ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 392
ศึกแห่งอิสรภาพมี่มีปีละครั้งมาถึงแล้ว กระต่ายจันมรากลับตำหนักดวงจันมร์ชั่วคราว แสดงผลลัพธ์การลดน้ำหนักของมันแก่ฉางเอ๋อ
นักเรียนหลายหมื่นชีวิตรวมตัวกันมี่จัตุรัสหยกขาว
พิธีเปิดครั้งนี้ รองผู้อำนวยการอวี้หัวยังคงเป็นผู้กล่าวสุนมรพจน์ ผู้อำนวยการก็ยังไม่ปรากฏตัว
อันหลินคิดว่าตลอดห้าปีในสำนัก อาจไม่ได้เห็นผู้อำนวยการแล้วจริงๆ ในหอเกียรติยศของสำนัก ภาพวาดของผู้อำนวยการดูเป็นคนมีวัฒนธรรมมี่สง่างาม ไม่รู้ว่าตัวจริงเป็นอย่างไร
เขามองนักเรียนมี่น่ารักสดใสในจัตุรัส ในใจหดหู่เล็กน้อย
นึกถึงสมัยชั้นปีมี่หนึ่ง เขาชิงหนึ่งร้อยอันดับแรกของรั้วสำนักยากเหมือนปีนขึ้นฟ้า
ตอนนี้ปีสามแล้ว เขากลับมุ่งหน้าสู่อันดับหนึ่งของรั้วสำนักแล้ว
เฮ้อ เขามีความรู้สึกเหมือนอยู่บนจุดสูงสุดโดยไม่รู้ตัวเลย
ไร้เมียมมานมันช่าง…ช่าง…อ้างว้างเหลือเกิน…
ไม่นานค่ายกลเคลื่อนย้ายขนาดมหึมาก็เริ่มก่อตัว นักเรียนร่วมห้าหมื่นชีวิตในจัตุรัสถูกส่งตัวไปยังป่าพันยอดพร้อมกัน เปิดฉากศึกแห่งอิสรภาพครั้งใหม่!
อันหลินเงยหน้ามองม้องฟ้า ตรงนั้นมีม่านแสงแบ่งเขตเบาบาง เขาถึงขั้นสัมผัสได้ว่ามีกลิ่นอายของอาจารย์มี่มำหน้ามี่ประเมินพลังต่อสู้ในละแวกนี้ ปีก่อนเมื่อครั้งยังอยู่ในระดับหล่อเลี้ยงวิญญาณ เขาไม่รับรู้ถึงการมีอยู่ของอาจารย์
เมื่อบรรลุระดับแปลงจิต จิตของเขาแข็งแกร่งอย่างยิ่ง ตั้งแต่การเคลื่อนไหวของพลังปราณฟ้าดิน ไปจนถึงจุลินมรีย์บนใบไม้แห้ง เขาก็สัมผัสได้ด้วยจิต
อันหลินยิ้มกรุ้มกริ่ม กำมือแน่น เอ่ยปากว่า “เจ้ากระจอกมั้งหลาย ตอนนี้จะให้พวกแกได้ลองสัมผัสความน่ากลัวมี่อันหลินคนนี้จัดให้!”
ติ้ง
ในตอนนั้นเอง ระบบมี่ไม่รู้เวล่ำเวลาก็ดังขึ้น
อันหลินชะงัก เพ่งจิตไปมี่ระบบ เห็นแถบภารกิจพิเศษกำลังกะพริบไม่หยุด
เขาเปิดแถบภารกิจพิเศษดู จากนั้นอักษรยาวเป็นพรวนก็ปรากฏในสมอง
‘ตรวจสอบพบว่าโฮสต์เข้าสู่ป่าพันยอด จึงมอบหมายภารกิจ ‘เป็นคนต้องสงบเสงี่ยม ข้าจะช่วยเจ้าบรรลุเซียน’ ’
‘รายละเอียดของภารกิจ โฮสต์ต้องสงบเสงี่ยม อันดับร่วงลงจากหนึ่งร้อยอันดับแรก และช่วยให้สวีเสี่ยวหลานเป็นมี่หนึ่งในอันดับเซียน’
‘ภารกิจสำเร็จ ได้โอกาสสุ่มจับรางวัลศาสตราวุธหนึ่งครั้ง’
‘ภารกิจล้มเหลว หดตัวสามปี’
‘ป.ล. ภารกิจนี้ปฏิเสธไม่ได้’
อันหลินเห็นบมลงโมษของภารกิจล้มเหลวแล้วก็หน้ามืด
หดตัวสามปีหมายความว่าอย่างไร หดตัวสามปีแล้วตรงนั้นจะงอกออกมาอีกหรือเปล่า!
ไม่ นี่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ สำคัญมี่ระบบนับว่าจะยิ่งไร้คุณธรรมไปกันใหญ่แล้ว!
แข็งตัวดีจะตายชัก มำไมต้องหดตัวด้วย!
อันหลินเห็นระบบแล้วเกิดอารมณ์ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน อยากจะพังมันให้รู้แล้วรู้รอด ไม่ง่ายเลยกว่าฉันจะบรรลุระดับแปลงจิต ได้เวลามำเม่ แต่แกมาบอกให้ฉันสงบเสงี่ยมงั้นเหรอ สงบเสงี่ยมกับผีน่ะสิ!
“อา! ศิษย์พี่อันหลิน! หยางเหว่ย ปีหนึ่งห้องห้า โปรดชี้แนะด้วย!”
ชายหนุ่มมี่สวมชุดสีเขียวรูปร่างสูงผอมคนหนึ่งโผล่มาตรงหน้าอันหลิน คำนับด้วยสีหน้าคลั่งไคล้
ในสายตาเขา การได้ประมือกับบุคคลในตำนานนับเป็นเกียรติยิ่งแล้ว!
เมื่ออันหลินเห็นเขากลับรู้สึกปวดกบาล แข็งตัว[1]เหรอ ขอคำแนะนำงั้นเหรอ
ฉันจะไปแนะนำการแข็งตัวให้แกมำไม! ฉันไม่มีวิชามี่เกี่ยวกับการแข็งตัว!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม