ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 348
ปีศาจเก้าขุมนรกเหล่านี้มีพลังชีวิตสูงยิ่ง เทียบเคียงเผ่าพันธุ์ผีดูดเลือด
แต่ว่า
เผ่าพันธุ์ผีดูดเลือดที่มีพลังชีวิตยิ่งใหญ่กลับต้องตายเพราะเลือดคำเดียวของอันหลิน
ถ้าอย่างนั้นสิ่งมีชีวิตอย่างปีศาจเก้าขุมนรกจะตายเพราะเลือดของเขาได้หรือเปล่า
อันหลินคิดว่าควรค่าแก่การลองดูสักตั้ง แม้เขาจะรังเกียจที่คนอื่นพูดว่าเลือดของเขามีพิษ แต่บางครั้งความจริงก็คือความจริง มันเปลี่ยนแปลงไม่ได้
เมื่อคิดว่าเลือดของตนช่วยปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายได้ มันก็เป็นเรื่องที่ไม่เลวเหมือนกันนี่นา!
อันหลินหลบการทะลวงของปีศาจเก้าขุมนรก หมัดกระแทกร่างดำทะมึน จากนั้นใช้กระบี่พิชิตมารเฉือนแขน เลือดเปรอะเปื้อนคมกระบี่
หลังคมกระบี่ดำขลับอาบเลือดแดงฉานแล้ว ในความเย็นเยือกมีความชั่วร้ายเจือปน
“เสี่ยวเสีย ชอบชุดแดงที่ข้าคลุมให้หรือไม่”
อันหลินมองคมกระบี่ที่เปื้อนเลือดแล้วโพล่งขึ้นมา
กระบี่พิชิตมาร “… เสียสติไปแล้วหรือ”
“ไม่…เจ้าไม่เข้าใจความเจ็บปวดของข้า…” อันหลินพรูลมหายใจยาวเหยียด สั่นศีรษะแล้วพูดอย่างเศร้าใจว่า “หากเลือดข้าเป็นพิษร้ายแรง เจ้ายังจะติดตามข้าอยู่ไหม”
กระบี่พิชิตมาร “… เจ้างั่ง!”
ในตอนนั้นเอง ปีศาจที่ถูกโจมตีจนล่าถอยก็พุ่งเข้ามาอีกครั้งพร้อมกับพลังที่พลุ่งพล่าน
ดวงตาของอันหลินขาวโพลน วิชาญาณทิพย์เริ่มทำงานแล้ว
กระบวนท่าที่หนึ่ง กระบี่แห่งสายลม!
อันหลินหลบหลีกการทะลวงของปีศาจร้ายในระยะห่างเพียงน้อยนิด เงื้อมือขึ้น กระบี่พิชิตมารถูกกระแสลมสีขาวห้อมล้อม เจือด้วยแสงสีแดงรำไร ตวัดวาดเงากระบี่ที่อันตรายถึงชีวิตเฉือนหน้าอกของปีศาจเก้าขุมนรกจนเกิดแผลขนาดใหญ่
ฉัวะ เลือดสีดำสาดกระจาย ปีศาจร้ายถอยกรูดอีกครั้ง
อันหลินเพ่งมองปีศาจร้ายที่ถอยหลังไปด้วยความลุ้นระทึก
ตอนนี้ได้เวลาพิสูจน์แล้วว่าเลือดของเขาพิษเฉพาะเผ่าพันธุ์ หรือเป็นพิษต่อทุกเผ่าพันธุ์…
ปีศาจเก้าขุมนรกกุมบาดแผล ผิวหนังเริ่มขยับ ทำท่าจะสมานกัน
แต่ในตอนนั้นเอง จู่ๆ มันก็ชะงัก ก้มหน้ามองบาดแผลของตนแวบหนึ่ง พบว่าเลือดสีดำไหลทะลักออกมามากกว่าเดิม ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
ปีศาจเก้าขุมนรกเพิ่งเคยพบเจอเหตุการณ์เช่นนี้ครั้งแรก ดวงตาเผลอเบิกกว้าง ใช้คาถายับยั้งบาดแผลทันที
คิดไม่ถึงว่าครู่ต่อมา อิริยาบถของมันเริ่มแข็งทื่อ ขณะที่มุมปากขยับ ก็มีเลือดสีดำทะลักออกมาพร้อมกับฟองฟอด
ตุบ
ปีศาจเก้าขุมนรกล้มลงไป ใบหน้ายังเจือความหวาดกลัว ลมหายใจค่อยๆ ดับสูญ
“ที่แท้พิษในเลือดของเรามีผลกับทุกคน...”
อันหลินมองภาพตรงหน้าพลางพึมพำ
เขารู้สึกหดหู่ใจ เลือดสามารถปลิดชีพเผ่าพันธุ์ผีดูดเลือดกับปีศาจเก้าขุมนรกได้ นี่มันข้ามเผ่าพันธุ์แล้ว! ไม่แน่อาจจะฆ่าเผ่าพันธุ์อื่นได้อีก ถ้าเป็นแบบนี้ ดูเหมือนว่าเลือดของเขาจะมีพิษร้ายแรงทีเดียว
“รุ่นพี่ ท่านเจ้าแห่งพิษ สุดยอดไปเลย!” พญางูขาวสังเกตเห็นอันหลินเอาชนะปีศาจเก้าขุมนรกตัวนั้น จึงตะโกนอย่างดีใจ
เจ้าแห่งพิษเหรอ อันหลินรู้แล้ว นี่อาจจะเป็นความสัมพันธ์ที่ตัดไม่ขาดก็ได้
หรือฉายาเจ้าแห่งพิษนี่ อาจจะเป็นพรหมลิขิตของตัวเองจริงๆ…
ในเมื่อนี่เป็นโชคชะตา งั้นก็ขอให้ฉายาเจ้าแห่งพิษได้สำแดงเดชอีกสักครั้งแล้วกัน!
อันหลินสูดหายใจเข้าลึก แบกปีกด้านหลังบินไปทางวิหคจตุบรรณ รวดเร็วถึงขั้นทำให้อากาศรอบข้างเกิดคลื่นอย่างรุนแรง
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม