ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 498
ขณะที่แมงกะพรุนที่ชื่อหลิงอิ่งตัวนั้นวิ่งหนีเตลิดเปิดเปิง หงโต้วถูกรังแกจนสับสนกับชีวิตนั้น
ศรบินสีทองก็แล่นมาแต่ไกลประหนึ่งแสงสว่างเจิดจ้าทลายความมืดมน ส่องสะท้องแผ่นดิน ทำให้ในดวงตาของทุกคนเหลือเพียงแสงทองอันล้นเหลือ
วิชาเทวะ ศรพุทธะปราบมาร!
ศรสีทองพุ่งออกไปหามังกรพันเนตรมินิหลายสิบตัวนั่น หนึ่งแบ่งเป็นสิบ สิบแบ่งเป็นร้อย ร้อยแบ่งเป็นพัน สุดท้ายศรสีทองนับไม่ถ้วนก็ก่อตัวเป็นรูปกำราบแสงทองขนาดใหญ่กลางอากาศ
ตูม
พลังกำราบอันน่ากลัวโจมตีร่างกายของมังกรพันเนตรสี่สิบกว่าตัวทันที อันหลินกับทีน่าเองก็ตระหนักรู้ในตอนนี้ พุ่งไปหามังกรมินิเหล่านั้นอย่างไม่ลังเล
หลิวฉู่ฉู่หาโอกาสที่ดีเยี่ยมให้กับพวกเขา มังกรมินิที่แฝงด้วยพลังแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้มีภัยคุกคามใหญ่หลวงยิ่ง จำต้องฉวยโอกาสนี้ขุดรากถอนโคน!
ทีน่าถือกระบี่หทัยบงกช พลังพุ่งทะยานจนถึงจุดสูงสด ตะโกนเสียงหวานแล้วตวัดกระบี่ฟันมังกรมินิ คลื่นสีน้ำเงินกระจายไปร่วมพันเมตร ผิวดินเต็มไปด้วยน้ำแข็ง ดอกบัวหลายพันดอกเบ่ งบาน
มังกรมินิที่ถูกศรพุทธะปราบมารกำราบระเบิดพลังแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ของมังกรมินิ ขณะที่กำลังจะหลุดจากการจองจำ ดอกบัวสีน้ำเงินใต้ฝ่าเท้าพวกมันก็เริ่มปล่อยพลังที่สามารถแช่แข็ง งมิติได้ออกมา แช่แข็งร่างกายของพวกมัน!
อันหลินปล่อยให้ประคำเพลิงเก้าสวรรค์ลอยอยู่ข้างหน้า กระตุ้นเพลิงเทวะทั้งสี่อย่างเต็มสูบ
เพลิงสุริยันปรากฏ! พระอาทิตย์โชติช่วงอยู่เหนือศีรษะของมังกรพันเนตรมินิสี่สิบกว่าตัว
เพลิงมารดาราปรากฏ! ท้องฟ้ากลายเป็นทะเลเพลิงสีม่วง ดวงดาวพร่างพรายส่องระยับแฝงด้วยพลังเพลิงที่น่ากลัวยิ่ง
เพลิงจันทร์ภฤษฏ์ เพลิงอนัตตาปรากฏ! คลื่นที่ก่อตัวจากเปลวไฟสีน้ำเงินบนพื้นโหมซัดไปหามังกรพันเนตรอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับพลังที่ทำให้ทุกสรรพสิ่งแข็งตัวและละลาย เพลิงอนัตตาที่ไ ไร้รูปร่างปกคลุมทั่วทั้งมิติด้วยพลังแห่งการทำลายล้างทุกสรรพสิ่ง
“ทะเลเพลิงทั้งสี่ทำงาน!”
หลังมือของอันหลินมีอักขระสีแดงปรากฏขึ้น ชั่วขณะที่แสงสว่างโชติช่วง ลอบทำปฏิกิริยากับประคำเพลิงเก้าสวรรค์ในมือ
เปลวไฟสีม่วงห่อหุ้มแสงดาวสีขาวหล่นร่วงลงพื้นปานอุกกาบาต พระอาทิตย์ดวงนั้นเริ่มพ่นเปลวไฟสีทองอันล้นหลาม แผดเผาสิ่งมีชีวิตทั้งปวงในอาณาเขตอย่างบ้าคลั่ง เปลวไฟสีน้ำเงินก่อให้เก กิดคลื่นลูกใหญ่ดุจกระแสน้ำและฝูงสัตว์ ไม่อาจต้านทานได้ พลังเพลิงอนัตตาที่ไร้รูปร่างกระจายตัวทั่วทุกหนแห่ง แผดเผาผิวหนังทุกอณูของมังกรปีศาจ
บนนภาและใต้พิภพ ตะวันจันทราว่างเปล่าล้วนกลายเป็นเตาหลอมขุมนรก ทำให้มังกรพันเนตรมิติทั้งหมดหลบซ่อนไม่ได้
มังกรเพลิงสีทองตัวหนึ่งในประคำเพลิงเก้าสวรรค์ถูกพลังชักนำ คำรามพร้อมพุ่งออกมาแล้วเข้าไปในทะเลเพลิงทั้งสี่ ประหนึ่งจอมราชันผู้บงการสรรพเพลิง เขมือบมังกรพันเนตรรอบกายอย่าง บ้าคลั่ง!
แมงกะพรุนที่บาดเจ็บสาหัสหนีหัวซุกหัวซุนเหลียวหลังมองทะเลเพลิงทั้งสี่ที่แผดเผาทุกสรรพสิ่ง แล้วก็ต้องตกใจสะดุ้งโหยง
“นี่เป็นวิชาที่มาจากอันหลินหรือ มันน่ากลัวเกินไปแล้วกระมัง!”
พลังเพลิงที่น่ากลัวทำให้พสุธาในรัศมีหลายลี้เริ่มละลาย แม้มังกรพันเนตรจะมีแสงศักดิ์สิทธิ์คุ้มกันก็ต้านทานพลังทำลายล้างนั่นไม่ได้ แสงศักดิ์สิทธิ์เริ่มแตกสลาย ร่างกายถูกเปลวไฟแผ ผดเผา ดวงตาเริ่มปริแตก…
ไม่นานเปลวไฟก็เริ่มสลายไป
บนพื้นไร้ร่องรอยของมังกรพันเนตรอีกต่อไป เห็นได้ชัดว่าถูกเปลวไฟที่น่ากลัวเขมือบจนสิ้นซากแล้ว
อันหลินคุกเข่ากับพื้นอย่างหมดแรง หน้าผากมีหยาดเหงื่อเม็ดเล็กๆ
ทะเลเพลิงทั้งสี่เป็นการกระตุ้นพลังสุดกำลังของเขา แทบจะสูบพลังปราณในกายจนหมดสิ้นแล้ว
“ยักษ์อันหลิน! ข้าสัมผัสได้ว่าพลังแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ของข้ากลับมาแล้ว!” ทีน่าบินมาหาอันหลินด้วยความตื่นเต้น โบกฝ่ามือเล็กๆ ที่ส่องแสงสีขาวของนาง
อันหลินได้ฟังก็โล่งอกไปเปลาะหนึ่ง จากนั้นก็มองอีกตำแหน่งหนึ่งด้วยสายตาที่เย็นเยือก “ถ้าอย่างนั้น…ตอนนี้ได้เวลาชิงคาถาเรียกสายฟ้าของข้ากลับมาแล้ว”
บัดนี้มังกรพันเนตรหมายเลขสามรู้สึกถึงความผิดปกติ จึงหยุดโจมตีหงโต้วแล้ว
หงโต้วนอนแผ่อยู่ในหลุมปางตาย เนื้อตัวมีของเหลวสีเลือดหลั่งริน ทว่าลาวาที่ร้อนระอุกลับไม่สามารถทำให้จิตใจที่เย็นเยียบของมันอบอุ่นได้
มังกรพันเนตรหมายเลขสามเบนสายตามองอันหลิน เสียงที่เปี่ยมด้วยความเกลียดชังดุจทุกข์ทรมานกระจายไปทั่วเวหา “ทำลายกายข้า ตายเสียเถอะ!”
แสงอัสนีสีแดงกะพริบแปลบปลาบ มังกรพันเนตรหมายเลขสามพุ่งเข้าประชิดอันหลินด้วยความเร็วที่น่ากลัวยิ่ง!
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม