บทที่ 1115 ศึกตัดสินเปิดฉากขึ้นแล้ว!
“เจ้าแดนต้องห้าม…อันธการ…”
ซูฉีกัดฟันเอ่ย ไม่แปลกเลยที่ก่อนหน้านี้จะไม่เห็นเงาร่างเจ้าแดนต้องห้ามอันธการ ที่แท้ก็ซ่อนตัวอยู่บนหัวอนธการสิ้นแสง
หานเจวี๋ยไม่สนใจซูฉีอีก
มหามรรคอัมพรโจวซ่งถอนหายใจเอ่ยไปว่า “ทนไปเถอะ หนีไม่รอดหรอก”
ซูฉีไม่ได้นึกสงสัยในคำพูดเขาเลย มหามรรคอัมพรโจวซ่งมีชื่อเสียงก้องฟ้าบุพกาลแต่ก็ยังมีบทลงเอยที่น่าอนาถเช่นนี้ เพียงพอจะแสดงให้เห็นแล้วว่าเจ้าแดนต้องห้ามอันธการแข็งแกร่งมากเพียงใด
หลังอนธการสิ้นแสงพบว่าซูฉีหายไป มันคำรามอย่างไม่สบอารมณ์ทันที
เหยื่อที่หาพบได้ยากหายตัวไป เป็นใครก็ต้องหงุดหงิดทั้งนั้น
หานเจวี๋ยทอดสายตามองออกไปไกลๆ
เขามองเห็นหานฮวง สื่อหยวนหงเหมิง หวงจุนเทียนและเก้ามหาฟ้าบุพกาลกำลังหารือกันว่าจะจัดการตนอย่างไรดี
รอจนพวกเขามาจัดการหานเจวี๋ย หานเจวี๋ยก็จะกระตุ้นให้เกิดมหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่ขึ้น
มหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่ครานี้อาจจะดำเนินไปหลายร้อยล้านปี หรือถึงขั้นที่นานยิ่งกว่านั้น
ไม่นานนัก อนธการและฟ้าบุพกาลประกาศร่วมมือกัน ขณะเดียวกันก็ประกาศว่าเจ้าแดนต้องห้ามอันธการน่ากลัวมากเพียงใด เป็นภัยคุกคามต่อฟ้าบุพกาลมากขนาดไหน
สาวกลัทธิอันธการออกเข่นฆ่าสรรพสิ่งไปทั่วสารทิศ ยิ่งทำให้สรรพสัตว์ตัดสินใจขึ้นมาแล้วว่าจะจัดการเจ้าแดนต้องห้ามอันธการ
ห้าพันปีต่อมา อนธการและฟ้าบุพกาลระดมพลอริยะมหามรรคทั้งหมดมาชุมนุมกันในห้วงอวกาศแห่งหนึ่ง ตั้งด่านขวางทางไปของอนธการสิ้นแสงอยู่ที่นี่
หานฮวง สื่อหยวนหงเหมิง หวงจุนเทียน เก้ามหาฟ้าบุพกาล ผู้แข็งแกร่งเหนือชั้นทั้งหมดสิบสองคนยืนเรียงแถวกัน แต่ละคนแกร่งกล้าทรงพลัง กินกันไม่ลงเลย สั่นสะเทือนห้วงอวกาศอันมืดมิด
จ้าวซวงเฉวียนเอ่ยขึ้นว่า “เดิมทีมหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่จะเป็นการต่อสู้ระหว่างอนธการและฟ้าบุพกาล แต่เจ้าแดนต้องห้ามอันธการผู้นั้นกลับหาญกล้ามาท้าทายฟ้าบุพกาลและอนธการ ต้องการทำลายมหาเคราะห์มรรคายิ่งใหญ่ น่าชังโดยแท้ ถึงแม้เจ้าแดนต้องห้ามอันธการจะแข็งแกร่ง แต่หากพวกเราร่วมมือกันจะต้องทำลายล้างเขาได้แน่!”
คนที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นผู้ทรงพลัง ดังนั้นพวกเขาไม่จำเป็นต้องเอ่ยเรื่องศีลธรรมที่มีไว้หลอกลวงสรรพสิ่งเหล่านั้นอีก
หานฮวงเอ่ยต่อว่า “เหล่าอนธการเอ๋ย เจ้าแดนต้องห้ามอันธการจำเป็นต้องตาย มิเช่นนั้นหากยุคแห่งอันธการมาเยือน ไม่ว่าจะเป็นฟ้าบุพกาลหรือว่าอนธการ ล้วนไม่อาจดำรงอยู่ต่อไปได้ นี่คือศึกตัดสิน ไม่มีโอกาสที่สองแล้ว พ่ายแพ้มีเพียงความตาย พวกเจ้าทั้งหมดล้วนต้องทุ่มเทอย่างสุดกำลัง หากอยากหลบหนี พวกเจ้านึกจริงๆ น่ะหรือว่าเจ้าแดนต้องห้ามอันธการจะปล่อยให้พวกเจ้ารอดไปได้”
“นึกถึงสาวกอันธการเหล่านั้นเถิด เป็นผู้ใดกันเล่า ล้วนเป็นคนไร้ห่วงพะวงหรือไม่ก็เป็นผู้กำหนดชะตาเคราะห์ตัวตนที่อยู่นอกเหนือไปจากมหามรรค แต่ดวงชะตาของพวกเราเชื่อมโยงกับฟ้าบุพกาล หากว่าฟ้าบุพกาลและอนธการล่มสลายไปก่อนที่ยุคสมัยไร้สิ้นสุดมาถึง พวกเราล้วนต้องตายกันหมด!”
หานฮวงและจ้าวซวงเฉวียนเริ่มเอ่ยกระตุ้นขวัญกำลังใจ นี่เป็นความเข้าขาในฐานะผู้ที่มีศัตรูร่วมกัน เหล่าผู้ทรงพลังในที่นี้วางใจอย่างสมบูรณ์แล้ว พวกเขานึกกลัวอยู่ว่าหานฮวงและจ้าวซวงเฉวียนจะไม่ได้จับมือเป็นพันธมิตรกันด้วยใจจริง ไม่อยากต้องมาคอยระแวงกันเองในช่วงที่ต่อสู้กับอนธการสิ้นแสง
รอจนพวกเขาปราศรัยจบ สิบสองขุนพลที่นำด้วยหานฮวงและจ้าวซวงเฉวียนก็นำกองทัพมุ่งหน้าไป ยอดมหามรรคและอริยะมหามรรครีบตามหลังไปติดๆ แต่ละคนนำสมบัติวิเศษออกมา จิตใจตึงเครียด
สี่ผู้ทรงพลังครึ่งก้าวสู่ผู้สร้างโผล่มาจากทิศทางที่ต่างกันไป พวกเขาคือร่างแยกของเจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาล มหาเทวาพ้นนิวรณ์ มหาเทวาผลาญนภาไร้สิ้นสูญและจอมเทวาวินาศลับเลือนพิสุทธิ์
พวกเขาไม่ได้พูดอันใดมาก เข้าร่วมขบวนของพวกหานฮวงทันที ทุกคนต่างมองไปในทิศทางเดียวกัน
เมื่อทอดสายตามองทะลุจักรวาลนับไม่ถ้วนไป พวกเขามองเห็นเงาร่างของอนธการสิ้นแสงแล้ว กำลังมุ่งหน้ามาอย่างเชื่องช้า เซื่องซึมหาวนอน พ่นไอโลหิตที่ทำให้คนสะอิดสะเอียนออกมา ก่อตัวเป็นหมอกคาวคลุ้งบดบังจักรวาล
บรรยากาศน่าหวาดผวาเข้าครอบงำกองทัพอนธการและฟ้าบุพกาล
วงแสงดวงแล้วดวงเล่าปรากฏขึ้นรอบขบวนทัพ เงาร่างใหญ่มโหฬารมากมายกระโจนออกมาจากด้านใน
เหล่าดวงจิตมหามรรคอย่างเทพมหาทัณฑ์ เทวีตราวินัยและพวกนักพรตเต๋าเสินเผาปรากฏตัวขึ้น ในบรรดานั้นรวมไปถึงกลุ่มเทวทัณฑ์ด้วย มีจำนวนมากมายหลายร้อยคน
บรรพชนเทพปฐมกาลก็มาเช่นกัน เขาจ้องมองเทพมหาทัณฑ์ด้วยแววตาเย็นชา แฝงเจตนาสังหารเลือนราง
หานทั่ว อี๋เทียนและพวกชื่อฝาห้าเทวทัณฑ์รุ่นบุกเบิกก็มาเช่นกัน
ทว่าพวกเขาไม่ได้เข้าร่วมขบวนทัพของสำนักซ่อนเร้น แต่ไปเข้าขบวนฟ้าบุพกาล
หง่าง…
เสียงระฆังดังก้องแว่วเข้ามา แสงเจิดจ้าขับไล่ความมืดมิด เรือนร่างสะโอดสะองที่ใหญ่โตมโหฬารพอๆ กับอนธการสิ้นแสงปรากฏตัวขึ้น มีเงาร่างเล็กจ้อยมากมายรายล้อมรอบกายนาง เนืองแน่นเรียงราย ราวกับหมู่ดวงดารา
จักรพรรดิแห่งวังจักรพรรดิมหาโชค!
หานหลิงนำกองทหารจักรพรรดิมุ่งหน้ามา หานเย่ หานเหยาและหานป้าเสินที่อยู่ด้านหลังก็นำกองทัพอริยะมหามรรคทั้งหมดของวังจักรพรรดิมหาโชคมาด้วยแช่นกัน
ไม่มีผู้ใดตระหนกตกใจ ผู้ทรงพลังทั้งหมดล้วนยอมรับทุกอย่างที่เกิดโดยปริยาย มีกองกำลังทุกหัวระแหงมุ่งหน้ามาเข้าร่วม ขวัญกำลังใจของพวกเขาเพิ่มสูงไร้ขีดจำกัด
กองกำลังจากขั้วอำนาจต่างๆ อย่างราชันฟ้าบุพกาลอุดรทิศ เผ่ามนุษย์มรรคาสวรรค์ เจ้าหุบเหวสุดเขตประจิม กองกำลังจากผลาญนภา พ้นนิวรณ์เป็นต้นค่อยๆ มาถึง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...