ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 75
ตอนที่ 75 ฉันจะร้องเพลง!
ภารกิจพิเศษ ตรวจสอบพบว่าโฮสต์อยู่ในฮอลล์คอนเสิร์ต จึงมอบหมายภารกิจดังต่อไปนี้
ขับร้องหนึ่งบทเพลงในคอนเสิร์ต ทำให้ผู้ชมแปดหมื่นคนชอบจากใจจริง
ภารกิจสำเร็จ รับวิชาบำเพ็ญตบะ วิชาญาณทิพย์
ภารกิจล้มเหลว ทำให้โฮสต์กลายเป็นผู้หญิง
ปล. ปฏิเสธภารกิจนี้ไม่ได้
อันหลิน “…”
เขาอยากจะทุบระบบบ้าๆ นี่เหลือเกิน
กลายเป็นเซียนหญิงอันหลินงั้นเหรอ
ให้เขาไปตายเสียยังจะดีกว่า!
บางครั้งระบบก็เงียบกริบ พอเปิดปากพูดก็เอาเขาถึงตาย ถูกเสี่ยวหงทำเสียนิสัยหรือไง
ร้องเพลงที่ทำให้ผู้ชมแปดหมื่นคนชอบจากใจจริงงั้นเหรอ
ให้ตายเถอะ ทั้งฮอลล์ก็แปดหมื่นที่นั่งแล้ว!
ต่อให้ตงฟางเสวี่ยโด่งดัง เต็มทุกที่นั่ง เขาก็ต้องร้องเพลงที่ชนะใจทุกคนได้เท่านั้น
ระดับความยากมันเหนือธรรมชาติแล้ว!
แม้ฝีมือการร้องของอันหลินจะพอใช้ได้ แต่มีสำนวนหนึ่งกล่าวว่าหากเคยเห็นทะเลย่อมไม่ชายตามองแม่น้ำ[1]…
ทักษะการร้องเพลงของตงฟางเสวี่ยทำให้ผู้ชมทั้งหมดหลงใหลเคลิบเคลิ้มแล้ว มีผลงานล้ำค่าของเธออยู่ก่อนแล้ว อันหลินอยากทำให้ผู้คนทั้งหมดชื่นชอบผ่านบทเพลงนั้น…
ละเมอเพ้อฝันชัดๆ!
รู้ไหมว่าทำไมนักร้องโด่งดังที่มาร่วมร้องเพลงในคอนเสิร์ตของเธอถึงมีน้อยมาก
เป็นเพราะหลังผู้ชมฟังเพลงของตงฟางเสวี่ยเสร็จ เมื่อฟังนักร้องคนอื่นร้องเพลง มักจะรู้สึกว่าแตกต่างราวฟ้ากับเหว จากนั้นก็พูดอย่างไม่พอใจว่า
“นักร้องคนนั้นน่ะเหรอ ร้องบ้าอะไรเนี่ย!”
เพื่อเป็นการปกป้องชื่อเสียงของตัวเอง นักร้องชื่อดังทั่วไปไม่มีใครกล้ามาร่วมร้องเพลงในคอนเสิร์ตของตงฟางเสวี่ย
แต่กลับเป็นนักร้องไร้ชื่อบางส่วน ยึดหลักการหมูตายไม่กลัวน้ำร้อนลวก[2] มักจะมาร้องเพลงในเวลาที่ตงฟางเสวี่ยพัก
แน่นอนว่าเป้าหมายของพวกเขาคือ เพื่อหาโอกาสปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชน คำวิจารณ์อะไรพวกนั้นไม่สำคัญแล้ว
กับนักร้องไร้ชื่อเหล่านี้ผู้ชมไม่มีข้อเรียกร้องอะไร ขอเพียงไม่ร้องผิดคีย์ก็พอแล้ว เห็นพวกเขาเป็นแค่เครื่องปรุงรสอย่างสิ้นเชิง
หากอันหลินออกไปร้องเพลงละก็ ผู้ชมจะวางตำแหน่งให้เขาเป็น ‘เครื่องปรุงรสก่อน’…
ภายใต้รัศมีกดดันจากตงฟางเสวี่ย…รัศมีเปราะบางของผู้ชม…
ร้องเพลงพิชิตใจผู้ชมทั้งฮอลล์ภายใต้การจู่โจมจากรัศมีทั้งสอง…
ตอนนี้เขาอยากพูดแค่ว่า
‘ไอ้ระบบเฮงซวย!
อยากให้ฉันเป็นเซียนหญิงอันหลินก็บอกมาตรงๆ สิ อ้อมค้อมแบบนี้ทำไม!’
อันหลินสิ้นหวังมาก แต่ก็จำต้องยอมรับความจริง
หยุดการรักษาแล้วรอแปลงร่างเงียบๆ งั้นเหรอ
ไม่!
แม้ความหวังจะริบหรี่มาก เขาก็จะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด!
อันหลินจะไม่ยอมตกเป็นทาส!
ระบบปลุกจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขา เขาจะขัดขืน! เขาจะต่อต้าน!
“เซียนหญิงจิ้งซิน ผมอยากร้องเพลงในคอนเสิร์ตของคุณ!”
อันหลินมองหญิงงามตรงหน้าแล้วโพล่งขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
“อะไรนะ!”
เถียนหลิงหลิงตะโกนลั่นทันที
อันหลินมาที่นี่เพื่อขอลายเซ็นไม่ใช่เหรอ ทำไมจู่ๆ ถึงจะร้องเพลงในคอนเสิร์ตของตงฟางเสวี่ยล่ะ!
ดวงตาคู่งามของตงฟางเสวี่ยก็มีประกายตกใจฉายวาบเช่นกัน แต่ครู่หนึ่งก็มีความแปลกใจเข้ามาแทนที่ “ได้สิ นายอยากขึ้นไปเมื่อไร ฉันจัดการให้”
อันหลินกระแอมไอ “อะแฮ่ม…ไม่รู้ว่าถ้วยรางวัลสิบนักร้องยอดเยี่ยมของโรงเรียนลำดับแปดเมืองซานเฉิง จะอวดได้หรือเปล่า…”
ตงฟางเสวี่ย “…”
เถียนหลิงหลิง “…”
ในใจของพวกเธอมีแค่ประโยคเดียวคือ ‘อวดกับผีอะไร!’
นี่เป็นเวทีคอนเสิร์ตของตงฟางเสวี่ยผู้ที่โด่งดังที่สุดในเอเชียเชียวนะ…
จะให้เอารางวัลสิบนักร้องยอดเยี่ยมของโรงเรียนไปอวดงั้นเหรอ
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม