ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 635

บทที่ 635 ปวงสวรรค์เผชิญภัยพิบัติ

ฝูงอีกาทองที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากระฆังสีดำพุ่งทะลุชั้นฟ้าที่สามสิบสาม อุณหภูมิทั่วทั้งแดนเซียนเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว โลกมนุษย์ที่อยู่ห่างไกลออกไปก็เช่นเดียวกัน

หานเจวี๋ยอัญเชิญร่างจำลองเทพมารกลืนกิน ร่างกายนั้นใหญ่โตมโหฬาร อ้าปากที่กว้างดั่งหลุมดำขึ้น เขมือบกลืนกินอีกาทองมากมายนับไม่ถ้วนเข้าไป

อริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาสบถอยู่ในใจ

‘เหตุใดถึงจัดการตัวเขาในอดีตไม่ได้’

อริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาขมวดคิ้วแน่น ในใจเต็มไปด้วยความฉงน

เขาพึ่งพาพลังวิเศษนี้จัดการศัตรูที่อยู่ในขอบเขตเดียวกันเสมอมา เพิ่งเคยประสบสถานการณ์เช่นนี้เป็นครั้งแรก

หานเจวี๋ยไม่สนใจว่าในใจของเขาจะคิดอย่างไร เขาอัญเชิญเทพมารพันธนาการและเทพมารข้ามภพออกมา ผสานพลังเทพมารทั้งสองเข้าสู่ร่างตน

หานเจวี๋ยเคลื่อนย้ายไปโผล่ด้านหลังอริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาแทบจะในชั่วพริบตาเดียว

อริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาเลือนหายไปกลางอากาศ หานเจวี๋ยก็เคลื่อนย้ายตามอีกครั้ง

สองอริยะติดตามไล่ล่ากันไป ไม่มีหยุดชะงัก เหลือเพียงภาพติดตาสายแล้วสายเล่าไว้ในชั้นฟ้าที่สามสิบสาม โดดเด่นสะดุดตา

เหล่าอริยชนมองด้วยความตื่นตาตื่นใจ

สองมือของสือตู๋เต้ากำแน่นอยู่ภายใต้แขนเสื้อ กัดฟันพลางครุ่นคิด ‘นี่มันความเร็วระดับไหนกัน…ไม่สิ ไม่ใช่ความเร็วแล้ว แต่เป็นมรรควิถี!’

ถูกต้อง การเคลื่อนย้ายของหานเจวี๋ยและอริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพามิใช่ระดับความเร็วแล้ว แต่เป็นการประชันพลังมรรค พริบตาเดียวก็ทิ้งเงาร่างไว้นับร้อยล้านสายแล้ว ครอบครองทุกพื้นที่ว่าง

ผ่านไปหลายลมหายใจ

หานเจวี๋ยซัดหมัดโจมตีแผ่นหลังของอริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพา ระเบิดมหามรรคพันธนาการอีกฝ่ายเอาไว้ สกัดกั้นการเคลื่อนไหวของอริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาไว้ในชั่วพริบตา

‘เป็นไปได้อย่างไร!’

อริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาตื่นตระหนก นี่คือมหามรรคอันใดกัน

ไม่น่าเชื่อว่าจะทำให้เขาไม่สามารถโคจรพลังแห่งอริยะเสรีได้!

พลังแห่งมหามรรคที่หานเจวี๋ยสำแดงออกมามิได้มีเพียงแขนงเดียว เด็กคนนี้เป็นตัวตนระดับใดกันแน่

อริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาจำเป็นต้องเรียกระฆังสีดำมาปกป้องตนไว้ ร่างจำลองเทพมารหลายสิบตนที่หานเจวี๋ยอัญเชิญออกมา ต่างปิดล้อมโจมตีระฆังสีดำ

ตูม!

ระฆังสีดำพังทลาย กลายเป็นละอองแสงนับไม่ถ้วนกระจัดกระจาย ราวกับธารดาราที่ถือกำเนิดขึ้นกะทันหัน

อริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาเบิกตากว้าง สีหน้าไม่อยากจะเชื่ออย่างยิ่ง

เป็นไปได้อย่างไร!

ยอดสมบัติของเขาถูกทำลายเร็วขนาดนี้ได้อย่างไร!

หานเจวี๋ยทำลายล้างอริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาอีกครั้ง

อริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาฟื้นคืนชีพอีกครั้ง หานเจวี๋ยก็พันธนาการอริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาไว้อีกครั้ง

เขาจับตัวอริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาไว้ ผลคืออริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาระเบิดตัวเองทันที คิดจะหลบหนีจากมหามรรคพันธนาการ

หานเจวี๋ยจับกุมเขาไว้อีกครั้ง วนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่า

การกระทำของคนทั้งสองวนเวียนเป็นวัฏจักรเช่นนี้ไปเรื่อยๆ

หานเจวี๋ยรู้สึกปวดหัวนัก

เช่นเดียวกับแบบจำลองการทดสอบ ไม่สามารถกำราบอริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาได้

อริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาแตกต่างไปจากศัตรูรายอื่น เป็นตัวตนระดับอริยะเสรีระยะสมบูรณ์ พลังพันธนาการของหานเจวี๋ยก็ไม่สามารถขัดขวางการระเบิดตัวเองได้เช่นกัน

หานเจวี๋ยก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน หากเขาหยุด อริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาต้องเหิมเกริม คิดว่าหานเจวี๋ยไม่สามารถสังหารเขาได้แน่นอน

จะต้องสยบคนผู้นี้ให้หวาดกลัวเขาให้ได้!

หนึ่งร้อยครั้ง!

หนึ่งพันครั้ง!

หนึ่งหมื่นครั้ง!

หนึ่งแสนครั้ง!

หนึ่งล้านครั้ง!

อริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพารู้สึกสิ้นหวังอยู่ในใจ เขาระเบิดตัวเองนับล้านครั้งก็ไม่อาจหนีรอดจากชะตากรรมที่ถูกพันธนาการได้ หานเจวี๋ยคนนี้เอาจริงเกินไปแล้ว!

ถึงแม้เหล่าอริยชนจะมองเห็นสถานการณ์ไม่กระจ่างว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พวกเขาล้วนสัมผัสได้ว่ากลิ่นอายอันแกร่งกล้าของอริยะสวรรค์จักรพรรดิบูรพาเลือนหายไปและปรากฏขึ้นใหม่ซ้ำๆ แสดงว่าเขาถูกหานเจวี๋ยควบคุมไว้อย่างสมบูรณ์แล้ว

เมื่อเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่ไม่สามารถสังหารทิ้งได้ หานเจวี๋ยก็ยืนหยัดไม่ท้อถอย คล้ายจะไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยเลย

เหล่าอริยชนได้รู้จักหานเจวี๋ยใหม่อีกครั้ง

โหดเหี้ยมนัก!

ศัตรูที่ตอแยยากเช่นนี้ผู้ใดจะกล้าหาเรื่องเล่า

โชคดีที่พวกเขามิใช่ศัตรูของหานเจวี๋ย

สือตู๋เต้าได้เห็นก็หวั่นใจขึ้นมาแล้วเช่นกัน

ไม่กลัวศัตรูที่แข็งแกร่งไร้เทียมทาน กลัวก็แต่ศัตรูที่ทั้งแข็งแกร่งไร้เทียมทานและในขณะเดียวกันก็กัดไม่ปล่อยเช่นนี้ หากถูกหานเจวี๋ยหมายหัวต้องกลายเป็นฝันร้ายอย่างแน่นอน