บทที่ 317 จักรพรรดิเซียนวัฏจักรปรากฏกาย การกลับมาของผานซิน
นี่ไม่ใช่งานชุมนุมของผู้มีพรสวรรค์หรอกหรือ
อันตรายเกินไปแล้ว!
เมื่อถึงเวลาบรรดาขาใหญ่จะให้ศิษย์ที่อยู่ในสังกัดของตนออกมาประลองกันเพื่อเพิ่มอรรถรสหรือไม่
หานเจวี๋ยต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์โดยแสร้งทำเป็นโดนตบหน้าหรือแกล้งทำตัวเป็นหมูหลอกกินเสือหรือไม่
ไม่ได้
ไปไม่ได้!
หานเจวี๋ยกลั่นกรองถ้อยคำ ก่อนกล่าวว่า “ฝ่าบาท อันที่จริงตอนนี้ข้าก็ไม่ขาดสิ่งใดเลย เก็บที่นั่งนี้ไว้ให้หลงเฮ่าเถิด”
จักรพรรดิสวรรค์เอ่ยว่า “เฮ่าเอ๋อร์ได้รับโอกาสวาสนานี้แล้ว เขาติดตามรองเจ้านิกายฉ่านฝึกบำเพ็ญ อยู่ที่ชั้นฟ้าที่สามสิบสาม เจ้าคิดว่าตัวเจ้าไม่ขาดสิ่งใด แต่เจ้าขาดไปจริงๆ สิ่งที่เจ้าขาดนั้นก็คือความตระหนักรู้ต่อมหามรรค ภายในร่างของเจ้ามีมหามรรคเวียนว่ายตายเกิดอยู่ ทว่าเจ้ากลับจัดการมันไม่ได้เลยจริงๆ มหามรรคเวียนว่ายตายเกิดในร่างเจ้าไม่ได้แข็งแกร่งขึ้นเลย เจ้าไม่อาจควบคุมมันได้อย่างสมบูรณ์”
หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว พูดไม่ออกจริงๆ
จักรพรรดิสวรรค์เอ่ยต่อไปว่า “ยามนี้เจ้าเป็นเพียงระดับจักรพรรดิ ยังไม่เข้าใจหรอก หลังจากบรรลุระดับเทพแล้วก็จะไม่ได้บำเพ็ญเพียงพลังวิญญาณฟ้าดินอีกต่อไป แต่เป็นการฝึกบำเพ็ญมหามรรค มหามรรคมิใช่สิ่งที่ซ่อนตัวอยู่ในถ้ำก็จะสามารถรู้แจ้งได้ มหามรรคอยู่เหนือกว่ามรรคาสวรรค์ มหามรรคเวียนว่ายตายเกิดในร่างเจ้าหากว่ากันตามจริงแล้ว ไม่นับเป็นมหามรรคที่แท้จริง เป็นเพียงขั้นตอนวิวัฒนาการอย่างหนึ่ง การไปสดับฟัง ณ ชั้นฟ้าที่สามสิบสาม เป็นการจับแนวทางตระหนักมหามรรค ภายหน้าค่อยกลับมาพากเพียรฝึกบำเพ็ญ”
เขานิ่งไปครู่หนึ่ง เอ่ยอย่างลุ่มลึกมีเลศนัย “ตัวเราในยามนี้ยังสามารถพาเจ้าไปได้ แต่หากเราปราชัยในมหาเคราะห์ ครั้งหน้าต่อให้เจ้าอยากไป ก็จะมีตัวเจ้าเพียงลำพัง ยามนั้นจะอันตรายยิ่งกว่าเดิม”
น้ำเสียงนี้…
เหตุใดถึงให้ความรู้สึกว่ากำลังเอ่ยสั่งเสียอยู่กัน
หานเจวี๋ยเอ่ยถามว่า “ข้าแบ่งร่างแยกไปได้หรือไม่”
“เหลวไหล เช่นนั้นเป็นการดูหมิ่นผู้ทรงพลัง! ผู้ทรงพลังที่นอกชั้นฟ้าที่สามสิบสามล้วนเป็นการดำรงอยู่อมตะที่เราจำเป็นต้องให้เกียรติ เจ้าต้องไป เมื่อเจ้าไปแล้วจะเข้าใจถึงความปรารถนาดีของเราเอง!” คำพูดของจักรพรรดิสวรรค์คือไม่อนุญาตให้ปฏิเสธ
หานเจวี๋ยเผยรอยยิ้มขมขื่นออกมา
เขากล่าวว่า “เช่นนั้นโปรดอย่าให้ข้าไปประลองกับศิษย์ของผู้อื่น และโปรดอย่าเปิดเผยพรสวรรค์ของข้า”
นี่คือขีดจำกัดของเขา หากจักรพรรดิสวรรค์ไม่ยินยอม เช่นนั้นถึงตีเขาให้ตายเขาก็ไม่ไป
“เจ้าคิดอะไรอยู่ ประลองหรือ สถานที่อันเงียบสงบของผู้ทรงพลัง ผู้เยาว์อย่างเจ้าไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะพูดด้วยซ้ำ!” จักรพรรดิสวรรค์เอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์
เขารู้สึกว่าหานเจวี๋ยเพี้ยนไปเสียแล้ว
มักจะจินตนาการถึงสถานการณ์ที่ไม่สมเหตุสมผลต่างๆ เสมอ
หานเจวี๋ยกล่าวอย่างจนปัญญาว่า “ก็ได้ ต้องไปเมื่อใด พบกันที่ไหนพ่ะย่ะค่ะ”
จักรพรรดิสวรรค์ตอบพร้อมรอยยิ้ม “ยังมีเวลาอีกหลายสิบปี เมื่อถึงเวลาเราจะมาเข้าฝันเจ้าเพื่อบอกสถานที่นัดพบ เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวล การสดับฟังเช่นนี้ในอดีตเคยมีมาก่อน แต่ผู้ที่บังอาจอาศัยโอกาสนี้ล้างแค้นด้วยเหตุส่วนตัว ล้วนไม่มีจุดจบที่ดี”
หานเจวี๋ยฝืนพยักหน้ารับ
การเข้าฝันก็ปิดฉากลงเช่นนี้
หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น สีหน้าซับซ้อน
‘จะไม่เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ ใช่หรือไม่’
เขาพลันนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เอ่ยถามในใจว่า ‘ข้าไปสดับฟังมรรคครานี้ จะพบพานอันตรายถึงชีวิตหรือไม่’
หากมีอันตรายแม้เพียงน้อย เช่นนั้นก็ไม่ไปแล้ว!
แม้ต้องล่วงเกินจักรพรรดิสวรรค์ ก็ไม่มีทางไปแน่
[จำเป็นต้องหักอายุขัยนึ่งแสนปี จะดำเนินการต่อหรือไม่]
แค่หนึ่งแสนปีเองหรือ
ดำเนินการต่อ!
หานเจวี๋ยตัดสินใจอย่างใจกว้างนัก
หลังจากนั้น อักขระแถวหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าเขา
[ไม่พบพานอันตรายถึงชีวิต]
หานเจวี๋ยถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก จากนั้นกดเลือกตกลงเข้าร่วมสดับฟังมรรคอย่างเงียบเชียบ ได้รับชิ้นส่วนมหามรรคหนึ่งชิ้น
‘แต่ก็ต้องระวังไว้หน่อย ไม่อาจเชื่อระบบไปเสียทุกอย่าง’
หานเจวี๋ยคิดเงียบๆ
หากสิ่งที่จักรพรรดิสวรรค์พูดเป็นความจริง เช่นนั้นก็สมควรไปจริงๆ สิ่งนี้เกี่ยวพันถึงการบำเพ็ญในระดับเทพ
หานเจวี๋ยไม่คิดต่อให้มากความ ฝึกบำเพ็ญต่อไป รอคอยให้จักรสวรรค์มาเข้าฝันอีกครั้ง
….
เวลาสิบปีผ่านไป
หานเจวี๋ยหยิบหนังสือแห่งความโชคร้ายออกมา เริ่มทำภารกิจประจำวัน ในขณะเดียวกันก็ตรวจดูจดหมายไปด้วย
[หลี่เต้าคงสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังแห่งวังเทพ] x45
[หลงเฮ่าศิษย์ของท่านตระหนักรู้มหามรรค พลังมรรคเพิ่มพูน]
[ฟางเหลียงศิษย์หลานของท่านพลัดหลงเข้าสู่แดนต้องห้ามลึกลับ ปิดบังตัวตนจากกลไกสวรรค์]
[ตี้ไท่ไป๋สหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากจักรพรรดิสวรรค์สหายของท่าน ตัวตายมรรคผลสลาย]
[ซูฉีศิษย์ของท่านพลังมรรคทะลวงระดับ ได้รับปฏิกิริยาจากมรรคาสวรรค์ คุณสมบัติเทพยกระดับ]
[หวงจุนเทียนสหายของท่านได้รับการชี้แนะจากผู้ทรงพลังแห่งนิกายเจี๋ย พลังมรรคเพิ่มพูน]
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...