ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 372
ท่ามกลางทะเลเพลิงสีแดง เสื้อผ้าของอันหลินขาดรุ่งริ่ง แสงสีน้ำเงินกลายเป็นเยื่อเบาบางห่อหุ้มร่างกายของเขา ป้องกันการโจมตีของเปลวไฟ
ชุดเซียนไหมน้ำแข็งทิศทักษิณเปิดฟังก์ชั่นคุ้มกันอัตโนมัติ ต้านแรงระเบิดในครั้งนี้
อันหลินรู้ว่าพลังงานของอาวุธเซียนมีจำกัด จึงเปิดโหมดป้องกันไม่บ่อยนัก เขาจำต้องใช้ช่วงเวลานี้หาวิธีคลี่คลายสถานการณ์ให้เจอ!
เสียงอินทรีแผดร้อง เห็นเพียงปีศาจร้อยอสูรกางปีกสีแดงของมันแล้วพุ่งตัวใส่อันหลินปานนกอินทรี
อันหลินเบนสายตามองปีกที่มีลักษณะพิเศษของมัน ก่อนจะใช้กระบี่สายลมอีกครั้ง
กระบี่พิชิตมารกลายเป็นลำแสงสีดำ ตวัดฟันปีกที่มีอานุภาพน่าสะพรึงทันที
เขาเห็นว่ากระบี่ยาวยังไม่ทันสัมผัสปีก ก็ถูกมิติที่ไร้รูปร่างผลักออก พลังมวลมหาศาลสะเทือนจนง่ามนิ้วของเขาแทบจะปริแตก
ไม่ได้การ...มันไม่ใช่ช่องโหว่ของปีศาจร้อยอสูร…
มีแค่วิธีทำลายชั้นมิติของปีศาจร้อยอสูรเท่านั้นจริงๆ เหรอ
แต่ต่อให้เขาใช้พลังปราณอนธการ ก็ไม่อาจทลายมิตินั่นได้ หากตอนนี้บุ่มบ่ามใช้พลังปราณอนธการต่อสู้ เมื่อเคล็ดวิชาหมดเวลา เขาจะไม่มีโอกาสได้พลิกวิกฤตแล้ว
“อัสนีมังกร!”
ปีศาจร้อยอสูรเห็นอันหลินกระเด็นออกไป สองมือก็วางทาบบนหน้าอก กระแสไฟสีดำรวมตัวไม่หยุด อานุภาพทวีความน่ากลัวขึ้น กระทั่งมิติก็สั่นสะเทือนในตอนสุดท้าย
กระแสไฟสีดำหนาขนาดเท่าถังน้ำพุ่งไปฉีกทึ้งอันหลินประหนึ่งมังกรทะลุเวหา
อันหลินชี้กระแสไฟเส้นนั้น ใช้วิชาเรียกสายฟ้า!
ทันใดนั้น มิติก็เงียบสงัดลง สายฟ้าสีดำหยุดนิ่งกลางนภา
เมื่อปีศาจร้อยอสูรเห็นฉากนี้ แม้แต่สีหน้าที่โหดเหี้ยมก็ชะงักงัน
คาถาเพิ่มสายฟ้า!
ริ้วคลื่นไร้รูปร่างทำให้แสงและสีของสายฟ้าแปรเปลี่ยนเป็นลึกล้ำกว่าเดิม ราวกับจะบดขยี้ทุกสรรพสิ่งให้แหลกลาญ
อันหลินกระดิกนิ้ว สายฟ้าสีดำก็เปลี่ยนทิศโดยพลัน ทะลวงอกของปีศาจร้อยอสูรในพริบตา!
ครืน
อานุภาพที่น่าสะพรึงของสายฟ้าสีดำเขมือบทุกสรรพสิ่งที่สัมผัส ระเบิดหน้าอกของปีศาจร้อยอสูรจนเกิดหลุมดำ เลือดสีแดงฉานสาดกระเซ็น
“โฮก!” ปีศาจร้อยอสูรร้องโหยหวนด้วยความตกใจและงุนงง
อันหลินกลับสะดุ้งเมื่อเห็นเช่นนั้น มีวิธีคลี่คลายสถานการณ์แล้ว
ชั้นมิติไม่อาจขวางกั้นพลังของตัวปีศาจร้อยอสูรเองได้!
หลักการนี้หากใคร่ครวญให้ดีก็เข้าใจได้ วิธีปล่อยพลังของปีศาจร้อยอสูรจำต้องดูดซึมพลังปราณฟ้าดิน หลังแปรผันในร่างกายแล้ว ค่อยปล่อยออกมาจากร่างกาย หากว่าชั้นมิติขัดขวางแม้แต่พลังของตัวเอง เช่นนั้นก็คงอัดอั้นจนพลังงานเหล่านั้นระเบิดในร่างกาย!
อันหลินมองปีศาจร้อยอสูรที่บาดเจ็บร่นถอยไป ในใจมีความหวังเกิดขึ้นแล้ว
ที่น่าเสียดายคือ การตอบโต้ครั้งนี้อาศัยวิชาเรียกสายฟ้าและคาถาเพิ่มพลัง ถึงทำให้มันบาดเจ็บสาหัสได้ แต่พลังคาถาหลังจากนี้ของปีศาจร้อยอสูร เขาจะควบคุมอย่างไร
ชั่วขณะที่บาดเจ็บ ลำแสงสีน้ำเงินมากมายก็ฉวยจังหวะโจมตีปีศาจร้อยอสูร
มันเพิ่งถูกโจมตีอย่างหนัก น่าจะยังสับสนงุนงง จึงไม่ได้หลบหลีกแต่อย่างใด
ลำแสงจึงแหวกอากาศ โจมตีร่างของปีศาจร้อยอสูรโดยตรง เมื่อพลังงานระเบิดและกระเพื่อม ลำแสงเส้นนี้ไม่อาจทำลายชั้นมิติของปีศาจร้อยอสูรได้
หน้าอกของปีศาจร้อยอสูรยังมีเลือดทะลักไม่หยุด ทว่าเพียงครู่เดียว บาดแผลก็เริ่มแข็งตัว จากนั้นเลือดเนื้อก็ขยับ สมานกันฉับไวคล้ายกับเผ่าพันธุ์ผีดูดเลือด
อันหลินมองปีศาจร้อยอสูรด้วยสีหน้าที่ขึงขัง พลังงานตอบโต้ที่น่ากลัวเช่นนี้ ทำให้เขาตกที่นั่งลำบากอีกครั้ง
ปีศาจร้อยอสูรก็จ้องอันหลินเขม็งเช่นกัน ในแววตาที่มีแต่ความเย็นเยือกมีความพรั่นพรึงฉาบวาบ ใบหน้าก็เจือความลังเล
เปรี้ยง…
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม