ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 265

บทที่ 265 หลี่เสวียนเอ้า หลี่เต้าคง

“เจ้าสุนัขเหม็นตัวนี้กลับมาด้วยเหตุใดกัน”

หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น กล่าวน้ำเสียงฮึดฮัด ในวาจาเต็มไปด้วยความรังเกียจ

ศิษย์คนอื่นๆ ล้วนมีที่มาของตนเอง มีเพียงสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นเท่านั้นที่หานเจวี๋ยได้มาจากในระบบ

อันที่จริงหานเจวี๋ยสนใจสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นมาก แต่จนใจที่เจ้าหมอนี่เหลงระเริงเกินไป

ออกไปแต่ละครั้งล้วนโดนตี เมื่อโดนตีก็ยังไม่ยอมกลับมา

“ดวงตาของมันถูกควักไปแล้ว…” อู้เต้าเจี้ยนกล่าวอย่างระมัดระวัง

ได้ยินเช่นนี้ หานเจวี๋ยก็ขมวดคิ้ว

เขารีบปล่อยพลังจิตกวาดออกไปด้านนอกทันที ตอนนี้สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นกำลังถูกคนในสำนักซ่อนเร้นล้อมรอบ

มันหมอบอยู่บนพื้น ลมหายใจรวยริน ผอมเหลือแต่กระดูก ไม่มีท่าทีหยิ่งยโสเหมือนเมื่อก่อนเลย ดูเศร้าสลดเป็นอย่างมาก

ไก่คุกรัตติกาลโกรธมาก

“เจ้าสุนัขเหม็น ใครกันที่ทรมานเจ้าจนมีสภาพเช่นนี้” ไก่คุกรัตติกาลก่นด่า

แม้จะด่า แต่เห็นได้ชัดว่ามันเป็นห่วงสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นมาก

อย่างไรเสียมันก็คนที่ฟักสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นออกมา นั่นก็เท่ากับว่าเป็นลูกของมันด้วย

สุนัขสวรรค์ทอดถอนใจกล่าว “อย่าถามเลย…ข้าจะไม่ออกไปอีกแล้ว…”

คนอื่นๆ พากันขมวดคิ้ว

หลงเฮ่าถามเสียงขรึม “เป็นผู้ใด บอกข้ามา ข้าจะไปแก้แค้นให้เจ้า!”

เขามักจะพูดอยู่ตลอดว่าจะปกป้องสำนักซ่อนเร้น โตมาถึงเพียงนี้ นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เห็นสหายในสำนักมีสภาพน่าสังเวชเช่นนี้

“ช่างเถอะ…ไม่ต้องแล้วจริงๆ…” สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นส่ายหน้า เห็นได้ชัดว่าตกใจจนกลัวมาก

คนกลุ่มนั้นสงสัยเป็นอย่างมาก ที่แท้แล้วสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นไปเจออะไรมากันแน่ เหตุใดถึงได้หวาดกลัวเช่นนี้

ก่อนหน้านี้สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นก็มีท่าทางวางมาดหยิ่งยโสเป็นที่สุด

สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นกวาดสายตามองดูรอบๆ คราหนึ่ง พลันถามขึ้นว่า “หยางเทียนตงเล่า ออกไปฝึกประสบการณ์อีกแล้วหรือ”

คนกลุ่มนั้นยกมือ บ่งบอกว่าตนเองก็ไม่รู้

“หยางเทียนตงไปเกิดใหม่หลายร้อยปีแล้ว”

น้ำเสียงของหานเจวี๋ยพลันดังเข้ามา

ผู้คนทั้งหมดนิ่งอึ้งไปทันที

หยางเทียนตงตายแล้วหรือ

พวกเขาตกใจกันหมด ก่อนหน้านี้หานเจวี๋ยก็ไม่เคยพูดถึงมาก่อน

มิน่าเล่าเขาถึงไม่ได้กลับมา

“สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นเข้ามา ส่วนคนอื่นๆ ฝึกบำเพ็ญต่อ” เสียงของหานเจวี๋ยลอยเข้ามาอีกครั้ง

จากนั้นอู้เต้าเจี้ยนก็เดินออกมาจากถ้ำเทวา

สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นไม่สบายใจเป็นอย่างมาก แต่ยังคงเดินไปถ้ำเทวาฟ้าประทานอย่างระมัดระวัง

แม้จะไม่มีดวงตาแล้ว แต่พลังจิตของมันยังอยู่

หลังจากที่สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นเข้าไปในถ้ำเทวาแล้ว คนอื่นๆ ก็อารมณ์เดือดพล่านด้วยความโมโห

สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นถูกควักลูกตาทั้งสองข้าง หยางเทียนตงแตกดับ!

ข้างนอกก็อันตรายเช่นนี้เชียวหรือ

……

ภายในถ้ำเทวาฟ้าประทาน

สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นหมอบอยู่ตรงหน้าหานเจวี๋ย มันไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา ลำตัวสั่นสะท้าน

หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว เขาจับได้ว่าในเบ้าตาของสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นมีพลังลึกลับบางอย่าง ที่ทำให้สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นไม่อาจที่จะงอกดวงตาคู่ใหม่ขึ้นมาได้

“ใครเป็นคนทำร้ายเจ้า”

หานเจวี๋ยเอ่ยถาม หากสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นไม่ได้ยุแหย่ฝ่ายตรงข้าม เช่นนั้นหานเจวี๋ยก็ต้องรักษาความยุติธรรม

สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นลังเล กังวลใจว่าจะสร้างปัญหาให้กับหานเจวี๋ย

หานเจวี๋ยถาม “อีกฝ่ายเป็นจักรพรรดิเซียน เจ้าก็กลัวว่าข้าสู้ไม่ได้หรือ”

ก่อนหน้านี้เห็นได้ชัดว่าสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นถูกผู้ทรงพลังจับตัวไป เช่นนั้นก็แสดงว่าอีกฝ่ายเป็นจักรพรรดิเซียน!

สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นเงยหน้าขึ้นในทันที มันตกตะลึงไม่หยุด

‘นายท่านรู้จักจักรพรรดิเซียนได้อย่างไร’

ในสายตาของสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้น แม้หานเจวี๋ยจะเก่งกาจ แต่ก็อยู่ในโลกมนุษย์มาโดยตลอด ไม่มีทางรู้จักระดับเซียน

ตั้งแต่ถูกจับไปแดนเซียน สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นถึงรู้ว่าโลกมนุษย์เล็กจ้อยเพียงใด

นี่ก็คือเหตุผลที่มันไม่กล้าบอกว่าใครเป็นผู้ลงมือ

อีกฝ่ายแข็งแกร่งเกินไป

แข็งแกร่งเสียจนมันไม่กล้าอาฆาตแค้น

หานเจวี๋ยแค่นเสียงเย็นออกมา เมื่อมือขวาโบกขึ้น ก็ดึงพลังในเบ้าตาสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นออก และบดขยี้มันจนแหลกสลาย

[หลี่เสวียนเอ้าเกิดความเกลียดชังในตัวท่าน ระดับความเกลียดชังในขณะนี้คือ 1 ดาว]

หลี่เสวียนเอ้า?

หานเจวี๋ยรีบตรวจสอบค่าความสัมพันธ์ด้วยความประหลาดใจ