บทที่ 793 โลกอริยะไตรวิสุทธิ์
หลังจากยกระดับอาณาเขตเต๋าสำเร็จ เหล่าศิษย์หลายล้านที่อยู่ในเขตเซียนร้อยคีรีตื่นเต้นยิ่ง ยินดีกันถ้วนหน้า
“ไม่คิดเลยว่าพลังวิญญาณในอาณาเขตเต๋าของพวกเราจะยังเพิ่มขึ้นได้อีก!”
“ข้ารู้สึกว่าต่อให้เป็นมนุษย์ธรรมดามาอยู่ที่นี่หนึ่งวันก็สำเร็จเป็นเซียนได้”
“ตื่นเต้นเกินเหตุไปแล้ว แต่ก็ไม่แตกต่างกันเท่าไร”
“เจ้าสำนักเก่งกาจจริงๆ คาดว่าอาณาเขตเต๋าของอริยะก็คงไม่มีพลังวิญญาณเข้มข้นเหมือนของพวกเรา”
“ไร้สาระ แล้วสถานที่ของพวกเรามิใช่อาณาเขตเต๋าของอริยะหรือ”
“ข้าเคยไปเยือนฟ้าบุพกาลมาก่อน ไม่เคยเห็นพลังวิญญาณที่ไหนเทียบกับเขตเซียนร้อยคีรีได้เลย”
บนเขาเพียรบำเพ็ญเซียน ไก่คุกรัตติกาล ราชามังกรสามหัวรวมถึงเหล่าศิษย์สืบทอดก็กำลังพูดคุยกันอยู่เช่นกัน
พวกเขาเข้าใจสภาพความเป็นจริงมากกว่า
นี่แปลว่าหานเจวี๋ยทะลวงขั้นได้อีกแล้ว
ไก่คุกรัตติกาลกล่าวอย่างสะท้อนใจ “ตบะของนายท่านสูงถึงระดับใดแล้ว ยังสามารถทะลวงขั้นได้อีก ก่อนหน้านี้ก็สังหารอริยะมหามรรคได้ ต่อให้พวกเราทุ่มชีวิตฝึกบำเพ็ญก็ไล่ตามไม่ทันจริงๆ”
สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นพยักหน้ารับอย่างแข็งขัน
เจ้าใหญ่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “นี่ไม่ใช่เรื่องดีหรอกหรือ นายรุ่งเรืองบริวารย่อมรุ่งโรจน์ ต่อให้พวกเราเทียบกับนายท่านไม่ได้ แต่ด้วยตบะของพวกเราหากอยู่ในแดนเซียน ก็นับว่าร้ายกาจอยู่ในชั้นแนวหน้าเช่นกัน”
ศิษย์สืบทอดที่เหลือต่างยิ้มออกมา
สวินฉางอันอดนึกถึงบรรดาศิษย์สืบทอดเหล่านั้นที่ออกไปหาประสบการณ์ด้านนอกไม่ได้
จู่ๆ เขาก็รู้สึกขบขัน
พวกเจ้าสิ้นเปลืองความคิดจิตใจออกพเนจร รอจนพวกเจ้ากลับมา อาจจะยังคงถูกพวกเราแซงหน้าอยู่ดี
ทุกครั้งที่ได้ยินโจวฝานและพวกเจียงอี้คุยโอ้อวดในหมื่นโลกาฉายชัด พวกเขาต่างก็รู้สึกอิจฉานัก อย่างไรก็ตามพวกเขากระจ่างในจุดนี้ดี
เจ้าพวกนี้เลือกพูดแต่เรื่องดีๆ ประสบการณ์ทุกข์ยากลำบากต้องมีมากกว่าแน่นอน!
หานปาเอ่ยกระตุ้น “อย่ามัวแต่พูดไร้สาระ รีบฝึกบำเพ็ญเข้าเถิด ถ้าไม่ใช่เพราะต้องรอพวกเจ้า ตอนนี้ข้ากับท่านไก่อาจจะพิสูจน์มรรคสำเร็จอริยะไปแล้วก็ได้!”
คนที่เหลือพากันกลอกตาใส่เขา ช่างขี้โม้จริงๆ
อย่างไรก็ตามพวกเขาล้วนสงบลงอย่างรวดเร็ว ตั้งใจฝึกบำเพ็ญ
พวกเขาสมควรพยายามให้มากขึ้นจริงๆ!
อีกด้านหนึ่ง
หานเจวี๋ยเริ่มตรวจดูจดหมาย ไม่ได้ตรวจดูจดหมายเสียนาน ไม่ทราบเช่นกันว่าระยะนี้แวดวงสหายเป็นอย่างไรบ้าง
[อี๋เทียนสหายของท่านเรียนรู้พลังวิเศษมหามรรค พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]
[หวงจุนเทียนสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากมิ่ง ได้รับบาดเจ็บสาหัส]
[หลี่เต้าคงสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ]
[สือตู๋เต้าสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ]
[หานทั่วบุตรชายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากมารปีศาจลึกลับ] x987432
[ฉู่ซื่อเหรินศิษย์หลานของท่านสรรค์สร้างบัญญัติธรรมสามพันวิถีขึ้น พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]
[เต้าจื้อจุนศิษย์ของท่านเผชิญกับการโจมตีจากเผ่าจอมเวท] x8204322
[จ้าวเซวียนหยวนศิษย์ของท่าน…]
….
ระยะนี้โอกาสวาสนาลดน้อยลง การต่อสู้เพิ่มมากขึ้น
สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่ารูปการณ์ของฟ้าบุพกาลในระยะนี้เริ่มวุ่นวายแล้ว
ปั่นป่วนวุ่นวายขึ้นมาเป็นครั้งคราวก็เป็นเรื่องปกติ เช่นนั้นถึงจะสงบสุขไปได้ตลอด
หานเจวี๋ยสบายใจยิ่ง ไม่ว่าจะวุ่นวายอย่างไร ล้วนแล้วแต่ไม่คุกคามมาถึงตัวเขา
เขาไล่อ่านลงไปเรื่อยๆ ไม่มีจดหมายที่ควรค่าให้เขาหยุดสนใจได้เลยสักฉบับ
เมื่อใกล้จะมาถึงตอนท้าย มีจดหมายฉบับหนึ่งที่สามารถดึงดูดเขาได้
[หวงจุนเทียนสหายของท่านดูดซับดวงชะตาผู้กำหนดชะตาเคราะห์ ได้รับเสี้ยวอำนาจศักดิ์สิทธิ์ชะตามหามรรค]
อำนาจศักดิ์สิทธิ์ชะตามหามรรคสามารถดูดซับได้หรือ
หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...