บทที่ 375 ผู้ฝ่าเคราะห์นับร้อย
เมื่อได้ยินคำพูดของตี้หล่านเทียน หานเจวี๋ยอยากติดต่อไปหาจักรพรรดิสวรรค์ยิ่งนัก แต่นึกขึ้นได้ว่าจักรพรรดิสวรรค์เคยบอกไม่ให้ติดต่อไปอีก เขาจึงละทิ้งความคิดนี้ไป
ทำไมเขาชอบซุบซิบนินทาขนาดนี้
ไม่ถูกสิ!
ทำไมเขาถึงห่วงใยจักรพรรดิสวรรค์ขนาดนี้!
หานเจวี๋ยไม่คาดคิดเลยว่าวังปีศาจที่สิ้นท่าไปแล้วจะผงาดขึ้นมาได้อีก แถมยังก่อตั้งวังสวรรค์อีกแห่งขึ้นมาประชันกับวังสวรรค์อีก!
หานเจวี๋ยอยากวิวัฒนาการหาผู้มีชัยยิ่งใหญ่ที่สุดในมหาเคราะห์ขึ้นมาทันที จะกลายเป็นเผ่าเทพอีกาทองหรือไม่
เขาส่ายหน้า
คิดว่าคงไม่อาจคาดการณ์ฉากจบของมหาเคราะห์ได้ง่ายๆ อีกต่อไป ยิ่งเสี่ยงจะโกลาหลมากขึ้นเรื่อยๆ
สิ่งที่เขาต้องทำคือปกป้องคนใกล้ชิดให้ดีเท่านั้น
หานเจวี๋ยไม่คิดจะไปถามเจียงอี้ พยายามเลี่ยงไม่ให้ดูเหมือนตนใส่ใจต่อสถานการณ์ของมหาเคราะห์เกินไปนัก
เขาไม่อาจให้ตัวเองถูกสงสัยว่าเป็นเจ้าแดนต้องห้ามอันธการได้
หากมีคนสงสัยขึ้นมา อริยะอาจจะอาศัยความคิดเหล่านี้นึกโยงมาหาเขา
อริยะทำได้ทุกอย่าง การอ่านความคิดของสรรพสิ่งก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้!
เวลาดำเนินต่อไป
ผ่านไปราวๆ ยี่สิบปี ผู้ทรงพลังระดับเทพส่วนหนึ่งของนิกายเจี๋ยเริ่มวิ่งไปทั่วแดนชำระบาปเก้าขุม ถึงขั้นที่เฉียดผ่านเกาะสำนักซ่อนเร้นด้วย โชคดีที่เกาะสำนักซ่อนเร้นเล็กจ้อย จึงไม่ถูกค้นพบ
ขอเพียงไม่ค้นพบเกาะสำนักซ่อนเร้น หานเจวี๋ยก็จะถือเสียว่าพวกเขาไม่มีตัวตน
แต่มีเรื่องหนึ่งที่น่าหงุดหงิดอย่างยิ่ง คือยามที่ผู้ทรงพลังนิกายเจี๋ยเข้ามาใกล้ หานเจวี๋ยจะไม่กล้าดูดซับแรงกรรมนอกเกาะ
ในวันนี้ หานเจวี๋ยหยุดการบำเพ็ญ หยิบหนังสือแห่งความโชคร้ายออกมาสาปแช่งศัตรู ตรวจดูจดหมายไปด้วย
[ฟางเหลียงศิษย์หลานของท่านวิญญาณหวนคืนกาย พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน เข้าสู่ระดับจักรพรรดิ]
[จี้เซียนเสินสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากเผ่าเทพอีกาทอง] x7820
[หวงจี๋เฮ่าสหายของท่านเผชิญกับคำสาปแช่งลึกลับ]
[จักรพรรดิสวรรค์สหายของท่านเปิดรายนามสถาปนาเทพ ปลดปล่อยวิญญาณเทพเซียนสวรรค์บรรพกาล]
[หลงเฮ่าศิษย์ของท่านได้รับดวงชะตาเผ่ามังกรแท้ พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]
[ไท่ซู่เทียนสหายของท่านเขาร่วมวังสวรรค์เผ่าปีศาจ]
[เต้าจื้อจุนสหายของท่านปลุกคุณสมบัติกายฟ้าบุพกาล สายเลือดเกิดการเปลี่ยนแปลง]
[ซูฉีศิษย์ของท่านยกระดับคุณสมบัติเทพ โชคร้ายเพิ่มพูน]
….
โชควาสนาหลั่งไหลเข้ามาสารพัด ทำให้รู้สึกว่าแต่ละคนล้วนสามารถเขียนนิยายภาคแยกของตัวเองออกมาได้เลย
พระเอกนิยายบู๊สินะ
จู่ๆ หานเจวี๋ยก็เริ่มคาดหวังขึ้นมา ยามที่มหาเคราะห์บรรลุถึงจุดสูงสุดเหตุการณ์จะเป็นอย่างไรกัน
หมู่มารออกอาละวาด
มหาศึกเทวชะตา
อันตรายเหลือเกิน!
หานเจวี๋ยรู้สึกว่าแม้พรสวรรค์ของตนจะไม่เป็นสองรองใคร แต่ถ้าเข้าสู่เคราะห์กรรม คาดว่าคงเอาตัวรอดได้ยากเช่นกัน โชคดีที่เขาเลือกหลีกเลี่ยงเคราะห์กรรมเก็บตัวบำเพ็ญตั้งแต่แรก
[ตรวจพบว่ามีผู้ฝ่าเคราะห์มากว่าหนึ่งร้อยคนแล้ว ท่านมีตัวเลือกดังต่อไปนี้]
[หนึ่ง เข้าสู่เคราะห์กรรมทันที กลายเป็นผู้ฝ่าเคราะห์ จะได้รับสืบทอดพลังวิเศษหนึ่งครั้ง ชิ้นส่วนมหามรรคหนึ่งชิ้น]
[สอง ไม่เข้าสู่เคราะห์กรรมชั่วคราว หลีกห่างจากการต่อสู้ จะได้รับชิ้นส่วนมหามรรคหนึ่งชิ้น]
ร้อยคนหรือ
มากขนาดนี้เชียว
หานเจวี๋ยตกตะลึงอยู่ในใจ เขาก็ว่าแล้วว่าทำไมบังเอิญขนาดนี้ เหล่าสหายต่างกลายเป็นผู้ฝ่าเคราะห์อย่างต่อเนื่อง
ไม่คิดเลยว่าผู้ฝ่าเคราะห์ในหมู่สหายของเขาจะเป็นเพียงส่วนเล็กๆ กลุ่มหนึ่งเท่านั้น
หานเจวี๋ยคล้ายจะมองเห็นเงาร่างองอาจกลุ่มหนึ่งยืนอยู่เหนือมรรคาสวรรค์ ก้มหน้ามองปวงสวรรค์หมื่นโลกา ใช้สรรพสิ่งต่างตัวเบี้ย ผู้ฝ่าเคราะห์ก็คือตัวหมากในมือของพวกเขา ทุกหมากที่วางลงไป จะก่อคลื่นลมให้มหาเคราะห์
หานเจวี๋ยเลือกตัวเลือกที่สองอย่างเงียบงัน
ตอนนี้ เขารวบรวมชิ้นส่วนมหามรรคได้ครบเก้าชิ้นอีกครั้ง!
หานเจวี๋ยหลอมรวมชิ้นส่วนมหาเคราะห์ทั้งเก้าเข้าด้วยกัน เริ่มทำความเข้าใจยอดมรรควิถีทันที
เขามีวิชายุทธ์สำหรับฝึกบำเพ็ญแล้ว ครั้งนี้ เขาต้องการตระหนักรู้พลังวิเศษ!
เขานึกถึงพลังวิเศษเข้าฝันของจักรพรรดิสวรรค์และหนี่ว์วา
เขาก็อยากได้พลังวิเศษเช่นนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...