ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 880

บทที่ 880 เทพมหาทัณฑ์และอริยะสวรรค์เกรียงไกร

“เจ้าอายุแสนปีแล้ว ยังกระโดกกระเดกแบบนี้อีก เมื่อไรจะสำรวม”

หานเจวี๋ยจ้องมองบุตรสาวเบื้องหน้าที่เติบโตเต็มที่แล้ว กล่าวอย่างจนใจ

สาวน้อยคนนี้ยังคงกระโดกกระเดกถึงเพียงนี้

ไม่เกี่ยวข้องกับอายุและการเติบโตเลย แต่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์ชีวิต

หากไร้ซึ่งประสบการณ์ เติบใหญ่มานับแสนปี ก็ยังคงเป็นเด็กน้อย

หานชิงเอ๋อร์ข่มความขุ่นข้องไว้ เอ่ยอย่างน้อยใจ “ระยะเวลาแสนปี เทียบได้กับท่านขังข้าไว้! มีบิดาแบบนี้เสียที่ไหน!”

คำว่าขังนี้ใช้ได้ดีนัก หานเจวี๋ยฟังแล้วค่อนข้างรู้สึกผิด

เหตุผลที่หานเจวี๋ยสามารถเพียรบำเพ็ญได้ นั่นเป็นเพราะชาติก่อนตายไว ส่งผลกระทบต่อจิตใจ

ส่วนหานชิงเอ๋อร์แต่เล็กจนโต ไม่มีสหาย ไม่เคยเผชิญความยากลำบากอันใด กล่าวได้ว่าโชคดี อันที่จริงก็เป็นแบบนั้น แต่นอกจากไม่ต้องขวนขวายทำงานแล้ว ก็ไม่ต่างไปจากนักโทษเลย

หานเจวี๋ยเงียบไป

เขารับรู้ได้ว่าหานชิงเอ๋อร์น้อยใจอยู่จริงๆ

ตั้งแต่เล็กจนโตต้องฝึกบำเพ็ญอยู่กับมารดาตลอด หลังเติบใหญ่ก็ยังถูกขังไว้ที่นี่อีก หากเปลี่ยนเป็นตัวเขาในชาติก่อน คาดว่าคงรับไม่ได้เช่นกัน

เห็นหานเจวี๋ยเงียบไป หานชิงเอ๋อร์ตาแดงขึ้นมา น้ำตาร่วงดั่งไข่มุก โมโหจนตัวสั่น

เห็นบุตรสาวร่ำไห้ หานเจวี๋ยจึงเปิดปากถาม “เจ้าเป็นเซียนทองต้าหลัวแล้วหรือ”

พอหานชิงเอ๋อร์ได้ยิน พลันยิ้มทั้งน้ำตา เอ่ยอย่างภาคภูมิใจ “ถูกต้อง ข้าร้ายกาจมากใช่หรือไม่”

“พอใช้ได้ แต่ก็สู้ข้าไม่ได้”

“เชอะ เช่นนั้นต่อท่านอายุแสนปีมีตบะระดับใด”

หานชิงเอ๋อร์ถูกหานเจวี๋ยเบี่ยงเบนความสนใจ ถามออกไปอย่างไม่พอใจ

หานเจวี๋ยเอ่ยอย่างเคร่งขรึม “พูดไปเจ้าอาจจะไม่เชื่อ ตอนอายุแสนปีข้าพิสูจน์มรรคแล้ว”

“ก็ไม่น่าเชื่อจริงๆ นั่นแหละ”

หานชิงเอ๋อร์เบะปาก รู้สึกว่าบิดาช่างคุยโวนัก

ถึงแม้นางจะทราบดีว่าบิดาของตนร้ายกาจยิ่ง แต่ก็ไม่รู้ถึงฐานะของผู้เป็นบิดา ตั้งแต่ถือกำเนิดมา นางไม่เคยเห็นบิดาลงมือเลย ย่อมไม่ทราบถึงพลังของเขา

หานเจวี๋ยยิ้มให้ เอ่ยว่า “ฝึกบำเพ็ญอยู่กับพ่อที่นี่ รอจนเจ้าฝึกฝนความสามารถจนทรงพลังแล้ว เจ้าอยากไปที่ใด พ่อล้วนไม่ขัดขวาง เจ้าต้องรู้ไว้ด้วย นี่คือเรื่องที่สิ่งมีชีวิตมรรคาสวรรค์ล้วนไม่อาจหมายปองได้ ผู้บำเพ็ญอื่นๆ ตระเวนไปทั่วสารทิศ เนื่องจากฝึกบำเพ็ญแล้วพบสภาวะคอขวด จำเป็นต้องได้รับโอกาสวาสนา ต้องการเคล็ดวิชา ส่วนเจ้าไม่จำเป็นต้องใช้เลย”

หานชิงเอ๋อร์แค่นเสียง “เซียนทองต้าหลัวในแดนเซียนก็นับว่าแกร่งยิ่งนักแล้ว ตัวตนที่อยู่เหนือกว่าเซียนทองต้าหลัวเหล่านั้น ขอเพียงข้าไม่ไปหาเรื่อง ก็ไม่เป็นไรแล้วกระมัง”

หานเจวี๋ยยิ้ม ก็ไม่อาจกล่าวได้ว่าสาวน้อยคนนี้ไร้เดียงสา

ในเวลานี้เอง แจ้งเตือนแถวหนึ่งเด้งขึ้นมาตรงหน้าเขา

[เทพมหาทัณฑ์ต้องการเข้าฝันท่าน ยอมรับหรือไม่]

ในที่สุดคนผู้นี้ก็นั่งไม่ติดแล้วหรือ

หานเจวี๋ยพูดคุยกับหานชิงเอ๋อร์พลางถามในใจว่า ‘หากข้ายอมรับการเข้าฝันของเทพมหาทัณฑ์ จะมีอันตรายหรือไม่’艾琳小說

เรื่องตายน่ะไม่ตายอยู่แล้ว

กลัวก็แต่คนผู้นี้จะลอบวางแผนเล่นงานเขา!

[จำเป็นต้องหักอายุขัยหนึ่งล้านล้านปี จะดำเนินการต่อหรือไม่]

ดำเนินการต่อ!