ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 499
คลื่นสีทองกระจายไปทั่วทุกสารทิศ ปกคลุมมังกรพันเนตรหมายเลขสามในพริบตา
พลังกลุ่มนี้มังกรพันเนตรหมายเลขสามคุ้นเคยดีเหลือเกิน แต่มันพบว่าพลังนี้ไม่ค่อยเหมือนเดิมมากนัก เพราะริ้วคลื่นนั้นเป็นสีทอง
จากนั้นมันก็รู้สึกเหมือนตนสูญเสียอะไรบางอย่างไป…
ใบหน้าของมังกรพันเนตรหมายเลขสามฉายความหวาดกลัวเป็นครั้งแรก แผดร้องแล้วถอยกรูด!
อันหลินใช้วิชาช่วงชิงชิงเอาพลังแบ่งแยกทุกสรรพสิ่งของมังกรพันเนตรหมายเลขสามไป
เขาหยิบกระบี่พิชิตมารออกมาอีกครั้ง มุมปากยกขึ้นน้อยๆ “ถ้าอย่างนั้น…ตอนนี้ขอข้าดูหน่อยสิว่าถ้าตัดเจ้าเป็นสองท่อนแล้วจะกลายเป็นมังกรหมายเลขสี่สองตัวหรือไม่…”
จิตวิญญาณแห่งสายลมขั้นสอง ปีกวายุ!
หกกระบี่เทพสงคราม กระบี่สายลม!
ภายใต้การสนับสนุนของวิชาเพิ่มความเร็วสองขั้น ความเร็วของอันหลินก็พุ่งทะยาน เข้าใกล้มังกรพันเนตรหมายเลขสามที่กำลังหนีอย่างรวดเร็ว
“เจ้าวิปริตจะหนีไปไหน เอากระบี่ของเหล่าอันไปกิน!”
อันหลินชูกระบี่พิชิตมารขึ้นสูง แสงกระบี่โอบล้อมด้วยกระแสลมสีขาว ตวัดฟันมังกรพันเนตรหมายเลขสามดุจลำแสงสีขาวทะลวงตะวันด้วยอานุภาพที่แหลมคมยิ่งนัก
ฉัวะ
มังกรพันเนตรหมายเลขสามถูกกระบี่พิชิตมารตัดเป็นสองท่อน ร่างร่วงหล่นสู่พสุธาทันใด
ไม่มีเลือดแตกกระเด็นดุจแป้งก้อนใหญ่ถูกตัดเป็นสองก้อน
ก้อนเนื้อสีขาวสองก้อนขยับ พยายามลองแบ่งแยก แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถแบ่งอวัยวะใหม่ได้!
ดวงตาของมังกรพันเนตรเคลื่อนไหวตามอันหลิน แววตาเปี่ยมด้วยความหวาดกลัวและงุนงง
พลังช่วงชิงเป็นพลังดั้งเดิมที่มีอยู่แล้วของมัน พลังเช่นนี้ถูกช่วงชิงไปได้เมื่ออยู่ต่อหน้าชายหนุ่ม ซ้ำยังใช้ผสานกันได้อีกด้วย เขาเป็นตัวประหลาดอะไรกันแน่!
อันหลินเดินแสยะยิ้มไปหามังกรพันเนตร ไม่พูดพร่ำทำเพลงแต่อย่างใด ใช้เพลิงเทวะทั้งสี่คลุมมังกรพันเนตรบนพื้นแล้วแผดเผาอย่างบ้าคลั่งทันที
มังกรพันเนตรกรีดร้อง ดวงตาสีเลือดค่อยๆ ฉีกขาด ร่างกายก็สั่นระริกตามไปด้วย
เพลิงเทวะทั้งสี่หลั่งไหลไม่ขาดสายจนกระทั่งพลังสุดท้ายภายในร่างกายของอันหลินถูกสูบไปจนหมด ถึงได้หยุดเผา
ตอนนี้มังกรพันเนตรบนพื้นถูกเผาจนเป็นถ่านดำ ไม่มีโอกาสจะฟื้นคืนได้อีกแล้ว
คลื่นที่ไร้รูปร่างกระจายออกไปรอบทิศ อันหลินสัมผัสได้ว่าเหมือนตนจะใช้คาถาเรียกสายฟ้าได้อีกครั้งแล้ว ทว่าพลังแบ่งแยกที่ช่วงชิงมาจากมังกรพันเนตรกลับค่อยๆ ถดถอย เปลวไฟสีแดง ตรงหน้าอกของหงโต้วก็ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้งเพราะพลังหวนคืน พลังชีวิตที่ไม่พบกันเนิ่นนานอบอวลไปทั่วร่างกาย
ติ้ง
‘ยินดีด้วยภารกิจสำเร็จ ตอนนี้เริ่มทำการถ่ายเทวิชาจิตละโมบ’
ภาพดวงตาสีทองบนหน้าผากอันหลินก็เริ่มริบหรี่ สุดท้ายจมหายไปในผิวหนัง
เขาสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วลืมตาที่สุกใสขึ้น ใบหน้ามีความพออกพอใจ
วิชาบำเพ็ญจิตเต็มไปด้วยโปรแกรมโกงจริงๆ ด้วย วิชาจิตละโมบนี้คล้ายคลึงกับการช่วงชิงของมังกรพันเนตรมาก แผ่ออกไปในรัศมีร้อยเมตร ขอเพียงประสานสายตากับศัตรูแล้วปล่อยคลื่นโจมตี ศัตรูจะสามารถช่วงชิงพลังวิชาอันเฉพาะตัวของศัตรูได้ ระยะเวลาจำกัดสิบนาที สามารถจุพลังในคราวเดียวได้มากที่สุดสามชนิด
“เพลิง…เพลิงแห่งชีวิตของข้ากลับมาแล้วหรือ” หงโต้วที่อยู่ภายในหลุมขนาดใหญ่พึมพำ
มันตะเกียกตะกายขึ้นจากหลุมลึกแล้วเห็นร่างที่สวมชุดขาวพลิ้วไหวกำลังหันหลังให้ตน มือถือกระบี่สีดำ ร่างนั้นถูกแสงจางๆ ชั้นหนึ่งปกคลุม แลดูค่อนข้างสูงใหญ่น่ายำเกรง...
“ผู้…ผู้อาวุโส ท่านช่วยข้าไว้หรือ”
หงโต้วพูดด้วยดวงตาที่รื้นชื้น ใบหน้าเปี่ยมด้วยความตื่นตันและเคารพนับถือ
ร่างนั้นหันกลับมามองหงโต้ว นัยน์ตาสีดำกะพริบปริบๆ แล้วพลันพูดยิ้มๆ ว่า “ที่แท้ก็สหายหงโต้วนี่เอง ข้าช่วยเจ้าไว้เอง เจ้าจะขอบคุณข้าอย่างไร”
เมื่อหงโต้วเห็นคนคนนั้นก็ตะลึงอึ้งงันทันที
“คุณพระ! เจ้าเองหรือ!”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม