บทที่ 339 พลิกหยินกลับหยาง บุกแดนชำระบาปเก้าขุม
เนื่องจากแม่น้ำปรโลกรวบรวมวิญญาณร้ายจากแดนชำระบาปเก้าขุมเอาไว้นับไม่ถ้วน หานเจวี๋ยจึงจำเป็นต้องตรวจสอบหายอดฝีมือสุดแข็งแกร่งปีละครั้ง หลีกเลี่ยงการปรากฏตัวขึ้นของผู้ทรงพลังที่น่าหวาดหวั่น
เจ็ดปีผ่านไป
หานเจวี๋ยตรวจหายอดฝีมือในละแวกนี้ตามที่ทำเป็นประจำ จู่ๆ ก็สะดุ้งโหยง
[จู่ถู: ไม่ทราบตบะ ประมุขวังเทพ]
คนผู้นี้มาได้อย่างไร
หานเจวี๋ยรู้สึกวิตกกังวล
นี่คือสุดยอดผู้แข็งแกร่งของมหาเคราะห์ในตอนนี้!
คนที่เปิดประตูแดนชำระบาปเก้าขุมก่อนหน้านี้ก็คือคนผู้นี้
คนผู้นี้ให้วิญญาณร้ายนับไม่ถ้วนหลบซ่อนอยู่ในแม่น้ำปรโลก หรือคิดจะทำการใหญ่อันใด?
การปรากฏตัวของจู่ถูทำให้หานเจวี๋ยไม่กล้าฝึกบำเพ็ญต่อ เพราะหวาดกลัวว่าจะถูกพบเห็นเข้า
ห่างออกไปหนึ่งล้านลี้ เหนือแม่น้ำปรโลก เงาดำร่างหนึ่งลอยอยู่กลางอากาศ
เป็นจู่ถูนั่นเอง
จู่ถูกวาดตามองรอบด้าน พึมพำกับตัวเอง “ไม่มีจริงๆ ร่างแยกที่มาก่อนหน้านี้ก็หาไม่พบ นึกว่าเป็นเพราะตบะของร่างแยกไม่เพียงพอ ตอนนี้เห็นทีว่ากลไกสวรรค์จะคำนวณพลาดไปเสียแล้ว”
ครุ่นคิดอยู่แวบหนึ่ง เขาก็เข้าไปดักซุ่มอยู่ในแม่น้ำปรโลก
อีกหลายปีให้หลัง ทุกครั้งที่หานเจวี๋ยตรวจสอบ ก็ล้วนตรวจพบจู่ถูอยู่ร่ำไป
คนผู้นี้มาอยู่ใกล้ๆ ไม่ยอมขยับไปไหนเลย!
โชคดีที่เกาะสำนักซ่อนเร้นสามารถปิดกั้นพลังจิตระดับครึ่งอริยะได้ ต่อให้จู่ถูแข็งแกร่งแค่ไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่สูงกว่าระดับครึ่งอริยะ มิเช่นนั้นจะเข้าสู่เคราะห์ไปไย
ชั่วพริบตาเดียว เวลาผ่านไปสิบสี่ปีเต็ม ในที่สุดจู่ถูก็เคลื่อนไหว
“เหล่าวิญญาณร้ายแห่งแดนชำระบาปเก้าขุมเอ๋ย พวกเจ้าต่างพ่ายแพ้ปราชัยในมหาเคราะห์ไร้ขอบเขต ข้ารู้ว่าพวกเจ้าไม่ยอมรับ ไม่ว่าจะเพื่อมหาเคราะห์ เพื่อพลังมรรค เพื่อสำนักสังกัดหรือเพื่อเผ่าพันธุ์ พวกเจ้าก็ไม่มีทางพลิกกลับมาผงาดได้อีกแล้ว หากอยากพลิกสถานการณ์ ก็ทำได้เพียงเข่นฆ่าสังหารฝ่ามหาเคราะห์ไร้ขอบเขตเพื่อกลับไป! ”
“ข้าเองก็เคยพ่ายแพ้ในมหาเคราะห์ไร้ขอบเขตเช่นกัน ข้าไม่พอใจ ข้าต้องการโค่นล้มมรรคาสวรรค์ ข้าต้องการทำให้ตัวตนที่กล่าวอ้างว่าตนคือนายเหนือหัวแห่งสรรพสิ่งเหล่านั้นได้รู้ว่า สิ่งมีชีวิตหลังกำเนิดฟ้าอย่างพวกเรามิใช่ตัวเบี้ย!”
“ใช้แม่น้ำปรโลกต่างบันได พวกเจ้าจงบุกทะลวงโลกหยินหยางไปพร้อมข้า ขึ้นไปเข่นฆ่าบนเก้าชั้นฟ้า ช่วงชิงโอกาสอยู่รอดของพวกเรา!”
น้ำเสียงของจู่ถูเปี่ยมไปด้วยพลังปลุกเร้าจิตใจ หานเจวี๋ยได้ฟังก็รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาเช่นกัน
เขาสัมผัสถึงไอชั่วร้ายนอกเกาะสำนักซ่อนเร้นที่เพิ่มพูนขึ้น พุ่งสูงสู่ฟากฟ้า
ชาวสำนักซ่อนเร้นก็ตื่นตระหนกเช่นกัน แต่พวกเขาไม่กล้าเปิดปากพูดเพราะกลัวจะถูกตัวตนอันน่าหวาดหวั่นด้านนอกพบตัวเข้า
ตูม!
เกิดเสียงดังสะท้านฟ้าสะเทือนดินกระหึ่มก้อง หานเจวี๋ยรับรู้ได้ถึงไอชั่วร้ายนับไม่ถ้วนที่พุ่งออกมาจากแม่น้ำปรโลก
นั่นคือวิญญาณร้ายที่ออกมาจากแดนชำระบาปเก้าขุมทีละตนๆ พวกเขาทั้งหลายล้วนเหาะขึ้นสู่ท้องนภาเหนือยมโลก โดยมีจู่ถูนำอยู่ด้านหน้าสุด
หานเจวี๋ยเงยหน้ามอง ประกายแสงเจิดจ้าสาดส่องไปทั่วยมโลก ยมโลกที่อยู่ท่ามกลางความมืดมิดมาโดยตลอดสว่างไสวขึ้นมา ราวกับเป็นตอนกลางวัน
พลังพิสดารอย่างหนึ่งพลันเข้ารุกราน หานเจวี๋ยรู้สึกวิงเวียนขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ เขามีตบะระดับจักรพรรดิเซียนยังเป็นเช่นนี้ ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงเหล่าศิษย์สำนักซ่อนเร้นเลย
บรรดาศิษย์ที่อยู่ต่ำกว่าระดับเซียนทองไท่อี่ลงไปทรุดลงไปนั่งกองอยู่บนพื้นทันที จอมปีศาจคุกรัตติกาล จินกังนู่และต้วนหงเฉินเองก็รู้สึกตื่นตระหนกอย่างยิ่ง ต่างคนต่างไม่กล้าหายใจแรง
ยมโลกกำลังพลิกกลับด้าน!
หานเจวี๋ยรู้สึกตกใจ นี่จู่ถูคิดจะทำอะไร
หากอยากพาวิญญาณพยาบาทจากแดนชำระบาปเก้าขุมไปแดนเซียน เหตุใดต้องเคลื่อนไหวใหญ่โตเช่นนี้
ราวกับต้องการพลิกสลับแดนหยินหยางของทั้งสองโลก…
ช้าก่อน!
พลิกสลับ…
หานเจวี๋ยนึกถึงตำนานนั้นขึ้นมา พลันรู้สึกหวั่นวิตกยิ่งกว่าเดิม
เหตุผลที่เขามายมโลก ก็เพราะอยากออกห่างจากสมรภูมิรบแดนเซียน แต่ถ้าหากยมโลกกลายเป็นแดนเซียน…
เขาไม่กล้าคิดให้ละเอียดไปมากกว่านั้น เขาใช้พลังเวทครอบคลุมเกาะสำนักซ่อนเร้นไว้ เตรียมหลบหนีได้ทุกเมื่อ
“เฮอะ!”
เสียงหัวเราะหยันอันอึมครึมแว่วขึ้นมา
เสียงของจู่ถูดังตามขึ้นมา “มหาเคราะห์เริ่มขึ้นแล้ว เจ้ายังคิดจะขัดขวางอีกหรือ อย่าได้ลืมเลือนกฎที่บรรพชนเต๋ากำหนดไว้!”
“หยินหยางมิอาจพลิกผัน นอกเหนือไปจากนี้ พรตผู้ต่ำต้อยจะไม่ยุ่งเด็ดขาด!”
จู่ถูไม่ได้โต้ตอบอีก เพียงทำให้พลังลึกลับที่ทำให้ทุกคนรู้สึกวิงเวียนหายไป
หานเจวี๋ยหรี่ตามอง เขาเห็นขอบฟ้าของยมโลกแตกกะเทาะเป็นโพรงใหญ่ ด้านในสว่างจ้าจนตาพร่า ราวกับดวงตะวัน วิญญาณอาฆาตนับไม่ถ้วนกรูกันพุ่งออกไป จู่ถูลอยตัวรออยู่บริเวณด้านใต้ของปากทางออก
หานเจวี๋ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ดูเหมือนสองภพหยินหยางจะไม่พลิกสลับแล้ว
ช่างมีพลังมหาศาลจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...