บทที่ 143 เจ็ดร้อยปี ยอดสมบัติไท่อี่!
ในระหว่างทางที่ลงเขา สวินฉางอันตัวแข็งทื่อ ย่างก้าวดูไม่เป็นธรรมชาติเป็นอย่างมาก
อีกาทองสองตัวเกาะอยู่บนไหล่เขา เขาก็รู้สึกหวาดกลัวจริงๆ
หากเจ้าสองตัวนี้มีตัวใดตัวหนึ่งจุดเปลวเพลิงสุริยะแท้ออกมาโดยไม่ตั้งใจล่ะก็ เขาคงหายไปในพริบตา
ขณะที่เดินผ่านตรงไหล่เขา หยางเทียนตงที่กำลังฝึกบำเพ็ญอยู่ก็เอ่ยถามด้วยความสงสัย “ศิษย์น้อง เจ้าจะไปที่ใด”
“อาจารย์กล่าวว่าตรงตีนเขามีอัจฉริยะที่สามารถบ่มเพาะได้ ให้ข้าไปพาขึ้นมา” สวินฉางอันตอบตามความเป็นจริง
หยางเทียนตงได้ยินก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
‘รับศิษย์อีกแล้วหรือ
ไม่ได้! ครั้งนี้ ข้าก็อยากรับศิษย์!’
คุณสมบัติของมู่หรงฉี่กับฟางเหลียงทำให้หยางเทียนตงจ้องตาเป็นมัน เขาก็อยากได้ศิษย์เช่นนั้นบ้าง
“ข้าไปดูกับเจ้าก็แล้วกัน”
“อืม”
สวินฉางอันไม่ได้โง่ เขาคาดเดาความคิดของหยางเทียนตงออก แต่ไม่ได้ใส่ใจแต่อย่างใด
กล่าวตามตรง เขาไม่อยากรับศิษย์แล้วจริงๆ
เขารู้สึกว่าตนเองเป็นแค่โครงเปล่าๆ ศิษย์ของตนเองก็ได้อาจารย์เป็นผู้สอน
เห็นได้ชัดว่าศิษย์เคารพอาจารย์ของเขามากกว่า
หากวันใดวันหนึ่ง หานเจวี๋ยให้ฟางเหลียงและมู่หรงฉี่สังหารเขา เขาเชื่อว่าเจ้าเด็กหน้าเหม็นสองคนนั้นจะไม่ลังเลอย่างแน่นอน
ศิษย์พี่ศิษย์น้องทั้งสองต่างก็กันคิดไปคนละแบบจนกระทั่งมาถึงตีนเขา
สวินฉางอันเปิดค่ายกลแล้วเรียกราชามังกรสามหัวเข้ามา ศิษย์คนอื่นๆ ต่างพากันมองราชามังกรสามหัวด้วยแววตาอิจฉาริษยา
ราชามังกรสามหัวมองเห็นอีกาเพลิงสองตัวบนไหล่สวินฉางอันก็ใจเต้นระส่ำ
อีกาทองทั้งสองจ้องมองเขาไม่วางตา แววตาเต็มไปด้วยเจตนาอันเป็นปฏิปักษ์
‘นี่คือนกอะไรกัน คิดไม่ถึงว่าจะทำให้ข้ารู้สึกหวาดกลัวได้…’
ราชามังกรสามหัวรู้สึกถึงคลื่นที่โหมซัดสาดอยู่ภายในใจอย่างบ้าคลั่ง
ในโลกมนุษย์นี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบเจอกับสิ่งมีชีวิตที่ทำให้รู้สึกหวาดผวาจนถึงเส้นเลือด
ที่สำคัญคือหยางเทียนตงและสวินฉางอันอ่อนแอถึงเพียงนี้ แล้วพวกเขาไปได้อีกาเพลิงลึกลับสองตัวนี้มาได้อย่างไร
“ขอถามผู้อาวุโสทั้งสอง ท่านใดคือผู้อาวุโสสังหารเทพหรือ” ราชามังกรสามหัวเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง
สวินฉางอันตอบด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก “ผู้อาวุโสสังหารเทพเป็นอาจารย์ของพวกเรา เจ้ายังไม่มีคุณสมบัติที่จะได้พบเขา”
หยางเทียนตงเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้ม “ผู้เยาว์อย่างเจ้าไม่ต้องรีบร้อนไป อาจารย์ให้พวกเราพาเจ้าขึ้นไป จะต้องเห็นความสำคัญของเจ้าแล้ว”
ท่าทีของทั้งสองแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด ทำให้ราชามังกรสามหัวรู้สึกฉงนเป็นอย่างมาก
ราชามังกรสามหัวได้แต่เก็บความฉงนไว้ และตามทั้งสองขึ้นไปบนเขา
อีกาทองสองตัวจ้องมองเขาอยู่ตลอดเวลา ทำให้เขารู้สึกอึดอัดมาก
ไม่นานเท่าไร
พวกเขาก็มาถึงบนยอดเขา ราชามังกรสามหัวมองเห็นต้นฝูซังก็พลันตกใจเป็นอย่างมาก
นี่ต้องเป็นสิ่งที่เขาต้องการหาอย่างแน่นอน!
ราชามังกรสามหัวระงับอาการตื่นเต้นไว้
เขาสังเกตเห็นว่าบนต้นฝูซังยังมีไก่ดำอยู่ตัวหนึ่ง ที่ใต้ต้นก็ยังมีสุนัขสีขาวอยู่อีกตัว
‘ทั้งหมดนี้ก็คือสัตว์เลี้ยงปีศาจของผู้อาวุโสสังหารเทพหรือ’
“ตั้งแต่วันนี้ไป เจ้าฝึกบำเพ็ญอยู่ใต้ต้นฝูซังก่อน ส่วนจะได้กราบอาจารย์หรือไม่นั้น ก็ดูการแสดงออกของเจ้าแล้ว”
สวินฉางอันทิ้งคำพูดนี้ไว้แล้วก็เดินไปที่ริมหน้าผา เขาเหม่อมองไปทางขอบฟ้า ภาพเงาด้านหลังดูตกอับราวกับสุนัขตัวหนึ่ง
ในช่วงหลายปีนี้ เขามักจะนึกถึงเชี่ยนเอ๋อร์ ทำให้เขาไม่อาจจดจ่ออยู่กับการฝึกบำเพ็ญได้
เคราะห์ที่พุทธาเทพสร้างขึ้นมา ไม่ใช่สิ่งที่หัวใจมนุษย์ธรรมดาจะสามารถต้านทานได้!
ราชามังกรสามหัวเดินไปนั่งลงที่หน้าต้นฝูซัง อีกาทองน้อยทั้งสองขึ้นไปบนต้นไม้อีกครั้ง และยังคงจ้องเขานิ่งไม่วางตา
หยางเทียนตงนั่งลงที่ด้านข้างและพูดคุยกับเขา
ในฐานะที่เป็นผู้อาวุโส หยางเทียนตงเริ่มเล่าประสบการณ์ของตนเองในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ เขาอยากให้ราชามังกรสามหัวเลื่อมใสในตัวเขา
แม้ราชามังกรสามหัวจะรู้สึกไม่ชอบใจ แต่ก็ต้องอดทนไว้
เขายิ่งฟังก็ยิ่งรู้สึกเหยียดหยาม
‘ราชาปีศาจเตี่ยนซู่?
เจ้าขี้ขลาดทางตอนเหนือของต้าเยี่ยนน่ะหรือ’
ราชามังกรสามหัวกำลังเคลื่อนไหวที่จะก่อการร้าย เขาอยากครอบครองต้นฝูซัง แต่ไม่รู้ตบะที่ชัดเจนของผู้อาวุโสสังหารเทพผู้นั้น จึงทำให้เขาลังเลเป็นอย่างมาก
สติสัมปชัญญะบอกเขาว่า การที่สามารถเลี้ยงอีกาเพลิงลึกลับสองตัวนั้นได้ ผู้อาวุโสสังหารเทพผู้นี้จะต้องแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก
‘รออีกหน่อย!’
ราชามังกรสามหัวแอบทอดถอนใจ
……
หลายปีผ่านไป
ภายในถ้ำเทวาฟ้าประทาน มีอักขระสามตัวปรากฏขึ้นตรงหน้าหานเจวี๋ย
[ตรวจสอบพบว่าท่านมีอายุเจ็ดร้อยปี ชีวิตก้าวไปข้างหน้าอีกหนึ่งก้าว ท่านมีตัวเลือกดังต่อไปนี้]
[หนึ่ง รีบออกจากด่านฝึกบำเพ็ญ พุ่งถลันสู่ชื่อเสียงอันดับหนึ่งในใต้หล้า จะได้รับสมบัติวิญญาณหนึ่งชิ้น]
[สอง ฝึกบำเพ็ญต่อไป อยู่เหนือกว่าระดับมหายานในเร็ววัน จะได้รับหินวิญญาณมรรคาสวรรค์หนึ่งก้อน]
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...