ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 209

บทที่ 209 เซียนลึกล้ำวัฏจักรระยะปลาย ปราบปรามมหาจักรพรรดิ

“วิสัยทัศน์ของมนุษย์ก็แค่นี้ รู้จักแต่แม่ทัพสวรรค์ทหารสวรรค์ ในแดนเซียนไม่ใช่ว่าวังสวรรค์เป็นใหญ่!”

นักพรตเฒ่าส่ายหน้ากล่าวด้วยรอยยิ้ม คำพูดเต็มไปด้วยความดูถูก

โจวฝานได้ยินก็พลันสั่นสะท้าน กัดฟันกล่าวว่า “ท่านเป็นใครกันแน่”

นักพรตเฒ่ายิ้มเอ่ย “ข้าเป็นแค่ผู้อาวุโสในสำนักหนึ่งเท่านั้น”

“สำนักของพวกท่านเก่งกาจกว่าวังสวรรค์หรือ”

“พวกเราคือสำนักใต้อาณัติของวังสวรรค์”

โจวฝานเกือบจะด่าเปิงแล้ว

‘เช่นนั้นเจ้ายังโม้อะไรอีก”

นักพรตเฒ่าแค่นเสียงขึ้นจมูก “ตั้งใจฝึกฝนไป อย่าคิดอะไรเยอะ!”

โจวฝานได้แต่ข่มอารมณ์โกรธไว้ ไม่คิดอะไรมากอีก

……

หลังจากเคราะห์รักของสวินฉางอันถูกขจัดไปแล้ว เขาก็เริ่มตั้งใจฝึกบำเพ็ญ พรสวรรค์ถูกกระตุ้นอย่างสมบูรณ์

สามารถทำให้สำนักพุทธเอาใจใส่เช่นนี้ได้ โสมวิญญาณบรรพกาลย่อมไม่ธรรมดาอยู่แล้ว ตบะของเขาพุ่งพรวดอย่างรวดเร็ว พูดได้ว่าก้าวหน้าพันลี้ในหนึ่งวัน

แน่นอนว่าผู้ที่มีพรสวรรค์แข็งแกร่งที่สุดใต้ความดูแลของหานเจวี๋ยก็ยังคงเป็นหลงเฮ่า รองลงมาคือฉู่ซื่อเหรินและมู่หรงฉี่

ฉู่ซื่อเหรินยังคงต่อต้านการฝึกบำเพ็ญ มักจะใจลอยอยู่บ่อยๆ

ทว่าพรสวรรค์ของมู่หรงฉี่กลับแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ดูท่าทางเทพสงครามวังเทพก็ใกล้จะฟื้นตื่นแล้ว

หลังจากหานเจวี๋ยถ่ายทอดดรรชนีกระบี่โลกาสวรรค์ทลายภพให้หลงเฮ่า เจ้าเด็กนี่ก็ฝึกจนชำนาญอย่างรวดเร็ว

พรสวรรค์เช่นนี้ช่างเหลือเกินจริงๆ

หานเจวี๋ยเข้าสู่สภาวะบำเพ็ญตบะอีกครั้ง

กาลเวลาล่วงเลยผ่าน สิงหงเสวียน ฉางเยวี่ยเอ๋อร์ และเซียนซีเสวียนมักจะไปหาประสบการณ์ด้านนอก ตบะของพวกนางเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ประกอบกับมีหุ่นเชิดสวรรค์อยู่กับตัว สำหรับพวกนางแล้วโลกมนุษย์ใบนี้จึงราวกับสวนบุปผาหลังบ้าน จะไม่เผชิญกับอันตรายใดๆ

ระดับเซียนลึกล้ำวัฏจักรระยะปลายทะลวงยากกว่าที่หานเจวี๋ยจินตนาการไว้มาก

ผ่านไปสี่สิบปีเต็ม หานเจวี๋ยถึงจะทำสำเร็จในที่สุด

ระดับเซียนลึกล้ำวัฏจักรระยะปลาย!

พลังเวทของหานเจวี๋ยเพิ่มขึ้นพรวดพราด!

เมื่อต่อสู้กับตี้ไท่ไป๋อีกครั้ง ใช้เวลาแค่หนึ่งก้านธูปก็ได้ชัยแล้ว

ส่วนจอมพลเสินเผิง หานเจวี๋ยสามารถสังหารเขาได้ในที่สุด

พอรับมือเสียงหลงฝัว เวลาที่หานเจวี๋ยใช้ในการโจมตีสังหารก็ลดน้อยลงมาก

ถึงแม้หานเจวี๋ยจะมุมานะฝึกบำเพ็ญ แต่พลังการต่อสู้ก็ยกระดับไม่หยุด

สามคนนี้กลายเป็นเป้าหมายต่อสู้ของหานเจวี๋ย การประมือกับพวกเขาทำให้หานเจวี๋ยได้รับประสบการณ์ไว้ต่อต้านพุทธาเทพไม่น้อย

จุดที่แตกต่างจากผู้บำเพ็ญในโลกมนุษย์คือ ของวิเศษของบรรดาเทพเซียนมีอยู่มากมาย ในโลกมนุษย์วิชาเวทและพลังวิเศษมีอานุภาพมากกว่าอาวุธเวท แต่ในแดนเซียน บางครั้งของวิเศษก็แข็งแกร่งกว่าพลังวิเศษมาก

ดังเช่นเสียงหลงฝัว ไม้เท้าพุทธะของเขาน่ากลัวมาก หานเจวี๋ยรู้สึกว่าแค่ทุบไม้เท้าทีเดียวก็ทำให้โลกเมฆาแดงกลายเป็นเถ้าธุลีได้ไม่ยาก

หลังจากจำลองการทดสอบเสร็จแล้ว หานเจวี๋ยนำหนังสือแห่งความโชคร้ายออกมาสาปแช่งศัตรู

ในขณะเดียวกันเขาก็เริ่มตรวจดูจดหมายเหมือนที่ผ่านมา

[ซูฉีศิษย์ของท่านแพร่กระจายความโชคร้าย หมู่เกาะเซียนมังกรเผชิญกับภัยพิบัติทางทะเลที่พบเจอได้ยากในรอบหมื่นปี]

[จี้เซียนเสินสหายของท่านหยั่งรู้พลังวิเศษ พลังมรรคเพิ่มพูน]

[พุทธาเทพฟ้าพิโรธศัตรูคู่อาฆาตของท่านเผชิญกับการโจมตีจากยอดแม่ทัพเทพสหายของท่าน ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[เสียงหลงฝัวศัตรูคู่อาฆาตของท่านเผชิญกับการโจมตีจากยอดแม่ทัพเทพสหายของท่าน ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[ยอดแม่ทัพเทพสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากพุทธาเทพ] x18

[ยอดแม่ทัพเทพสหายของท่านได้รับบาดเจ็บสาหัส ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย โชคดีมีผู้ทรงพลังช่วยเหลือ]

[หวงจี๋เฮ่าสหายของท่านสำเร็จมรรคขึ้นสู่สวรรค์]

[สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นสัตว์เลี้ยงเทพของท่านไปจากโลกมนุษย์]

[ถูหลิงเอ๋อร์ศิษย์ของท่านปลุกพลังวิเศษมหาเวท]

……

ความประทับใจที่หานเจวี๋ยมีให้ยอดแม่ทัพเทพเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

สมกับเป็นมืออันธพาลอันดับหนึ่งของวังสวรรค์จริงๆ!

แม้แต่พุทธาเทพฟ้าพิโรธกับเสียงหลงฝัวยังกล้าเล่นงาน ดูท่าทางยอดแม่ทัพเทพก็เป็นพวกใช้อำนาจบาตรใหญ่ในบรรดาจักรพรรดิเซียนเช่นกัน

จักรพรรดิสวรรค์ก็ยอมทุกอย่าง เพื่อเขาแล้วถึงกับกล้าล่วงเกินสำนักพุทธ

หานเจวี๋ยครุ่นคิดดู คาดว่าจักรพรรดิสวรรค์ก็คงคับอกคับใจอยู่แล้ว และได้ระบายอารมณ์พอดี

วังสวรรค์ที่ทรงอำนาจเช่นนี้ เขารักเสียจริงๆ

การเข้าร่วมกลุ่มอิทธิพลใหญ่ ไม่ใช่เพื่อแสวงหาการปกป้องหรอกหรือ?

หานเจวี๋ยอิ่มอกอิ่มใจ