บทที่ 589 กลายเป็นเทพมาร
หลังทำเนียบดวงชะตามรรคาสวรรค์ถูกจัดตั้งขึ้น ก็ก่อให้เกิดคลื่นลมในแดนเซียน มีเสียงของผู้ทรงพลังแว่วดังไปทั่วปวงสวรรค์อยู่เนืองๆ ยุคสมัยนี้รุ่งเรืองยิ่งกว่าแดนเซียนช่วงก่อนเกิดมหาเคราะห์ขึ้นเสียอีก
หานเจวี๋ยรู้สึกว่านี่เป็นความดีความชอบของเขา หากไม่มีเขา มรรคาสวรรค์ที่เริ่มต้นขึ้นใหม่คงถูกมารสวรรค์ทำลายล้างไปแล้ว หากไม่มีเขา เหล่าอริยชนก็จะต่อสู้ฟาดฟันกัน จนตอนนี้แดนเซียนปั่นป่วนวุ่นวายไปแล้ว
เฮ้อ!
หานเจวี๋ยรู้สึกว่าตนช่างยิ่งใหญ่นัก
เวลาอีกหนึ่งพันปีจึงผ่านพ้นไปเช่นนี้
หานเจวี๋ยเข้าใกล้ระดับเซียนทองต้าหลัวเบิกฟ้าระยะสมบูรณ์มากขึ้นเรื่อยๆ
คาดว่าจะทะลวงขั้นก่อนอายุครบแสนปีได้ไม่มีปัญหา หลังจากบรรลุถึงระยะสมบูรณ์ เขาก็สามารถมุ่งหน้าสู่ระดับอริยะเสรีได้
ขยับขยายไปทีละก้าว
ก้าวเดินไปอย่างมั่นคง!
หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น มองเห็นเงาร่างหนึ่งกำลังคุกเข่าอยู่นอกอารามเต๋า
เป็นมู่หรงฉี่นี่เอง
เด็กคนนี้ไม่มาขอเข้าพบหานเจวี๋ยเป็นการส่วนตัวมาหลายหมื่นปีแล้ว มู่หรงฉี่มาขอเข้าพบเขาเมื่อสี่ปีก่อน แต่เป็นเพราะโรคย้ำคิดย้ำทำของหานเจวี๋ยแรงกล้าเกินไป จึงไม่ได้ให้เขาเข้ามาในอารามเต๋าทันที อีกฝ่ายจึงคุกเข่ารอมาแล้วสี่ปี
ประตูใหญ่ของอารามเต๋าพลันเปิดออก
มู่หรงฉี่ปรีดายิ่ง รีบลุกขึ้นและเดินเข้าไปในอารามเต๋าอย่างรวดเร็ว
หลังจากเข้ามาในอารามเต๋า มู่หรงฉี่ก็คุกเข่าคารวะ
“มีเรื่องใด”
“อาจารย์ปู่ ข้าอยาก…ข้าอยากเป็นเช่นเดียวกับอาจารย์ลุงซูฉีขอรับ!”
“หืม?”
หานเจวี๋ยอดไม่ได้ที่จะมองพิจารณามู่หรงฉี่
ในอดีต เขาเชื่อมั่นและคาดหวังในตัวมู่หรงฉี่อย่างยิ่ง จนปัญญาที่คุณสมบัติของเด็กคนนี้ไม่ได้เรื่อง ยามปกติหานเจวี๋ยจึงไม่นึกถึงเขาเลย
มู่หรงฉี่มีตบะระดับปฐมเทพขั้นหกแล้ว นับว่ามีความก้าวหน้าเร็วที่สุดในหมู่ศิษย์สืบทอด แต่เขาไม่สามารถทะลวงสู่ระดับต้าหลัวได้
“อาจารย์ปู่ เรื่องนี้อย่ากล่าวโทษอาจารย์ลุงซูฉีเลยขอรับ ข้าเคยไปสอบถามเขา เขาไม่ได้ให้คำตอบ แต่เป็นข้าที่คาดเดาเอาเอง ข้าเดาว่าท่านมีความสามารถในการปรับปรุงคุณสมบัติให้ศิษย์ได้ ไม่ว่าต้องแลกด้วยสิ่งใด ข้าก็ยินดีขอรับ!”
มู่หรงฉี่เอ่ยอย่างจริงจัง เขาปรารถนาจะแข็งแกร่งขึ้นเหลือเกิน
เขาเคยเป็นถึงเทพสงครามวังเทพ แต่ในสำนักซ่อนเร้น คุณสมบัติของเขากลับอยู่ในระดับปานกลาง อย่าว่าแต่ศิษย์สืบทอดคนอื่นๆ เลย คุณสมบัติของศิษย์ในนามบางส่วนยังดีกว่าเขาเสียอีก
หานเจวี๋ยกล่าวไปว่า “เจ้าอาจจะตายได้ ข้าไม่มีความมั่นใจนัก”
“ข้ายินดีขอรับ ถึงตายก็ไม่อาวรณ์ ข้าเชื่อว่าท่านต้องมีแผนการอยู่แน่ ข้ายินดีเป็นตัวทดลอง เสียสละเพื่ออนาคตของศิษย์คนอื่นๆ หากประสบความสำเร็จ ข้าจะตอบแทนคุณสำนักซ่อนเร้น ทดแทนคุณท่านแน่นอน”
มู่หรงฉี่ตอบอย่างหนักแน่นยิ่ง หากเปลี่ยนเป็นศิษย์คนอื่น หานเจวี๋ยไม่มีทางยอมตกลง การทำเช่นนี้สิ้นเปลืองความคิดและพลังงานของเขา แต่พอเป็นมู่หรงฉี่ เขายังคงใจอ่อนอยู่ดี
หากยกระดับคุณสมบัติของมู่หรงฉี่ เขาจะเหมาะสมกับตำแหน่งศิษย์เอกแห่งสำนักซ่อนเร้นมากกว่าเต้าจื้อจุน สามารถเป็นกำลังสำคัญให้สำนักซ่อนเร้นได้
“เตรียมพร้อมมาดีหรือยัง”
“ขอรับ!!”
มู่หรงฉี่ตื่นเต้น ตัวสั่นไปหมด
ม่านตาหานเจวี๋ยหดตัววูบหนึ่ง สังขารของมู่หรงฉี่สลายเป็นเถ้าธุลี เหลือเพียงวิญญาณ
ทั้งหมดเกิดขึ้นกะทันหันจนมู่หรงฉี่ตกตะลึง เขายังไม่ทันตั้งตัว หานเจวี๋ยก็พาตัวเขาเข้าสู่โลกอนธการทันที
ในมุมหนึ่งของโลกอนธการ ปราณแห่งเทพมารหนึ่งร้อยเจ็บสิบสามตนล่องลอยอยู่รวมกัน ซูฉีได้ปราณเทพมารกลุ่มหนึ่งไปแล้ว
ระหว่างที่สนทนากันอยู่เมื่อครู่นี้หานเจวี๋ยได้ตัดสินใจเลือกเทพมารฟ้าบุพกาลตนหนึ่งไว้เรียบร้อยแล้ว
เทพมารสงคราม!
เทพมารที่ถือกำเนิดมาเพื่อสงคราม เหมาะสมกับมู่หรงฉี่ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเทพสงคราม!
เห็นได้ชัดว่าหานเจวี๋ยค่อนข้างเอ็นดูมู่หรงฉี่
เขาใช้พลังเวทของตนห่อหุ้มวิญญาณของมู่หรงฉี่ไว้ แล้วผลักดันไปหาปราณเทพมารแห่งเทพมารสงคราม
ที่หานเจวี๋ยสามารถก่อกำเนิดปราณเทพมารได้หาใช่เพราะร่างจำลองเสรีสุญญตาอย่างเดียว ยังเป็นเพราะภายในโลกอนธการมีปราณอนธการและยอดสมบัติอย่างปฐมศิลาฟ้าบุพกาลอยู่ เมื่อเงื่อนไขหลายอย่างมารวมเข้าด้วยกัน ถึงจะมีความเป็นไปได้ในการก่อกำเนิดเทพมารฟ้าบุพกาล แต่ก็แค่มีความเป็นไปได้เท่านั้น
ยามที่วิญญาณของมู่หรงฉี่ผสานรวมเข้ากับเทพมารสงคราม ความเจ็บปวดทรมานอย่างที่ไม่เคยพานพบมาก่อนทำให้มู่หรงฉี่กรีดร้องโหยหวน หานเจวี๋ยทำราวกับไม่ได้ยิน ผสานรวมเข้าด้วยกันต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...