แม้พื้นที่ภายในแหวนมิติจะไม่ใหญ่ แต่ของข้างในกลับแผ่คลื่นอย่างรุนแรงยิ่ง เห็นได้ชัดว่าเป็นของระดับสูงทั้งนั้น
หินปราณที่ส่องแสงสีขาวสว่างไสวหนึ่งร้อยก้อนไม่ต้องพูดถึง มันเท่ากับหนึ่งล้านหินวิญญาณแล้ว
และมียาพันแปรวิเศษซึ่งเป็นยาเซียนขั้นเจ็ดสองเม็ด มีสรรพคุณรักษาอาการบาดเจ็บสาหัสที่ดีเยี่ยม และมีคุณสมบัติช่วยเสริมสร้างพลังชีวิตให้แข็งแกร่งอีกด้วย
กระบี่วิเศษชั้นสูงหนึ่งเล่ม กระบี่วิเศษชั้นกลางสามเล่ม นี่คงเป็นอาวุธวิเศษที่หยางหยวนตั้งใจมอบให้เป็นพิเศษ หลังเห็นวิธีการรบอย่างกระบี่พิฆาตของอันหลิน
มีหยกเลือดเทวะราวๆ หนึ่งชั่ง ใช้หยกชนิดนี้ทำเตียงหรือเก้าอี้ หากนั่งแล้วจะค่อยๆ แข็งแกร่งขึ้นและเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับพลังส่วนตน เป็นวัตถุเทวะที่นักพรตแปลงจิตปรารถนาที่สุด ลำพังแค่วัตถุเทวะชิ้นนี้ก็มีมูลค่าถึงห้าแสนหินวิญญาณแล้ว
เสียดายที่….ไม่มีประโยชน์กับอันหลิน เขาไม่มีพลังส่วนตนด้วยซ้ำ
ชิ้นสุดท้ายเป็นแหวนที่ส่องแสงสีเหลือบางๆ อันหลินไม่รู้ว่าเป็นอะไร
ด้านบนมีกระดาษแนะนำความเป็นมาของวัตถุชิ้นนี้
มันเป็นขุมทรัพย์ที่หยางหยวนไปเจอในตำหนักใต้พิภพอันเก่าแก่ทางใต้ของคุกวิหคชาด มีแหวนทั้งสิ้นสี่วง
แหวนทั้งสี่วงมีอักษรอนารยชนสลักไว้ว่า ‘เหนือ ใต้ ตะวันออก ตะวันตก’ ผู้ที่สวมแหวนจะได้รับความสามารถในการเรียกพลังวิญญาณวีรชนเผ่าอนารยชนบางอย่าง
อีกอย่างหยางหยวนคาดเดาว่า แหวนพวกนี้น่าจะเป็นสัญลักษณ์บ่งบอกตัวตนบางอย่างของเผ่าอนารยชน เพียงแต่เขาไม่อาจมองได้ถ่องแท้ รู้เพียงว่าของสิ่งนี้มีภูมิหลังไม่ธรรมดา เป็นการเก็บเกี่ยวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการเดินทางสู่คุกวิหคชาดของเขา
ตอนนี้เขาถูกพวกอันหลินช่วยชีวิตไว้ จึงมอบแหวนสามวงให้กับผู้มีบุญคุณเป็นการตอบแทน
อันหลิน ม่อไห่และซ่างกวนอี้ได้แหวน ‘เหนือ ใต้ ตะวันออก’ ไปคนละวง
อันหลินหยิบแหวนที่สลักคำว่า ‘ตะวันออก’ ออกมา ผิวของแหวนมีริ้วน้ำสีทองกระเพื่อม แลดูงดงามอย่างยิ่ง เขาถอนหายใจ ไม่คิดว่าหยางหยวนจะยอมให้ขุมทรัพย์เช่นนี้กับเขาเป็นการตอบแทนบุญคุณ
เขาสกัดแหวนวงนี้แล้วสวมไว้ในมือ เจตจำนงที่มหาศาลกว้างใหญ่ปรากฏขึ้นในแหวน สวมในจิตวิญญาณของเขา มันเป็นมังกรสีดำที่เหาะฉวัดเฉวียนเหนือหมู่ดารา ยามดวงตากะพริบดุจตะวันถือกำเนิดและดับสูญ แฝงด้วยพลังดุร้ายอันไม่สิ้นสุด
อันหลินสัมผัสเจตจำนงที่ยิ่งใหญ่เป็นล้นพ้นด้วยใจที่สั่นสะท้าน
หากเขาเรียกพลังเช่นนี้ออกมาได้ มันต้องเป็นสิ่งที่ทำลายล้างโลกหล้าแน่นอน
แต่เขารู้ความสามารถในตอนนี้ของตนดี ไม่สามารถเรียกมังกรดำตัวนี้ออกมาได้
เขาถึงขั้นรู้สึกว่ามังกรโบราณสีดำตัวนั้นต่างหากที่เป็นเจ้าของแหวนที่แท้จริง
อันหลินส่ายหน้า ไม่คิดเรื่องนี้อีก หลับตาพักผ่อนต่อไป
ในสำนักวิหคชาด เถาวัลย์ผนึกมารที่ซ่างกวนอี้นำกลับมาจากคุกวิหคชาดถูกเหล่าผู้อาวุโสจองจำในเขตหวงห้ามของสำนัก มันเป็นวัตถุประหลาดบรรพกาล มีคุณสมบัติใกล้เคียงกับต้นเทวะของสำนักวิหคชาด จึงมีมูลค่าสูงอย่างยิ่ง
ขณะเดียวกัน ประสบการณ์ในคุกวิหคชาดของพวกอันหลินก็แพร่สะพัดไปทั่วสำนักวิหคชาดเช่นกัน
วีรกรรมที่ทั้งสามเสี่ยงชีวิตไปช่วยหยางหยวนที่ทิศใต้ของคุกวิหคชาด ขณะที่ทำให้ลูกศิษย์ในสำนักตะลึงนั้น ก็สรรเสริญเยินยอไม่หยุดหย่อน เหล่าลูกศิษย์สำนักวิหคชาดเริ่มมีความประทับใจต่อลูกศิษย์ในนามที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์อย่างอันหลินแล้ว
“นี่ รู้เรื่องหรือยัง ที่อันหลินศิษย์ในนามของสำนักเราสังหารขุนพลสวรรค์ในคุกวิหคชาดอย่างหงส์ดำถึงสามครั้ง! ขุนพลสวรรค์บรรพกาลล้วนแต่เป็นยอดฝีมือระดับนิมิตสวรรค์ ได้ยินว่าหงส์ดำเป็นสุดยอดระดับนิมิตสวรรค์เสียด้วย เทียบเท่ากับสุดยอดระดับหวนสู่ความว่างเปล่าของเรา!”
“เอ๊ะ ทำไมข้าได้ยินคนอื่นบอกว่าอันหลินฆ่าหงส์ดำติดต่อกันเก้าสิบเก้าครั้งล่ะ สุดท้ายสังหารจนพื้นที่ของคุกวิหคชาดนองเลือดทั้งผืน แม้แต่จันทราสีเลือดก็ร่ำไห้อ้อนวอน ถึงได้ยั้งมือ ผนึกมันไว้ในแท่นบูชา…”
“เอ่อ…ไม่ว่าฉบับไหนเป็นความจริง สรุปก็คือสุดยอดนั่นแหละ ต่อไปข้าจะต้องสนทนากับเขาให้ได้”
“อืม มันแหงอยู่แล้ว แต่เขาเก่งกาจปานนี้ ทำไมถึงเป็นแค่ศิษย์ในนามล่ะ”
“เรื่องนี้เจ้าไม่รู้สินะ เขาเป็นนักเรียนของสำนักความร่วมมือบำเพ็ญเซียนแห่งสรวงสวรรค์ ไม่สนใจฐานะลูกศิษย์ในนามหรอก ชื่อเสียงในสรวงสวรรค์โด่งดังยิ่งกว่า เป็นบุคคลระดับตำนานไปนานแล้ว มีฉายาเลิศล้ำมากมาย อย่างเช่นหนึ่งดรรชนีทลายฟ้าดิน เทพซาลาเปาแห่งยุค ปีศาจแห่งการระเบิดพลีชีพ เจ้าแห่งการทำลายสายฟ้า…”
…
อันหลินตั้งใจรักษาตัว อาการดีขึ้นทุกวัน
ห้าวันต่อมา ในที่สุดอาการของเขาก็แทบจะหายเป็นปลิดทิ้งแล้ว
เมื่อเขาขี่ต้าไป๋เดินเล่นในสำนักวิหคชาด รู้สึกเหมือนว่าสายตาของเหล่าลูกศิษย์จะเปลี่ยนไปไม่น้อย
บอกไม่ถูกว่าเปลี่ยนไปอย่างไร ขอบรรยายสายตาพวกนี้คร่าวๆ สักหน่อย เมื่อก่อนน่าจะคิดแค่ว่าเขาหน้าตาดี ตอนนี้คิดว่าเขาไม่ใช่แค่หล่อ แต่ยังดูดีอีกด้วย
“อันหลิน เห็นสายตาชื่นชมพวกนั้นของบรรดาลูกศิษย์หรือยัง รู้สึกอย่างไรบ้าง” สวีเสี่ยวหลานเดินอยู่ข้างๆ อันหลิน เอ่ยอย่างดูดี

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม