัสได้เช่นกัน แต่พญางูขาวเป็นน้องใหม่ที่เพิ่งเข้ากลุ่มไม่ใช่เหรอ ได้ยินว่าเป็นมือใหม่กายแห่งมรรคขั้นเจ็ด ปล่อยให้นางเข้าไปในสุสานคงไม่ได้ให้ไปตายหรอกนะ

เฮ้อ ท่าทางต้องสละเวลามาปกป้องพวกเธอหน่อยแล้ว

คิดได้ดังนั้น ความรับผิดชอบในฐานะกัปตันทีมก็เริ่มก่อตัว

หลังเถียนหลิงหลิงทราบเรื่องสำคัญเรื่องนี้แล้ว ครู่เดียวจิตใจก็สงบลง แกะมันฝรั่งทอดแล้วเคี้ยวกร๊วบๆ พลางดูทีวีไปด้วย ขาขาวเนียนนุ่มชันขึ้นวางบนโซฟา แก้มถูกมันฝรั่งทอดอัดแน่นจนพองขึ้น ดูเหมือนกระรอกที่เคี้ยวอาหารไม่หยุด

ตงฟางเสวี่ยกะพริบดวงตาคู่งาม รู้ว่าเรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่เธอควรรู้ ก็เข้าอกเข้าใจไม่เอ่ยถึงมัน กลับกันเธอนำผลไม้ออกมาเป็นก่ายเป็นกองอย่างใส่ใจ ให้พวกอันหลินได้ชิม

กล่าวคือ ค่ำคืนนี้ผ่านพ้นไปด้วยความผ่อนคลายอย่างยิ่ง

คฤหาสน์ของตงฟางเสวี่ยมีห้องว่างหลายห้อง อันหลินกับเถียนหลิงหลิงจึงถือโอกาสค้างที่บ้านเธอ

อันหลินยังยืมโน้ตบุ๊คจากตงฟางเสวี่ยมาด้วย อ้างว่าจะเล่นอินเตอร์เน็ต

ตงฟางเสวี่ยไม่คิดอะไร ยกโน้ตบุ๊คของตัวเองให้เขายืม

ดึกสงัดเงียบสงบ

ภายในห้องห้องหนึ่งของคฤหาสน์ อันหลินกับต้าไป๋สุมหัวกัน ลมหายใจของทั้งคู่ถี่กระชั้น

“พี่อัน เจ้าบอกว่าภาพของหญิงงามที่โป๊เปลือยนับหลายร้อยคนอยู่ในเจ้าเครื่องนี้งั้นหรือ” ต้าไป๋พูดพลางชี้โน้ตบุ๊ตอย่างลุ้นระทึก

“ใช่แล้ว อย่าดูถูกปัญญาของมนุษย์เชียวนะ อย่าว่าแต่รูปโป๊ของสาวสวยหลายร้อยคนเลย วิดีโอของพวกนางข้าก็หามาได้เหมือนกัน!” อันหลินพูดอย่างจริงจัง

“วิดีโอก็คือรูปที่เคลื่อนไหวได้ในโทรทัศน์นั่นใช่ไหม คุณพระ ทำไมถึงได้มีผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมปานนี้! โฮ่ง!” ดวงตากลมมนของต้าไป๋เบิกกว้าง แลบลิ้นออกมาโดยไม่รู้ตัว

“ใช่แล้ว บนโลกใบนี้ไม่ไร้ซึ่งเทพธิดาที่สร้างความสุขแก่ชายโสด”

“สร้างความสุขให้หมาโสดด้วย โฮ่ง!”

“นี่เป็นความรักที่ไร้พรมแดน ไม่แบ่งเผ่าพันธุ์ด้วย!”

“ความรักไร้พรมแดน โฮ่ง!”

หนึ่งคนหนึ่งสุนัขเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ขณะเดียวกัน รูปของหญิงสาวที่ปราศจากอาภรณ์ก็โผล่ขึ้นมาในโน้ตบุ๊ค ทั้งคู่เริ่มตื่นเต้นขึ้นมาแล้ว

อาโออิ ยูอิ ฮาตาโนะ มาเรีย โอซาวะ อามามิ ซึบาสะ มิกุ โอฮาชิ คิรารา อาซูกะ มากิ โฮโจ เซริน่า ฮายาคาว่า…

“โอ้โฮ! พี่อัน ผู้หญิงพวกนี้สุดยอดทุกคนเลย! โฮ่ง!”

“มันแหงอยู่แล้ว ข้าตั้งใจเลือกเลยนะ”

“ผู้หญิงคนนี้ยิ่งใหญ่ดีจริง ข้าต้องการวิดีโอของนาง! โฮ่ง!”

“ได้เลย…ข้าจะดาวน์โหลดเดี๋ยวนี้เลย…”

“ว้าว ผู้หญิงคนนี้ก็ช่างยุติธรรมยิ่งนัก ข้าขอวิดีโอของนางด้วย โฮ่ง!”

“ได้ๆ ๆ เอาหมดเลย…”

…

นี่เป็นราตรีอันเร้าใจ ชั่วชีวิตนี้ของต้าไป๋ไม่เคยเห็นหญิงงามโป๊เปลือยที่ขยับได้มากมายขนาดนี้มาก่อน มันทำให้ต้าไป๋ชื่นชมธุรกิจทางวัฒนธรรมของแดนมนุษย์ไม่ขาดปาก คิดว่าการมาแดนมนุษย์ครั้งนี้นั้นถูกต้องแล้ว เปิดประสบการณ์ครั้งใหญ่!

เช้าวันต่อมา

ตงฟางเสวี่ยเตรียมอาหารเช้าที่ประณีตสวยงาม ทั้งซาลาเปา เกี๊ยว บะหมี่ แต่ละอย่างล้วนเอมโอช

เถียนหลิงหลิง อันหลิน และต้าไป๋กินอย่างสบายใจเฉิบ ความสุขล้นทะลัก

มีเพื่อนที่ทำอาหารเก่งมันช่างดีเหลือเกิน ต้องรู้ว่าการกินเป็นความสุขอันดับหนึ่งของชีวิต และตงฟางเสวี่ยได้เติมเต็มความสุขอันดับหนึ่งของอันหลินแล้ว

หลังเพลิดเพลินกับมื้อเช้าอันโอชะเรียบร้อยแล้ว อันหลินก็ขี่ต้าไป๋มุ่งหน้าสู่เมืองหลวงอีกครั้ง

เมื่อวานอันหลินแยกจากพ่ออย่างฉุกละหุก สองพ่อลูกยังอยู่ด้วยกันไม่เต็มอิ่มเลย

เป้าหมายแรกในครั้งนี้ของเขา ยังคงเป็นเขาเป่ยอู้เช่นเดิม

ทางด้านเถียนหลิงหลิง หลังอยู่กับต้าไป๋จนหนำใจแล้ว ก็เลือกจะอยู่ที่บ้านของตงฟางเสวี่ยต่อ ผ่อนคลายกับเพื่อนสักสองสามวัน

ค่ายกลบนเขาเป่ยอู้เปิดออก ชายขี่สุนัขคนหนึ่งทะยานลงมา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน