ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 73

เมื่อได้ยินคำถามของอันหลิน ใบหน้าของเถียนหลิงหลิงก็ฉายความลำบากใจ

“เป็นอะไรไป ไม่ได้เหรอ” อันหลินถามอย่างกังวลใจ

เถียนหลิงหลิงไม่ตอบ แต่พูดขึ้นมาว่า “อันที่จริง…ตงฟางเสวี่ยคนนี้ นายรู้จักอยู่แล้ว…”

“ฉันรู้จักงั้นเหรอ!” อันหลินได้ฟังก็ตกใจ

เถียนหลิงหลิงยิ้มอย่างมีเลศนัย “ตงฟางเสวี่ยก็คือเซียนหญิงจิ้งซินในกลุ่มนั่นแหละ!”

“เซียนหญิงจิ้งซิน…”

อันหลินได้ฟังก็เบิกตากว้าง เหตุการณ์ต่างๆ ผุดขึ้นในสมองของเขา

เซียนหญิงจิ้งซินปรากฎตัวครั้งแรกในกลุ่ม ตกใจกับความเร็วในการเลื่อนขั้นอันน่ากลัวของเขาจนเกิดความสงสัยในชีวิต จากนั้นก็อาเจียนเป็นเลือดเป็นลมหมดสติไป…

เซียนหญิงจิ้งซินปรากฎตัวครั้งที่สองในกลุ่ม เมื่อโผล่มาก็วิงวอนขอร้องเขา อยากเข้าร่วมภารกิจล้อมสังหารราชามารในครั้งนี้

แต่เพราะได้นักพรตกายแห่งมรรคขั้นสิบครบแล้ว เขาจึงปฏิเสธเธอไปอย่างสมเหตุสมผล…

“นี่มัน…” อันหลินมึนงง

ผ่านไปครู่ใหญ่กว่าเขาจะพูดออกมาว่า “เวรกรรมแท้ๆ…”

ตอนแรกมีความสัมพันธ์เป็นเพื่อนร่วมกลุ่มกัน เขาอาจจะได้ลายเซ็นก็ได้

แต่ว่า อันหลินกลับทำร้ายเธอโดยไม่ได้ตั้งใจครั้งแล้วครั้งเล่า ไปขอลายเซ็นเธอตอนนี้ เธอจะให้เหรอ

อาจจะตบหน้าแทนล่ะมั้ง…

สวรรค์เคยปราณีใครบ้าง!

อันหลินหน้าซีดเซียว นอนแอ้งแม้งอยู่บนเก้าอี้

เถียนหลิงหลิงเองก็สังเกตเห็นความสัมพันธ์นี้เช่นกัน ถึงได้ทำหน้าลำบากใจ ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี

“อันที่จริง…อยากได้ลายเซ็นก็ใช่ว่าจะไม่มีหนทาง เพียงแต่ว่าค่าตอบแทนสูงไปหน่อย…”

เถียนหลิงหลิงลังเลครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยปาก

“ค่าตอบแทนอะไร” อันหลินมีกำลังใจขึ้นมาเล็กน้อย หันมองใบหน้าลำบากใจของคนข้างกาย

“พี่ตงฟางติดหนี้บุญคุณฉัน แม้ว่าเธอจะไม่เคยให้ลายเซ็นเลย แต่ถ้าฉันไปขอร้องละก็ เธอน่าจะยอมตกลง เพียงแต่ว่า…นายเข้าใจดี…” เถียนหลิงหลิงลูบคาง ถอนหายใจเบาๆ “หนี้บุญคุณหมดง่าย…”

อันหลินคิดครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “หินวิญญาณยี่สิบก้อน!”

เถียนหลิงหลิงยังไม่ยอม “บอกตามตรง เรื่องนี้ไม่ได้ง่ายไปกว่ารวบรวมรูปของนักพรตหญิงห้าสิบใบเลย…”

อันหลินกำลังจะพูดว่า ‘หินวิญญาณหนึ่งร้อยก่อน’ เถียนหลิงหลิงก็ชิงพูดก่อนว่า “หินวิญญาณสามสิบก้อน! ฉันจะยอมช่วยนาย!”

อันหลินกะพริบตาปริบๆ “เอ่อ…ได้!”

เมื่อเห็นอันหลินรับปาก มุมปากจิ้มลิ้มของเถียนหลิงหลิงก็ยกขึ้นเล็กน้อย เผยความกระหยิ่มใจที่มองแทบไม่ออก

คนรวยแต่โงเขลาชัดๆ… แค่ลายเซ็น เราออกโรงด้วยตัวเอง พี่ตงฟางต้องเซ็นให้อยู่แล้ว ได้หินวิญญาณจากเขาเพิ่มอีกสามสิบก้อน สะใจจริงๆ!

เมื่อเห็นเถียนหลิงหลิงรับปาก มุมปากของอันหลินก็ยกขึ้นเล็กน้อย ใบหน้ามียิ้มแสยะที่มองออกได้ยาก

โลลิน้อยหลอกง่ายจริงๆ…แค่หินวิญญาณสามสิบก้อน ค่าตอบแทนของลายเซ็นคือหินวิญญาณแปดร้อยก้อน เราได้หินวิญญาณตั้งเจ็ดร้อยเจ็ดสิบก้อน สะใจจริงๆ!

สองคนที่มีเจตนาแอบแฝง ตอนนี้อารมณ์ดีไม่หยอก

เถียนหลิงหลิงเริ่มค้นหาเบาะแสของตงฟางเสวี่ย พบว่าเธอจัดคอนเสิร์ตที่เมืองหรงเฉิงคืนนี้

บังเอิญจริงๆ!

โอกาส สถานที่ คนมีครบหมดแล้ว!

ตอนนี้เวลากำลังพอดี คอนเสิร์ตก็เพิ่งเริ่มต้น

อันหลินกับเถียนหลิงหลิงเดินทางไปตอนนี้ ทันเวลาพอดี

ด้วยเหตุนี้ ทั้งคู่จึงเคลื่อนไหว มุ่งหน้าไปสถานที่จัดคอนเสิร์ตทันที

เถียนหลิงหลิงติดต่อตงฟางเสวี่ย แต่ดูเหมือนว่าเธอจะยุ่งอยู่ ไม่ตอบข้อความแต่อย่างใด

เถียนหลิงหลิงเห็นว่าวิธีนี้ไม่ได้ผล จึงต่อสายหาผู้จัดการของเทียนอวี๋กรุ๊ป ให้พวกเขาจัดการติดต่อให้เรียบร้อย เปิดไฟเขียวให้เข้าห้องแต่งตัวของตงฟางเสวี่ยโดยตรง

ลูกสาวของประธานเทียนอวี๋กรุ๊ปใช้ได้ดีจริงๆ ไม่ถึงสิบนาที ก็บอกกล่าวเจ้าหน้าที่ทั้งหมดในคอนเสิร์ตเรียบร้อยแล้ว

ไม่นาน ทั้งคู่ก็มาถึงสถานที่จัดคอนเสิร์ต

ตอนนี้แม้อันหลินจะอยู่นอกสถานที่จัดคอนเสิร์ต แต่สามารถมองเห็นแท่งไฟสีขาวนับหมื่นแท่ง กำลังโบกไปโบกมาเป็นจังหวะ ภายในฮอลล์คอนเสิร์ตเป็นดั่งหิมะทะเล ขาวสะอาดและงดงาม

หากให้เก้าอี้ตัวหนึ่งกับอันหลิน เขาคิดว่าตัวเองสามารถนั่งฟังอยู่นอกฮอลล์จนจบการแสดงได้!

แต่ทว่า ก็มีแฟนคลับจำนวนมากพกเก้าอี้เตี้ยมาด้วย นั่งอยู่นอกฮอลล์คอนเสิร์ต กำลังฟังเสียงเพลงอันงดงามอย่างเคลิบเคลิ้ม

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน