ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 344

บทที่ 344 คิดสังหารอริยะ สำนักเต๋าเกื้อหนุน

ห้าสิบปีผ่านไปในชั่วพริบตา

เซียนซีเสวียนกลับจากโลกเขย่าพิภพแล้ว หลังจากหาประสบการณ์อยู่แดนมนุษย์ ดูเหมือนนางจะตระหนักรู้บางสิ่งได้ รีบปิดด่านบำเพ็ญอย่างอดใจรอต่อไปไม่ไหว

ละครคั่นฉากเล็กๆ นี้ไม่ขัดต่อการบำเพ็ญหานเจวี๋ย

ตบะของหานเจวี๋ยเพิ่มพูนขึ้นมาก เข้าใกล้ระดับจักรพรรดิเซียนเก้าวัฏขึ้นเรื่อยๆ แล้ว

ตอนนี้สมองเขาเต็มไปด้วยจักรพรรดิเซียนเก้าวัฏ อัตราความถี่ในการตรวจดูจดหมายก็ลดน้อยลงมาก

ช่วงวิกฤตของมหาเคราะห์อาจกำลังมาเยือนก็เป็นได้ เขาจำเป็นต้องมีพลังสำหรับปกป้องตัวเอง

ต้าหลัวในแดนเซียนมีน้อยนิดยิ่งนัก เมื่อบรรลุถึงระดับเทพ ขอเพียงไม่วิ่งพล่านไปทั่ว ก็ตายได้ยากยิ่งนัก

แน่นอน ต่อให้รีบร้อนแค่ไหน หานเจวี๋ยก็ไม่ลืมภารกิจสาปแช่งหนึ่งครั้งทุกสิบปี

ภารกิจนี้ได้หยั่งรากฝังลึกไปเสียแล้ว และเพื่อให้การฝึกบำเพ็ญเป็นไปอย่างราบรื่นมั่นคง จะลืมไม่ได้เด็ดขาด

วันนี้ มีคลื่นพลังจิตของเจียงอี้แผ่ออกมาจากป้ายอีกาทองอีกครั้ง

หานเจวี๋ยคร้านจะสนใจ

เสียเวลาเปล่า

หากผู้อื่นวิ่งพล่านไปทั่วจนนำไปสู่ความตาย เทพเซียนระดับต้าหลัวก็ช่วยเหลือไม่ได้!

เขาบำเพ็ญต่อไป

มรรคจิตกล้าแกร่งดุจหินผา

….

ผ่านพ้นไปอีกสิบปี

หานเจวี๋ยสาปแช่งศัตรูพลางตรวจดูจดหมายไปด้วย

เขาอยากรู้ว่าเหล่าสหายงัดลูกไม้อันใดออกมาอีกบ้าง

[เจียงอี้สหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลัง คุณสมบัติกายเสื่อมสูญ วิญญาณถูกสะกด]

[เต้าจื้อจุนสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากเผ่ามังกรแท้] x231110

[หลี่เต้าคงสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังเผ่ามังกรแท้]

[จักรพรรดิสวรรค์สหายของท่านเผชิญกับคำสาปแช่งลึกลับ]

[หลงเฮ่าศิษย์ของท่านถูกจักรพรรดิสวรรค์สหายของท่านสะกดไว้]

[หวงจี๋เฮ่าสหายของท่านได้รับสมบัติลึกลับแห่งนิกายเจี๋ย ดวงชะตาเพิ่มพูน]

[ซูฉีศิษย์ของท่านได้รับมหามรรคโชคร้าย]

[โจวฝานสหายของท่านได้รับการชี้ทางเบิกปัญญาจากผู้ทรงพลัง พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

[หลี่เต้าคงสหายของท่านกลายเป็นผู้ฝ่าเคราะห์]

….

วิ่งพล่านไปทั่วจริงๆ!

หานเจวี๋ยอดไม่ได้ที่จะด่าทอเจียงอี้อยู่ในใจ ไอ้คนไม่ได้ความ อยู่สงบๆ หน่อยไม่เป็นหรือ

เป็นถึงบุตรสวรรค์อันดับหนึ่งแห่งเผ่าเทพอีกาทอง ตอนนี้ใกล้จะกลายเป็นคนพเนจรไปแล้ว!

บุตรแห่งสวรรค์ต่อให้ยอดเยี่ยมแค่ไหนก็อดที่จะวิ่งพล่านไปทั่วไม่ได้!

หานเจวี๋ยสังเกตเห็นว่าวังสวรรค์เผชิญกับการโจมตีจากเผ่ามังกรแท้

นี่มันเรื่องอะไรกัน

จักรพรรดิสวรรค์ก็มาจากเผ่ามังกรแท้ ถูกคนบ้านเดียวกันทำร้ายอย่างนั้นหรือ?

หรือว่าจะเกิดเรื่องกับวังสวรรค์

หลงเฮ่าถูกจักรพรรดิสวรรค์สะกด น่าจะทำเพื่อจัดการเฮ่าเทียน

เจ้าหนุ่มซูฉีมีฝีมืออยู่บ้าง ดูเหมือนจะอยากพลิกสถานการณ์ กลับมาครั้งหน้าต้องทำนายดูสักหน่อย ดูว่าปล่อยให้เขาเข้ามาได้หรือไม่ จะถูกเขาทำให้ซวยจนตายไม่ได้

หานเจวี๋ยคิดอย่างเงียบๆ

เมื่อเห็นสถานการณ์ของโจวฝาน เขาก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยแขวะขึ้นมา

นี่คือพระเอกสินะ

บรรยายได้ด้วยศัพท์จากนิยายแฟนตาซีสี่คำ

น่าสะพรึงโคตร!

ยังมีหลี่เต้าคงอีกคน ในที่สุดเจ้าก็กลายเป็นผู้ฝ่าเคราะห์ ข้าใกล้จะทนมองต่อไปไม่ไหวแล้ว!

หานเจวี๋ยไล่อ่านลงไป รับรู้ได้อย่างชัดเจนว่าแดนเซียนปั่นป่วนขึ้นเรื่อยๆ!

ดูเหมือนกำลังจะมีสงครามใหญ่อุบัติขึ้น!

หนึ่งเดือนต่อมา

หานเจวี๋ยหยิบป้ายคำสั่งมรรคาสวรรค์ขึ้นมาติดต่อหาจักรพรรดิสวรรค์

กระแสจิตเชื่อมต่อกันอย่างรวดเร็ว

“ฝ่าบาท ช่วงนี้สบายดีไหมพ่ะย่ะค่ะ”

“ย่ำแย่”

น้ำเสียงจักรพรรดิสวรรค์เต็มไปด้วยความอ่อนล้า

เป็นครั้งแรกที่หานเจวี๋ยได้ยินน้ำเสียงเช่นนี้จากเขา หัวใจเขาเต้นแรงเล็กน้อย

จักรพรรดิสวรรค์ถอนหายใจพลางบอกเล่า “ระยะนี้ไม่ทราบว่าเป็นผู้ใดที่แพร่ข่าวออกไป บอกว่าเจ้าแดนต้องห้ามอันธการเกี่ยวข้องกับวังสวรรค์ ที่สำคัญคือลัทธิอันธการและเผ่าบรรพกาลที่ศรัทธาในตัวเจ้าแดนต้องห้ามอันธการพากันออกมาประกาศว่าจะร่วมเป็นร่วมตายไปกับวังสวรรค์ วังสวรรค์เผชิญกับการปิดล้อมโจมตีจากกลุ่มอิทธิพลที่มีความแค้นกับเจ้าแดนต้องห้ามอันธการ จตุรทวารของวังสวรรค์อยู่ท่ามกลางสงครามอันปั่นป่วน เราก็ไม่รู้ว่าจะยื้อได้อีกนานแค่ไหน โชคดีที่เจ้าไม่ได้กลับมา”

หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว

แม่เอ็งสิ!

ใครมันอ้างชื่อผู้เฒ่ามาหันดาบใส่คนของผู้เฒ่ากัน

หานเจวี๋ยรู้สึกโมโหขึ้นมาแล้ว เตรียมพร้อมสู้ตาย

หานเจวี๋ยแทบหลุดปากตะโกนด่าออกไป

กวาดล้างสรรพสิ่งอีกแล้วหรือ!

พวกเจ้าประสาทหรือไรกัน

แย่งชิงโชคชะตาก็แย่งไปสิ ไยต้องกวาดล้างผู้อื่นด้วย

จู่ถูผู้นี้ธาตุไฟเข้าแทรกจนเข้ารีตมารหรืออย่างไร ถึงได้โหดเหี้ยมเช่นนี้

ขณะที่หานเจวี๋ยคิดจะรอฟังคำตอบจากอริยบุคคล ฉากทุกอย่างที่อยู่เบื้องหน้าก็พลันพังทลายลง

เมื่อกลับสู่ถ้ำเทวาฟ้าประทาน หานเจวี๋ยก็รู้สึกสับสนว้าวุ่น

ช่วยช่วยเหลือสรรพสิ่ง หรือคิดหาทางช่วยวังสวรรค์ก่อนดี

เฮ้อ!

ข้าเป็นเพียงผู้พากเพียรบำเพ็ญเท่านั้น ไม่คิดเข้าสู่เคราะห์ แล้วเหตุใดต้องเผชิญหน้ากับการตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่เช่นนี้อยู่เสมอเล่า

บรรพชนเต๋า เพื่อปกป้องมรรคาสวรรค์ของท่าน ผู้เยาว์ทุ่มเทเต็มที่แล้วจริงๆ

หานเจวี๋ยรู้สึกทุกข์ระทมใจ ดูเหมือนต่อไปยังต้องสาปแช่งจู่ถูด้วย

แม้จู่ถูจะไม่ได้มีความเกลียดชังต่อเขา แต่คนผู้นี้คิดจะทำลายล้างสรรพสิ่ง ไม่ช้าก็เร็วจะต้องเดือดร้อนไปถึงผู้คนที่เขาห่วงใย ไม่แน่ว่าแม้แต่ตัวเขาเองก็คงยากจะหลีกหนีความตายพ้น

อย่างไรก็ตามภารกิจเร่งด่วนคือคิดหาทางเพื่อวังสวรรค์

หานเจวี๋ยคิดอยู่ครึ่งค่อนวัน ก็ยังหาทางจัดการไม่ได้

แล้วไปเถอะ

ได้แต่ฝึกบำเพ็ญต่อไปก่อน วันหน้าค่อยว่ากันอีกครั้ง

หานเจวี๋ยคิดไม่ออก จึงคร้านจะคิดต่อแล้ว มิใช่ว่าเขาไร้น้ำใจ แต่เขาไร้ความสามารถ

เขาคงไปร่วมลงหลุมกับวังสวรรค์ตอนนี้ไม่ได้กระมัง

….

สิบปีผ่านไป

เทพเซียนวังสวรรค์ไม่เผชิญกับการโจมตีอีก ในจอค่าความสัมพันธ์ เหล่าสหายวังสวรรค์ของเขาก็ล้มตายไปไม่มาก

หานเจวี๋ยนำป้ายคำสั่งมรรคาสวรรค์ออกมาเพื่อสอบถามสถานการณ์

เสียงหัวเราะของจักรพรรดิสวรรค์แว่วออกมา “ฮ่าๆๆ วิกฤตคลี่คลายแล้ว นิกายฉ่านและนิกายเจี๋ยให้ความช่วยเหลือ ประกอบกับมีสองศิษย์จากนิกายเหริน เท่ากับวังสวรรค์ได้รับการค้ำจุนจากสำนักเต๋าทั้งสำนัก ทำให้กลุ่มอิทธิพลเหล่านั้นพากันล่าถอยไป”

เมื่อหานเจวี๋ยได้ฟังก็รู้สึกโล่งอก

ครั้นพอถึงเวลาจริงๆ

ต่อให้ไม่มีเขา มรรคาสวรรค์ก็ยังสามารถดำเนินต่อไปได้

กลับเป็นเขาที่เอาแต่ห่วงพะวงถึงวังสวรรค์ ความเร็วในการบำเพ็ญจึงเชื่องช้าลงเล็กน้อย

เสียงของจักรพรรดิสวรรค์แว่วออกมาอีกครั้ง “ใช่แล้ว เราอยากถามเจ้า เจ้ารู้จักเจ้าแดนต้องห้ามอันธการหรือไม่ หรือว่าเขาก็คืออาจารย์ผู้อยู่เบื้องหลังเจ้า”

………………………………………………………………