ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 347
พวกอันหลินเดินลอดเส้นทางมิติมายังด่านที่สอง
พวกเขาเห็นดินแดนประหลาด ที่นี่ท้องฟ้าเป็นชั้นหินหนาเตอะ พื้นเป็นแผ่นดินที่ร้อนระอุ มีหินหนืดสีแดงฉานไหลเอื่อยๆ อากาศอบอวลไปด้วยไอพิษฉุนจมูก
อันหลินมองสภาพแวดล้อม รู้สึกคล้ายๆ ชั้นที่แทรกอยู่ในโลกใต้พิภพ
ตอนการชุมนุมมรรคเทศนาสี่ทิศ ด่านแรกที่ทดสอบการเอาตัวรอดจากอันตราย คล้ายคลึงกับทัศนียภาพตรงหน้าอย่างมาก แต่มิติที่มาในครั้งนี้ กว้างกว่าครั้งนั้นหลายเท่าตัว ความสูงของชั้นหินเหนือศีรษะก็สูงขึ้นไม่น้อยเลย
ขณะที่อันหลินรู้สึกละเหี่ยใจอยู่นั้น จู่ๆ ชั้นหินเหนือศีรษะที่อยู่ไกลโพ้นก็เริ่มปริแตก
ตูม
จากนั้นตามมาด้วยเสียงระเบิดดังสนั่น ร่างดำทะมึนหลายร่างตกลงมากระแทกพื้น
เมื่ออันหลินเพ่งมอง นัยน์ตาฉายความตกตะลึง
สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าเป็นสัตว์ประหลาดเก้าตัว พวกมันดำเมี่ยม โครงสร้างร่างกายมั่นคง ไม่บิดเบี้ยวเหมือนปีศาจร้าย ซ้ำยังแฝงด้วยพลังงานมหาศาล ชวนให้รู้สึกกดดัน
รูปลักษณ์ภายนอกของพวกมันแตกต่างกัน บ้างก็เดินเหินเหมือนมนุษย์ บ้างก็เป็นเสือที่มีสองเศียร และมีช้างที่มีปีกตาข่ายสีดำอีกด้วย…
“นี่เป็นปีศาจร้ายเก้าขุมนรกของแผ่นดินบรรพกาล เล่ากันว่าอาศัยอยู่ในรอยแยกใต้พิภพ เจริญเติบโตด้วยการดูดความร้อนและไอความตาย พวกมันมีพลังชีวิตที่แข็งแกร่งยิ่งซึ่งถูกยกย่องว่าเทียบเคียงเผ่าพันธุ์ผีดูดเลือด ทุกคนระวังตัวด้วยนะ!” เซวียนหยวนเฉิงพูดอย่างจริงจัง
เสียงหายใจของปีศาจเก้าขุมนรกทุ้มต่ำ ได้ยินเสียงหายใจชัดเจน ดวงตาสีแดงจ้องทุกคนที่นี่เขม็ง ทอประกายแดงฉานกระหายเลือด
ไม่รู้ว่าทำไม บรรยากาศที่นี่แปรเปลี่ยนเป็นตึงเครียดขึ้นมา
ขณะที่สองฝ่ายกำลังประจันหน้ากัน จู่ๆ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“ข้าเปิดเอง!”
พูดจบ หญิงผมชมพูคนหนึ่งก็โยนคทาขนนกขึ้นตรงหน้าแล้วหมุนฉับไว
ครืนเสาแสงสีขาวที่ร้อนระอุแหวกปฐพี พุ่งไปหาพยัคฆ์สองเศียรที่อยู่หน้าสุดทันที
เสาแสงนั่นคือลำแสงสุดท้ายอันเป็นท่าไม้ตายของหลิวเชียนฮ่วน
พยัคฆ์สองเศียรที่เผชิญกับสาวน้อยนักเวทที่ปล่อยท่าไม้ตายทันทีที่พบเจอก็ตั้งตัวไม่ทัน ยังไม่ได้หลบหลีก หัวก็ถูกเสาแสงทะลวง เสาแสงที่แฝงด้วยพลังงานอันทรงอานุภาพระเบิดศีรษะของมันจนเกิดเป็นหลุมใหญ่ที่น่าสะพรึง!
“โฮก!”
ปีศาจเก้าขุมนรกอีกแปดตัวที่เหลือต่างก็ลุกฮือ พากันกระโจนใส่พวกอันหลิน!
พยัคฆ์สองเศียรที่ถูกลำแสงสุดท้ายทะลวงไม่ล้มแต่อย่างใด ชั่วขณะที่หลุมเลือดขยับ เนื้อสีดำก็ค่อยๆ เชื่อมแล้วสมานกัน จากนั้นกลับมาอยู่ในสภาพเดิม
เมื่อหลิวเชียนฮ่วนเห็นภาพนี้ ก็รู้ทันทีว่าศึกนี้ไม่อาจจัดการได้ง่ายๆ
นางก็ไม่ยอมจำนน ขี่คทาแล้วพุ่งใส่พยัคฆ์สองเศียรอย่างตื่นเต้น
ปีศาจเก้าขุมนรกที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์พุ่งใส่อันหลิน มือถือกระบี่เล่มบางยื่นออกไปหมายทะลวง ร่างกลายเป็นภาพติดตาสีดำชั่วขณะ รวดเร็วจนอันหลินก็ตามแทบไม่ทัน
เพิ่งประมือเขาก็รู้แล้วว่าปีศาจเก้าขุมนรกพวกนี้แข็งแกร่งมาก! ถึงขั้นที่มีเพียงเซวียนหยวนเฉิง ซูเฉี่ยนอวิ๋น สวีเสี่ยวหลานและหลิวเชียนฮ่วนเท่านั้นที่รับมือได้ เหยาหมิงซีกับหูก้วนไม่อาจต้านทานได้เพียงลำพัง
ไม่นานหูก้วนก็ถูกงูเหลือมสีดำตัวหนึ่งฟาดเข้าที่อก พลังมหาศาลจู่โจมประหนึ่งโค่นขุนเขาพลิกทะเล กระแทกจนเขากระอักเลือดกระเด็นออกไป
หลังอันหลินตวัดกระบี่ปล่อยลำแสงสีดำจนปีศาจเก้าขุมนรกล่าถอย ฉวยจังหวะปล่อยต๋าอีกับต๋าเอ้อร์ไปช่วยพวกหูก้วน
กระบวนท่าที่หนึ่ง กระบี่แห่งสายลม!
ปีกวายุปรากฏขึ้นด้านหลัง เมื่อความเร็วพุ่งทะยาน กระบี่พิชิตมารก็ปล่อยลำแสงสีขาวปลิดชีวิต เชือดลำคอของปีศาจเก้าขุมนรกร่างมนุษย์ เลือดสีดำพุ่งทะลักออกมา
ปีศาจเก้าขุมนรกกุมลำคอถอยกรูด ครั้นกล้ามเนื้อกระตุก บาดแผลที่มีอันตรายถึงชีวิตก็สมานกันกลับมาเป็นเหมือนเดิม
เมื่ออันหลินเห็นเห็นพลังชีวิตแบบนี้ก็หงุดหงิดขึ้นมาทันที ปีศาจเก้าขุมนรกจัดการยากกว่าปีศาจร้ายเสียอีก!
ปีศาจร้ายถนัดจู่โจม ส่วนปีศาจเก้าขุมนรกมีค่าพลังชีวิตสูง ไม่ต่างอะไรกับผีดูดเลือดเลย!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม