ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 324

หลังอันหลินเขมือบหัวมังกรเพลิงม่วงแล้วก็ไม่หยุดยั้ง อ้าปากกว้างพุ่งไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง

ภายใต้การกระตุ้นพลังของปีกแห่งอัคคี เพลิงเทวะไหลทะลักเข้าสู่ตานเถียนไม่หยุด แต่ไม่ร้อนระอุ อบอุ่นอย่างยิ่งยวด ทำให้รู้สึกผ่อนคลายไปทั้งตัว

กินลำคอมังกรเพลิงไปแล้ว ตามมาด้วยลำตัวมังกรเพลิง สุดท้ายคือหางมังกรเพลิง

ลูกไฟที่รูปร่างคล้ายดวงดาวตกใจจนสีซีดเผือด รีบหนีเตลิดไปไกล ชัดเจนว่านั่นเป็นแหล่งพลังงานของเพลิงมารดารา

ทว่าสุดท้ายมันก็หนีปากของอันหลินไม่พ้น ถูกกลืนลงท้องไปในคำเดียว

“เอิ้ก…”

อันหลินเรอออกมาเสียงดัง ทำปากแจ๊บๆ ราวกับรสชาติยังติดปลายลิ้น

“รสสตรอว์เบอร์รี เผ็ดนิดหน่อย”

เขาครุ่นคิดแล้วแล้วทำการประเมิน

เย่ฉงซานอ้าปากค้าง “…”

ซูเฉี่ยนอวิ๋น “…”

คำว่า ‘ดารา’ ปรากฏในวรยุทธ์ปีกแห่งอัคคีของระบบ

อันหลินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ พุ่งลงสู่พื้น เยื้องย่างไปหาเย่ฉงซาน

เย่ฉงซานนั่งก้นจ้ำเบ้ากับพื้น ตกใจจนอกสั่นขวัญหาย ในดวงตามีแต่ความหวาดกลัว

ต้องรู้ว่าเพลิงมารดาราเป็นหนึ่งในสี่เพลิงเทวะที่ปราบพยศได้ยากที่สุดในแผ่นดิน มันถูกคนเขมือบลงท้องไปแบบนั้นเลยหรือ ฉากนี้จะไม่ให้ตกตะลึงได้อย่างไร!

“เจ้ายังมีเพลิงเทวะอีกหรือไม่ รสชาติใช้ได้ ข้าอยากกินอีก” อันหลินเอ่ยถามด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม

เย่ฉงซานส่ายหน้าหวือเหมือนกลองป๋องแป๋งทันทีที่ได้ยิน พูดเสียงสั่นเครือว่า “ไม่…ไม่มีแล้ว ข้ามีแค่ชนิดเดียว…จักรพรรดิสงครามจื่อหยางแห่งจักรวรรดิรุ้งอุดรก็มีเพลิงเทวะชนิดหนึ่งเหมือนกัน ชนิดอื่นข้าไม่รู้แล้ว!”

อันหลินทำหน้าผิดหวัง “เรื่องนี้ข้ารู้ตั้งนานแล้ว”

เย่ฉงซานเห็นอากัปกิริยาอันเฉยชาบนใบหน้าอันหลิน ขณะที่กำลังจะเอ่ยปากวิงวอน ก็เห็นลำแสงสีดำกะพริบผ่านไป

เย่ฉงซานที่ถูกเพลิงมารดาราแว้งกัดจนเจ็บสาหัสแต่ต้น จะต้านทานกระบี่ที่พุ่งมาโดยไม่ทันตั้งตัวได้อย่างไร

ฉัวะ เลือดสาดเต็มพื้น ปรมาจารย์เย่ฉงเทียนแห่งหอเด็ดดาววายชนม์เสียแล้ว

อันหลินเก็บกระบี่แล้วหันหลังมองหญิงสาวที่ทำหน้าตะลึงอยู่ข้างๆ พูดเสียงนุ่มด้วยรอยยิ้มว่า “ไปกันเถอะ เราไปสถานีต่อไป”

ซูเฉี่ยนอวิ๋นกะพริบดวงตาคู่งามปริบๆ อดถามไม่ได้อยู่ดีว่า “เจ้า…เจ้ากินไฟไปมากมายปานนี้ ท้อนไม่ร้อนหรือ”

อันหลินยิ้มกริ่ม “ไม่ร้อน สบายมาก!”

“อ้อ…” ซูเฉี่ยนอวิ๋นพยักหน้าอย่างงุนงง ไม่ซักไซ้อีก ขี่กงจักรแสงจันทร์ มุ่งหน้าสู่สถานที่ต่อไปกับอันหลิน

ศิษย์หอเด็ดดาวที่รอดชีวิตมองสองร่างที่เหาะขึ้นฟ้าอึ้งๆ บางสิ่งบางอย่างในใจเริ่มพังทลาย

ร่องลึกดำทะมึนหลายทางบนขุนเขา ตำหนักและหอที่แตกทลาย ศพที่ไร้ลมหายใจ…

แม้แต่มังกรเพลิงม่วงที่แผดเผาสรรพสิ่งซึ่งก่อตัวจากเพลิงมารดาราหนึ่งในสี่เพลิงเทวะที่ปรมาจารย์เซ่นสรวง ก็ต่อกรกับสองคนนั้นไม่ได้…หอเด็ดดาวของพวกเขาพินาศสิ้นแล้ว

เซียนกระบี่อันหลินกับนักบุญหญิงแสงจันทร์บุกหอเด็ดดาว ประมุขหลิงเซียงเล่อและปรมาจารย์เย่ฉงซานรบจนตัวตาย

เพลิงมารดาราแห่งสี่เพลิงเทวะปรากฏ ถูกเซียนกระบี่อันหลินเขมือบ

เมื่อข่าวนี้แพร่กระจาย ก็เป็นที่ฮือฮาไปทั่วจักรวรรดิอ้าวซิน ถึงขั้นทำให้แผ่นดินปราณสงครามสั่นคลอน

ทุกคนเบิกตากว้าง ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง

นั่นมันหอเด็ดดาวหนึ่งในสิบอิทธิพลใหญ่แห่งจักรวรรดิอ้าวซินเชียวนะ! ประมุขหอและปรมาจารย์เป็นถึงผู้แข็งแกร่งระดับอริยะสงคราม แต่บุคคลระดับนี้น่ะหรือถูกสองคนที่บุกเข้าสำนักแล้วปลิดชีพ แม้แต่เพลิงมารดาราหนึ่งในสี่เพลิงเทวะที่ปรากฏตัว สุดท้ายก็ถูกเขมือบไป

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน