ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 496
บนท้องนภา สายฟ้ากลายเป็นงูสีเงินนับพันหมื่นพุ่งไปหาอันหลิน
ปีกวายุกางออกด้านหลังอันหลิน กะพริบเคลื่อนย้ายท่ามกลางการโจมตีของสายฟ้านับไม่ถ้วน
อานุภาพของอัสนีเหล่านี้ทรงพลังยิ่งนัก ทุกครั้งที่ฟาดลงมาล้วนแต่ทำให้ผิวดินเกิดหลุมขนาดมหึมา สิ่งเดียวที่โชคดีก็คือ สายฟ้าเหล่านี้ยังไม่ถึงขั้นอัสนีทองอนัตตา มิเช่นนั้นสภาวะ ะที่เขาเผชิญจะกลายเป็นทางตันทันที
มังกรหมายเลขสามตัวหนึ่งเรียกสายฟ้ากลางเวหาไม่หยุดหย่อน มังกรหมายเลขสามอีกตัวกลับไล่ล่าอันหลินไม่เลิกรา กรงเล็บสีขาววาดลำแสงที่แหลมคมอย่างยิ่งกลางอากาศ ทำให้เกิดเสียงแหวกอากาศ ศประหนึ่งวิญญาณโหยหวน
มังกรพันเนตรสองตัวเข้าขากันได้อย่างดีเยี่ยม เล่นเอาอันหลินหาโอกาสตอบโต้ไม่ทันขึ้นมาทันที
“วิชาเทวะ ศรวายุ!”
ศรสีขาวส่องแสงพร่างพรายมาแต่ไกล สุดท้ายกลายเป็นเสาแสงสีขาวต้นใหญ่ ภายในแฝงด้วยพลังทำลายล้างแรงดันอันยิ่งใหญ่ โจมตีมังกรพันเนตรที่กำลังเรียกสายฟ้าบนท้องฟ้าทันใด!
พลังทำลายล้างแรงดันทำงานทุกอณูรูขุมขนของมังกรพันเนตร ชั่ววินาทีนั้น ร่างของมันเหมือนถูกพลังที่น่ากลัวบางอย่างทับจนแบน จากนั้นร่างกายก็ถูกระเบิดดังตูมให้กระเด็นออกไปหลา ายร้อยเมตร กลิ้งตกลงสู่พสุธา
อันหลินก็เริ่มตระหนักรู้ได้บ้างแล้วในเสี้ยววินาทีนั้นว่า ไม่สามารถใช้อาวุธที่แหลมคมฟันมังกรพันเนตร เช่นนั้นจะสามารถใช้พลังงานที่ทำปฏิกิริยากับร่างกายของมังกร ปลิดชีพมันโ โดยตรงได้หรือไม่
ตอนที่เขาคิดเช่นนี้ ประคำเพลิงเก้าสวรรค์ปรากฏกลางฝ่ามือของเขาแล้ว มังกรเพลิงสีทองหลายตัวเคลื่อนไหวรอบประคำสีแดง แผ่พลังงานอันน่าสะพรึง
ในตอนนั้นเอง มังกรหมายเลขสามตัวนั้นที่ถูกศรวายุปักก็ลึกขึ้นจากพื้น แววตาไม่จับจ้องอันหลินอีก แต่ทอดสายมองบริเวณหนึ่งที่อยู่ไกลออกไปพร้อมกับแผ่พลังที่อันตรายอย่างยิ่ง
อันหลินสะดุ้งในใจ รู้ว่าหลิวฉู่ฉู่ที่อยู่ไกลถูกหมายหัวเสียแล้ว
ในตอนนั้นเอง มังกรหมายเลขสามสองตัวกระโจนไปหาหลิวฉู่ฉู่พร้อมกัน!
“กรี๊ด!”
เสียงกรีดร้องของทีน่าก็ดังมาไกลๆ เช่นกัน อันหลินเห็นมังกรพันเนตรเข้าใกล้ทีน่าแล้วกระจายคลื่นที่ไร้รูปร่าง
“ช่วงชิง!”
อันหลินรีบปล่อยต๋าอีกับต๋าเอ้อร์ออกมาทันทีที่เห็นแล้วสั่งการว่า “พวกเจ้าไปช่วยทีน่า!”
พูดจบเขาก็กางปีกวายุแล้วพุ่งออกไปมังกรหมายเลขสามสองตัว!
หลิวฉู่ฉู่ตอบสนองรวดเร็วอย่างยิ่ง นางรู้ว่าตนจะถูกประชิดตัวไม่ได้ ชั่วขณะที่ถอยหลังไม่หยุดก็ใช้ธนูปล่อยมังกรวารินตัวใหญ่ยักษ์ออกไปหามังกรพันเนตร ไม่หวังว่าจะปลิดชีพ เพียง งหวังว่าจะถ่วงเวลาของมังกรปีศาจได้
อันหลินเข้าประชิดมังกรหมายเลขสามตัวหนึ่งในอีกหลายอึดใจให้หลังเช่นกัน ประคำเพลิงเก้าสวรรค์ปล่อยเปลวเพลิงสีเหลืองอ่อนอย่างไม่สิ้นสุด ปกคลุมมันไว้
อาศัยประคำเพลิงเก้าสวรรค์ อาวุธเซียนขั้นสูง เขาสามารถกระตุ้นเพลิงเทวะภายในร่างกายได้อย่างเต็มขีดจำกัด
ตูม เปลวไฟสีเหลืองอ่อนแผ่คลุมมิติในรัศมีร้อยจั้งในพริบตา เขมือบและหลอมทุกสิ่งทุกอย่าง ทอดมองไกลๆ ก็เหมือนพระอาทิตย์ดวงเล็กที่โผล่มาเหนือพสุธาแล้วแผ่ความร้อนอันมหาศาล
กรรซ์…
มังกรพันเนตรตัวนั้นแผดร้องอย่างเจ็บปวด ถอยหลังไม่หยุด พยายามหนีออกจากการปกคลุมของเปลวไฟ
ดวงตาอันหลินเป็นประกาย รู้ว่าการโจมตีของตนได้ผลแล้ว ย่อมไม่มีทางปล่อยมันไปอีก!
แต่ทว่าในตอนนั้นเอง เสียงกรีดร้องของทีน่าดังมาจากที่ไม่ไกลอีกครั้ง
อันหลินนึกว่าเกิดเรื่องกับทีน่าจึงรีบหันหลังมองไป
สิ่งที่เขาเห็นหลังจากนั้นก็คือ…ทีน่ามองต๋าอีกับต๋าเอ้อร์ด้วยความงุนงง ท่าทางทำอะไรไม่ถูกอย่างสิ้นเชิง
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม