ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 80
ตอนที่ 80 มาบำเพ็ญเซียนด้วยกันเถอะ!
“จะดูแลพ่องั้นเหรอ…”
อันหมิงชวนพลันใจกระตุกวูบ จ้องอันหลินอึ้งๆ
เพียงครู่เดียว เขาก็ได้สติ ส่ายหน้าเป็นพัลวัน
“ไม่ได้ บอกแล้วไงว่า พ่อไม่อยากให้ลูกหารายได้ด้วยการร้องเพลง ลูกไปเรียนมหาลัยให้จบก่อน”
อันหลินยืนกรานว่า “ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น ผมไม่มีความคิดจะหารายได้ด้วยการร้องเพลง ความหมายของผมคือ ตอนนี้ผมมีเงินแล้ว ดูแลพ่อได้แล้ว”
ขณะที่พูด อันหลินก็ล้วงบัตรธนาคารออกจากกระเป๋าพร้อมกับพูดว่า “ในบัตรใบนี้มีเงินสามร้อยห้าสิบล้านกว่าหยวน ใช้ได้ตามใจชอบ เราไม่ขาดเงิน!”
อันหมิงชวนตะลึงงันอีกครั้ง
เขามองบัตรธนาคารใบนั้นอยู่นาน กว่าจะพูดกระอึกกระอักว่า “หลินจื่อ เวลาแบบนี้อย่าล้อกันเล่นเลยนะ…”
อันหลินส่ายหน้าจริงจัง “ผมไม่ได้ล้อเล่น ถ้าพ่อไม่เชื่อละก็ เราไปตรวจสอบที่ตู้เอทีเอ็มตอนนี้เลย”
อันหมิงชวนมองอันหลินที่อยู่ตรงหน้า มองได้จากอากัปกิริยาของเขา เขาไม่ได้หลอกลวงแต่อย่างใด
ผ่านไปครู่หนึ่ง อันหมิงชวนก็พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า
“หลินจื่อ บอกมาตามตรง ไปเอาเงินมาจากไหน ถูกล็อตเตอรี่ หรือว่าได้มาเพราะเทคนิคการเล่นพนันอันน่าตะลึง”
อันหลินได้ฟังก็โมโห “อย่าพูดคำว่า ‘พนัน’ เรายังเป็นพ่อลูกกัน…”
อันหมิงชวนยิ้มเจื่อน แต่เขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมระยะเวลาไม่ถึงปี จะมีเงินสามร้อยล้านได้อย่างไร
แม้การร้องเพลงจะสร้างรายได้ แต่อันหลินเพิ่งเดบิวต์ไม่ใช่เหรอ ไปเอาเงินมาจากไหน
อันหลินรู้ว่าอันหมิงชวนสงสัย เขาจึงไม่ปิดบัง พูดตามความจริงว่า “พ่อ บอกพ่อตรงๆ เลยนะ ตอนนี้ผมกำลังบำเพ็ญเซียนอยู่! ของนอกกายแบบนี้ผมอยากได้เท่าไร ก็มีเท่านั้น”
อันหมิงชวนกะพริบตาปริบๆ “ลูกว่าไงนะ”
“ผมบอกว่า…ตอนนี้ผมกำลังบำเพ็ญเซียน เหมือนเซียนในหนังในละครนั่นแหละ เข้าใจหรือเปล่า”
อันหลินทวนอีกรอบ
“อ้อ เข้าใจแล้ว!” อันหมิงชวนทำหน้ากระจ่างแจ้ง “ลูกหมายถึงว่ากำลังถ่ายหนัง แสดงเป็นเซียนที่บำเพ็ญเซียนใช่ไหม”
อันหลิน “…”
เขารู้ว่าหากไม่แสดงอภินิหาร พ่อเขาไม่มีทางเชื่อแน่
“พ่อ ดูผมแสดงนะ!”
อันหมิงชวนได้ยินดังนั้นก็จดจ้องอันหลิน
อันหลินประสานอิน บะหมี่หม่าล่าในถ้วยเคลื่อนไหวชั่วขณะราวกับถูกดึง
ต่อมา บะหมี่ก็ลอยขึ้นมาประหนึ่งปลาที่มีชีวิต จากนั้นลอยเข้าไปในปากของเขา
บะหมี่กับน้ำซุปถูกส่งเข้าปากของเขาอย่างต่อเนื่อง ส่วนเขา ทำหน้าที่แค่ขยับปากเคี้ยวเท่านั้น…
อันหมิงชวนตะลึงพรึงเพริด อ้าปากค้าง เสมือนเห็นผี
เขาไม่คิดเลยว่า การกินบะหมี่จะมีวิธีแบบนี้อีกด้วย!
หลังกินบะหมี่ระยะไกลแล้ว อันหลินก็ส่งยิ้มให้อันหมิงชวน “เป็นไงบ้าง”
“สุดยอดเลย นี่มันมายากลแบบไหนกัน!”
อันหมิงชวนชมไม่ขาดปาก เขาไม่เคยเห็นมายากลในระยะประชิดที่สมจริงขนาดนี้มาก่อนเลย
อันหลินกระตุกมุมปาก จู่ๆ มือเขาก็มีสายฟ้ากะพริบแปลบปลาบ สายฟ้าเส้นหนึ่งส่งเสียงดังครืนครั่น
อันหมิงชวนเห็นกระแสไฟที่รายล้อมปลายนิ้วอันหลิน ก็ชะงักงันอยู่กับที่
ต่อมา กระแสไฟก็พุ่งไปที่โต๊ะ
เปรี้ยง!
โต๊ะถูกสายฟ้าฟาดจนไหม้เกรียม
อันหมิงชวนยื่นมือแตะโต๊ะ โต๊ะล้มครืนลงพื้นประหนึ่งเม็ดทรายสีดำ
บะหมี่สองถ้วยเริ่มร่วงลงพื้น แต่ถ้วยแตกกระจายที่จินตนาการไว้ไม่เกิดขึ้น กลับลอยอยู่กลางอากาศอย่างน่าพิศวง
อันหลินโบกมือ
บะหมี่สองถ้วยก็ลอยไปวางอยู่บนโต๊ะในห้องครัว
จากนั้น อันหลินก็ดีดนิ้ว
ใบมีดลมก็พุ่งออกจากมือ ตัดทีวีเป็นสองส่วนทันที
…
พลังวิเศษถูกอันหลินใช้อย่างต่อเนื่อง ไม่หวาดไม่ไหว
โลกทัศน์ของอันหมิงชวนได้รับการกระทบกระเทือนอย่างแสนสาหัส ความคิดที่หยั่งรากลึก เริ่มพังครืนแล้ว
เขาเชื่อแล้ว เขาเชื่อแล้วจริงๆ ว่าลูกชายของตัวเองเป็นเซียนแล้ว!
อันหลินแทบจะใช้พลังวิเศษพังห้องพักชั่วคราวนี่แล้ว จะไม่ให้เขาเชื่อได้อย่างไร!
อันหลินเห็นว่าในที่สุดพ่อก็ยอมรับความจริงที่เขาเป็นนักพรตได้แล้ว จึงถอนหายใจอย่างโล่งอก
เมื่อครู่เขามีความคิดจะใช้หมัดสะเทือนขุนเขา ทำลายห้องพักชั่วคราวนี่จริงๆ
ต่อมา อันหลินก็เริ่มบอกเล่าประสบการณ์ของเขา
เจอกับเซียนได้อย่างไร ประสบการณ์การเรียนในสำนักความร่วมมือบำเพ็ญเซียนของสรวงสวรรค์ รวมถึงเรื่องที่ลงมาทำภารกิจที่แดนมนุษย์ บอกพ่อของตัวเองอย่างหมดเปลือก
อันหมิงชวนไม่คิดเลยว่าลูกชายของตัวเอง จะพบเจอเรื่องราวมากมายปานนี้ ในระยะเวลาสั้นๆ ไม่ถึงปี ตอนนี้เขาอุทานไม่หยุด
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม